1390 [nazwisko:] Hostrowski (Lek. 2 nr 1), 1393 or. Ostrowo (Lek. 2 nr 1507), 1396 Ostrów (Lek. 2 nr 1941), 5 km na SE od Śremu.

1. 1466 n. pow. kośc. (PG 7, 235); 1510 n. par. Śrem¹Now. 2, 410, podaje, że O. należało pierwotnie do par. Drzonek. W cytowanej przez niego wizytacji kościoła filialnego w Drzonku z 1777, znajdujemy informację, że kościół w Drzonku został włączony do par. Śrem ok. 1403 (AV 32, 109-109v). Nie wiadomo, jakie było źródło tej tak późno zapisanej tradycji. Wizytacje, cytowane przez Now. 2, 410, nie wspominają o przynależności parafialnej wsi O. w XV w (LBP 105).

2. 1420-24 Piotr Gerlachsheim z O. w sporze o Jez. → Drzonkowskie z Marcinem z → Gawron (WR 3 nr 812, 955, 970; KoścZ 8, 71).

1422 Stanisław i Tomisław posiadacze zastawni w O. pozwani przez Więcoszkę z Łęgu o to, że przyorali sobie do O. 13 zagonów (sulci) z jej posiadłości w Bargowie (KoścZ7, 18).

3. Własn. szlach. 1390 Mikosz niegdyś Ostrowski [z naszego O.?] w sporze z woźnym Mikołajem (Lek. 2 nr 1); 1393 jego dzieci płacą podwójny „przysąd” w sporze o sołectwo w O. (Lek. 2 nr 1507).

1396-1424 Piotr (Piotrasz) Gerlachsheim (Gerlassin) z O.: 1396 tenże w sporze z Baworem [Wyskotą ] z Rybnika [oraz z → Krzemieniewa, → Drobnina] o 100 grz. (Lek. 2 nr 1941, 1823); 1400 tenże w sporze z Janem sołtysem z ziemi Konrada [ks. oleśnickiego] (Lek. 2 nr 2747); 1412 tenże pozwany przez Mik. Lubiatowskiego o to, że nie ukarał swego poddanego, który zabił poddanego Lubiatowskiemu oraz o to, że jego sołtys zajął [Lubiatowskiemu?] bydło (KoścZ 4, 32v, dawniej k. 96v); 1420-24 tenże → p. 2.

1422 Stanisław i Tomisław bracia niedz. z matką posiadają zastaw w O. → p. 2.

1428 Mik. Gerlassyn Ostrowski (KoścZ 9 k. 56v, 137v, 215); 1430 tenże w sporze z dziećmi [zm.] Piochny z Gorzyc [k. Czempinia] (KoścZ 9, 263v).

1440-50 Wojciech Ostrowski (niegdyś Zdzieżewski) z O., burgr. śremski 1444 (BR 628 nr 108): 1440 tenże → niżej Jadwiga; 1443 (1445?) tenże pozwany przez Bartosza Chomęckiego o zapłacenie 100 grz. sumy głównej i zaległych kar oraz [drugiej sumy] 60 grz. (BR 628 nr 111); 1444 tenże nabywa z zastrz. pr. odkupu od Mikołaja z Zimnej Wody wieś Zimną Wodę w pow. pyzdr. za 200 grz. (PG 2, 80); 1444-45 tenże w sporze z Andrzejem Gryżyńskim, ponieważ Gryżyński nie spłacił należnych pieniędzy [sumy nie podano] i kar; tenże Wojciech otrzymuje wwiązanie w [cz.] Gryżyny [wg proporcji:] za każde 10 grz [długu] 1 ł. os. lub dwa łany opust. (PZ 14, 494; BR 628 nr 112);

1444-49 tenże Wojciech w sporach z Piotrem Rąbińskim (Lubiatowskim²Piotr niegdyś Rąbiński później Lubiatowski został w haśle → Lubiatowo błędnie utożsamiony z Piotrem synem Mik. Dobczyńskiego, a tym samym uznany za Wyskotę, którym najpewniej nie był): 1444 o uwolnienie wsi O. od roszczeń in. osób (BR 628 nr 107); 1447 tenże jest winien Piotrowi Lubiatowskiemu 100 grz. (BR 628 nr 120); 1449 tenże nie zapłacił wspomn. długu Piotrowi Rąbińskiemu [nazwanemu wyżej Lubiatowskim], więc sąd daje wwiązanie Rąbińskiemu w łany w O. (wg wspomn. wyżej proporcji; BR 628 nr 148);

