gm. Ulan Majorat, woj. bialskopodlaskie. W XVI w. była to wieś szlachty zagrodowej, zapisana już w 1485 r. jako Zarzecze obok Ulana (MK 38 507). Podobnie pisano ją w l. 1531 (ZD XIV 387), 1552 (ibid. 401). W 1564 r. było to Zarzece (KsP 33 660v), Zarzecze w l. 1580 (ZD XIV 425), 1603 (Vis. DL 96 165) i 1620 (RL 192). W XVIII w. nazywano tę wieś Zarzycz, Zarzec i Zarzece. W 1827 r. zapisano Zarzycz Ułański (miało być Ulański - Tab II 318). Zarzycz Ulański w 1877 r. (SKP II 325). Uański Zarzyc w 1921 r. (Spis 77), Zarzecz w 1960 r. (Dz UL 1), później Zarzecze (Dz UL 2-10). W 1970 r. powrócono do nazwy Zarzecz Ulański (UN 115 36).

ZARZECZE /395/, część m. Kraśnika, woj. lubelskie. W 1781 r. zapisano przedmieście Kraśnika Zarzecze (Vis.DL 105 670). Podobnie nazywane w l. 1786 (Perth) i 1787 (SLDK 441). W 1801 r. widnieje na mapie na północ od Kraśnika miejscowość Zakrzicze (Hld), na mapie nieco młodszej (TK) Zarzecze. Nie notowane później jako oddzielne osiedle, widnieje na mapie z początku XX w. (100) jako przedmieście Kraśnika. Brak go w spisie z 1921 r. Obecnie w oficjalnych wykazach figuruje jako włączone do m. Kraśnika (Dz UL 1, 2-10; UN 112 5). Na tym terenie istnieje dziś osiedle mieszkaniowe Kraśnika Fabrycznego.