KIETLICE

1388 or. domina Kytliczewa (WR 1 nr 38), 1393 or. Ketlicze (Lek. 1 nr 1707), Kitlicz (Lek. 1 nr 1471), 1394 Kittlicze (Lek. 2 nr 1654), Kitlicze (Lek. 1 nr 1931), 1395 Kedlicze (Lek. 1 nr 2056), 1398 Kethlicze (Lek. 2 nr 2122), 1400 Kethlicza (Lek. 2 nr 2672), 1401 Kethlicz (KoścZ 1, 150), 1428 Kyethlicze (KoścZ 9, 113), 1429 Kyetlicze (KoścZ 9, 235), osada zaginiona w okolicy Wronczyna i Modrza; Wronczyn 6,5 km na SW od Stęszewa.

1. 1446? n. pow. kośc. (PG 2, 190); 1510 par. Modrze (LBP 99).

2. 1405, 1428 zapowiedzi K., wspomn. drogi (vie indirecte), łąki, pastwiska, lasy → p. 3; 1430 łąka w K. → p. 3.

3. Własn. szlach. 1388-1405 Beronia, Berania, Weronia, z K., Kietlińska, Kietlinka (Lek. 2 nr 2360), siostra Mirosławy (Lek. 1 nr 2204): 1388 taż toczy proces z Wawrz. [Łódzkim z Będlewa], który dowodzi, że jej nie „żegł” [podpalał], ani nie bił (WR 1 nr 37); 1393 taż toczy z nim proces o 40 grz. i o dziedzinę K. (Lek. 1 nr 1707); 1394 w procesie ze wszystkim dziedzicami K. Wawrzyńcowi Będlewskiemu sąd przyznaje 1/6 dziedziny K. (Lek. 1 nr 1811); 1394 taż z siostrami zostaje wprowadzona w posiadanie pięciu cz. w K. (Lek. 2 nr 1654); 1394-95 taż z siostrami i siostrzenicą, dziedzice z K., w procesie z Wawrz. Łódzkim [z Będlewa] żądają odesłania sprawy do króla (Lek. 2 nr 1693; Lek. 1 nr 2056), zaś 1396 taż z siostrą Mirosławą [ż. Michała Brylewskiego] i z innymi siostrami i krewnymi przegrywa proces ze wspomn. Wawrzyńcem, któremu sąd przyznaje 38 grz. szer. gr oraz wprowadzenie w posiadanie K. na tę sumę [do czasu jej uregulowania] (Lek. 1 nr 2204); 1399 taż z [krewnymi] Lutką i Katarzyną, dziedzice w K., wygrywają 5 cz. K. w procesie z Wawrz. Będlewskim (Lek. 2 nr 2289), a 1399 Beronia wygrywa odeń ekwiwalent za szkody wyrządzone przez niego w K. do wysokości 50 grz., z tym że sama [to jest bez współprzysiężników] może zaprzysiąc ich wysokość do 10 grz. (Lek. 2 nr 2291, 2672; WR 3 nr 120); 1401 od Beronii wygrywa 5 grz. tytułem zastawu (obligacio) Brychta kmieć z Modrza (KoścZ 1, 150); 1405 taż toczy proces z Grzymkiem Dokowskim [z Dokowa Suchego], który dowodzi, iż ona obiecała nie odrzucać jego roszczeń do sumy 6 grz., które miał na K. (WR 3 nr 290).

1388-98 Mirosława Kietliczewa, Mirosława z K., Brylewska z K., Mirosława dziedziczka z K., ż. Michała Brylewskiego (Lek. 1 nr 1471, 1811, 1895, 2056, 2204; Lek. 2 nr 1654, 1693), siostra Beronii (Lek. 1 nr 2204): 1388 taż toczy proces z Wawrz. Łódzkim [z Będlewa], który dowodzi, że żyto pobrał na swoim, a nie na jej (WR 1 nr 38); 1394 taż, dz. części K., toczy proces z Jordanem Żydem pozn. o sumę główną [jego wierzytelności] i odsetki (Lek. 1 nr 1889, 1890, 1923, 1931); 1397 taż przed królem w procesie ze wspomn. Wawrzyńcem odpiera jego roszczenia, wygrywa 1/6 cz. dziedziny K. (Lek. 2 nr 1998), a 1398 sędzia dworu król. poleca wpisać do księgi sądu ziemskiego kośc., że wspomn. Wawrzyniec nie ma jej szkodzić w jej szóstej cz. K. (Lek. 2 nr 2122).

1388-99 Wawrz. Łódzki [z Będlewa] posiadacz [?właśc.?] części K. (WR 1 nr 38); → wyżej jego procesy z Beronią i Mirosławą.