1445 tenże Wojciech pozwany przez Szczedrzyka Lubiatowskiego [z Lubiatowa Małego]; o pewną sumę i kary [za zwłokę]; żona Wojciecha twierdzi, że O. stanowi jej wiano, ale nie stawiła się w sądzie, aby to zaprzysiąc; sąd przyznaje Lubiatowskiemu wwiązanie w O. (wg wspomn. wyżej proporcji; BR 628 nr 113); 1445, 1447 tenże Wojciech z O. ma zapłacić kary królewskie; żona [Jadwiga] odmawia wstępu woźnemu, tłumacząc, że Wojciech nic nie posiada w O., gdyż [cała?] wieś stanowi jej wiano; sąd poleca, aby to udowodniła, ale ona nie stawia się w sądzie (BR 628 nr 110, 121);

1445-48 tenże Wojciech pozwany przez Krystyna Szelewskiego [z Szelejewa] o to, że z 40 szlachcicami i 40 osobami niższego stanu wszedł na cz. O., która była w posiadaniu Krystyna (sors lucri ipsius), uwięził kmiecia Szczepana (Stephanus) i zabrał mu 2 konie, zranił kmiecia Macieja, który był włodarzem (villicus), rozkazał orać folwark 30 pługami (przy każdym pługu stało 2 ludzi) i 40 wozami wjechał do lasu (indago), gdzie ściął 200 dębów; Wojciech ma zapłacić za każdego szlachcica po 3 grz. kary i za pozostałych po 1 grz. a za dęby 200 kóp gr; pieniądze te woźny zabezpiecza na sumach, jakie Wojciech ma u Gryżyńskich oraz [u Mik. Głębockiego archid. pozn.] na wsi Szymanowo [k. Śremu] (BR 628 nr 114, 115); 1447 tenże nie zapłacił Krystynowi wspomn. wyżej długu, wobec czego sąd wwiązuje Krystyna we wspomn. wyżej sumy w Gryżynie i w Szymanowie (BR 628 nr 126, 127); 1448 tenże z ż. Jadwigą zawiera ugodę z Krystynem pod zakładem 400 grz. (BR 628 nr 130); 1465 c. d. tej sprawy → niżej: Jan, Zachariasz i inni;

1445-46 tenże Wojciech pozwany przez Hinczkę Międzychodzkiego [z Międzychodu k. Dolska] o to, że z 20 szlachcicami i 30 osobami niższego stanu wszedł na cz. O., która była w posiadaniu Hinczki (sors lucri ipsius) i uwięził kmiecia Szczepana (Stephanus); pieniądze należne Hinczce woźny zabezpiecza na sumach, które Wojciech ma u Mik. Głębockiego archid. pozn. na wsi Szymanowo [k. Śremu] (BR 628 nr 114, 116, 119);

