(1454 Galyemyno, Galemino Spiritualis) 11 km na NW od Płońska, przy ujściu rz. Dobrzycy do Raciążnicy.

1. 1465 n. pow. płoń. (MK 337, 14); 1459 n. par. Sarbiewo (Ep. 5, 103).

2. 1456 → p. 3.

3. Włas. szlach., następnie duch. 1454 Andrzej z Galomina zamienia z Dołęgą prepozytem kolegiaty Ś. Michała w Płocku cz. wsi Galomin na wieś Wilkęsy (MK 335, 122)¹Sprzedaż cz. wsi Galomin w 1454 r. uważamy za metrykę Galominka; 1455 tenże Andrzej z c. Małgorzatą sprzedają temuż Dołędze [dalszą] cz. dóbr Galomin (MK 337, 56v); 1456 rozgraniczenie G. od Galomina → Galomin; ksiądz Dołęga nabytą cz. Galomina [czyli G.] darowuje szpitalowi w Płocku (ZDP nr 167; Las. 248); 1458 ks. Siemowit VI i Włodzisław II na prośbę księdza Dołęgi zatwierdzają dokument o rozgraniczeniu Galomina [od G.] (ZDP wr 168; Las. 248); 1465 książęta Konrad III, Kazimierz III, Bolesław V i Janusz II potwierdzają darowiznę Dołęgi prepozyta kolegiaty Ś. Michała w Płocku na rzecz tamtejszego szpitala Ś. Leonarda i Katarzyny, a mianowicie wsi G. i ogrodu na przedmieściu Płocka oraz uwalniają tę wieś od służby wojennej i czynszu świętomarskiego w wysokości 2 gr z wł. (MK 337, 13v-14; ZDP nr 182); 1481 wieś G. własnością szpitala ŚŚ. Leonarda i Katarzyny w Płocku (MK 6, 144); 1487 ks. Janusz II nadaje księdzu Stanisławowi [Borowemu] wicekustoszowi katedry płoc. i rektorowi kościoła ŚŚ. Leonarda i Katarzyny ze szpitalem pr. nieodpowiedne dla wsi G., będącej własnością szpitala (MK 6, 199); 1531: 6 1/2 wł. os. (RP 41, 114); 1570 wieś G. własnością prepozyta ŚŚ. Leonarda i Katarzyny (ŹD 129).

4. 1465 → p. 3.

5. 1459 Dołęga prepozyt kolegiaty Ś. Michała i kanonik płoc. winien zapłacić Przecławowi kanonikowi płoc. i plebanowi w Sarbiewie 4 kopy gr w szelągach tytułem należności za dzies. snopową za rok ubiegły z folwarku i pól kmiecych wsi G. (Ep. 5, 103).