1399 Lutka i Katarzyna, dziedzice w K. [krewne Beronii] (Lek. 2 nr 2289).

1402-29 Wincenty, Więceniec z K., Kietlicki (WR 3 nr 183; KoścZ 5, 524; KoścZ 8, 274; KoścZ 9 k. 111, 235): 1405 tenże zapowiada swą dziedzinę K. (KoścZ 3, 11v); 1416 tenże toczy proces z Janem Gołym mieszcz. z Modrza, który uzyskuje wyrok, że Wincenty ma [na jego rzecz], zgodnie ze swym dok., uwolnić zastaw w K. od roszczeń innych osób w przeciągu 6 tyg. (KoścZ 4, 258, dawniej f. 159), a 1427 toczy proces z dziećmi Jana (KoścZ 5, 524, dawniej f. 91); 1418 tenże w procesie z Janem Srockim dowodzi, iż biegł on do jego domu, aby go zabić, i złamał zamki i ścianę (WR 3 nr 718); 1418 tenże toczy proces z Ubyszką Kurowską [z niezident. Kurowa] i jej siostrą Wichną o podział piątej części połowy dziedziny K. z tytułu ich mienia po matce oraz o 26 kopek zboża, które nieprawnie zabrał (KoścZ 4, 354, dawniej f. 98); 1428 tenże toczy proces z Mik. Tomickim i płaci 6 grz. tytułem kar (KoścZ 9 k. 12, 22v, 128); 1429 tenże sprzedaje K. Mikołajowi z Tomic (→ niżej); 1430 tenże, niegdyś z K. (PZ 11, 59v).

1408 pani Kietlicka i jej s. toczą proces z Jakubem z Wronczyna, który dowodzi, że zgodnie z prawem stawiał jej trzech ludzi, aby ich osadzić [na roli kmiecej], a oni nie chcieli ich przyjąć (WR 3 nr 364).

1428-44 Mikołaj z T., Tomicki dz. w K. (AE I 98v): 1428 tenże zapowiada [swe] dziedziny K. i Wronczyn (KoścZ 9, 113); 1429 tenże trzykrotnie przedkłada dok. nabycia przed star. gen. wlkp. całej dziedziny K., którą kupił od Winc. Kietlickiego za 200 grz. szer. gr, pozywając wszystkich, którzy by rościli sobie pr. bliższości, a nikt tych roszczeń nie zgłasza (KoścZ 9, 167); 1430 tenże toczy proces z Maciejem kmieciem z Modrza o łąkę w K., którą Winc. Kietlicki zastawił mu za 11 wiard., a sąd zachowuje Macieja przy tym zastawie, zgodnie z dok. Kietlickiego, oraz nakazuje Tomickiemu, aby nie przeszkadzał Maciejowi w czymkolwiek (KoścZ 9, 247v).

1446?-75 Mikołaj z Tomic, Tomicki, [bratanek Mik. Tomickiego, PG 3, 68-69], 1450-77 chorąży pozn. (GUrz. A 227), zm. a. 24 III 1478 (GUrz. A 227): 1446? tenże zapisuje ż. Małgorzacie na dziedzinach Wronczyn i K. po 400 zł węg. posagu i wiana (PG 2, 190); 1475 tenże zapisuje ż. ur. Annie [Szamotulskiej, c. Jana, wnuczce Dobrogosta] na wsiach Tomice, Mirosławie, Zborowo, Wronczyn i K. po 100 zł węg. posagu i wiana (PG 9, 30v).

1478 Jerzy jako pasierb oraz Jan, Piotr, Stanisław, Mikołaj, jako synowie małoletni Mikołaja z Tomic, w asystencji Piotra Opalińskiego i Marcina Nowomiejskiego [Marcina z Będlewa i → Łodzi, tenut. w Mieścisku czyli w Nowym Mieście w pow. gnieźn.] stryjów i Jana z Ostroroga i Jana Świdwy z Szamotuł wujów, bracia niedz. z Tomic, Annie [Lisowskiej] wd. po Mik. Tomickim [kaszt. gnieźn.] zapisują po 300 grz. posagu i wiana na Obrzycku z przewozem, wsiach Obrowo, Koźminek, Bąkowo, Wronczyn i K. (PG 9, 97v).

1524 Jan z Tomic, dz. w Iwnie [podkom. kal. 1525-49, UDR 1/2 nr 305], części m. Obrzycko oraz części wsi Obrowo, Koźminek, Wronczyn i K., przypadłe mu w spadku po stryju Janie Tomickim, sędzim pozn. oraz po Annie Tomickiej, żonie zm. Mik. Tomickiego [kaszt. gnieźn.], pani wiennej, sprzedaje za 300 grz. swym stryjom Stanisławowi, kaszt. międz. oraz Mikołajowi wojskiemu łęcz., star. kośc., braciom z Tomic (PG 16, 24).

1510 w K. 6 1/2 ł. [kmiecego], folwark (LBP 99).

5. 1444 Mik. Tomicki dz. w K. i Jan z Wyganowa [pow. pyzdr.] kan. pozn. i pleban w Modrzu toczą spór o dzies. snop. i pien. w K., a sędziowie polubowni wyrokują, że pleban ma pobierać dzies. snop. z folw. w K., zaś kmiecie mają oddawać dzies. pien. bpowi [pozn.] po 1 wiard. z ł. (AE I 98v).

1510 z ł. [kmiecych] dzies. wiard., a z folw. dzies. snop. dla plebana w Modrzu (LBP 99).

Uwaga: KObceRyc. 46-47 powstanie osady K. w Wlkp. łączył z łużyckim rodem Kietliczów, pochodzącym z miejscowości Kittlitz pod Budziszynem. Najstarszy członek tego rodu w Polsce pojawił się około 1174 r., inny wybitny przedstawiciel to Henryk arcybp gnieźn. (1199-1219). Inni Kietlicze występowali często na Śląsku.