MĄCZLINO

1181 (fals. ok. 1230) Manclino (DBL nr 1), 1258 or. Manclino (Wp. 1 nr 368), 1375 (kop. XVII-XVIII w.) Maczlin (DBL nr 112), 1423 (kop. 1510) Manczlyno (LBP 47), 1446 Manczlino (Lub. A 38), 1479 Manczki (PG 9, 109), 1510 Maczlyno (LBP 121), 1531 Mącznyno (PG 16, 480), XVIII w. Kuchlino!, zaginiona wieś położona w sąsiedztwie wsi Mełpin (→ Małpino), która leży 4 km na NW od Dolska.

1. [Pow. kośc.]

2. 1181 [fals. ok. 1230], 1258, 1294 [fals. 1302] w wykazach dóbr lub. wymieniono jez. Wielkie położone między wsiami Mościszki, Cichowo i M. (→ Cichowo, mapa; DBL nr 1; Wp. 1 nr 368; Wp. 2 nr 719; DBL nr 23 reg., 41).

1428 zapowiedź → p. 3.

1437 [reg. z XVIII w.] opatowi lub. potwierdza się przywileje król. dot. Jez. Grochowskiego [recte → Cichowskiego], które leży między wsiami Kuchlino [recte M.] i Cichowo (BenLub. 232, 140).

1446 Jez. Cichowskie leży między M. a Cichowem1DBL nr 206 cytuje ten sam dok. na podstawie kopii z XVII-XVIII w., w której wpisano nazwę leżącej w sąsiedztwie wsi Mełpin, w miejsce nie istniejącej już wsi M (BenLub. D 45).

1489 las Racz w M. → p. 3.

3. Własn. rycerska (szlach.); 1/2 wsi przeszła w ręce bened. lub. (→ Lubiń – opactwo, uwaga); a. 1301 Jonata, Sławęta i Czesław Bródka dziedzice M. sprzedali Mikołajowi s. Przedpełka wdzie kal., dz. Gostynia, 1/2 jez. Zdbino [zaginione jez., leżało prawdop. między Daleszynem, Malewem i Dusiną] (Wp. 2 nr 841; DBL nr 45 reg.).

1375 Katarzyna wd. po Piotrze z Małpina zrzeka się swego majątku w → Małpinie i w M. na rzecz kl. lub. (DBL nr 112).

1423 (kop. 1488/92) M. [wieś opust.] → p. 5.

1424-25 Bieniak Mączliński z M.: 1424 tenże płaci 8 sk. kary, bo nie stanął na termin w sądzie w sprawie z Andrzejem kmieciem z Małpina (KoścZ 5, 446); 1424 tenże w sporach z Dziersławem z Wieszczyczyna oraz z Janem z Olszy i Stojsławem z Jarosławek (KR 3, 63; KR 4, 41; cytowanych zapisek nie udało się odnaleźć); 1424-25 tenże w sporze z Piotrem Gamratem i jego s. Andrzejem2KObceRyc. 136 błędnie identyfikuje Andrzeja s. Gamrata z Andrzejem pisarzem sąd. kośc., który zapiski dot. tej sprawy w księdze przekreślił (informuje o tym notatka na marginesie) (KoścZ 5 k. 450. 450v – brulion; KoścZ 8, 35v – indukta, tu zapiski skreślone) (WR 3 nr 1029, 1030).

1428 Helena [Lubiatowska]; woźny zapowiada drogi (vie indirecte), łąki i pastwiska w jej dziedzinach M. i → Lubiatowo (KoścZ 9, 50v).

1445 Jakub z Lubiatowa sprzedaje [prawdop. z zastrz. pr. odkupu] Piotrowi niegdyś z Rąbinia 1/2 Lubiatowa i 1/2 M. za 400 grz., a Piotr zapisuje na tych dobrach po 100 kóp gr posagu i wiana ż. Helenie (PG 2 k. 105, 109v); 1449 wspomn. Piotr [Rąbiński] zw. Lubiatowski zapisuje tejże ż. Helenie po 100 kóp [gr] posagu i wiana na M. (PG 3, 63); 1472 Małgorzata wd. po Jakubie Lubiatowskim sprzedaje Stanisławowi z Błociszewa swą oprawę zapisaną na 1/2 Lubiatowa i na 1/4 M. za 100 grz. (PG 8, 161).

