PĘPOWO*

1357 or. Pampovo (Wp. 3 nr 1354), 1383 rps XV w. Pampowo (MPH 2, 747), 1399 [przymiotnik] Pøpøwski (WR 2 nr 117), 1417 Pampauo (KoścZ 5, 66v), 1446 Minor Papowo (KoścZ 13, 33), 1447 Minor Panpowo (PG 2, 178), 1448 Pampowko Minor (KoścZ 13, 297), 1457 Panpowo (AS 1, 150), 1513 Pampow (MS 4 nr 10409), 1520 Pampoff (RTH 4, 1913, s. 49), 1563 Pampowo Maior, Pampowo Minor (ASK I 4, 182-182v), 1564 Pempouo (IBP 311), 1566 Pempowo Maior, Pempowo Minor (ASK I 4, 269v-270), 9, 5 km na SSE od Krobi.

1. 1447 n. pow. kośc. (PG 2, 178); 1399 n. par. własna (WR 2 nr 117), dekanat Śrem (LBP 120).

2. 1486 smug w Chociszewicach położony k. P. (PG 10, 57).

3. Dwa działy majątkowe (→ Uwaga).

3A. Własn. kapituły kat. gnieźn. 1357 P. wymienione wśród wsi nal. do kapituły gnieźn. (Wp. 3 nr 1354); 1383 wieś P. kustodii gnieźn. → p. 6; 1446-48 Jan Furman kustosz gnieźn. [niewątpliwie jako regens wsi P.] toczy proces z dziedzicami P. → p. 3B: Wojciech (por. też p. 3B: Jan, pod 1475); 1461-62 Wojc. Skóra kustosz gnieźn., kolator kościoła w P. → p. 5; 1510cz. kustosza gnieźn. ma 5 ł. opust. (LBP 120).

3B. Własn. szlach. 1393 Michał Krzekotowski pozwany przez Tworka brata Pokrywczynego [tj. brata Pokrywki, por. Szczepana siostrzeńca Pokrywki w 1404 (KoścZ 2, 53v)] o P. (Lek. 1 nr 1684).

3Ba. Pampowscy (Pępowscy) h. Poronią1Choć Pampowscy stracili P. już w 1514, uwzględniamy także ich dalsze pokolenia aż do wymarcia (1571). Dzieje rodziny przedstawił szczegółowo Wieś. (→ p. 7); jego obraz jest dyskusyjny tylko w partiach dotyczących początków rodziny (→ przyp. 2). Używamy przyjętej już w historiografii (i ugruntowanej monografią Wieś.) formy Pampowski, choć poprawny byłby zapis Pępowski:

1417-47 Peregryn Pampowski, Międzyborski2Wieś. uznał Peregryna za syna Świętosława z Położejewa i Międzyborza (k. Książa), a brata Mikołaja z Międzyborza, Położejewa i Gonie. Wywód jego jest jednak nieścisły. O rzekomej ciągłości dziedziczenia w Polożejewie między Świętosławem i Mikołajem a Ambrożym Pampowskim → przyp. 11. Peregryn w każdym razie nie ma nic wspólnego z – 'Międzyborzem k. Książa, a pochodził z miasteczka Międzybórz na Śląsku k. Sycowa. W 1369 występował w otoczeniu ks. oleśnickiego Konrada (Wrocław, Archiwum Państwowe, rep. 33, 1A, s. 142-143), ajeszcze w 1414 wyliczony został wśród rycerzy, którzy wraz z ks. Konradem Kąckim wypowiedzieli przyjaźń Krzyżakom (Berlin-Dahlem, Geheimes Staatsarchiv, Preussischer Kulturbesitz, Ordensbriefarchiv XX, nr 2111, k. 5: Pylgram Mezebor). Później zaś w Oleśnickiem występował jego syn Stefek (→ w haśle). Bratem Peregryna był Marcin (którego w haśle → Międzyborze wiązaliśmy jeszcze z wsią k. Książa), obaj są bowiem poświadczeni jako ss. Pechnika (Trzy źródła do dziejów społeczno-gospodarczych średniowiecznego Śląska, wyd. R. Żerelik, Wrocław 1995, s. 53 nr 228, s. 54 nr 258). Pechnika tego identyfikować należy z Piotrem z Międzyborza, występującym na Śląsku 1340-69 wraz z bratem Włodkiem (CDS 30 nr 6404, 6756; MPV 3 nr 362; Regesty śląskie, t. 3, Wrocław 1990, nr 585; RH 57, 1991, s. 69). Wydaje się, że śląscy Międzyborscy spowinowaceni byli z rodziną Wezenborgów, żyjącą w tym samym księstwie oleśnickim. Od nich zapewne Międzyborscy przejęli imię Peregryn. Włodek z Międzyborza w 1344 dzierżył Syców razem z Percgrynem Wezenborgiem, ojcem osiadłego potem w Polsce Bartosza (Urkunden zur Geschichte des Bisthums Breslau im Mittelalter, wyd. G. A. Stenzcl, Breslau 1845, nr 274). Jeszcze 1423-25 Peregryn Pampowski miał rozliczenia z Wezenborgami, a także ze spowinowaconymi z nimi Sokołowskimi z P., ojciec Jana, Wojciecha, Stefana i Stanisława: 1417 tenże wraz z ż. Małgorzatą i jej matką Zofią wd. po Dziersławie [z → Krzekotowic]3Dane źródeł pisanych wskazują jednoznacznie, że Peregryn wziął P. z ręką żony Krzekotowskiej (→ też niżej: Jan, pod 1447, gdzie mowa o dziedziczeniu dzieci Peregryna po matce). A jednak na nagrobku Ambrożego Pampowskiego (wnuka Peregryna po synu Janie) wśród herbów jako trzeci, a więc herb babki ojczystej, widnieje Abdank, podczas gdy Krzekotowscy byli dowodnie herbu Czasza (→ Krzekotowice). W okolicy było wiele rodzin herbu Abdank, z których pochodzić mogłaby ewentualna pierwsza żona Peregryna, matka Jana toczą procesy z Michałem z Krzekotowic [bratem Dziersława] o 6 grz. wydatków poniesionych na naprawę szkód wyrządzonych przez jego ludzi [zapiska w tym miejscu niejasna], 6 ćw. (mensura) owsa i 5 sideł na zające (KoścZ 5 k. 66v, 69v, 70, 71); 1418-20 tenże jednym z rozjemców w sporze dziedziców Dzięczyny z Sobkiem Żytowieckim (KoścZ 4, 373v; KoścZ 6 k. 85v, 103v); 1423 tenże toczy proces z Czerną z Jezierzyc [w pow. kośc.] (KoścZ 5, 398; KoścZ 7, 102); 1423 temuż Bartosz [Wezenborg] Gostyński ma zapłacić 6 1/2 grz. [w niektórych zapiskach mowa o 7 grz., raz zaś o 6 grz.]; Peregryna zastępuje Sobek Zaleski [jednocześnie pełnomocnik Bartosza] lub Bartosz [Sokołowski] z Ponieca (KoścZ 35 k. 381, 389, 419v; KoścZ 7 k. 74, 88, 138v); 1425 temuż4KObceRyc. 88, cytuje tę zapiskę jako dotyczącą nieznanego skądinąd Peczno Pampowskiego. Pomyłka w odczycie imienia jest zrozumiała paleograficznie, wobec zastosowanych przez pisarza abrewiacji Bartosz Wezenborg zwraca 3 grz. bez 1 gr, a resztę długu ma oddać do najbliższych roków sądowych [tzn. za 2 tygodnie] (KoścZ 8, 112v); 1428-29 tenże toczy proces z Hermanem z Gębie i Zdun; Peregryna zastępują w sądzie Paszek Pakosławski lub Jan Włostowski (KoścZ 9 k. 70, 132, 138v, 156v); 1442 tenże toczy proces z Mik. Głodem niegdyś Raszewskim; Peregryna zastępuje w sądzie Mik. Krzekotowski (KoścZ 12, 248); 1443 tenże toczy proces z Synochą ze Szkaradowa [→ niżej: Jan, pod 1450]; zastępuje go w sądzie [syn] Jan Pampowski (KoścZ 12, 327); 1446-47 tenże → niżej: Wojciech.

