1487 Lubnycza, Lubnica, 1562 Struga Lubniczka, 1564 Lubnicza, niezident. rz. w okolicy Chwalimia, Kargowy i Krampska.

[Pow.kośc]

1487 w zamianie dóbr między tenutariuszami kopanickimi a cystersami z Obry klasztorowi przypadają m.in. lasy z barciami położone między jez. Krąpsko [= jez. → Tuchola?] a strugą L. (Obra B 3, 226-227; Krasoń s. 92, 122, 135 – tamże błędnie Kręsko zamiast Krampsko).

1564-65 Jan Bylęcki opat z Obry pozywa Stan. Żychlińskiego [dz. Kargowy i 1/2 Chwalimia] z powodu wycięcia drzew z barciami nad rz. L. w lesie nal. do wsi Chwalim; woźny sąd. robi wizję tych zniszczeń (KoścG 16, 255; KoścZ 58, 428v); 1577 Stan. Żychliński oświadcza, że wg dok. podziałowego (dzielny list) otrzymał lasy z drugiej strony rz. L.; wezwany na wizję woźny sąd. stwierdził że las jest porąbany a pastwiska (skotnice) i drogi poorane; poddani z Chwalimia, z cz. nal. do opata z Obry zeznali, że opat kazał orać skotnice „na czynsz” [tzn. prawdop. zamienić je na grunty orne wynajmowane poddanym do uprawy w zamian za czynsz] (KoścG 31, 331).

Uwaga: Po 1945 r. nazwą Lubnica oznaczono pr. dopływ Obrzycy, zw. w XIX w. Mühlen-Fliess.