(1354, 1445 in lansensco, [1447] post Lanzensko; Rymut 1980 130-1; Rospond 185) m. nad Sanem1Por. J. Półćwiartek, Leżajsk w historiografii. Przegląd stanu badań i problematyki badawczej, [w:] Z dziejów Leżajska i okolic, red. Z. Andres, Rzeszów 1980, 9-23, 40 km na SE od Rzeszowa; ok. 115 km na NE od kl.
[5.] Erem ś. Marii Magdaleny.
[1422-4?] Władysław Jag. prosi pap., aby pozwolił jego kaznodziei i spowiednikowi, Bened. M[ikołajowi] niegdyś opatowi święt., oraz niektórym z jego współbraci z kl. święt. prowadzić życie eremickie w wybranym przez nich miejscu królestwa i głosić wiarę wśród schizmatyków i pogan (Caro II 33 s. 81)2Ta niedatowana suplika związana była zapewne z przygotowaniami do założenia eremu pod L. O jej datacji oraz związku z L. zob. Derwich 1992 454n. Por. też Święta Katarzyna; 1445 kodeks Lat.Q.I.281 z tzw. „Kazaniami świętokrzyskimi” znajduje się w L. (Łoś, Semkowicz 8)3Kodeks zniszczony w 1944 r. Na odwrocie antefolium znajdowała się zatarta zapiska proweniencyjna, z której udało się odczytać tylko: „Iste liber est [...] in lansensco [...] anno d. 1445”; 1447 [?] wygnaniec z kl. święt., mnich Piotr [z Borzykowa?], kończy w eremie ś. Marii Magdaleny za L. cz. kodeksu Lat.F.I.229 (Zbiory 332)4Wg J. Lelewela i M. Hornowskiej kodeks ten, zniszczony w 1944 r., pisali w l. 1446-7 Paweł z Zatora w kl. i Piotr z Borzykowa w eremie. Na k. 72 nota: „Finis Gloze super Cantica canticorum conscripta est in loco heremi sanctae Mariae Magdalene post Lanzensko per fratrum Petrum bacalaureum exulem Monasterii S. C....”. O jej datacji, identyfikacji pisarzy oraz okolicznościach powstania por. Derwich 1989 193; 1992 466.
[7.] Derwich 1989 190-5; 1992 454-70.
Uw. Erem powstał zapewne ok. 1423 r., a zanikł niedługo po 1447 r. W pewnym sensie jego kontynuację stanowiła prepozytura klaszt. w → Stradczu. Erem ś. Marii Magdaleny był zlokalizowany koło L. najprawdop. na polanie puszczańskiej, położonej na niewielkim wzniesieniu w pobliżu Sanu, ok. 2 km na N od rynku starego miasta w L. W 2 poł. XVI w. w miejscu tym doszło do prywatnych objawień NMP i ś. Józefa, może związanych z jakimiś śladami pamięci o przebywaniu tu eremitów. W 1608 r. powstał tu kl. Bernard.5Kl.Bernard. 175-84; KatZab. ser. now., III/4, W. 1989
1 Por. J. Półćwiartek, Leżajsk w historiografii. Przegląd stanu badań i problematyki badawczej, [w:] Z dziejów Leżajska i okolic, red. Z. Andres, Rzeszów 1980, 9-23.
2 Ta niedatowana suplika związana była zapewne z przygotowaniami do założenia eremu pod L. O jej datacji oraz związku z L. zob. Derwich 1992 454n. Por. też Święta Katarzyna.
3 Kodeks zniszczony w 1944 r. Na odwrocie antefolium znajdowała się zatarta zapiska proweniencyjna, z której udało się odczytać tylko: „Iste liber est [...] in lansensco [...] anno d. 1445”.
4 Wg J. Lelewela i M. Hornowskiej kodeks ten, zniszczony w 1944 r., pisali w l. 1446-7 Paweł z Zatora w kl. i Piotr z Borzykowa w eremie. Na k. 72 nota: „Finis Gloze super Cantica canticorum conscripta est in loco heremi sanctae Mariae Magdalene post Lanzensko per fratrum Petrum bacalaureum exulem Monasterii S. C....”. O jej datacji, identyfikacji pisarzy oraz okolicznościach powstania por. Derwich 1989 193; 1992 466.
5 Kl.Bernard. 175-84; KatZab. ser. now., III/4, W. 1989.