1429 Małgorzata z P. [ż. Peregryna] toczy proces z Januszem z Chociszewic (KoścZ 9, 226v).

1433 Andrzej Pampowski duchowny → p. 6.

1443-62 Wojciech z P., Pampowski, syn Peregryna, brat Jana, Stefana, Stanisława (Wp. 5 nr 700): 1446-47 tenże wraz z ojcem Peregrynem i bratem Stafkiem (a 1448 już bez ojca, a z bratem Stanisławem) toczą proces z Janem Furmanem kustoszem gnieźn. [niewątpliwie jako posiadaczem cz. P.]; zastępuje ich w sądzie (1448) brat Jan Pampowski (KoścZ 12, 748; KoścZ 13 s. 33, 297); 1447, 1453 tenże → niżej: Jan; 1462 tenże → niżej: Stanisław.

1443-75 Jan z P., Pampowski, syn Peregryna, brat Wojciecha, Stefana, Stanisława, od 1465 komandor Ś. Jana w Poznaniu: 1443 tenże zapisuje swej ż. Małgorzacie5Pochodziła ona z rodziny Dłuskich h. Kotwicz (→ Długie Stare): ten herb widnieje jako matczyny na nagrobku Ambrożego Pampowskiego, a tenże Ambroży nazywa Małgorzatę c. Mik. Dłuskiego własną siostrą (Wieś. 172). Wydaje się więc, że żona Jana Pampowskiego musiała być siostrą owego Mik. Dłuskiego 200 grz. posagu i 100 grz. wiana na 1/4 cz. P. należnej mu w działach z braćmi (PG 2, 64); 1447 tenże z siostrami Anną i Jadwigą sprzedają swym braciom rodź. Wojciechowi i Stefkowi części po matce w Minor P. i Krzekotowicach (PG 2, 178); 1447 tenże → wyżej: Wojciech; 1450 temuż Synocha ze Szkaradowa ż. Jana Kępińskiego [z Kępna w ziemi wieluńskiej] ma płacić 6 grz. czynszu ze Szkaradowa, który to czynsz kupił od niej ojciec Jana, Peregryn, a sam Jan posiadał ten czynsz przez 20 lat (KoścZ 14, 30v); 1452-53 tenże toczy proces z Janem z Krzyżanek, który ma mu zapłacić 110 zł za szkody (KoścZ 14 k. 186v, 193); 1453 tenże toczy proces z Mikołajem z Zalesia [k. Kobylina, pow. pyzdr.] (KoścZ 14, 198v); 1453 tenże toczy proces z Małgorzatą ż. Stanisława z Wojciechowa; zastępuje go w sądzie brat Wojc. Pampowski (KoścZ 14, 220); 1459 temuż ma Jan z Krzyżanek zapłacić 10 zł i zapisać 6 grz. czynszu rocznego od sumy 100 zł na Krzyżankach (KoścZ 14 k. 225, 231); 1464 tenże toczy proces z Janem z Krzyżanek (KoścZ 14 k. 332, 391v); 1464 tenże → niżej: Stefan; 1465 temuż Jan z Krzyżanek ma zapłacić 100 zł (KoścZ 15, 18); 1469 tenże kwituje Jana Krzyżankowskiego z zapłaty wszystkich długów (KoścZ 15, 251); 1469 tenże → niżej: Benedykt; 1471 tenże komandor (PG 8, 91v-92v); 1475 tenże toczy procesy: z Aleksandrem z Gaju [Wielkiego, to brat Wojc. Skóry kustosza gnieźn., a więc posiadacza drugiej cz. P.] oraz z Barbarą ż. Dobrogosta Chełmskiego i Jakubem z Wolsztyna (PZ 20 k. 2, 3v); 1476 tenże wspomn. jako zm. → niżej: Ambroży.

1447-64 Stefan (Stefek, Stafek) z P., syn Peregryna6U Wieś. s. 18, przyp. 47, a za nim w haśle → Krzekototowice (p. 3B i przyp. 3) uznano Stefka za identycznego ze Stanisławem. Nie wydaje się to pewne, aczkolwiek w procesie z kustoszem gnieźn. występowali rzeczywiście 1446-47 bracia Wojciech i Stafek, a 1448 bracia Wojciech i Stanisław. W l. 1435-53 tenże Stefan jako Stefek z Międzyborza występował jako śwd. dokumentów ks. oleśnickiego (1440 jego marszałek) na Śląsku (W. Hausler, Geschichte des Fürstenlhums Oels bis zum Aussterben der Piastischen Herzogslinie, Breslau 1883, s. 417): 1446-47 tenże → wyżej: Wojciech, 1447 tenże → wyżej: Jan; 1464 tenże toczy proces z Janem Krzyżankowskim; Stefana zastępuje [brat] Jan Pampowski (KoścZ 14, 391v).

1448-62 Stanisław z P., syn Peregryna7Może identyczny ze Stefkiem, → przyp. 6: 1447 tenże → wyżej: Wojciech; 1462 tenże z bratem niedz. Wojciechem zapisuje swej ż. Annie po 100 kóp gr posagu i wiana na P. i 1/2 cz. Krzekotowic (PG 6, 126); 1469 tenże zm. → niżej: Benedykt.

1457-1510 Ambroży z P., Pampowski (MS 2, 3, 4 wg indeksu; AA wg indeksu; Corpus iuris Polonici, t. 3, wg indeksu; AR wg indeksu; AC 2 nr 703; SBP s. 301 nr 150, s. 314 nr 251; AAP, A 177, 179, 193; PG 12, 20), syn Jana, brat Jana, ojciec Jana, pisarz kancelarii król. 1469-73, krajczy dworu królewiczów 1473-80, chor. nadworny 1480, krajczy nadworny 1484-93 (UDR X 62-63), pisarz ziemski kal. 1480, stolnik pozn. 1480 (UDR I/1 s. 115, 154), kaszt. rozpierski 1487-94, wda sier. 1494-1510, star. łęcz. 1496-99 (UDR II/1 s. 88-89, 98, 130), star. gen. wlkp. 1498-1504 (UDR I/l, 175), star. malborski 1504-10, star. (tenut.) Gniezna 1489-1501, Koła 1487-88, Konina 1485-96, Pyzdr 1485-91, Środy 1484-1510 (G.Star. s. 40, 43, 44, 60, 65), zm. 1510 (Wieś. [gdzie szeroko o działalności politycznej i zainteresowaniach kulturalnych]; PSB 25, 105-107; SŹ 3, s. 169):

