LUBOWO

1358 kop. 1592 Lubowo (Wp. 6 nr 179), 1428 or. Lubowo (WR 1 nr 1502), 1444 Lubow (ACC 27, 146v), 1481 Llubowo (PZ 20, 152v), 1486 Lyubowo (ACC 64, 31), 1563 Liubowo (ASK I 5, 214), 8 km na W od Wronek.

1. 1498 n. pow. pozn. (PG 12, 1v); 1486, 1508 n. par. Biezdrowo (ACC 64, 31; ASK I 3, 2).

2. 1417 wzm. z XVIII w. Parys (Parzysz) z L. w sporze z Hinką z Biezdrowa [w Biezdrowie osoba niezn.] o pooranie ról i rozgraniczenie łąk (PP 11, 284).

3. Własn. szlach. 1358 śwd. Sarlat (abl.: Sarlato) dz. L.1W 1421 r. osoba o takim samym imieniu występuje w Jaroszewie k. Sierakowa (PZ 6, 133) [w czasie redakcji hasła Jaroszewo nie znaliśmy jeszcze tej zapiski] (Wp. 6 nr 179).

1399-1400, 1406 śwd. Winc. Lubowski (WR 1 nr 377, 426; PG 119, 122-123).

1406 śwd. Paweł Lubowski (PG 119, 122-123).

1421 śwd. Jan Lubowski (WR 1 nr 1091).

1417-32 (w 1445 wymieniony jako zm.) Parys (Parzysz) dz. L. [prawdop. identyczny z Parysem z Pożarowa oraz z Parysem z Sokolnik (Wielkich i Małych?) w par. Kaźmierz; wg KR 4, 19, s. Mik. Szczebiota z Pożarowa]: 1417 → p. 2; 1418 tenże w sporze z Mikołajem wójtem z Wronek o 400 pni drewna zw. „clapholczu” (PZ 5, 81); 1423 tenże oraz Mikołaj [prawdop. z Pożarowa?] w sporze z kmieciem z Komornik (→ Komorniki, przekazy o nieokreślonej lokalizacji; WR 1 nr 1130); 1428 tenże oraz Mikołaj z Pożarowa toczą spór z Mikołajem z Otusza, który dowodzi przy pomocy świadków, że niczego nie zajął po śmierci Wojciecha [swego brata?] i po siostrze Budce i jej s. Wojciechu; Parys i Mikołaj posiadali ślad w Otuszu nal. poprzednio do zm. Wojciecha (WR 1 nr 1502); 1432 tenże Parys w sporze z Mac. Trzcielskim (PZ 11, 150v; PZ 12, 52).

1445 Szymon z Pożarowa jest posiadaczem wsi L. jako opiekun dzieci zm. Parysa z L.; na L. ciąży czynsz dla par. w L. → p. 5 (ACC 28 k. 39, 60).

1449-86 Parys z L. [zapewne s. Parysa] (PG 58, 16): 1449 tenże z siostrą Jadwigą odstępują po śmierci swej matki Anny 100 grz. jej wiana ojczymowi Gotardowi Przyborowskiemu, jej drugiemu mężowi (PG 3, 53); 1457 tenże zapisuje po 150 grz. posagu i wiana ż. Annie na swych częściach we wsi Sokolniki Wielkie (PG 4, 34v); 1475 tenże w towarzystwie in. 10 szlachciców ręczy kupcowi Mik. Ranbogowi z Lipska za Mik. niegdyś Białeckiego [z Białcza k. Sierakowa], wójta w Pszczewie, że wójt stawi się na sąd star. gen. wlkp. (PG 58, 16); 1476-85 Anna ż. Parysa Lubowskiego, c. Jana Knyszyńskiego z → Knyszyna (PG 9, 94v; PG 10, 12; PG 58, 47); 1481 tenże Parys w sporze z Olką [Zofią] wd. po Andrzeju Przecławskim dz. Drogocina [Ofka była siostrą Anny Parysowej] (PZ 20, 152v); 1485 tenże w sporze z Mac. Radwankowskim (PZ 21,10v); 1486 tenże Parys → p. 5.

