GROMADCINO

(1231 or. i kop. 1646 Gromadcino, 1238 or. Gromatchino, kop. XVI w. Gromathcino, 1287 kop. 1646 Chromacino) niezident. osada w okolicy Wolsztyna, leżała w pobliżu wsi Kiełkowo.

1. [Pow. kośc.]

3. Własn. rycerska, od 1231 kl. cyst. w Obrze. 1231 ks. Władysław Od. oznajmia, że Sędziwój kantor kat. gnieźn. nadaje cystersom w Łeknie swoje dobra dziedziczne, m. in. dziedzinę (hereditas, locus) → Obra wraz z okolicznymi źrebiami i dziedzinami, w tym G., w celu założenia klasztoru cyst. (Krasoń 167-168; Wp. 1 nr 130, 131); 1238 tenże Sędziwój nadaje kl. w Obrze wszystkie swoje posiadłości, m. in. G. wraz z całym dobytkiem po swej śmierci (Krasoń 168; Wp. 1 nr 215); 1287 ks. Przemysł II nadaje kl. w Obrze pr. lokowania na pr. niem. wsi Kijakowo [obecnie Kiełkowo k. Wolsztyna] i przyległych do niej źrebi Ch. i Krotle [obecnie Krutla], uwalniając tę dziedzinę od wszelkich ciężarów pr. pol. (Wp. 1 582).