1457 tenże student → p. 6; 1476 tenże wraz z bratem Janem otrzymują wwiązanie w dobra Marcina Ponieckiego w Poniecu i Miechcinie na sumę 50 grz., tak jak sąd przyznał je już ich zm. ojcu Janowi; Marcin odmawia zgody na wwiązanie (KoścZ 16, 142v); 1483 tenże prosi o prowizję papieską na kanonię kat. pozn., którą zrezygnował mu Piotr [z Bnina] bp przemyski (Biblioteka PAN w Krakowie, rps 8478, k. 334-335, 343); 1484 tenże otrzymuje od króla zezwolenie na wykup Środy z przyległymi wsiami z rąk Jerzego, Stanisława i Jana Tomickich (MS 1 nr 1660); 1486 tegoż ż. Zofia otrzymuje od swej matki Barbary, [obecnie] ż. Cherubina z Gołuchowa, cz. Bnina z wsiami Jaszkowo, Polwica, Nietrzanowo, Pełczyno [dziś Pałczyn], Chwalibogowo, Chocicza i cz. Błożejewa [wszystkie w pow. pyzdr., k. Wrześni] (PG 10, 47), a odstępuje jej pr. do posagu i wiana, jakie Barbarze oprawił pierwszy mąż [ojciec Zofii] Wojc. Kot z Dębna (PyG 7, 18); 1487 tenże kwituje Andrzeja Gołuchowskiego kan. pozn. z rozliczenia dochodów z dóbr własnych i królewskich (AC 1 nr 788); 1487 tenże występuje jako wuj ss. zm. Jana Rogowskiego8Ich bratem był pleb. w P., → p. 5 (PyG, 54v); 1489 tenże otrzymuje od ż. Zofii jej dobra Dębno, Ostrów, Lgów, Bieździadów, Doszkowo, Gąsiorowo, Szczodrzejewo wraz z pr. bliższości po ciotce Kat. Zieleńskiej do Pawłowic [wszystko w pow. pyzdr.] (PG 10, 110v; PyG 7, 108v [wwiązanie z 1491]); 1489 temuż król zapisuje na Gnieźnie 2100 zł węg. i 100 grz. (MS 1 nr 2035, 2042), a 1490 jeszcze 500 zł na Gnieźnie i 300 zł na Środzie (MS 1 nr 2127, 2159); 1491 tenże występuje jako wuj rodź. Anny wd. po Stan. Smogorzewskim (PyG 7, 93); 1491 tenże kupuje od Agnieszki Smogorzewskiej [c. wspomn. Anny] ż. Szymona Złotkowskiego jej cz. Smogorzewa za 350 grz. (PG 10, 135); 1491 tenże daje Benedyktowi Pampowskiemu 1/2 Smogorzewa i 200 grz., a otrzymuje w zamian jego cz. P. i Krzekotowic (PG 10, 136v; KoścG 3 k. 127, 317); 1492 tenże posiada Dębno (Ehrenberg nr 10); 1493 temuż (jako posłowi króla pol.), jego żonie i dzieciom pap. Aleksander VI zezwala na posiadanie spowiednika z mocą zdejmowania kar kościelnych oraz na używanie ołtarza przenośnego (Theiner 2 nr 284); 1493 tegoż ż. [Zofia] umiera 28 X o godz. 7 w nocy9Wobec funkcjonowania wówczas różnych systemów podziału doby na godziny, nie sposób określić, który zastosował tu Pampowski, → przyp. 20 (Wieś. 173); 1495 20 II tenże pojmuje drugą ż. [Annę c. Mikołaja z Grodźca] (Wieś. 173); 1495 tenże otrzymuje od króla na pr. dziedz. brzeg [strugi] w król. wsi Murzynowo [Kościelne]10Król. wieś Murzynowo sąsiadowała z Połażejewem, dziedz. wsią Pampowskiego, → pod 1499, dzierżawionej przez Stan. Ciświckiego [→ niżej, pod 1502] (MS 2 nr 520); 1496 tenże za zgodą króla zapisuje ż. Annie c. Mikołaja z Grodźca [w pow. kon.] kaszt. sant. po 1200 zł posagu i wiana na m. Środzie oraz [król.] wsiach Lisiec i Modła [w pow. kon.] (MS 2 nr 605); 1496 tenże kupuje od Jakuba Lucławskiego 1/2 wsi Lucławki w pow. pyzdr. za 100 grz. (PG 7, 116v); 1497 temuż król daje pr. do dóbr: Marcina Ponieckiego w Poniecu, Doroty wd. po Przedborze Koniecpolskim w Nowopolu i Chrząstowie w ziemi sier., Michała Ruchockiego w Ruchocinie w pow. gnieźn., Agnieszki ż. tego Michała w Kiszewach i Ogorzelczynie w pow. kon., Stan. Gruszczyńskiego prep. kal. w pow. kal., cc. zm. Mikołaja Bronikowskiego w ziemi wsch., Wawrz. Moraczewskiego w Moraczewie w pow. kośc., oraz Jana i Wojc. Naczków, Bodzęty ze Skąpego [w pow. pyzdr.] i Andrzeja Grzybowskiego; wszyscy oni nie dopełnili bowiem obowiązku uczestnictwa w pospolitym ruszeniu (MS 2 nr 796; MS 3 supl. nr 255); 1498 tenże opiekun małol. Andrzeja Rogowskiego (ExpBel. nr 598); 1498 w poczcie tegoż wielu szlachty wlkp. wysyła zastępców na wyprawę turecką (ExpBel. nr 409, 598-599, 622-624, 656); 1499 tenże za zgodą króla zapisuje swej ż. Annie z Grodźca 4000 zł na król. Środzie i na własnych wsiach Położejewo [dziś Połażejewo] w pow. pyzdr.11Nie wiemy, jak Pampowski nabył tę wieś. Na przypadek wygląda okoliczność, że w początku XV w. siedział tu jakiś Mik. Międzyborski (→ przyp. 2). Wbrew temu, co pisze Wieś. 130 nie można upatrywać ciągłości dziedziczenia między nim a Ambrożym Pampowskim. Położejewo przez całą 2 poł. XV w. poświadczone jest bowiem w ręku Bnińskich (PG 5, 64; PG 8 k. 22, 55, 133v; PG 9 k. 28v-29, 52, 185; MS 1 nr 1549). Może właśnie od nich wieś przeszła na Ambrożego; z Bnińskich pochodziła wszak matka jego pierwszej żony oraz Lisiec i Modła w pow. kon. (MS 2 nr 1384); 1499 temuż król zezwala na wykup wsi król. Żegrze i Rataje [to uposażenie starostwa gen. wlkp.] z rąk Jana z Ostroroga (MS 2 nr 1402); 1501 tegoż ż. Anna z Grodźca, wwiązana we wsie Żelaskowo, Nowa Wieś i Miroszka w pow. gnieźn. (GnG 15, 167); 1501 tenże daje arcybpowi i kapitule gnieźn. Położejewo, a otrzymuje w zamian Książno w pow. pyzdr. (MS 2 nr 1422-1423; AAG dypl. Gn. 550; Dzieje Poznania i województwa poznańskiego, t. 2, Warszawa 1983, s. 172); 1501 konsens król. na wykup Gniezna z rąk tegoż (MS 2 nr 1529); 1502 temuż król nadaje wykusz w Poznaniu k. bramy Grodzkiej czyli przy końcu mostu, idąc do zamku (MS 3 nr 123; MS 4 supl. 1236); 1502 temuż król zezwala na wykup wsi Murzynowo [Kościelne] z rąk Stan. Ciświckiego (MS 3 nr 67); 1502 król zatwierdza wyrok sądu komisarycznego, który przysądził temuż Ambrożemu Poniec z młynem, cłem oraz wsiami Śmiłowo, Długa Ulica, Miechcin, Janiszewo, Gierłachowo i Konarzewo (MS 3 nr 70); 1502 tenże skwitowany przez Sędziwoja Siekowskiego z zapłaty sum zapisanych na Gierłachowie i Konarzewie w pow. kośc. (PZ 23, 32); 1502 tenże zastawia Andrzejowi Konarskiemu 1 ł. w Sobiałkowie za 20 zł [por. niżej, pod 1506] (MS 3 nr 107); 1502 tenże za zgodą króla zapisuje swej ż. Annie c. Mikołaja z Grodźca 1200 zł na Środzie i wsiach Źrenica, Murzynowo [Kościelne] i Sabaszczewo w pow. pyzdr. (MS 3 nr 117); 1504 tenże dz. w Poniecu; król na jego prośbę zatwierdza przywilej dot. cła w Poniecu (MS 3 nr 1459); 1504 król zatwierdza dok. z 1495 dot. nabycia przez tegoż brzegu w Murzynowie (MS 3 nr 1458); 1505 tegoż ż. Anna umiera 30 VIII [w czasie zarazy] (Wieś. 175); 1505 tenże kupuje od Piotra pleb. w Środzie i Mac. Czywla altarysty w Środzie 2 domy czyli puste działki w Środzie przy bramie Góreckiej (MS 4 supl. nr 1305); 1506 wspomn. 1 1/2 ł. w Sobiałkowie, które tenże sprzedał z zastrz. pr. wykupu Andrzejowi Konarskiemu za 24 zł [por. wyżej, pod 1502] (PG 13, 96); 1506 tenże kupuje od Jana Pakszyriskiego 1/4 Obłaczkowa w pow. pyzdr. za 100 grz. (PG 13, 89); 1506 tenże pozwany przez Barbarę i Małgorzatę cc. Wawrz. Rokossowskiego o wygnanie z dóbr Rogowo i Włostowo12Dobra te kupował Jan syn Ambrożego, → niżej przypadłych im po zm. Andrzeju Rogowskim13Ugoda w tej sprawie datowana jest 1511, kiedy to Ambroży już nie żył! (PyG 10 k. 4v, 5v). Zajść musiała pomyłka w dacie. Mocą tej ugody cc. Rokossowskiego miały zrezygnować Janowi Pampowskiemu Rogowo i Włostowo, a Pampowscy wypłacili im 60 grz (PG 65, 156v); 1507 tenże kupuje od Kat. Szczerkowskiej ż. Michała Kromolickiego jej cz. w Szczerkowie za 130 grz. (PG 13, 135; → niżej: Jan, pod 1508); 1508 tenże płaci 54 grz. 17 gr 4 denary poboru, tj. 1/4 dochodów ze swych dóbr w pow. pyzdr.: Dębno, Bieździadów, Lgów, Gąsiorowo, Szalewo [niezident.], cz. Klęki, Pol wica, Jaszkowo, Murzynowo, Biechowo, Skotniki, Książno, Chwalibogowo i Chwalibogowo Małe, cz. Obłaczkowa, Osowo, Środa, Źrenica, Nietrzanowo, Rusibórz, Dominowo, Sabaszczewo, Pełczyno, Konarzewo, cz. Szczerkowa, cz. Raciborowa i 1/2 Wolenie (ASK I 11, 162); 1508 tegoż Urszula z Ponieca ż. Jana Grabowieckiego kwituje z zapłaty za jej dobra po matce w Poniecu (MS 4 nr 288); 1509 temuż król odnawia zapis na Środzie i wsiach Murzynowo, Źrenica i Sabaszczewo (MS 4 nr 537);

