(1398 Galemino, Galomino, Galemino Maior, Galiemino Zavisii) 11 km na NW od Płońska.
1. 1453 n. ziemia płoc. (MK 337, 104v); 1481 n. distr. płoc., pow. płoń. (MK 6, 144); 1578 par. Sarbiewo (ŹD 99).
2. 1456 → p. 3; 1474 bagna, czyli jeziorko zw. Wielatowo, między granicami Sarbiewa, Goszczyc, G. i Dłużniewa (MK 5, 53); 1489 karczma w Rzewinie naprzeciw G. (MK 6, 219 av-b).
3. Włas. szlach. 1398 ks. Siemowit IV darowuje Stanisławowi Gradowi dz. z G. wieś książęcą Staroźreby (MK 6, 248)1G. należy uważać za wcześniejszą posiadłość Dołęgów aniżeli Kowalewo w pow. szr., gdyż Kowalewo było wyłączną własnością Grada i przeszło w całości na jego spadkobierców. Natomiast G. oprócz Grada i jego spadkobierców posiadali także inni dziedzice, Dołęgowie, jednak nie potomkowie Grada (Las. 245); 1400-1403 Andrzej dz. z G.2Potomkowie Andrzeja, Galemscy lub Galomińscy, osiedlili się w początku XVI w. w ziemi dobrzyńskiej. Część G. posiadał także Wojciech, którego syn Windzin zapisał się w 1406 r. na Uniwersytet Krakowski, równocześnie z synem Grada, Stanisławem. Potem Windzin uzyskał od krewnych prezentę na Szreńsk, spotykamy go bowiem w 1438 r. jako proboszcza szreńskiego, gdy się dzielił z braćmi spadkiem po ojcu. Jeden z tych braci Zawisza, najpierw podstoli i star. płoc., później kasztelan rac., był protoplastą możnej w XV i połowie XVI w. rodziny, piszącej się z Kondrajca i Dłużniewa. (Las. 245) (Pł. nr 21, 82, 331); 1401 tenże Andrzej pozwany przez Dobiesława z Rzewina broni się posiadaniem pr. nieodpowiednego (Pł. nr 83); 1401-1406 Jan dz. z G. syn Andrzeja (Pł. nr 82-83, 769, 782, 819); 1401 kmiecie (Pł. nr 83); 1402 Konrad z G. (Pł. nr 148); 1403 Andrzej z G. zawiera ugodę z dziedzicami z Dziektarzewa (Pł. nr 343); 1405 Dołęga z G. (Pł. nr 507); 1406 Stanisław Grad z G. i Windyka s. Wojciecha z G., studenci Uniwersytetu Krakowskiego (Album I, 24); 1409 Katusza Dołężyna dz. z G. (Pł. nr 1225, 1287); Andrzej z G. wraz z siostrami powierzają wszystkie swe sprawy Stanisławowi ze Strzegowa (Pł. nr 1302); Mikołaj z G. (Pł. nr 1389); Sasin z Baboszewa pozywa Wyrzchową z G. o cz. dziedzictwa (Pł. nr 1401); 1410 Racibor kmieć z G. (Pł. nr 1494); 1423 Dorota, Katarzyna i Offka kwitują br. Andrzeja z G. z zadośćuczynienia za cz. dziedzictwa w Gostkowie (MK 3, 46v, 107v); 1425 Czesław z Radzymina sprzedaje połowę Gostkowa, kupioną od Andrzeja z G. tytułem pr. bliższości (PP V nr 134); 1427 Offka żona Andrzeja z G. i Katarzyna żona Mikołaja ze Stepowa kwitują ojca, Ścibora z Sochocina, z zadośćuczynienia za dobra dziedziczne (PP V nr 517); 1435 sprawa między szl. Janem z Gromadzyna i Andrzejem Galemskim z G. o naprawę domu kmiecia (Z II nr 1355, 1506, 1569, 1580; Tym. 248); 1437 Paweł z Miączyna winien br. Stanisławowi z G. 6 grzywien krakowskich bez 6 gr (Z II nr 2938); 1438 w podziale dóbr między braćmi, dziedzicami z Kondrajca, Windyka pleban w Szreńsku i Paweł otrzymują połowę wsi [Zaręby], Kamień i 4 części w Dąbrówce i G. oraz połowę wójtostwa w Krościnie (MK 340, 163-165); → Kondrajec Szlachecki; 1441 w podziale dóbr między Stanisławem i Krystynem, synami zm. Stanisława Grada, Krystyn otrzymuje m. in. G. (MK 