(1181 fals. ok. 1230 Drenceno, 1258 or. Drencevo, 1337 (1332?) Drenczewo, Drzerzewo!, 1418 Dzenczewo, [Drzenczewo], 1425 Drzeczewo, a. 1439 Drzeczovo, 1510 Drzynczewo) 3 km na NE od Gostynia1Obecnie tamże dwie wsie: Drzęczewo I i II; pozostałości dawnej wsi D. stanowią cz. Drzęczewa II, 1 km na NW od miasteczka Piaski (Gilly, MTop. 1950).
1. 1450 n. pow. kośc. (PG 4, 54v); 1563 n. par. Gostyń (ASK I 4, 161v).
2. 1510-11 miejsce na gran. Gostynia i D. od dawnych czasów nazywane jest Miejscem Matki Bożej (Locus Matris Dei) [obecnie Święta Góra k. Gostynia]; znajduje się tam obraz NMP; świadkowie składają zeznania o dziejących się tam cudach (AC 2 nr 1664, 1665); 1513 3 stawy, struga Smug (gurges alias Smuk) i lasy k. D. → p. 3.
3. Własn. bened. lub., później szlach. 1181 fals. ok. 1230 Władysław [Lask.] odnawiając przywilej bened. z → Lubinia, wśród ich posiadłości wymienia m. in. wieś D. (DBL nr 1); 1258 Bolesław [Pob.] zatwierdzając powyższy dok. wymienia m. in. wieś D. wśród posiadłości bened. lub. (Wp. 1 nr 368; DBL nr 23 reg.).
1337 (1332?) komes Mikołaj dz. Gostynia, s. Wojciecha, posiada D.? → p. 4.
1381 [zgon?] Dobiesława s. Piotra z D.2Wg hipotezy W. Semkowicza mógł on być identyczny z Dobiesławem sędzią kal. z XIV w. z rodu Awdańców (PSB 5, 233). Przez wydawcę MPHn. 9/2 nietrafnie określony jako Dobiesław z Drzeczkowa (SŹ 23, 220) (MPHn. 9/2, 19); 1415 Kuncza, Borzysław i Lutek z D. w sporze z Janem Moreckim [z Mórki] w sprawie rozporządzenia 2 łanami w D. (KoścZ 4, 179, dawniej k. 76); 1418 Wichna z D. w sporze z Wojc. Kuranowskim o spadek po swym bracie Frącku wartości 18 grz. (WR 3 nr 711); 1424 świadkowie Tomek i Jan Drzęczewscy (WR 3 nr 1110a, 1259).
1450 Wawrz. Morecki sprzedaje z pr. odkupu Dziersławowi niegdyś Jarosławskiemu [niezident.] 4 ł. os. w D. za 92 zł. węg., a wspomn. Dziersław zapisuje na tych łanach ż. Jadwidze po 20 grz. posagu i wiana (PG 4 k. 54v, 55); 1462-66 Jan Tumigrała z D., niegdyś Borkowski z Borku3Wg Kozierowskiego był on żonaty z Anną Morecką, siostrą Piotra z Mórki (KR 3, 151-152; KObceRyc. 153-154). W cytowanych źródłach nie znaleziono potwierdzenia tej wiadomości [w pow. pyzdr.] (KoścZ 14, 329; KoścZ 15, 103); 1465 tenże z bratem Maciejem z D. i z Lutogniewa [pow. pyzdr.] prowadzi spór z Mikołajem i Marcinem z Goli [k. Gostynia] również dawnymi dziedzicami Borku (PyZ 13, 217); Sędziwój Rąbiński nabywa D. od Piotra Moreckiego, a w zamian daje mu 1/3 Białego Jeziora [obecnie Białcz Stary] i dopłatę 800 grz. (PG 7, 285); 1467-69 bracia Jan senior i Jan junior z Rąbinia nabywają spadek po zm. Agnieszce wd. po Sędziwoju Rąbińskim od jej córek Katarzyny wd. po Iwanie z Karmina za 200 grz. oraz Elżbiety wd. po Jakubie Sierakowskim za 200 