1509-10 tenże kupuje: 1509 od Małgorzaty wd. po Andrzeju Wilkońskim, Doroty wd. po Andrzeju Pruskim, Anny ż. Jana Smardowskiego oraz ich siostrzeńca Piotra Pasierbskiego ich dobra w Pasierbicach za 100 grz. (PG 14, 84); 1509 od Mikołaja z Bartoszewic, duchownego, i jego ciotki Jadwigi wd. po Michale mieszcz. śrem. ich części w Konarzewie, Wolenicach, Przeborowie i Szczerkowie za 200 grz.14Jeszcze w 1514 Jadwiga domagała się zapłaty 150 grz. od Jana, syna zm. Ambrożego (PG 69, 126v) (PG 14, 86); 1509 od Anny wd. po Stan. Smogorzewskim [→ wyżej, pod 1491] jej cz. Bodzewa w pow. kośc. za 100 grz. (PG 14, 160); 1510 części wsi Korzkwy w pow. pyzdr. od Korzkiewskich: od Szymona i Macieja za 100 grz., od Macieja za 15 grz., a od Małgorzaty wd. po Michale za 20 grz. (PG 14, 176; PG 66, 270v; PyZ 17, 4-4v); 1510 części wsi Krzan [dziś Chrzan] w pow. pyzdr. od Krzańskich: od Kaspra i Mikołaja za 60 grz., a od Andrzeja za 20 grz. (PG 14, 177; PyZ 17, 4); 1510tenże zapisuje wikariuszom kat. gnieźn. czynsz z Biechowa, Pełczyna i Jaszkowa (Dzieje Poznania i województwa poznańskiego, op. cit., t. 2, s. 177);

1510 tenże Ambroży sporządza testament (datowany w Środzie 22 VIII); wykonawcami ustanawia Jana [Łaskiego] abpa gnieźn., własnego syna Jana (powierzając owego syna opiece abpa) oraz Wincentego z Łagiewnik kan., wikariusza gen. i oficjała gnieźn., Dawida Dłuskiego star. kon. i pyzdr. [swego powinowatego] oraz swego notariusza Mateusza Lamprechta; poleca im przed ołtarzem głównym w kolegiacie NMP w Środzie wystawić kamienny nagrobek z postacią w zbroi i jego imieniem15Nagrobek zachowany: P. Mrozowski, Polskie nagrobki gotyckie, Warszawa 1994, s. 230-231, il. 116; pogrzeb nie ma być wystawny; jedynym dziedzicem wszystkich dóbr ustanawia syna; poleca mu zamówić msze wieczyste za swą duszę, po 4 tygodniowo w kolegiacie w Środzie i w kościele w Dębnie; swe dobra na Pomorzu, Skarszewy i Sobowidz, zapisuje też synowi; w Skarszewach ma być na każde Suche Dni odprawiana trycezyma i msza za zmarłych (singulis Quatuor temporibus... una tricesima legatur... et missa pro defunctis); podobnie poleca zamówić msze za swą duszę w Poniecu, podług uznania wykonawców testamentu; abpowi zapisuje srebrny kubek; głowę ś. Krystyny zamkniętą w srebrnym naczyniu poleca przenieść ze Skarszew do Środy; kolegiacie w Środzie zapisuje też antyfonarz, pod warunkiem, że kanonicy zobowiążą się w konsystorzu pozn. do odśpiewywania codziennie „Salve Regina” i kolekty przed jego grobem; swemu pisarzowi, bakałarzowi Mateuszowi Lamprechtowi, zapisuje za oddane sobie i synowi usługi 100 dukatów na studia we Włoszech; poleca spłacić wszystkie swe długi; przypomina, że Mikołajowi z Kretkowa wdzie inowr. dał 1000 zł i 100 grz.; winien też mu przez syna 100 kóp [gr] reszty posagu swej córki [Anny]; winien mu też oddać 224 zł (albo mniej), jakie wziął od niego na zakup dywanów (aulea); Janowi Oporowskiemu wraz z córką Zofią dał 100 zł w półgr, 200 zł węg. w złocie, a resztę jeszcze jest winien; Mac. Zimmermannowi burmistrzowi Gdańska winien jest 400 grz. pruskich; Mac. Modlibogowi i Ludwikowi Ostrowidzkiemu dał za należne im długi zastawy; należy zapłacić pieniądze za wieś Rozemberk [na Pomorzu], o ile jeszcze nie zostały zapłacone Renaldowi Felstel; Pawłowi Walkicrowi z Poznania, który twierdzi, że wydał więcej na budowę zamku pozn., niż otrzymał, należy zwrócić resztę, jeżeli przedstawi pod przysięgą rozliczenie kosztów; swemu szafarzowi Jerzemu winien jest 300 grz. pruskich; swym córkom Katarzynie i Barbarze wyznacza po 1000 zł posagu z dóbr ojcowskich, a do tego jeszcze równy udział w dobrach po matce; Stan. Dłuskiemu [swemu powinowatemu] komandorowi domu Ś. Jana winien jest 200 grz.; śwd. Mik. Kaznowski marszałek, Mik. Dłuski domownik (familiaris) Ambrożego16W sprawie otoczenia Ambrożego, por. wpisy w jego pamiętniczku z czasów zarazy 1505: notuje on wtedy śmierć szeregu bliżej nieznanych osób (Wieś. 175: Jakub Biały, C. Czedlicz, Kotwicz, Wojtek, Nol Moraczewski, Jurga, Roszkowski, Miaskowski); pewnie to dworzanie Pampowskiego [Dłuski to powinowaty Ambrożego] (AC 2 nr 1653).