336, 28-28v); Las. 7-8); → Szreńsk; 1453 w podziale dóbr między Andrzejem z G. z synami z pierwszej żony: Andrzejem, Mikołajem, Piotrem i Wawrzyńcem, ojciec otrzymuje G., a synowie Mdzewo i Uniszki (MK 337, 104v); 1454 Andrzej, Mikołaj, Piotr, Wawrzyniec, Małgorzata i Helena z G. sprzedają Wojciechowi Strzegowskiemu z Bartników wieś Mdzewo (MK 337, 92v); Andrzej z G. zamienia z Dołęgą prepozytem kolegiaty Ś. Michała w Płocku cz. wsi G. na wieś Wilkęsy (MK 335, 122); 1455 tenże Andrzej z c. Małgorzatą sprzedaje temuż Dołędze cz. dóbr G. (MK 337, 56v); 1456 Stanisław ze [Strzegowa] sędzia i Ninogniew [Kryski] psęd. płoc. dokonują rozgraniczenia G., związanego ze sprzedażą jego części Dołędze kanonikowi płoc: cz. lasu, leżącego na granicy G. oraz łąki obok granic Sarbiewa mają należeć do G., w zamian za co Dołęga ma sobie odmierzyć obok swojej cz. 1 wł. i 1 mórg, od strumienia [Dobrzycy] do lipy, będącej węgłem między jego cz. G. i Rzewinem; na włóce tej będą znaki graniczne między G. i częścią Dołęgi oraz między tą częścią i Krościnem: Dołęga nabytą cz. G. przeznacza jako darowiznę na rzecz szpitala w Płocku, pozostała cz. G. należy do Jana Szreńskiego, Agnieszki wd. po Zawiszy [z Kondrajca] kaszt. rac. z synami Zawiszą i Wojciechem oraz Jakuba i Pawła, synów Pawła z Mdzewa, wreszcie Aleksandra z Kondrajca i jego braci (ZDP nr 167; Las. 248); 1458 ks. Siemowit VI i Włodzisław II na prośbę księdza Dołęgi zatwierdzają dokument o rozgraniczeniu G. (ZDP nr 168; Las. 248); 1474 Zawisza [Dłużniewski] z Kondrajca chor. płoc. kupuje od Mik. Gietki ze Smardzewa łąki i mokradła między granicami Dłużniewa, G. i Goszczyc (MK 5, 48v); 1482 ks. Konrad III zatwierdza wielm. Zawiszy z Kondrajca chor. płoc. i swemu marszałkowi dokument z 1481, w którym ur. Krystyn ze Szreńska zabezpieczył temuż Zawiszy 100 kóp gr na swoich dobrach G. wraz z siedliskiem, młynem itp. pod przepadkiem (MK 6, 166v); 1487 Jan s. Andrzeja z G. student Uniwersytetu Krakowskiego (Album I, 282); 1491 Zawisza z Kondrajca marszałek ks. Janusza II i Mikołaj z Chotumu, dziedzice z Sarbiewa, dokonują zamiany: Mikołaj oddaje części w Sarbiewie i Woli Sarbiewskiej w zamian za 1 wł. w G. od Zawiszy (MK 6, 259v); 1531: 13 1/2 wł. os. (RP 41, 114).
7. 1402 (Pł. nr 125, 126).
1 G. należy uważać za wcześniejszą posiadłość Dołęgów aniżeli Kowalewo w pow. szr., gdyż Kowalewo było wyłączną własnością Grada i przeszło w całości na jego spadkobierców. Natomiast G. oprócz Grada i jego spadkobierców posiadali także inni dziedzice, Dołęgowie, jednak nie potomkowie Grada (Las. 245).
2 Potomkowie Andrzeja, Galemscy lub Galomińscy, osiedlili się w początku XVI w. w ziemi dobrzyńskiej. Część G. posiadał także Wojciech, którego syn Windzin zapisał się w 1406 r. na Uniwersytet Krakowski, równocześnie z synem Grada, Stanisławem. Potem Windzin uzyskał od krewnych prezentę na Szreńsk, spotykamy go bowiem w 1438 r. jako proboszcza szreńskiego, gdy się dzielił z braćmi spadkiem po ojcu. Jeden z tych braci Zawisza, najpierw podstoli i star. płoc., później kasztelan rac., był protoplastą możnej w XV i połowie XVI w. rodziny, piszącej się z Kondrajca i Dłużniewa. (Las. 245).