(1364, 1409 Steinwege, Steynwege, Steinweg, Steinwegk) 9 km na SW od Grudziądza.

1. 1396 wieś (UC nr 409); 1409 folw. (LS nr 800); ok. 1423-4 wójt. lip. (DK 6); komt. starogr. (DK 3); XVI w. teryt. bpstwa chełm., par. Sarnowo (Bi. 60, 84).

3. 1396 układ kap. chełm. z radą m. Chełmna o bpi korzec: z wsi S. należącej do miasta, mają go dawać od 1 pługa (UC nr 409); 1409 rodzeństwo Blumenrod dokonuje działu spadkowego, folw. S. przypada Hannosowi, który ma spłacić siostrze po 6 grz. rocznie (LS nr 800); ok. 1423-4 Jakub z S. obow. z 4 ł. do 1 służby w zbroi lekkiej, poza tym z 31 ł. obow. również 1 służby w zbroi lekkiej¹Niejasne, czy były to 2 miejscowości o jednakowej nazwie, czy też jedna o mieszanej własności (DK 3, 6); 1489 własn. m. Chełmna, rada miasta nadaje folw. o 12 ł. zgromadzeniu Braci Wspólnego Życia na użytek szkoły chełm. za czynsz 2 grz. rocznie przez 30 lat, po upływie których mają płacić z S. i Gogolina 4 grz. rocznie (UC nr 731); 1519 bp chełm. Jan Konopacki potwierdza kościołowi par. w Chełmnie użytkowanie i dochody z S. i Gogolina (UC nr 815); 1525 Rada Pruska wydaje dekret w sprawie procesu między m. Chełmnem i szkołą chełm. o S. i Gogolin: Bracia Wspólnego Życia mają nadal posiadać wym. dobra, opłacać miastu czynsz i czwarty snop (UC nr 833).

6. 1386 Piotr z S. rycerz (AST 1, 49); 1452 wójt. lip. do w. m. Ludwika v. Erlichshausen w sprawie sporu między Henrykiem z Piecewa z Plemiętami i S. (Reg. 1, nr 11 286).

7. Sch. 334.