KONRADOWO

1307 or. Conradisdorf (Wp. 2 nr 907), 1305-15 Clus sive Conradi villa (CDS 14 s. 58, 160-161), 1399 Cunradi villa („Zeitschrift des Vereins fur Geschichte Schlesiens”, t. 33, 394), 1446 Cursdorff (KoścG 1, 117v-118), 1457 Kurzdorff (DH 5, 256), 1470 Cunersdorff (ACC 50, 81v), 1486 Cunerstorff (ACC 64, 46v), 1494 Kvnosdorwff (ACC 71, 52-52v), 1497 Kvnsdorffw, Kokundorff!, Kokunsdorffw! (ACC 74 k. 75v, 89, 105), 1510 Cunerszdorff (LBP 187), 1531 Onersdorff (ASK I 3, 187), 1533 Klus (MS 4/2 nr 16708), 1535 Kunsztorff (ASK I 4, 37v), 1563 Konsdorff (ASK I 5, 207v), 1566 Kunsdorf (ASK I 4, 308), 1579 Kunrzdorff (ŹD 101), 1944 Kursdorf, 4 km na SW od Wschowy.

1. 1307 „territorium”1Zapewne ehodzi tu o jeden z organizowanych przez książąt głog. „dystryktów prowincjonalnych” → A. Gąsiorowski. „Districtus” w Wielkopolsce początków XIV wieku, RH, t. 32, s. 184, przyp. 83 wsch. (Wp. 2 nr 907); 1531 n. pow. wsch. (ASK I 3, 187); 1399 n. par. własna, diec. wrocł.2Now. 2, 441-42, podaje, iż par. K. należała do diec. pozn., a dopiero w XVII w. przeszła do diec. wrocł. Nieścisła jest jednak informacja, że dzies. z K. w 1358 należały do bpa pozn. W cytowanym dok. (Wp. 3 nr 1383) mowa jest bowiem o wsi Konradswaldau (obecnie Wroniniec) na Śląsku pod Górą. nie zaś o K. Słusznie jednak Nowacki podniósł, że sprawy pleb. z K. znajdują się w akiach konsystorza pozn. z I pol. W w. (→ p. 5). W świetle przytoczonych w haśle źródeł stwierdzić trzeba, że pierwotnie (na pewno do 1430) par. K. należała do diec. wrocł., następnie (2 poł. XV w.) przelotnie do diec. pozn., następnie zaś ponownie do diec. wrocł. (zapewne już przed 1510, gdyż pominięto K. w LBP). O płynności granic diecezjalnych w tym rejonie → Now. 2. 29, archidiakonat głog., archiprezbiteriat [odpowiednik dekanatu] Góra („Zeitschrift des Vereins fiir Geschichte Schlesiens”, t. 33, 394).

2. 1305-15 wieś K. koło (prope) Wschowy (CDS 14 s. 58, 160-61); 1430, 1510 wieś C. leży 1/2 mili od Wschowy (ACC 13, 134; LBP 187).

3. Własn. książęca, następnie klarysek głog. 1307 Henryk ks. wlkp. i głog. funduje kl. klarysek w Głogowie i nadaje mu m. in. C. (Wp. 2 nr 907).

1430 Piotr Rui gracjalista ze Wschowy zapisuje nowo ufundowanej altarii w kościele par. we Wschowie m. in. 3 grz. czynszu na wsi C (ACC 13, 134).

1446 Dziersław Leszczyński burgr. kośc. toczy proces z Janem Kotwiczem z Olbrachcie star. wsch. o to, iż Jan wysłał 10 swoich ludzi do dzierżawy Dziersława w C. i wypędził go stamtąd, przez co Dziersław nie mógł „dokonać prawa” (iura sua ad effectum non potuit deducere alias nye doconal prawa) i poniósł straty wysokości 100 grz. (KoścG 1, 117v-118); 1457 Jan Chromno (Kromnow) z K. h. Kotwicz → p. 6.

1510 czynsz 1/2 grz. z karczmy w C. należy do altarii Bożego Ciała i Ś. Barbary w kościele Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu, przeniesionej z kościoła Bożego Ciała we Wschowie; z powodu spalenia karczmy czynsz nie jest płacony od 12 lat (LBP 187).

1533 Zygmunt St. potwierdza przywileje kl. w Przemęcie, m. in. w sprawie 1 ł. w K. (MS 4/2 nr 16708).

1566 pobór płaci Kacper Drzewiecki [z Drzewc w pow. wsch.] → niżej; 1570 wieś K. opatki [recte ksieni] głog. → niżej.

