1233 or. Crozno, niezident. posiadłość templariuszy w Wielkopolsce.

1233 Władysław [Od.] nadaje templariuszom wieś C. z rolami, stawami i in. przynależnościami (Wp. 1 nr 146; Templ. nr 10).

Uwaga: I. Zakrzewski (Wp.) a także – ze znakiem zapytania – W. Irgang (Templ.) identyfikowali K. ze wsią Krosno k. Wągrowca, pow. kcyń. Identyfikacja ta jest jednak błędna: wieś ta od XII w. należała do cystersów z Łekna (Wp. 1 nr 18, 590; LBG 1, 111). W 1327 Krosno to sprzedawali wprawdzie rycerze z rodu Pałuków, ale z odnośnego dok. wynika, że chodziło o sprzedaż pr. jakie rościli oni sobie do dóbr znajdujących się w posiadaniu klasztoru (Wp. 2 nr 1086). S. Kozierowski (K 8, 51-52, ostrożniej K 4, 417) utożsamiał K. z zaginioną osadą Krostna k. Kiekrza. Krosina ta jednak w rzeczywistości nigdy nie istniała: rzekoma jedyna wzmianka z 1493 (K 2, 355) powstała przez błąd Kozierowskiego, który odczytał Crostno zamiast crastino (w dacie!: PZ 22, 75).