1446-50 tenże Wojciech w sporach z Furmanami [z Mieszkowa w pow. pyzdr.]: 1446 tenże pozwany przez Winc. Furmana o 250 grz. sumy głównej i kary³Spory Winc. Furmana z Wojciechem miały miejsce jeszcze wtedy, kiedy Wojciech był w Zdzieżu: w 1432 pozwał on Wojciecha o 88 grz., które mu się należały od Mik. Dobczyńskiego (BR 628 nr 88); Wojciech był prawdop. poręczycielem brata. W 1440 Winc. Furman wraz ze wspomn. Mik. Dobczyńskim ręczyli za Wojciecha Małgorzacie matce Jurgi Donina z Sarnowy, że Wojciech zabezpieczy ż. Jadwidze 310 grz. jej oprawy [zlikwidowanej po sprzedaży dóbr Zdzież]; gdyby się okazało, że Wojciech nie ma własnych dóbr ojczystych, miał jej tę sumę zabezpieczyć u Borka Osieckiego w Osiecznej, ale tego nie uczynił (BR 628 nr 105); sąd poleca wwiązać Furmana w [cz.] O. [wg wspomn. wyżej proporcji] lub inne wsie, o ile Wojciech takie posiada (BR 628 nr 117); 1447 tenże na mocy wyroku sądowego ma zapłacić [wspomn. sumę] Bieniakowi Mieszkowskiemu synowi [Winc.] Furmana (BR 628 nr 122, 124); 1448 Jadwiga ż. Wojc. Ostrowskiego odpiera roszczenia Bieniaka syna Winc. Furmana do wspomn. 250 grz., a sąd uznaje jej pr. do wiana w O.; pełnomocnik Ostrowskiego zeznaje, że Bieniak zajął 200 grz., które Wojc. Ostrowski miał u [Jana] Hinczy [z Rogowa k. Wiślicy w woj. sandomierskim] tenut. pyzdr.; w końcu jednak sąd postanawia, że Jadwiga nie ma pr. przechowywać Wojciecha u siebie w domu, bo nie posiada on dóbr ziemskich (non est bene possessionatus); jeżeli Bieniak z woźnym tam go zastaną, Jadwiga będzie musiała uiścić wspomn. wyżej dług (BR nr 628 nr 128, 130, 131, 135); 1449 woźny zeznaje, że wraz z Bieniakiem Furmanem zatrzymał (arrestavit) Wojciecha u Jadwigi; wyznaczony termin sądowy między Bieniakiem a Jadwigą został przełożony z powodu połogu (pueriperium) Jadwigi (BR 628 nr 144, 147); 1450 Jadwiga nie stawiła się na termin, aby zaprzysiąc o swoim połogu; sąd odmawia uznania dok. wiennego Jadwigi, ponieważ przechowywała ona swego męża w O. i daje Bieniakowi pr. do wwiązania w O.; woźny zeznaje, że wwiązał Bieniaka w całe O.; na polecenie sądu podkomorzy miał wymierzyć O. i oszacować dochód z tej wsi; podkomorzy ocenił, że wartość lasu (indago) odpowiada wartości 4 ł. opust., a wartość jeziora wartości 8 ł. opust.; Bieniak będzie trzymał tę wieś, dopóki nie otrzyma całej należnej mu sumy, tzn. 60 grz.; Bieniak ma pr. używać drewna z lasu na własne potrzeby, a gdyby chciał sprzedawać drewno, może to uczynić tylko w obecności Wojc. Ostrowskiego i musi uzyskaną sumę potrącić z należnej sobie sumy głównej (BR 628 nr 151, 153, 154, 155, 156, 157, 158, 159); o dalszych losach Bieniaka w O. → niżej: Mik. Dobczyński;

1446-48 tenże Wojciech w sporach ze szl. Wichną ze Starołęki, karczmarką w O.: 1446 tenże pozwany o różne należności m. in. za koguta, uzdę (frenum) i za piwo (BR 628 nr 118); 1447 tenże pozwany przez wspomn. sław. Wichnę karczmarkę w O. o 5 grz. (BR 628 nr 125); 1448 we wspomn. wyżej sporze z Wichną sąd uznaje pr. Jadwigi ż. Wojc. Ostrowskiego do jej wiana w O., ale równocześnie postanawia, że Jadwiga będzie musiała uiścić wspomn. wyżej dług, jeżeli będzie przechowywała u siebie swego męża (BR 628 nr 134, 141);

1447 tenże Wojciech pozwany przez Szczepana (Stephanus) Manieckiego [z Manieczek] o pieniądze zapisane na Szymanowie (BR 628 nr 123);

1448 tenże Wojciech pozwany przez Andrzeja i Jana [ss. Piotra Słapa] z Dąbrówki [par. Skórzewo] o 256 1/2 grz.; sąd uznaje dok. wienny Jadwigi ż. Wojciecha i orzeka, że jeżeli Andrzej i Jan z woźnym zastaną Wojciecha u Jadwigi, będzie ona musiała za niego zapłacić całą sumę główną i szkody; sąd daje wspomn. braciom woźnego w celu wyegzekwowania wspomn. sumy od Ostrowskiego (BR 628 nr 136, 138, 139, 145); 1448 tenże Wojciech pozwany przez Andrzeja Krzyżanowskiego o zwrot długu 27 grz. i tyleż szkód; sąd wwiązuje Krzyżanowskiego w łany w O. [wg wspomn. wyżej proporcji]; sąd postanawia, że Jadwiga nie ma pr. trzymać Wojciecha w swym domu (BR 628 nr 129, 132, 133, 142, 143);

