DĘBICE

(1246/52 Dambize, 1294 [fals. 1302] Dambice, Dambiche, 1358 Dambicze, 1362 Dombicze, 1633 Dąmbcze) osada niezident., zapewne nie istniejąca, położona w okolicy jez. Jeleńczewo obejmującego północno-zachodnią cz. obecnego jez. Mórka, na NW od Dolska.

1. [Pow. kośc.]; 1510 par. Mórka (LBP 121).

2. 1246/52, 1294 [fals. 1302], 1324, 1424 Mościeszyce, jez. → p. 3; 1246/52 wsie Dębice i Motolewice sąsiadują z jez. Jeleńczewo → p. 3; 1294 [fals. 1302] Cichowo, jez. → p. 3; 1366 Motolewice graniczą z D. → p. 3; 1424 jez. Małpino → p. 3.

3. Własn. książęca?, później szlach. 1246/52 Przemysł I zaświadcza, że opat lub. Wojsław zezwolił [książęcym] komornikom (kamerarii) Nieradowi i Bratoniowi z D. łowić przy brzegu małą siecią zw. potrzestnica na jez. nal. do wsi Mościeszyce [→ Mościeszyce, jez., obecnie jez. Zbęchy?]; nie wolno korzystać z tego jeziora mieszkańcom Motolewic, a ponadto mieszkańcy Dębic i Motolewic siedzący nad jez. → Jeleńczewo nie mają pr. do jakiegokolwiek pożytku z jezior Jeleńczewo, Wielkie i Cichowo (Wp. 1 nr 256; DBL nr 13; por. Bielińska 253; Sikora, Przemysł I 157); 1294 [fals. 1302] Przemysł II potwierdza posiadłości bened. lub., m. in. wieś Mościeszyce z jeziorem [→ Mościeszyce; z kontekstu wynika, że nie chodzi tu o jez. → Wielkie, obecnie południowo-wsch. cz. jez. Mórka, lecz o in. jezioro, może Zbęchy?], w którym mieszkańcy wsi D. i Motolewice nie mają pr. łowić oraz wieś Cichowo z jeziorem, w którym mieszkańcy D. i Brzedni nie mają pr. łowić (Wp. 2 nr 719; DBL nr 41).

1324 bracia Świętosław i Wojciech z D. zrzekają się wszelkich praw, jakie rzekomo posiadali do jez. Mościeszyce na rzecz Pawła opata i bened. lub. (Wp. 2 nr 1041; DBL nr 59); 1358-83 [96?] Jan (Jasiek) Dębicki z D. (Wp. 4 nr 1483, 1562, 1736, 2066; por. Wp. 4 s. 47; DBL nr 93); 1362 tenże sprzedaje Janowi bpowi pozn. wieś Brzednia w dystrykcie Dolsk za 50 grz. (Wp. 3 nr 1477); 1366 tenże pozywa bened. lub. o cz. Motolewic przylegającą [do jego posiadłości] i przegrywa proces (Wp. 3 nr 1566: DBL nr 92); 1372 temuż przysądza się spłatę 40 grz. od bened. lub. z tytułu wiana jego babki, zapisanego na dziedz. Rakowiec i na źrebie (sors) Motolewice; uczciwa Jawroszka z s. Goćwinem, dziedzice Rakowca, przegrali proces o te dobra z bened. lub. (Wp. 3 nr 1677; DBL nr 105).

1413 śwd. Świętosław z D. (DBL nr 144); 1424 z ugody między opatem lub. a Janem Móreckim z Mórki wynika, że wieś D. nie ma żadnych pr. do jez. Małpino oraz że Jan Morecki będzie miał ograniczone pr. do korzystania z jezior [klasztornych] Dębice i Mościeszyce (Wp. 5 nr 397 tekst niejasny; KoścZ k. 54, 68v, dawniej k. 37v, 93); 1510 wś opust., należy do dziedzica Jana1Można przypuszczać, że był to Jan Młyński, dziedzic Mórki. W r. 1633 opust. D. były w posiadaniu Jana Radzewskiego z Mórki; być może, że to połączenie własności D. i Mórki datuje się z czasów dość odległych, może od XV w.?, nie ma kmieci (LBP 121).

6. 1383 Jasiek Dębicki przedstawiciel szlachty wlkp. składa obietnicę posłuszeństwa Ludwikowi Węg. i jego c. Marii2Być może z tychże D. pochodził Pietrek Dębicki, który w 1382 r. składał podobne przyrzeczenie wierności Ludwikowi Węg. i jednej z jego córek (Wp. 1 nr 1804) (Wp. 3, 1807).

Uwaga: Wzmianki z r. 1246/52 i 1366 mówią o sąsiedztwie D. z zaginioną wsią Motolewice [leżącą w miejscu obecnej wsi Jeleńczewo?] i z jez. Jeleńczewo. Liczne informacje dotyczą praw wsi D. do jez. Mościeszyce, które zapewne leżało w pobliżu tej wsi. Wg notatki klasztornej z 1633 r. opust. D. leżały przy dębinie nad jez. Jeleńczewo naprzeciw przytonka mościszewskiego [na tymże jeziorze?] w miejscu zw. w XVII w. Sadki (Lub. C XVII nr 12); Na podstawie tych przekazów można przypuszczać, że zaginiona wieś D. leżała między jeziorami zw. dzisiaj Mórka (Jeleńczewo, Wielkie) i Zbęchy [Mościeszyce?], ok. 5 km na NW od Dolska. Por. → Cichowo, jez., mapa.

1 Można przypuszczać, że był to Jan Młyński, dziedzic Mórki. W r. 1633 opust. D. były w posiadaniu Jana Radzewskiego z Mórki; być może, że to połączenie własności D. i Mórki datuje się z czasów dość odległych, może od XV w.?

2 Być może z tychże D. pochodził Pietrek Dębicki, który w 1382 r. składał podobne przyrzeczenie wierności Ludwikowi Węg. i jednej z jego córek (Wp. 1 nr 1804).