(1310 obl. 1608 Hermani villa, Hermandorff, 1409 or. Hermansdorf) niezident. wieś k. Ponieca1→ Henrici Villa k. Ponieca, Uwaga.
1. 1310 dystr. Poniec (Wp. 2 nr 930); [pow. kośc.; par. Poniec?2Mimo że wieś H. wspomn. została jeszcze w źródle z 1409 r., w wykazie 18 wsi należących do par. Poniec z 1410 (Wp. 5 nr 169) nie została wymieniona].
2. 1310 las do gran. H. po prawej stronie drogi → p. 3.
3. Własn. rycerska, następnie m. Ponieca?3Własność tejże wsi – wymienianej w 1310 w łączności z m. Poniecem, w sformułowaniu podobnym jak w odniesieniu do → Henrici Villa – poza wzm. o użytkach leśnych w niej przyznanych mieszczanom Ponieca oraz późniejszymi ich pretensjami do uprawnień sądowych tamże nie przedstawia się w cytowanych źródłach zupełnie jasno. Również ks. Henryk jako wystawca dok. z 1310 wymienia m. Poniec jako „civitas nostra”, istnieją jednak wzmianki (MPH III s. 463, 627), z których wynika, że już w XII w. Poniec wyszedł z rąk panującego; najpewniej ks. Henryk występuje tu w myśl zasad pr. lennego jako suzeren właściciela zarówno Ponieca, jak i wsi H. (Dzierżka? → Henrici Villa) 1310 Henryk ks. głog. ustanawiając → m. Poniec siedzibą dystr. wymienia liczne wsie należące do terytorium tegoż dystr., m. in. H.V. położoną k. Ponieca, która to wieś „cum dicta civitate tenebitur deservire”; ponadto tenże ks. nadając Poniecowi pr. miejskie jak w Głogowie, przydaje mu m. in. 80 ł. wsi H., w której mieszczanie będą posiadali dla własnego użytku las (silva sive ulnetum) po prawej stronie drogi [z m. Ponieca?, dokąd?] aż do gran. wspomn. wsi (Wp. 2 nr 930).
4. 1409 mieszczanie m. Ponieca pozywają Mik. Znicza [sołtysa?] w sporze o pr. jurysdykcji (ius supremum) we wsi H. (ZSW nr 1369).
1 → Henrici Villa k. Ponieca, Uwaga.
2 Mimo że wieś H. wspomn. została jeszcze w źródle z 1409 r., w wykazie 18 wsi należących do par. Poniec z 1410 (Wp. 5 nr 169) nie została wymieniona.
3 Własność tejże wsi – wymienianej w 1310 w łączności z m. Poniecem, w sformułowaniu podobnym jak w odniesieniu do → Henrici Villa – poza wzm. o użytkach leśnych w niej przyznanych mieszczanom Ponieca oraz późniejszymi ich pretensjami do uprawnień sądowych tamże nie przedstawia się w cytowanych źródłach zupełnie jasno. Również ks. Henryk jako wystawca dok. z 1310 wymienia m. Poniec jako „civitas nostra”, istnieją jednak wzmianki (MPH III s. 463, 627), z których wynika, że już w XII w. Poniec wyszedł z rąk panującego; najpewniej ks. Henryk występuje tu w myśl zasad pr. lennego jako suzeren właściciela zarówno Ponieca, jak i wsi H. (Dzierżka? → Henrici Villa).