1457-80 Jan z P., syn Jana, brat Ambrożego: 1457 tenże student → p. 6; 1476 tenże → wyżej: Ambroży; 1480 tenże wicepisarz sądowy w Pyzdrach [z ramienia swego brata Ambrożego, podówczas pisarza ziemskiego kal.] (GUrz. nr C 719).

1469-91 Benedykt z P.: 1469 tenże syn zm. Stanisława wraz ze swym opiekunem, stryjem rodź., komandorem Janem Pampowskim, toczy proces z Janem Morkowskim (KoścZ 15, 381); 1485-87 tenże pokojowiec król. (Liber auitantiarum regis Casimiri ab a. 1484 ad 1488, Teki A. Pawińskiego, t. 2, Warszawa 1897, s. 53, 76, 93, 115, 134, 135, 160, 174, 196); 1491 tenże oddaje swą cz. P. Ambrożemu → wyżej; [później w kl. bernardynów w Poznaniu, zm. ok. 1500 (Wieś. 18)].

1489-1523 Jan z P., Pampowski, syn Ambrożego i Zofii z Dębna, za życia ojca pisał się z Dębna [w pow. pyzdr.] (MS 4 nr 10427; AC 2 nr 785; CP 440, 8v), tenut. Środy (G.Star. 65): 1489 14 III tenże ur. w Pyzdrach (Wieś. 172); 1498 tenże kupuje od Kat. Grzybowskiej jej cz. Gościejewic za 60 grz. (PG 12, 4); 1499-1506 tenże dz. w Dębnie (PyG 8 k. 127, 186v; PyG 8, 223; PG 65, 173); 1501 tenże Jan z P. kupuje z zastrz. pr. wykupu od Andrzeja Rogowskiego wsie Rogowo, Włostowo, Konarzewo oraz 1/2 wsi Szczerków, Wolenice i Raciborów [wszystkie w pow. pyzdr.] za 2000 grz. (PG 12, 136v; KoścZ 18, 13; KoścG 6, 18v [wwiązanie z 1505]), a 1502 wydzierżawia te dobra wspomn. Andrzejowi na 3 lata za 30 grz. rocznie (PyG 9, 224v); 1502 tenże syn Ambrożego kupuje z zastrz. pr. wykupu od Uriela Łódzkiego 2 ł. we wsi Mysłki w pow. pyzdr. (PG 12, 182v-183); 1502 tenże wraz z siostrami Zofią i Małgorzatą posiada Rusibórz (PyG 8, 223); 1507 tenże kupuje od Barbary i Małgorzaty cc. Wawrz. Rokossowskiego części Włostowa i Rogowa za 2000 zł [→ wyżej: Ambroży, pod 1506] (PG 13, 108v); 1508 tenże kupuje od Wojc. Szczerkowskiego wieś Szczerków17Części tam skupował też Ambroży, → wyżej za 100 grz. (PG 14, 33); 1510 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Świętosławowi Komorskiemu cały Rusibórz i cz. Dominowa w pow. pyzdr. za 170 grz i 150 zł (PGM, 228; PyZ 19, 20); 1510 tenże kupuje od Wincentego i Andrzeja z Łagiewnik, Andrzeja Pułtynowskiego oraz Piotra Baczysławskiego ich części we wsiach Babin, Bonice, Murzynowo Borowe, Ździechowice i Bagrowo w pow. pyzdr. za 800 grz. (PyZ 17, 5); 1510 tenże spadkobiercą wszystkich dóbr ojca→ wyżej; 1511 wsie Żelaskowo i Nowa Wieś [w pow. gnieźn.] nal. do [tegoż] Pampowskiego (VG s. 459, 462); 1511 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Piotrowi Zaworskiemu wieś Klęka w pow. pyzdr. za 160 grz. (PG 14, 254); 1511 tenże dz. w Dębnie, Ostrowie, Lgowie, Bieździadowie, Doszkowie i Gąsiorowie [pow. pyzdr.] (PG 68, 78); 1511 tenże → niżej: Anna; 1511 tenże toczy proces z Anną ż. Mac. Skaławskiego o 3 ł. w Babinie w pow. pyzdr. (PG 68, 7v); 1512 tenże → niżej: Katarzyna; 1513 tenże kupuje od Doroty Grodzieckiej wd. po Stan. Pieńkowskim wieś Grodziec w pow. pyzdr. za 150 grz., a od Kaspra Krzańskiego cz. Krzanu za 20 grz.18Już 1510 kupował ją Ambroży (PyZ 17, 9v);

1514 tenże → niżej: Zofia; 1514 tenże → przyp. 14; 1514 tenże zapisuje ż. Annie c. Jana Jaranda z Brudzewa wdy lecz. po 1600 zł posagu i wiana na Dębnie, Lgowie, Pawłowicach, Bieździadowie, Ostrowie, Gąsiorowie i Szczodrzejewie, Biechowie, Skotnikach, Książnie, Osowie oraz cz. Krzanu (PG 15, 2v), a ona kwituje ojca z dóbr po nim i po matce Katarzynie z Górki (PG 69, 4v); 1514 tenże daje Marcinowi Ponieckiemu wsie P., Wolenice, Rogowo, Włostowo oraz części Pasierbic, Krzekotowic i Raciborowa, a otrzymuje w zamian Poniec z przyległymi wsiami Miechcin, Janiszewo, Mirkowice, Gierlachowo oraz częściami Konarzewa i Gościejewic19Transakcja ta to dalekie echo przejęcia Ponieca przez Ambrożego Pampowskiego, Ambroży uzyskał nadanie król. z racji nieuczestniczenia Marcina Ponieckiego w posp. ruszeniu i potrafił je wyegzekwować, ale sprawa nie była najpewniej w świetle ówczesnych pojęć prawnych całkiem jasna. Jan, chcąc utrzymać Poniec, musiał widocznie zaspokoić roszczenia Marcina (PG 15, 8-8v); 1514 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu od Wawrzyńca Kolnickiego 3 ł. opust. w Dąbrowie w pow. pyzdr. za 32 grz. (PG 15, 21v); 1514 tenże toczy proces z Andrzejem i Stanisławem z Dzierżanowa o 1/8 Babina, Bonie [dziś Bojnice], Murzynowa i Zdziechowic (PyZ 19, 172v); 1515 tenże tenut. Środy, wsi Żegrze i folw. Rataje; wspomn. odzyskane z jego rąk dochody król. z dóbr klaszt. w Owieńskach i domu Ś. Jana w Poznaniu (MS 4 nr 2541); 1516 tenże sprzedaje Janowi Bnińskiemu z Borku swą 1/6 Bnina z 1/2 Położejewa i 1/2 Czyżewa, przypadłe mu po babce Barbarze z Bnina, za 1000 zł (PG 15, 84v); 1516 tenże kupuje od Mik. Dąbrowskiego wieś Dąbrowa w pow. pyzdr. za 160 grz. (PG 15, 84v); 1517 tenże → niżej: Barbara; 1519 tenże dz. w Poniecu (ACC 94, 103v-104); 1519 tenże dz. w Janiszewie (KoścZ 23, 54v); 1520 tenże kupuje od Andrzeja Wolickiego 1/4 jego cz. Wolicy w pow. pyzdr. za 300 grz. (PyZ 11, 34v), a 1522 sprzedaje mu ją na powrót (PG 15, 432v); 1520 temuż król, na prośbę Jana Łaskiego arcybpa gnieźn., darowuje kary z powodu kłótni (contentio) z Komorskim w sądzie ziemskim w Pyzdrach (MS 4 nr 12674);