[1305-15] wieś C. ma 36 ł. → p. 5; 1531 pobór od 32 ł., po 6 gr, od 3 prętów po 1 gr, od wiatraka i karczmy po 6 gr (ASK I 3, 187); 1535 pobór od 33 1/2 ł., 1 mł. korzecznego i 1 karczmy (ASK I 4, 37v); 1563 pobór od 33 1/2 ł., 3 prętów, 4 wiatraków dziedz., 16 komor., 1 karczmy dziedz., 7 rzem. (ASK I 5, 207v); 1566 pobór od 33 ł., 7 1/2 prętów, 5 zagr., 12 komor., 2 tkaczy, 5 wiatraków dziedz., 1 karczmy dziedz. (ASK I 4, 308v); 1570 pobór od 33 ł., 7 1/2 prętów, 6 wiatraków, 8 zagr., 13 komor., 3 rzem., 1 karczmy dziedz. (ASK I 5, 445); 1579 pobór od 33 ł., 7 1/2 prętów, 10 zagr. bez roli, 9 rzem., 3 komor. z trzodą, 8 komor. bez trzody, 3 ubogie wdowy, owczarza mającego 40 owiec (ŹD 101).

Mieszkańcy: 1486 Krzysztof z Czacza zbieg z C. (ACC 64, 46v).

5. 1305-15 wieś C. k. Wschowy płaci dzies. z 36 ł. bpowi wrocł., aktualnie (nunc) w wysokości 6 grz. (CDS 14 s. 58, 160-61).

1399 Mikołaj pleb. w C. w diec. wrocł. → p. 1; 1430 wieś C. w diec. wrocł. (ACC 13, 134); a. 1470 Balcer pleb. w C. (ACC 50, 81v); 1494 Mik. Bugr z Głogowa pleb. w K. oraz Marcin Bylęta (Bylantha) pleb. w Ogrodach [pow. wsch.] zamieniają się beneficjami (ACC 71, 52-52v); 1496 Marcin [Bylęta] pleb. w K. toczy proces z Janem Sworczem kmieciem (laicus) ze. Wschowy (ACC 73, 151); 1497 Marcin Bylęta pleb. w K. i altarysta w Święciechowie toczy proces z Małg. Leszczyńską; Marcin domaga się od niej po 1 małdr. pszenicy i owsa wartości 1 grz., 20 gr z tytułu czynszów należących do jego altarii oraz 1/2 grz. za słomę kupioną od niego przez Małgorzatę; pełnomocnik Małgorzaty zarzuca Marcinowi, że nieuczciwie toczył proces z Małgorzatą [o co?]: gdy wyznaczono im termin rozprawy przed oficjałem [pozn.], Marcin posłał list do Małgorzaty, by nie stawiała się w sądzie, wobec czego została w domu; Marcin zaś wygrał proces z powodu jej nieobecności i postarał się, by ogłoszono ją za wyklętą w wielu kościołach; pełnomocnik Małgorzaty domaga się, by Marcin zapłacił z powodu tego zniesławienia 40 grz. (ACC 74 k. 75v, 89, 105).

6. 1457 Jan Chromno (Kromnow) z K. ziemianin (terrigena) wsch. h. Kotwicz zostaje skazany przez sąd króla na karę śmierci za zdradę, gdyż przekupiony przez starostę gniewskiego Fryca spowodował odstąpienie wojsk król. od oblężenia Gniewu [na Pomorzu] (DH 5, 255-256).

8. X-XIII w. osada, odkryta na W od wsi na wydmie (Hensel 3, 115).

1 Zapewne ehodzi tu o jeden z organizowanych przez książąt głog. „dystryktów prowincjonalnych” → A. Gąsiorowski. „Districtus” w Wielkopolsce początków XIV wieku, RH, t. 32, s. 184, przyp. 83.

2 Now. 2, 441-42, podaje, iż par. K. należała do diec. pozn., a dopiero w XVII w. przeszła do diec. wrocł. Nieścisła jest jednak informacja, że dzies. z K. w 1358 należały do bpa pozn. W cytowanym dok. (Wp. 3 nr 1383) mowa jest bowiem o wsi Konradswaldau (obecnie Wroniniec) na Śląsku pod Górą. nie zaś o K. Słusznie jednak Nowacki podniósł, że sprawy pleb. z K. znajdują się w akiach konsystorza pozn. z I pol. W w. (→ p. 5). W świetle przytoczonych w haśle źródeł stwierdzić trzeba, że pierwotnie (na pewno do 1430) par. K. należała do diec. wrocł., następnie (2 poł. XV w.) przelotnie do diec. pozn., następnie zaś ponownie do diec. wrocł. (zapewne już przed 1510, gdyż pominięto K. w LBP). O płynności granic diecezjalnych w tym rejonie → Now. 2. 29.