OLESNO

1252 kop. 1552, 1280 kop. 1578 Olesno, niezlokalizowana posiadłość kl. w Owińskach.

1252 książęta Przemysł I i Bolesław nadają klasztorowi cysterek w Owińskach m. in. Samołęż [k. Wronek], Dobiegniew [za Notecią], O., Goślinę Czesława [prawdop. k. Murowanej Gośliny], Głuchowo [k. Czempinia], Sienno [niezident.], Milakowice [niezlokalizowane], Raskowicze [niezident.] i Rokitnicę [zapewne dzisiejsza Rokietnica, na NW od Poznania]; nadają tym dobrom imm. sąd. i ekon. oraz zezwalają na osadzanie w nich Niemców1W sprawie autentyczności tego dok., niegdyś kwestionowanej, zob. literaturę zestawioną w haśle → Marszowica (Wp. 1 nr 303); 1280 ks. Przemysł II zatwierdza klasztorowi posiadanie m. in. wsi Samołęż, Dobiegniew, O., Goślina Czesława, Mikulice [= Milakowice?], Zywino [= Sienno?], Massawicze [niezident.], Raskowicze, Rokitnica i Głuchowo (Wp. 1 nr 496).

Uwaga: Kontekst miejscowości wymienionych w nadaniach dla Owińsk nie daje podstaw dla podjęcia choćby próby hipotetycznej lokalizacji O. Zapewne osadę tę wchłonęła inna wieś klasztorna.

Znana od XV w. w Wielkopolsce rodzina Oleskich h. Grzymała pochodziła z Oleśnicy w pow. kcyń. (DwMat. 14417, 128 n.).

1 W sprawie autentyczności tego dok., niegdyś kwestionowanej, zob. literaturę zestawioną w haśle → Marszowica.