1450 tenże Wojciech w sporze z Małgorzatą ż. Dominika Jeżewskiego⁴Jest to ta sama Małgorzata z Charłupi w woj. sier., primo voto ż. Mik. Tumigrały, której Wojciech sprzedał w 1436 dobra Zdzież, → Uwaga o m. Borek, które Małgorzata posiada (tenet); Wojciech dowodzi, że nigdy jej tego miasta nie sprzedał i że ma do niego lepsze pr. bliższości, uwalnia ją jednak od swych roszczeń do tego miasta (BR 628 nr 149); 1450 tenże pozwany przez wspomn. Małgorzatę o to, żeby zrzekł się pr. patronatu nad altarią Ś. Katarzyny w Zdzieżu [tak w podstawie, ale w dalszej części zapiski mowa o altarii tegoż wezwania w kat. pozn.], ponieważ nie płaci czynszu 5 grz. dla tej altarii, do czego się zobowiązał; Wojciech zobowiązuje się wykupić wspomn. czynsz, a jeżeli tego nie uczyni, zrzeknie się na rzecz Małgorzaty patronatu altarii Ś. Katarzyny w kat. pozn., której jest patronem⁵Now. 1, nie ma na ten temat żadnych informacji (BR 628 nr 150); 1450 tenże w sporze z Dominikiem Jeżewskim (BR 628 nr 152).

1440-65 Jadwiga [c. Jurgi Donina z Sarnowy] ż. Wojciecha z O.; 1440 Mik. Dobczyński [brat Wojciecha] zeznaje, że jest jej winien 1/2 z sumy 310 grz. zapisanej na dobrach wieczystych; sąd poleca mu, aby dokonał wspomn. rezygnacji (BR 628 nr 104); 1445-50 taż → wyżej: Wojciech; 1448 taż oraz siostra jej Anna ż. Jana Chełmskiego, kaszt. połanieckiego, dzielą się wsiami odziedziczonymi po ojcu [Jurdze Doninie] i matce: Jadwiga otrzymuje Kawcze i Golę, a Anna – Zakrzewo [k. Ponieca] i Jasień (PG 3, 25; BR 628 nr 98 pod błędną datą 1434); 1448 taż posiada wieś Gola [k. Miejskiej Górki], którą zapowiada woźny (BR 628 nr 140); 1452 taż przejmuje sołectwo w → Kawczu z rąk tamtejszego sołtysa (BR 628 nr 160); 1464-65 taż Jadwiga Kawiecka przegrywa proces o swój posag zapisany na O. → niżej; 1465 taż wspomn. jako zm. (BR 628 nr 178).

1452-53 Mik. Dobczyński [zwany też Russockim itp., brat Wojc. Ostrowskiego]: 1452 sąd wwiązuje go w wieś O. na mocy dok. przysądzającego mu jakieś sumy od Bieniaka Furmana [Mieszkowskiego] (BR 628 nr 161); 1453 tenże pisze się: niegdyś z Dobczyna, z O. i z Lubiatowa (KoścZ 14, 218; KObceRyc 125, pod błędną datą 1457).

1463-66 Jan, 1463-82 Zachariasz, 1463-66 Maciej i 1463 Piotr (od 1464 nie występuje wśród braci, w 1467 wymieniony jako zm.⁶Wdową po nim była zapewne wspomn. w 1476 Dorota c. Mik. Mirkowskiego (PG 9, 54)), bracia niedz. z O., ss. Mikołaja [Dobczyńskiego] (BR 628 nr 166): 1464-66 ciż w sporze z Jadwigą Kawiecka [wd. po Wojciechu z O.] o umorzenie 150 zł jej posagu zapisanego na O.; sąd musi zdecydować, czy Maciej i Piotr mają już wiek sprawny (BR 628 nr 168, 169); 1466 ciż [zamiast Macieja wymieniono Mikołaja!] wygrywają ten proces, bo Jadwiga nie stawiła się na termin i sąd nakazał jej wieczne milczenie (BR 628 nr 181); 1465 ciż Jan, Zachariasz, Piotr i Maciej w sporze z Piotrem, Mikołajem i Krystynem braćmi niedz. z Dalabuszek [może ss. Krystyna Szelejewskiego, → wyżej; sprawa dot. prawdop. nie dopełnionych rozliczeń Wojciecha z O. z Krystynem] (KoścZ 15, 63);

1463-66 tenże Jan: 1463-65 tenże → wyżej; 1466 tenże sprzedaje Andrzejowi ze wsi Drzewce [k. Ponieca] swoją 1/4 O. oraz 1/4 O., która mu się należy od Benedykta Furmana z Mieszkowa (PG 7, 290).

