DRZEWCE

(1300 kop. XVI w. Drewycz, 1327 kop. XVII w. Trebitz, 1399 Drebicz, 1405 kop. XVI w., 1434 or. Drzebicze, 1512 or. Drzewcze, 1579 Drzewcza, 1944 Alt Driebietz), obecnie Stare Drzewce, 8 km na SW od Wschowy.

1. 1300 ks. i dystr. głog. (MS 1, suppl. nr 7); 1405 n. pow. wsch. (MS 1, suppl. nr 39); 1376 n. par. własna, diec. wrocł. (Now. 2, 4221Autor stwierdza, nie podając podstawy źródłowej, że par. w D. należała pierwotnie do diec. pozn. i przypuszcza, że wieś D. podlegała prawdop. parafii Konradowo w pow. wsch).

2. 1528 w opisie granicy → Wielkopolski ze Śląskiem wymienione: kopiec narożny między Zamy słowem i D. w królestwie a wsią Gola [1944 Guhlau] w ks. głog.; droga zw. Heckricht [tzn. do obecnego Kulowa, 1944 Höckricht] prowadząca z D., stanowiąca granicę między D. a Golą w ks. głog. i drugi kopiec narożny przy tejże drodze, między wsiami Heckricht, Czepielewo [obecnie Krzepielów, 1944 Langenmark] i Gola w ks. głog. a D.; kopiec narożny zw. Steinhebel między D. a Czepielewem, droga zw. Czepielewska prowadząca pod Wysokim Borem (wyszeki bor) z D. do Czepielewa, kopiec ścienny między D. a Czepielewem, kopiec narożny między D. a wsiami Gola, Heckricht i Czepielewo w ks. głog.; granice między wsiami D. i Łysiny w Królestwie a Czepielewem i Strońskiem [obecnie Stare Strącze, 1944 Deutscheck] w ks. głog. (Reces, 11-12).

3. Własn. książęca, następnie szlach. 1300 Henryk [III] ks. Śląska [ks. głog.] sprzedał na pr. dziedz. Mikołajowi zw. Denugo wsie D. i Ringenwalde [niezident] w dystr. głog., które posiadał rycerz księcia Regusto z Wisenburga [niezident.] za 300 grz. gr pras. (MS 1, suppl. nr 7); 1327 Przemko ks. głog. zatwierdza przyw. Henryka [IV] niegdyś ks. głog. [i żagańskiego], swego brata, nadany Hermanowi z T. na 5 ł. należących do folw. (allodium) Temchina (Themchinus) z → Siedlnicy, a położonych w → Przyczynie Górnej (Wp. 2 nr 1084; w SLP nr 19 w dok. wydanym wg nieznanej podstawy, może mylnej kopii, tenże Herman określony jako „de Tribiense”).

1405 król Władysław Jag. zatwierdza Hinczy Krakwiczowi przyw. swych poprzedników na wsie D. i Rougenvalde [niezident., zob. wyżej 1300 r., Ringenwalde] w pow. wsch. (MS 1, suppl. nr 39); 1434 sąd postanawia, że w wypadku, gdyby Hancz[el] Krakwicz i [Piotr] Ledlow Stary (antiqus)2Wbrew K 2, 149 zapiska ta nie podaje D. jako miejsca pochodzenia tych osób; cytowany tamże jej fragment (zob. też KObce Ryc. 62) oparty jest tylko na domysłach, → Długie Stare. nie posiadali żadnych dóbr w Wielkopolsce, wówczas Jonas i Josman, Żydzi z Poznania, winni pozwać w sprawie swych roszczeń („ut littera obligatoria canit”) Kaspra Krakwicza z D. (PZ 12, 225v); 1438 Elżbieta Lgińska siostra Kaspra Drzewieckiego, pozwana przez Mikołaja pleb. z Lginia o czynsz z D. → p. 5.

1496 ur. Kasper Krakwicz Drzewiecki nabywa z zastrz. pr. odkupu od Mikołaja i Piotra Tassów (Tasse) dziedziców w Wygnańczycach, Łysinach i Tylewicach całą wieś Łysiny za 450 flor. węg., a od szl. Hanusza Niechlewskiego (Nechlewsky)3Prawdop. chodzi tu o miejscowość Niechłów (1944 Nechlau), położoną ok. 9 km na SE od Szlichtyngowy w dawnym ks. głog i wspomnianych Mikołaja i Piotra, dziedziców w Wygnańczycach, na tymże pr. nabywa 1/2 ich dóbr w tejże wsi i w Tylewicach za 300 flor. węg. (WsG 1, 6); 1498 tenże Kasper z D. i in. dóbr w pow. wsch. pozwany przez Piotra z Opalenicy sędziego pozn. o bezprawne zajęcie jego wsi Łysiny; star. wsch. nakazuje Drzewieckiemu ustąpić z tejże wsi (WsG 1, 16v); 1512 Mik. Krakwicz z D. oskarżony o napad na czeladź starosty wsch. w czasie najścia tegoż na kupców przejeżdżających przez teren królestwa oraz o bezprawne pobranie od Hanrosta Zebrota (Hannrosth Zebroth) kupca z Norymbergi 1 kopy gr opłat i cła, płaci karę niestane (WsG 1, 81 v).

1517 szl. Michał Nosticz (Nosthwicz) dz. w D. (WsG 1, 112); 1527 Barbara Drzewiecka [imienia męża nie podano] c. Rafała Leszczyńskiego (MH 7, 30).

Pobór w D.: 1531 z 7 ł. i karczmy, sołtys z 1 ł. (ASK I 4, 186); 1535 z 8 ł. i karczmy, sołtys z 1 ł. (ASK I 4, 37); 1563 z 12 ł., od 9 rzem. i 7 komor. (ASK I 5, 208); 1566 płatnik poboru Kasper Drzewiecki (Drzewiczki): z 11 ł., od 9 zagr., 9 rzem., 7 komor. i 1 karczmy [w dzierż.] dziedz. (ASK I 4, 308v); 1579 z 10 ł., od 7 zagr. z rolami, 3 ratajów, 5 zagr. bez roli, 2 rzem., 8 komor. bez bydła, 4 pasterzy mających po 25 owiec i 2 wiatraków [w dzierż.] dorocznej (ŹD 101).

4. 1531, 1535 łany soł. → p. 3.

5. 1399 Jasiek (Jeschko) pleb. z D. (K 4, 191); 1438 Kasper Drzewiecki uzyskuje przekazanie sporu swej siostry Elżbiety Lgińskiej z Mikołajem pleb. z Lginia o czynsz z D. dla tegoż plebana do konsystorza wrocł. z powodu przynależności D. do diec. wrocł. (Now. 2, 29, 445).

8. Nasyp stożkowaty otoczony fosą, na terenie podworskim, pozostałość średniowiecznego gródka? (Hensel 1, 194).

1 Autor stwierdza, nie podając podstawy źródłowej, że par. w D. należała pierwotnie do diec. pozn. i przypuszcza, że wieś D. podlegała prawdop. parafii Konradowo w pow. wsch.

2 Wbrew K 2, 149 zapiska ta nie podaje D. jako miejsca pochodzenia tych osób; cytowany tamże jej fragment (zob. też KObce Ryc. 62) oparty jest tylko na domysłach, → Długie Stare.

3 Prawdop. chodzi tu o miejscowość Niechłów (1944 Nechlau), położoną ok. 9 km na SE od Szlichtyngowy w dawnym ks. głog.