(1458 or. Borvysky, 1557 Boruyka, 1571 Borujki, 1574/5 młyn tuchorski) na rz. Dojca, obecnie osada Borujka, 2 km poniżej kuźnicy Hamer (obecnie osada Kuźnica Zbąska), 4 km na SE od wsi Borują, 14 km na ESE od Zbąszynia¹Wizytacja z 1641 r. kośc. par. w Tuchorzy wymienia mł. Borujka (AV 10, 196v-197), a Opisanie parafiów mł. Tuchorski zw. Borujka (7, 56), na mapach Perthéesa, Gilly’ego i Gaula występuje Młyn Borujski, na MTop. 1950 nie ma młyna ani osady, natomiast na MAd. Wolsztyn 1964 zaznaczono osadę bez nazwy, zaś Spis 92 wymienia osadę Borujka.

1. 1473 n. pow. kośc. (PG 7, 216v).

2. 1574/5 droga do młyna tuchorskiego (KoścG 52, 58v-62v).

3. Własn. szlach. 1424 Jan młynarz z Konina [niezident.] w sporze z Abrahamem Zbąskim dowodzi, że ten jako pan dziedz. pozwolił mu zbudować młyn w dziedzictwo; termin zgodnie z prawem wsi Boruja (WR 3 nr 1048, 1234); 1473 Piotr, Marcin i Abraham ss. zm. Stan. Zbąskiego dają Janowi, Maciejowi, Wojciechowi i Stanisławowi braciom niedz. z Tuchorzy młyn zw. B. ze stawem, ostrów między rz. Dojca a [jeziorem] Rzytką oraz [jezioro] Rzytka w zamian za 1/2 rz. Dojca od młyna B. do młyna Ruchocina Gać oraz za 100 grz. półgr., 20 zł węg. i 100 owiec (PG 7, 216v); 1563 pobór z Tuchorzy²W 1557 r. Baltazar Ossowski daje synowi Mac. Ossowskiemu wieś Tuchorza z młynem zw. B. (PG 19, 379v), a w 1570 r. Bartłomiej Ossowski właśc. cz. Tuchorzy pozywa Mac. Ossowskiego właśc. cz. tej wsi, m.in. o zabranie zboża gwałtem z młyna zw. B. leżącego w Tuchorzy (KoścZ 60, 109), m.in. młyn dziedz. o 2 kołach walnych (ASK I 4, 198v).

5. 1458 bp pozn. za zgodą stron ustala, że Grzegorz młynarz młyna zw. B. w Zbąszyniu [tj. w dobrach zbąszyńskich] i jego następcy winni płacić plebanom w Zbąszyniu 1 korczyk (coretum) mąki pszennej miary zbąszyńskiej co roku na Wielkanoc (AE II 2).