1463-82 (1488 wspomn. jako zm.) Zachariasz Ostrowski (syn Mikołaja) z O.: 1463-66 tenże → wyżej; 1466 tenże kupuje cz. O. za 60 grz. od swej siostry Elżbiety cysterki z Owieńsk (PG 6, 235); 1466 tenże otrzymuje od swej ż. Anny 37 grz. na wsi Konary, to znaczy 1/3 ze 100 grz. jej majątku po ojcu i matce (PG 6, 231); 1466 tenże z O. i z Konar zapisuje siostrom swym Elżbiecie i Katarzynie cysterkom w Owieńskach na sumach, które ma zapisane na wsi Konary, dożywotni czynsz roczny 6 grz. (PG 6, 235); 1467 tenże sprzedaje Andrzejowi Drzewieckiemu 1/3 z 1/4 O., czyli cz. O. należną mu z podziału z braćmi po [zm.] bracie Piotrze (PG 7, 289v); 1470 tenże nabywa przezyski na O. od Jana kan. pozn. [syna Piotra Słapa] i Mikołaja [syna Andrzeja, wnuka Piotra Słapa] z Dąbrówki (→ wyżej: Wojciech]) za 256 1/2 grz. (2 razy po 128 1/4 grz; PG 8 k. 57v, 70); 1471 tenże z bratem Maciejem kupuje Golę [k. Ponieca] za 100 grz. od braci Macieja i Mikołaja dziedziców w Kawczu [ss. Wojc. Ostrowskiego] (PG 8, 105v); tenże niegdyś Ostrowski, niegdyś z Goli, sprzedaje 1/2 Goli za 30 grz. Piotrowi Iłowieckiemu (PG 7, 217v); 1473 tenże sprzedaje z zastrz. pr. odkupu 4 1/2 ł. w Konarach siostrze swej Małgorzacie ż. Tomasza Więckowskiego; łany te nabył uprzednio na tych samych warunkach od braci Czackich, → Konary (PG 7, 217v); 1476 tenże sprzedaje Pawłowi Piotrkowskiemu swoje pr. do wójtostwa w Krzywiniu za 220 grz., a Paweł Piotrkowski sprzedaje mu 1/4 wsi Płaczki w pow. pyzdr. za 40 grz.; dopłata ze strony Pawła miała wynosić 100 kóp [gr] (PG 9 k. 64, 78v – w drugiej zapisce transakcję nazwano zamianą]); 1477 tenże rozporządza łanami w Płaczkach (PG 9, 79); 1479 tenże daje swą 1/4 Płaczek siostrze swej Agnieszce wd. po Wojc. Nadarzyckim (ona tę cz. sprzedaje za 100 grz. Andrzejowi i Wojciechowi z Pigłowic), a Zachariasz otrzymuje w zamian od siostry cz. Dąbrowy [w par. Skórzewo?] (PG 9 k. 115, 115v); 1482 tenże niegdyś z O. sprzedaje Marcinowi Ponieckiemu za 140 zł węg. odziedziczone po siostrze Małg. [Więckowskiej] pr. do wsi Bargowo, a w 1488 Marcin Poniecki sprzedaje je z zastrz. pr. odkupu Mac. Kawieckiemu [synowi Wojciecha z O.] (PG 9, 155; PG 10, 99v); 1488 Zachariasz Ostrowski wspomn. jako zm. (PG 10, 99v).

1466 Elżbieta i 1466-93 Katarzyna, 1473 (w 1482 wspomn. jako zm.) Małgorzata ż. Tomasza Więckowskiego , 1479 Agnieszka wd. po Wojc. Nadarzyckim, cc. Mikołaja [Dobczyńskiego]: 1466 te same Elżbieta i Katarzyna Wyskocianka⁷Taż Katarzyna Wyskocianka cysterka w Owieńskach oraz jej siostrzeńcy, dzieci jej siostry Agnieszki i Wojc. Nadarzyckiego, w 1493 sprzedali Andrzejowi Rosnowskiemu za 80 grz. cz. Dąbrowy [pewnie w par. Skórzewo?]; był to ich spadek po zm. Zachariaszu Ostrowskim (PG 10, 181), cysterki z Owieńsk (PG 6, 235); 1473, 1479 te same Małgorzata i Agnieszka→ wyżej: Zachariasz.

