PAPROCICE

(1580 paproczka wola, 1584 z Woli paprockiej, 1662n. Paprocice; Kop.K 57) 6 km na N od Łagowa, nad rz. Słupianką; ok. 4 km na SE od kl.

1. 1662n. pow. sand. (Paw. 55a), 1827 pow. opat. (Tabela II 77); 1662n. par. → Nowa Słupia (ASK I/67 34v; Paw. 55a).

2. 1580 → p. 3.4; 1780 graniczy od E z Jeleniowem, od S i W z kluczem piórkowskim bpa włocł., od N z → Bartoszowinami i → Wólką Milanowską (Inw.Słup. 10).

3.4. Własn. kl. święt.

1580 Tomasz Polanowski opat i konw. święt., pragnąc zwiększyć dochodowość dóbr, zezwalają Bartoszowi Paprockiemu lokować w lesie, po wycięciu i wykarczowaniu drzew i krzewów, w miejscu zw. Mostki, nad strugami Mostki oraz Mostkowy Strumień [ob. Słupianką], wieś, która nazywać się ma Paprocka Wola. Jej granice wyznacza rz. Mostki od granic należącej do bpa włocł. wsi Ząbkowa Wola [ob. Zamkowa Wola] do granic dóbr Krzysztofa Mieleckiego1Krzysztof Mielecki posiadał wówczas nieistniejące dziś, graniczące z → Wólką Milanowską, Podleszany oraz Jeleniów, przez który rzeczywiście przepływa Słupianka (Paw. 192), z drugiej zaś strony ma się rozciągać tak, jak z dawna oznaczono, do granic dóbr konw. Bartosz Paprocki uzyskuje ją prawem dziedzicznym, z pełną swobodą dysponowania na 100 lat, po których opactwo ma pr. wykupić P. za 1000 grz. (AG 1900; Gacki 259-60);

1599n. Stanisław Paprocki, który otrzymał P. od Bartłomieja, swojego br. stryjecznego, zrzeka się wsi P. na rzecz Stanisława Czelatyńskiego. Następnie „wójtostwo czyli wieś P. albo Paprocka Wola” przeszło na dożywocie Barbary z Ożarowa Niemojewskiej, a po jej śmierci wróciło do opactwa (Gacki 260); 1662 pogłówne od czeladzi folw. i mkców wsi (ASK I/67 34v; Paw. 55a); 1673 pogłówne od szl. wd. Niemojewskiej oraz 14 czeladzi folw. i mkw wsi (ASK I/61 238); 1679 Mikołaj Gośki opat kl. święt. nadaje wójtostwo P. swojej siostrzenicy z Wolskich, wd. po Janie Kostro, na 30 lat (Gacki 260);

1780 należy do klucza starosłupskiego dóbr stołu opata klaustralnego (→ Stara Słupia, p. 3). 10 dymów. 8 zagr. (Franciszek Sala, Jan Sala, Wawrzyniec Sala, Kazimierz Stępień, Wawrzyniec Stępień, Ludwik Szczodrak, Mateusz Łebek, Antoni Czekaj) pracuje po 2 dni tyg. pieszo i odrabia po 2 łokcie oprawy, 1 komor. (Łukasz Stępień) pracuje 1 dzień tyg. pieszo. Bardzo słabe grunty. Mała karczma ze stajnią. Subsidium charitativum wynosi 64 zł (Inw.Slup. 10-1); 1780-2 przy podziale dóbr wchodzących w skład stołu opata P. przydzielone zostają opatowi klaustralnemu (Lefebvre V/5 164v; Gacki 253), 1787 liczy 47 mkw, w tym 5 Żydów (Spis I 393; II 118); 1819 wieś z karczmą należy do stołu opata święt. (AOkup. 3v, 96); 1827 ma 11 domów i 98 mkw (Tabela II 77).

5. Dzies. należy do kl. święt.

1580 wieś zostaje zwolniona od dzies. do 1592 r, po czym ma płacić rocznie 20 fl., przy czym dzies. należy do stołu opata (AG 1900; Gacki 276); 1584 opat Tomasz Polanowski zamierzał przeznaczyć dochód z dzies. w P. na prebendę dla kościoła klaszt, ale śmierć przeszkodziła realizacji tego zamiaru (Paprocki 112); 1780 dzies. snop. wytyczna należy do stołu opata (Inw. Słup. 10).

7. ZDP rps 8702; Gacki 88, 132-3, 253-4, 258-60, 276; SG VII 851; Derwich 1992 wg indeksu.

Uw. Por. Zarzęcin.

1 Krzysztof Mielecki posiadał wówczas nieistniejące dziś, graniczące z → Wólką Milanowską, Podleszany oraz Jeleniów, przez który rzeczywiście przepływa Słupianka (Paw. 192).