DOBROCHOW

(1181 fals. ok. 1230 Dobrochou, 1258 Dobrochov) niezident. wieś w dobrach lubińskich.

[Położenie nieznane]

3. Własn. bened. lub. 1181 [fals. ok. 1230] Władysław książę Polaków odnawia przywileje swych poprzedników dla bened. z → Lubinia i wymienia wśród dóbr klasztoru m. in. Słupię [k. Stęszewa] i D. (DBL nr 1); 1258 Bolesław Pob. zatwierdzając nadanie Władysława [z 1181 fals. ok. 1230] wśród posiadłości klasztoru wymienia m. in. Słupię [k. Stęszewa] i D. (Wp. 1 nr 368; DBL nr 23); 1294 [fals. ok. 1302] Przemysł II potwierdza posiadłości bened. lub., m. in. Słupię [k. Stęszewa] i D. (Wp. 2 nr 719; DBL nr 41).

Uwaga: Perzanowski uważa, że tej samej wsi dotyczy dokument Władysława Od. z lat [1210-18, a zapewne 1209-12] stwierdzający, że książę nabył od bened. lub. wieś Dobra, a w zamian dał im wieś synów Trzeszczyoka czyli tzw. później Trzeszczyokowo, z dużym prawdopodobieństwem identyfikowane z osadą Mnichówkąt k. Winnej Góry oraz Piątkowa (obecnie Piątkowo Białe i Piątkowo Czarne) w pow. pyzdr. (DBL nr 5; Perzanowski Z., Opactwo benedyktyńskie w Lubiniu, Wrocław 1978 wg indeksu). Tenże autor bez wahania identyfikuje zarówno Dobrą, jak Dobrochow z osadą Dobrzec pod Kaliszem, co nie wydaje się oczywiste.

Kozierowski identyfikował Dobrochow vel Dobrą z nowszą osadą Dobra (występuje już na mapie Perthéesa) położoną 3,5 km na NW od Słupi k. Stęszewa [pow. pozn.], 10 km na W od Stęszewa (K 5, 585; K 8, 22).