1520 tenże zapisuje wikariuszom kat. pozn. 150 grz. na Nietrzanowie i Rusiborzu (CP 14, 642); 1520 tenże ustanawia swych powinowatych (affines) Jana z Łaska arcybpa gnieźn., Jana Jaranda z Brudzewa wdę łęcz. i Łukasza z Górki kaszt. pozn. opiekunami swej ż. Anny, c. wspomn. Jaranda a siostrzenicy Łukasza, swych dzieci i dóbr (MS 4 nr 3484, 12628); 1520 tenże nadaje Andrzejowi Zakrzewskiemu sekretarzowi król. swe części w Wolicy i Dąbrówce, a 1521 Zakrzewski odstępuje mu te dobra (MS 4 nr 3368, 3719); 1521 tenże pozwany przez Jakuba Gwiazdowskiego pleb. z Rogoźna o szkody wyrządzone przez jego ludzi (familia) w Żołędzinie w zeszłym roku podczas wyprawy wojennej pod Wągrowiec (AC 2 nr 1759); 1521 tenże daje swemu słudze Mac. Strzeleckiemu wieś Bonice i 3 ł. opust. w Zdziechowicach w pow. pyzdr. (PG 15, 419); 1521 tenże pozywa Winc. Moraczewskiego (KoścG 8, 36-37v), a 1522 wraz z Marcinem Poniec kim mają zapłacić 200 zł za zabicie wspomn. Wincentego; tenże Jan daje jego ss. wieś opust. → Mirkowice (KoścG 8, 52-54); 1522 sprawa ustanowienia przez tegoż nowych opiekunów dzieci: Piotr Górski star. wsch. zeznaje, że w czasie wyprawy we wsi Łaziska k. Wągrowca [1520?] tenże Jan poprosił go, by poszedł do klasztoru w Wągrowcu i tam przed królem Jan odwołał ustanowienie opiekunów w osobach arcybpa gnieźn. [Jana Łaskiego] i, jak się wydaje świadkowi, wdy pozn. [Mik. Lubrańskiego]; król odesłał ich do kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego; wychodząc z klasztoru spotkali go i przedłożyli swą sprawę; kanclerz przywołał swego sługę i polecił spisać odwołanie; trzy lub cztery dni później w domu sołtysa w Łaziskach Jan Pampowski, przywoławszy notariusza publ. Mik. Strzeleckiego, w obecności zeznającego świadka oraz N. Skączynowskiego i Winc. Cielmickiego, ustanowił opiekunami swych dzieci i dóbr Jana Bnińskiego z Borku oraz Jana z Kobylan kaszt. rozpierskiego (AC 2 nr 1770); 1523 tenże dz. w Konarzewie i Szczerkowie (J. Łukaszewicz, Krótki historyczno-statystyczny opis miast i wsi w dzisiejszym powiecie krotoszyńskim od najdawniejszych czasów aż po rok 1794, t. 1, Poznań 1869, s. 381-382); 1523 wd. po tymże Anna (PyZ 20, 14v); 1524 opiekę nad dziećmi i dobrami tegoż Jan Bniński, wyznaczony testamentem, przekazuje Jakubowi Salza bpowi wrocł. jako stryjowi tych dzieci [→ przyp. 21] (PyZ 17, 52); 1526 wd. po tymże Anna z Brudzewa powierza swemu ojcu Janowi z Brudzewa wdzie łęcz. opiekę nad swymi maloł. synami oraz oprawę na Dębnie, Ostrowie, Lgowie, Bieździadowie, Pawłowicach, Krzanie, Biechowie, Skotnikach, Książnie, Osowie, Szczodrzejewie i Gąsiorowie (PyZ 17, 62v).

1490-1502 Małgorzata c. Ambrożego Pampowskiego [i Zofii z Dębna]: 1490 taż ur. 12 IX (Wieś. 172); 1502 taż dz. w Dębnie (PyG 8, 223); 1505 taż umiera 17 IX [w czasie zarazy] (Wieś. 175).

1492 Barbara, c. Ambrożego [i Zofii z Dębna], ur. 24 IV (Wieś. 172); [zm. w dzieciństwie, to samo imię otrzymała potem inna c. Ambrożego].

1496-1514 Katarzyna, c. Ambrożego i Anny z Grodźa: 1496 taż ur. 3 VIII (Wieś. 173); 1510 taż → wyżej: Ambroży; 1512 taż ż. Jana Kościeleckiego wdy inowr., kwituje swego brata przyrodniego Jana z dóbr po ojcu i matce oraz kupuje od niego wsie Żelaskowo, Miroszka i Nowa Wieś w pow. gnieźn. za 600 grz. (PG 68, 210v-211; PG 14, 367); 1514 taż sprzedaje 1/2 wspomn. dóbr nal. jej z działów z siostrą radz., panną Barbarą (GnZ 10, 25v).

1498-1559 Barbara, c. Ambrożego i Anny z Grodźca: 1498 taż ur. 21 XII ok. południa (Wieś. 174); 1510 taż → wyżej: Ambroży; 1514 taż panna → wyżej: Katarzyna; 1515 taż ż. Piotra Potulickiego z Chodzieży [→ o nim S. Leitgeber, Potuliccy, Londyn 1990, s. 36-37]; mąż zapisuje jej po 2000 zł posagu i wiana (PG 15, 44v); 1517 wspomn. Piotr Chodzieski kwituje Jana Pampowskiego z zapłaty kolejnej raty sumy 1000 zł posagu (PG 69, 374v); 1518 taż wd. po Piotrze Potulickim kwituje Mik. Potulickiego [brata Piotra] z sumy 2600 zł posagu i wiana (PG 69 k. 187, 229v); 1520 taż ż. Sędziwoja Czarnkowskiego, mąż zapisuje jej 3200 zł (PG 15, 333v; RTH 4, 1913, s. 49); 1528 taż ż. Sędziwoja Czarnkowskiego (PG 16, 203v); 1544-59 taż wd. po Sędziwoju (GnZ 10, 308; KalG 47, 419); 1564 taż wspomn. jako zm. (KalG 52, 380).

1500 Bogumiła (Teofila), c. Ambrożego [i Anny z Grodźca], ur. 13 VI o godz. 1420Zastosowanie takiej rachuby świadczy o używaniu przez Pampowskiego zegara mechanicznego (→ przyp. 9); 1505 2 VIII taż umiera [w czasie zarazy] (Wies. 174-175).