1469-77 Mikołaj niegdyś Ostrowski syn zm. Jana [wnuk Mikołaja Dobczyńskiego]: 1469 temuż Maciej i Mikołaj [ss. Wojc. Ostrowskiego] zapisują czynsz roczny 6 1/2 grz. oraz jaja i koguty od 6 kmieci w Kawczu z pr. odkupu za 130 zł węg. (PG 8, 10); 1470 tenże w towarzystwie stryja Zachariasza sprzedaje swą cz. Lubiatowa za 100 grz. Stan. Błociszewskiemu (PG 8, 69v); 1470 tenże sprzedaje Andrzejowi Drzewieckiemu należną sobie cz. [O.?] ze spadku po zm. stryju Piotrze (PG 8, 69v); 1477 tenże? Mikołaj zw. Gonka niegdyś z O. sprzedaje swą cz. w Kawczu [a więc tę cz., na której miał zapisany czynsz?] Eliaszowi Rokossowskiemu za 66 zł węg. (PG 9, 84).

1466, 1470 Andrzej Drzewiecki skupuje części O. → wyżej; 1510 O. pana Drzewieckiego → niżej.

1527 ugoda Jana Drzewieckiego z jego bratankami Wojciechem i Janem w sprawie podziału dóbr → Drzewce k. Ponieca; w ugodzie bierze udział Agnieszka wd. po Piotrze Drzewieckim [matka wspomn. bratanków], która miała zapisaną oprawę na Drzewcach i na O. (PG 73, 515v); 1539 działy dóbr braci Wojciecha, Jana i Bartłomieja Drzewieckich [ss. Piotra]: Wojciech otrzymuje O., a Jan i Bartłomiej po 1/2 wsi → Drzewce (PG 17, 318v).

1510 w O. pana Drzewieckiego folw., 4 1/2 ł. os., 3 ł. opust. (LBP 105); 1530 w O. płacą pobór z 2 ł. (ASK I 3, 132v); 1563 pobór z 3 ł.; 1 ł. świeżo lokowany, wolny (ASK I 4, 193); 1580 pobór z 3 ł., od 3 zagr. i 2 komor. (ŹD 84).

Kmiecie: 1418 Mikołaj kmieć z O. pozwany przez Adama Ostrowieckiego [z → Ostrowieczna], który dowodzi, że zajął Mikołajowi konia w swoim zapuście (WR 3 nr 673). 1445 kmieć Szczepan i kmieć Maciej – włodarz, → wyżej: Wojciech.

4. 1393 spór o sołectwo w [naszym?] O. → p. 3; 1412 sołtys [z O.?] → p. 3: Piotr Gerlachsheim.

5. 1510dzies. z folw. i z łanów w O. należy do pleb. w Śremie (LBP 105).

1610 pleb. w Śremie posiada ogród [zagrodnika z zagrodą?] w O. (AV 4, 36v).

Uwaga: Dostępne nam źródła nie wyjaśniają, w jaki sposób Wojc. Wyskota zw. Chrząstowskim, Dobczyńskim, Rusockim, Zdzieżewskim, a w końcu Ostrowskim, wszedł w posiadanie O. Był on synem Paszka Wyskoty Chrząstowskiego, a bratem Dziersława Rusockiego, Mik. Dobczyńskiego (zw. też Zdzieżewskim, Rusockim, a także Ostrowskim), Jachny ż. Kaspra z Prochów i Elżbiety cysterki w Owieńskach⁸Zakonnica ta otrzymała w 1435 czynsze od swych braci Wojciecha ze Zdzieża i Dziersława z Rusocina, → Owieńska, p. 6Da (PG 1, 90v; BR 628 nr 101). Wojciech po ojcu objął wieś Zdzież i miasto Zdzież (zw. później Borkiem) z przyległymi wsiami, a w 1436 r. sprzedał je Małgorzacie z Charłupi (w woj. sier.), ż. Mik. Tumigrały, za 2000 grz. (PG 1, 63). Na O. przeniósł oprawę żony, a sam stał się „gołota”. Po jego śmierci wd. z dziećmi osiadła w odziedziczonym po swoich rodzicach → Kawczu i stamtąd pisały się jego dzieci (→ Kawcze; tamże tablica genealogiczna jego potomków). Po Wojciechu w posiadanie O. wszedł jego brat, wspomn. wyżej Mik. Dobczyński i jego synowie. Dalsze losy potomków Mikołaja, gdy opuścili O., nie są nam znane. W końcu XV w. O. przeszło w posiadanie Drzewieckich z Drzewc k. Ponieca (TD).