1458 or. Lawiczka (ACC 38, 149), 1469 kop. 1653 Lawiczka Skorzewska (Obra 51, 300, dawniej Obra B 3), 1473 Lawyczka Scorzewska (PZ 19, 165), 1473 kop. 1772 Ławiczka Skorzewska (CP 381, 63), obecnie nie istnieje, leżała k. → Ławicy.

1. [Pow. pozn.; par. Skórzewo].

2. 1473 rozgraniczenie wsi i dziedzin → Ławicy wsi król., L.S. opust. [czyja własn.?] i Junikowa kapituły pozn. (PZ 19, 165 or.; CP 381, 63 wg kop. z 1772; Obra 51, 300 wzm. podr. 1469 i 1473); 1570 Mik. Dąbrowski oraz Maciej, Jan, Bodzęta i Wawrz. Skórzewscy bracia rodzeni niedz. dziedzice w Skórzewku toczą spór o wygonisko, na które od dawnych czasów wyganiano bydło ze wsi Skórzewo i Skórzewko do „Lawiczka pola tak rzeczonego” ku Skórzewu Mik. Dąbrowskiego; świadkowie zeznają, że Skórzewscy nie zajęli wygoniska (PZ 36, 529).

3. Własn. niezn. [Nie wiemy, czy z Ł.S. można identyfikować folw. Poświętne własn. plebana ze Skórzewa 1510 → Ławica, p. 5].

5. 1458 Chwał dz. Skórzewa i Jerzy pleb. w Skórzewie zawierają ugodę polubowną dot. m. in. dziesięciny snop. ze wsi opust L., którą uprawia dziedzic Skórzewa ze swymi kmieciami; Chwał i jego następcy oraz kmiecie ze Skórzewa mają płacić dzies., ale zostają zwolnieni przez plebana z zaległej opłaty za rok ubiegły (ACC 38, 149).