1502-13 Anna, c. Ambrożego [i Zofii z Dębna], ż. Mikołaja z Kretkowa wdy inowr. (MS 3 nr 524; PG 68, 78): 1502 6 II taż wydana za [Mikołaja] wdę (Wieś. 174); 1510 taż → wyżej: Ambroży; 1511 tejże brat Jan wypłaca 1000 zł jako ratę sumy 1800 zł należnej jej z dóbr po ojcu i matce (PG 68, 97); 1513 tejże mąż zapisuje 8000 zł posagu i wiana (MS 4 nr 10409).

1502-11 Zofia, c. Ambrożego i Zofii z Dębna: 1502 taż dz. w Dębnie (PyG 8, 223); 1510 taż ż. Jana Oporowskiego → wyżej: Ambroży; 1511 taż (PG 68, 78); 1511 tejże mąż Jan Oporowski kaszt. i star. kruszwicki oprawia posag i wiano na Kruszwicy (MS 4 nr 10072); 1514 taż kwituje brata Jana z dóbr po ojcu i matce; jej mąż zeznaje, że dostał od Jana 2000 zł (PG 69, 110v).

1502 Dorota, c. Ambrożego [i Anny z Grodźca], ur. 4 II o godz. 6 w nocy [→ przyp. 9]; 1503 23 IV taż umiera (Wieś. 174).

1503 Anna, c. Ambrożego [i Anny z Grodźca], ur. 4 VI o godz. 7 rano [→ przyp. 9]; 1505 taż umiera 31 VII [w czasie zarazy] (Wies. 174-175).

1524-40 Ambroży, 1524-47 Jan, 1524-48 Krzysztof, 1524-53 Wojciech, 1524-67 Piotr Pampowscy, ss. Jana: 1524 ciż pozwani przez Tomasza Góreckiego (PyZ 20, 55v); 1525 ciż małol. Ambroży, Jan, Krzysztof i Wojciech; ich opiekunowie Piotr Górski kaszt. nak., Mac. Górski, Jan i Mik. Bnińscy wydzierżawiają dobra Środa [król.] i Poniec na 4 lata Łukaszowi z Górki za 700 zł (MS 4 nr 14179); 1526 ciż małol. pod opieką dziada Jana z Brudzewa → wyżej: Jan; 1528 ciż pod opieką Andrzeja Giżyckiego kaszt. rawskiego21Jeszcze 1529 syn Giżyckiego, Jarosław Hujder, był pozywany przez Jakuba bpa wrocł., poprzednio wyznaczonego opiekunem Pampowskich (KoścG 8, 165, → wyżej: Jan) (KoścZ 24, 666v); 1529 ciż Ambroży, Jan, Wojciech, Krzysztof i Władysław [chyba omyłkowo zamiast Piotr] (z nich tylko Ambroży pełnoletni) wydzierżawiają swe dobra na 3 lata Łukaszowi z Górki za 700 zł rocznie (PG 16, 320); 1531 tenże Jan student → p. 6; 1534-35 tenże Ambroży toczy proces z Pawłowskimi, oskarżony o samowolne oznaczenie granicy ich wsi Robczysko (KoścZ 25 k. 214, 248v); 1540 działy tychże braci: Ambroży otrzymuje Poniec, Miechcin, Janiszewo, opust. Gierłachowo, Konarzewo i Szczerków oraz części Gościejewic i Konarzewa; Jan otrzymuje Babin, Rusibórz, Pełczyno, Nietrzanowo, Grodziec i cz. Dominowa; Wojciech otrzymuje Dębno, Lgów, Bieździadów, Krzan, Pawłowice, Ostrów oraz opust. Dąbrowę i Doszkowo; Krzysztof otrzymuje Jaszkowo, Polwicę, Szczodrzejewo, Gąsiorowo, Bonice i dwór w Środzie; Piotr otrzymuje Biechowo, Skotniki, Książno, Chwalibogowo, Chwalibogówko, Osowo, opust. Lucławki i Korzkwy, 4 ł. w Obłaczkowie i 1/2 Murzynowa Borowego (PG 17, 395-396v); 1541 tenże Piotr kupuje z zastrz. pr. wykupu od Zofii Bylińskiej wd. po Janie Strzałkowskim 3 ł. w Obłaczkowie za 40 grz. (PyZ 17, 151v); 1542 tenże Krzysztof sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Polwicę Piotrowi Morkowskiemu za 400 grz. (PG 17, 551v), a 1544 Stan. Jezierskiemu za 1000 zł (PG 18, 123v); 1543 tenże Wojciech mąż Jadwigi Opalińskiej, wwiązany w 1/5 Kazimierza [Biskupiego] (KG 8, 3v); 1543 tenże Wojciech sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Gabrielowi Złotkowskiemu Pawłowice w pow. pyzdr. za 1000 zł (PG 18, 84); 1543 król zezwala na wykup Środy z rąk Wojciecha, Krzysztofa i Piotra (MS 4 nr 21097); 1545 tenże Piotr sprzedaje temuż Wojciechowi swą cz. Babina na poczet swych długów (PyZ 17, 182v); 1545 tenże Krzysztof zapisuje swej ż. Annie [wd. po Mac. Starczynowskim, stąd zw. nieraz Starczynowską] ze wsi Ludomie po 1000 zł posagu i wiana na Jaszkowie, Polwicy, Konarzewie i Szczerkowie, a ona daje mu 1000 zł zapisane na wsi Ludomie (PyZ 17, 184; PyG 15, 135); 1546 tenże Krzysztof mąż Anny Starczy nowskiej (PyG 13 k. 247, 273); 1547 tenże Wojciech sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Mik. Russockiemu kaszt. biech. cz. Kazimierza, jaka przypadła jego zm. ż. Jadwidze po zm. Barbarze Lubrańskiej, za 800 grz. (PG 18, 311v; KalG 34, 516v); 1547 król potwierdza tymże Wojciechowi, Piotrowi i Krzysztofowi dożywotnie posiadanie [dóbr król.] Środy, Źrenicy, Sabaszczewa i Murzynowa (MS 4 nr 7940); 1547 król zatwierdza tymże Janowi i Wojciechowi oraz Ambrożemu synowi Krzysztofa dożywotnie posiadanie Środy (G.Star. 65); 1548 król Zygmunt August potwierdza tymże Krzysztofowi i Piotrowi dok. swego ojca z 1547 w sprawie dożywotniego posiadania Środy (MS 5 nr 32-33); 1548 tenże Wojciech sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Andrzejowi Żydowskiemu Babin za 700 zł (PG 18, 311v); 1548 tenże Piotr oskarżony o zabicie Jakuba Manieckiego (PyG 13, 488); 1549 tenże Piotr winien jest Kasprowi Gorazdowskiemu 708 1/2 grz. (PyG 13, 512); 1550 Anna Starczanowska ż. tegoż Krzysztofa, 1550-71 jako wd. (PG 91 k. 136, 138v; PG 92, 2; PyG 13, 685; PG 21, 271); 1550 tenże Wojciech tenut. Środy (MS 5 nr 1092); 1551 tenże Wojciech pozwany przez Annę Starczynowską wd. po swym bracie Krzysztofie, o wygnanie z dóbr wiennych (PyG 14, 23v); 1552 ciż Wojciech i Piotr chorzy umysłowo → niżej; 1552 król zezwala Piotrowi Czarnkowskiemu na wykup Środy z rąk Pampowskich (MS 5 nr 5460); 1553 ciż Wojciech i Piotr tenut. Środy (PG 97, 647v); 1554 tenże Wojciech czyli Olbracht wspomn. jako zm. (PG 98, 965; MS 5 nr 8826; → niżej: Jan); 1557 tenże Piotr chory umysłowo (mente captus) → niżej: Jan; 1567 tenże Piotr z bratankiem Janem i bratanicą Barbarą, tenut. w Środzie (PyG 23, 198).