grz.; są to części w Rąbiniu, D., Kokorzynie i Godziszewie (PG 7, 247; PG 8, 44); 1475 działy braci Rąbińskich: wspomn. bracia Jan starszy i Jan młodszy dają bratu Piotrowi Rąbińskiemu kan. pozn. D., a tenże Piotr odstępuje D. matce Agnieszce w dożywocie za 600 grz. (PG 9, 41); 1497 Jan Olbracht daje Piotrowi Górskiemu star. wsch. pr. do dóbr skonfiskowanych z powodu niedopełnienia obowiązku posp. ruszenia, m. in. do wsi D. Piotra Rąbińskiego kan. pozn. (Posp.Rusz. nr 152); 1505 Jan Kokorzyński [wg Ciepluchy 251 identyczny z Janem Rąbińskim młodszym] sprzedaje Annie c. zm. Jana Drogockiego za 100 zł węg. cz. D. należącą mu się z działów z bratem (PG 13, 56); 1506 [tenże?] Jan Rąbiński sprzedaje swemu zięciowi Wojc. Pogorzelskiemu 1/2 D. za 400 zł węg. (PG 13, 83v); 1510 Jan Rąbiński z wspomn. zięciem sprzedają D. Maciejowi Borkowi Gostyńskiemu (Cieplucha 251).
1512 Mac. Borek Gostyński daje D. oraz czynsz roczny 8 grz. 3 wiard. z Brzezia Andrzejowi Gryżyńskiemu s. Jana, a w zamian otrzymuje od niego Gryżynę i Nielęgowo (KoścZ 19, 31v); 1513 Andrzej Gryżyński sprzedaje z pr. odkupu Wojc. Dobczyńskiemu dz. wsi Łążek [k. Śremu] 1/2 D. z 3 stawami, opust. sołectwem i strugą Smug leżącą w stronę Smogorzewa bez lasu za 100 grz. (PG 14, 213).
1530 pobór: 5 ł. i sołtys od 1 ł. (ASK I 3, 124v); 1563 pobór: 10 ł., karczma i „hultaj” (ASK I 4, 161v); 1566 pobór: 10 3/4 ł., karczma, 4 zagr. (ASK I 4, 255); 1581 pobór: 10 3/4 ł., 4 zagr., owczarz od 40 owiec, „colonus” od 1 pługa (ŹD 66; ASK I 6, 487v).
4. 1337 (1332? wg SLP) komes Mikołaj dz. Gostynia podporządkowuje wsie k. Gostynia, m. in. D., sądom gen. [pr. niem.] odbywanym 3 razy [w roku] w Gostyniu (Wp. 2 nr 1169; SLP nr 20); 1513 sołectwo opust., 1530 sołtys na 1 ł. →- p. 3.
5. 1425 prep. z Gostynia Starego [prepozytura bened. podległa opactwu w Lubiniu] w sporze z pleb. z Gostynia w sprawie dot. D. (ACC 8, 91v). 1Obecnie tamże dwie wsie: Drzęczewo I i II; pozostałości dawnej wsi D. stanowią cz. Drzęczewa II, 1 km na NW od miasteczka Piaski (Gilly, MTop. 1950) Obecnie tamże dwie wsie: Drzęczewo I i II; pozostałości dawnej wsi D. stanowi cz. Drzęczewa II, 1 km na NW od miasteczka Piaski (Gilly, MTop. 1950).
1 Obecnie tamże dwie wsie: Drzęczewo I i II; pozostałości dawnej wsi D. stanowią cz. Drzęczewa II, 1 km na NW od miasteczka Piaski (Gilly, MTop. 1950).
2 Wg hipotezy W. Semkowicza mógł on być identyczny z Dobiesławem sędzią kal. z XIV w. z rodu Awdańców (PSB 5, 233). Przez wydawcę MPHn. 9/2 nietrafnie określony jako Dobiesław z Drzeczkowa (SŹ 23, 220).
3 Wg Kozierowskiego był on żonaty z Anną Morecką, siostrą Piotra z Mórki (KR 3, 151-152; KObceRyc. 153-154). W cytowanych źródłach nie znaleziono potwierdzenia tej wiadomości.