1451 Przecław Lubowski sprzedaje Janowi z Ryczywołu swą cz. odziedziczoną po ojcu w Skrzetuszu (PG 4, 34v).

1469 Andrzej Lubowski; jego ż. Stanisława siostra zm. Wincentego ze Skrzetusza Małego (PG 8, 16).

1497 Jarosław Lubowski; jego c. Katarzyna jest żoną Antoniego Wargowskiego (PG 7, 151v).

1498-1501 Piotr Parys Lubowski [zapewne s. Parysa]: 1498 tenże zapisuje ż. Annie po 200 grz. posagu i wiana na 1/2 L., na folw. i na młynie w L. oraz na cz. w Sokolnikach [Wielkich?] i na folw. tamże (PG 12, 1v); 1500 tenże otrzymuje z zastrz. pr. wykupu od Jana, Mikołaja i Jakuba braci ze Spławia [k. Poznania] wieś Kobylepole (oprócz młyna i stawu) za 300 zł węg. (licząc po 16 sk. na 1 zł węg.) tytułem posagu ich siostry Anny (PG 12, 70); 1501 tenże ż. Annie c. zm. Mik. Spławskiego zapisuje po 200 grz. posagu i wiana na L. oraz na sumach, które ma zapisane na wsi Kobylepole (PG 12, 166v); 1501 tenże zapisuje Piotrowi Krzestkowskiemu altaryście w koleg. NMP w Poznaniu czynsz 8 grz. od sumy 100 grz. na Sokolnikach Wielkich (PG 12, 166).

1511 Mik. Parys [Lubowski] pleb. w Czempiniu z małol. bratanicą Katarzyną c. zm. Piotra Parysa z L. sprzedają z zastrz. pr. odkupu Annie Spławskiej wd. po wspomn. Piotrze cz. w Sokolnikach za 150 grz. (PG 14, 265); 1521 wspomn. Kat. Lubowska ż. Jana Bukowieckiego swoje części po ojcu w L. i w Sokolnikach sprzedaje z zastrz. pr. odkupu mężowi, a on zapisuje jej po 600 zł posagu i wiana na połowach swych części we wsiach Bukowiec [k. Międzyrzecza], Łagowiec, L. i Sokolniki (PG 15 k. 374, 374v); 1522 tejże ten sam mąż zapisuje [powtórnie] oprawę: po 300 grz. posagu i wiana na Bukowcu, Łagowcu i L. (PG 15, 444).

1469 wieś L. wymieniona wśród wsi skazanych na zapłacenie 14 grz. kary za zaleganie z poborem (PG 57, 33); 1508 L. płaci wiardunki wojenne z 5 półł. (ASK I 3, 2); 1563 pobór z L. od 3 ł., karczmy dor. i młyna korzecznego o 1 kole (ASK I 5, 214); 1577 pobór z L. płaci Anna Bukowiecka (ASK I 5, 662); 1580 taż płaci pobór: 6 półł., 4 zagr., 3 komor., rybak, karczma (która posiada mniej niż 1/2 ł. roli), mł. dor., piła (ŹD 5; ASK I 6, 80).

4. 1429 Grzegorz sołtys z L. (RH 14, 60).

5. 1444-45 Piotr pleb. we Wronkach pozywa Szymona z Pożarowa, posiadacza L. (→ p. 3) o czynsz roczny 2 grz. z L. dla swej parafii zaległy od paru lat; dok. dot. tego czynszu spalił się u poprzedniego plebana we Wronkach (ACC 27, 146v: ACC 28 k. 39, 60).

1486 Paweł pleb. w Biezdrowie pozywa Parysa dz. w L. i jego kmieci o to, że Parys dał wolniznę swym kmieciom bez porozumienia z plebanem; wolnizna objęła też wiardunki [dzies.] z L. należne plebanowi po 6 gr od kmiecia (ACC 64, 31)

6. 1507-13 Mik. Parys Lubowski [brat Piotra, → p. 3]: 1507-13 altarysta altarii Ofiarowania NMP, ŚŚ. Michała i Aniołów oraz ŚŚ. Anny i Zofii w kat. pozn. oraz a. 1513 altarysta altarii NMP i Ś. Mateusza w kat. pozn. (Now. 1 s. 257, 331); 1511 tenże pleb. w Czempiniu (PG 14, 265).

8. W 1937 r. odkryto w L. skarb srebrny ukryty w X w. (J. Slaski, S. Tabaczyński, Wczesnośredniowieczne skarby srebrne Wielkopolski, Materiały nr 69, Warszawa 1959; Hensel 3, 235).

Uwaga: Nie wiemy, czy Stan. Lubowski ojciec Doroty ż. Mik. Młyńskiego z Brodowa w pow. pyzdr. (r. 1522) oraz Budziwoj Lubowski ojciec Zofii ż. Stan. Bogusza Skrzetuskiego ze Skrzetusza Wielkiego (r. 1527) pochodzili z L., czy z Lubowa w pow. gnieźn. (PG 15, 476; PG 16, 181).

1 W 1421 r. osoba o takim samym imieniu występuje w Jaroszewie k. Sierakowa (PZ 6, 133) [w czasie redakcji hasła Jaroszewo nie znaliśmy jeszcze tej zapiski].