WYPCZ

(1364 Wypczik, Wypitz, Weipiczh, Weypitsch, Weypecz, Waypicz, Waypycz, Weypitcz, 1570 Wypcz) 10 km na W od Chełmży.

1. XIV w. komt. bierzg. (MT 571); ok. 1423-4 prok. unisł. (DK 7); 1570 teryt. m. Torunia, par. Grzybno (Bi. 47, 86).

3. 1364 w. m. Winrych v. Kniprode zatwierdza braciom Piotrowi i Tylmanowi, synom zmarłego Hansa Sosta, posiadanie dziedz. na pr. chełm. dóbr W., które poprzednio kupili; obow. ich 1 służba zbrojna oraz danina roczna (MT 571, 630); ok. 1423-4 własn. ryc. obow. do 1 służby w zbroi lekkiej (DK 7); 1423 właśc. wsi W. Piotr Cziras, po nim jego zięć Arnt Musing (MT 571; LS nr 1713); 1427 Piotr Cziras ma cz. W. o 18 1/4 ł., którą sprzedaje Hermanowi Drostowi (LS nr 1926); 1447 własn. Zak., 48 ł., czynsz 41 grz. oraz 6 grz. 4 szk. zamiast szarwarku; 1457 Herman Pape ma wieś W. w zastawie za 600 grz. (I. Janosz-Biskupowa, Zap. 20, 253); 1502 W. w rękach Hermana Reusopa (MT 571); 1520 Zygmunt I nadaje wsie W. i in. m. Toruniowi w zamian za zamek w Świeciu (UC nr 816); 1520 tenże zezwala rajcom tor. wykupić W. z rąk Karola Weypitza (MS 4/2, nr 12 724); 1543 król zatwierdza temuż użytkowanie wsi dożywotnio, po jego śmierci rada m. Torunia pozostawia W. rodzeństwu Wypczyńskim alias v. Felden na dalsze 3 lata; 1550 miasto wykupuje sumę 600 grz. (MT 574); 1570 własn. m. Torunia, wieś o 35 ł., 2 karczmy, 3 zagr., 8 komorników, folw. o 16 ł. (ŹD 22, 26; Bi. 47).

4. 1448 komtur tor. Albrecht Kalb nadaje Stefanowi, synowi sołtysa z Łążyna, sołectwo w W. z 2 ł. wolnymi od czynszu i szarwarku i 2 ł. szarwarkowe o czynszu 1 grz. z łanu na pr. chełm., gdyby zaś Stefan uzyskał jakieś łany chł., które dawniej należały do folw., winien będzie z nich czynsz i szarwark Zakonowi; sołtys ma baczyć, i aby wieś była znów osadzona (MT 660); 1471 sołtys Maciej sprzedaje 4 ł. sołt. i 4 ł. chł. Hermanowi Pape za 37 grz. (MT 573).

6. 1405 Hanus v. d. Lype z W. bierze 12 grz. odszkodowania za konia w wyprawie Zak. na . Gotlandię (Tr. 346); 1440 Herman Drost z W. i w okr. bierzg. współdziała w Związku Pruskim (AST 2, 166).