1479 Andrzej Sulewski [s. Mac. Lubiatowskiego a bratanek Jakuba, przyjął nazwisko Sulewski, gdy ożenił się z Elżbietą wd. po Mac. Sulewskim] sprzedaje Janowi Kopaszewskiemu 1/2 Lubiatowa i 1/2 opust. wsi „Manczki” [= M.] za 400 grz. (PG 9, 109); 1482 Jan Kopaszewski z Kopaszewa, z 1/2 Lubiatowa i z 1/2 M. toczy spór ze wspomn. wyżej Andrzejem Sulewskim (KoścG 2, 95v).

1491 bracia Jan pleb. w Lubiniu i Piotr z Błociszewa zapisują czynsz roczny 5 zł węg. z pr. odkupu za 60 zł węg. Piotrowi Płachcie altaryście w koleg. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu na 1/2 Błociszewa, 1/2 Lubiatowa i 1/2 M. (PG 10, 135); 1497 król Jan Olbracht daje Janowi Gwiazdowskiemu m. in. pr. do 1/2 Błociszewa i 1/2 M. Jana i Piotra Błociszewskich, a także do oprawy ich matki zapisanej na tych wsiach, z powodu zaniedbania przez nich udziału w posp. ruszeniu (MS 2 nr 867); 1499 ciż Jan i Piotr z Błociszewa wykupili za 100 grz. od Marcina Strzępińskiego i jego ż. Doroty l/2 Lubiatowa oraz pr. ścinania drzew w lasach, m. in. w lesie Racz nal. do dziedziny M.; Strzepińscy kwitują odbiór 100 grz. i kasują dok. wystawiony przez Jana Ostroroga star. gen. wlkp. [w l. 1493-98; prawdop. dok. ten dotyczył sprzedaży wspomn. dóbr Strzepińskim z zastrz. pr. wykupu] (KoścG 5, 48).

1510 wieś M. od dawna opust. należy do Piotra Rogaczewskiego (LBP 121); 1510 do uposażenia ołtarza NMP i Ś. Jakuba Mniejszego w koleg. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu należy m. in. czynsz 5 zł węg. z 1/2 Błociszewa, 1/2 Lubiatowa i 1/2 M., → wyżej: 1491 (LBP 184); 1531 Marcin Lubiatowski zapisuje ż. Katarzynie c. Andrzeja Recskiego po 150 grz. posagu i wiana na 1/2 Lubiatowa i 1/2 M. (PG 16, 480); 1541 tenże wyznacza wspomn. Katarzynę na opiekunkę swych dzieci i dóbr, tzn. 1/2 Lubiatowa i 1/2 opust. M. (KoścZ 19, 184v).

[W rejestrach poborowych z XVI w. wieś M. nie figuruje.]

5. 1423 [kop. 1488/92] do uposażenia prebendy „Dalabuszki” w kat. pozn. należy m. in. opust. dzies. [tzn. dzies., której już nikt nie płaci z powodu opustoszenia wsi] (LBP 47).

1510 wiardunki z M. [obecnie opust.] należały do uposażenia prebendy kan. w kat. pozn. (LBP 121).

Uwaga: → Muclino.

Wszystkie znane nam przekazy o M. z XV i XVI w. mówią o 1/2 M., która najczęściej była w posiadaniu szlachty z → Lubiatowa. Prawdop. druga 1/2 M. stanowiła posiadłość Piotra z Mełpina, którą w 1375 Katarzyna wd. po Piotrze podarowała klasztorowi lub. W dobrach klaszt. nie stanowiła ona osobnej całości, lecz zapewne włączona została do klaszt. wsi Mełpin.

1 DBL nr 206 cytuje ten sam dok. na podstawie kopii z XVII-XVIII w., w której wpisano nazwę leżącej w sąsiedztwie wsi Mełpin, w miejsce nie istniejącej już wsi M.

2 KObceRyc. 136 błędnie identyfikuje Andrzeja s. Gamrata z Andrzejem pisarzem sąd. kośc., który zapiski dot. tej sprawy w księdze przekreślił (informuje o tym notatka na marginesie) (KoścZ 5 k. 450. 450v – brulion; KoścZ 8, 35v – indukta, tu zapiski skreślone).