1558 Źrenica w tenucie Pampowskich (MS 5 nr 8418).

1554-65 Jan Pampowski, syn Wojciecha, burgr. wsch. 1564 (WsG 5, 39): 1554 tenże w sporze z Mik. Pawłowskim (PG 98, 428; PyG 15, 668); 1557 tenże z siostrą Barbarą, bratem stryjecznym Ambrożym i chorym umysłowo [stryjem] Piotrem pod opieką Jana, Piotra i Stan. Giżyckich (PyG 17, 223-224v); 1559 król potwierdza temuż Janowi oraz Ambrożemu [synowi Krzysztofa] Pampowskim dożywotnie posiadanie Środy, Źrenicy, Sabaszczewa i Murzynowa (MS 5 nr 8826); 1563 tenże Jan wraz z siostrą rodź., panną Barbarą, sprzedają Janowi Ciświckiemu wojskiemu kal. swe dobra po zm. matce Jadwidze Opalińskiej we wsiach Zagórzyn, Dojutrów, Pruszków, Kliszewo, Gadów i Pamięcin [wszystkie w pow. kal.] za 3000 zł (PG 20, 233); 1565 tenże Jan i Ambroży tenutariusze Środy (MS 5 nr 3155); 1565 tenże sprzedaje Ambrożemu kamienicę w Poznaniu za 300 zł (PG 20, 441v); 1566 tenże wspomn. jako zm. → niżej: Barbara.

1547-71 Ambroży Pampowski, syn Krzysztofa: 1547 tenże → wyżej; 1552 temuż małol. Ambrożemu król wyznacza opiekunów, ponieważ o jego stryjach Wojciechu i Piotrze mówi się, że są chorzy umysłowo (MS 5 nr 5867); 1557 tenże → wyżej: Jan; 1559-65 tenże → wyżej; 1561 tenże zeznaje, że jego opiekun Janusz Kościelecki wda sier. i star. gen. wlkp. wydał mu klejnoty po matce Annie (dokładnie wyliczone i opisane) o wadze [ponderis, raczej nie chodzi tu o wartość] 53 grz. i 7 wiard. oraz 38 pergaminowych przywilejów dot. dóbr dziedz.; Kościelecki miał je po poprzednich opiekunach, Wojciechu i Piotrze Pampowskich (PG 105, 510-511); 1563 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Gierłachowo i cz. Konarzewa za 1400 zł (PG 20, 258v; KoścG 14, 205v), a Wawrz. Grzymisławskiemu Janiszewo za 1200 zł (PG 20, 254v); 1566 tenże daje Mik. Żernickiemu Zdziechowice, Mik. Pogorzelskiemu kamienicę w Poznaniu, a Janowi Kleparskiemu sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Osowo [w pow. pyzdr., k. Wrześni] za 1100 zł (PG 20 k. 480v, 485, 511v); 1566-67 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu: 1566 Nietrzanowo i Grodziec za 3000 zł (jako opiekun swej siostry stryjecznej Barbary, panny), 1567 Skotniki i Lucławki za 3000 zł (PG 20 k. 490, 590v); 1567 tenże → wyżej; 1568 tenże zapisuje ż. Urszuli c. Prokopa Sieniawskiego po 20000 zł posagu i wiana na 1/2 wszystkich swych dóbr w Wlkp. oraz na dworze w Biechowie (PG 20, 648); 1569 tenże kupuje cz. Obłaczkowa za 4000 zł (PG 21, 10); 1569 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Poniec z Janiszewem, Miechcinem, Gierłachowem i cz. Gościejewic za 15000 zł, Pełczyn za 2000 zł, 1570 Chwalibogowo, Korzkwy i cz. Obłaczkowa za 4000 zł, 1570 Osowo za 5500 zł, 1571 Chwalibogowo za 1500 zł, 1571 Osowo za 1550 zł, 1571 cz. Obłaczkowa (PG 20, 753v; PG 21 k. 14v, 56, 118, 185v, 196v, 210); 1571 12 IX tenże umiera w wieku 26 lat, jako ostatni z rodu (ŁOp. 1, 317 – nagrobek w kościele w Środzie); 1576 wd. po tymże Urszula Sieniawska, ż. Hieronima Gostomskiego (PyG 30, 93).

1557-91 Barbara, c. Wojciecha: 1557, 1563 taż panna → wyżej: Jan, 1566 taż → wyżej: Ambroży, 1567 taż → wyżej: ss. Jana; 1568 taż ż. Jana Roszkowskiego [z bocznej linii Górków] sprzedaje Pełczyno i Książno za 20000 zł, a 1572 cz. Gościejewic za 2000 zł (PG 20, 700; PG 21, 281v-282); 1568 taż sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Nietrzanowo, Rusibórz, Grodziec i cz. Dominowa za 9000 zł (KalG 57, 1312); 1570 taż sprzedaje swą cz. Kazimierza za 4000 zł (PG 21, 78v); 1571 taż sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Grodziec i Nietrzanowo za 14000 zł (PG 21, 262); 1572 taż sprzedaje cz. Gościejewic za 2000 zł i Pawłowice za 3000 zł (PG 21 k. 281v, 302); 1575 taż na pokrycie długów swego zm. brata Ambrożego sprzedaje Poniec (PG 21, 525v); 1591 taż (PG 158, 263).

b) następni dziedzice z in. rodzin:

1514-18 Marcin Poniecki: 1514 tenże → p. 3Ba: Jan22Marcin od razu zaczął sprzedawać nabyte dobra. 1514 sprzedał Hieronimowi Rozdrażewskiemu Wolenice i cz. Raciborowa (PG 15, 8v; PG 69, 167v), a 1515 Janowi synowi Hieronima ponownie cz. Raciborowa (PG 15, 38v). Jan Rozdrażewski wykupił też 1515 Klękę, sprzedaną przez Jana Pampowskiego (1511) z zastrz. pr. wykupu (PG 15, 38; PG 69, 167v); 1518 tenże sprzedaje Janowi Siedleckiemu całe P. oraz części Krzekotowic i Pasierbic za 600 grz. (PG 15, 194;KoścZ23, 53v).

1518-26 Jan Siedlecki [z Siedlca w par. P.], kaszt. krzywiń.23UDR 1/2, 92 znają tylko Mik. Siedleckiego kasztelana 1519-20, jednocześnie zaś wojskiego kal. 1517-20. Tytułowanie Mikołaja kasztelanem polega jednak na nieporozumieniu (PSB 36, 554) 1520-26: 1518 tenże → wyżej; 1520 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu kościołowi w Kobylinie 7 grz. czynszu od sumy 100 grz. na Krzekotowicach i P. (PG 15, 355); 1526 tegoż kwituje c. Agnieszka, ż. Wawrzyńca Strzeleckiego, z dóbr po nim i po matce w Siedlcu, P. i Krzekotowicach (KoścZ 24, 518).

1537-46 Jan i Stanisław Siedleccy, bracia [ss. Jana]: 1537 tenże Jan zapisuje ż. Agnieszcze c. Jana Rąbińskiego po 400 zł posagu i wiana na P., Krzekotowicach, Czeluścinie i Srokach (PG 17, 88v); 1537 ciż zobowiązują się sprzedać z zastrz. pr. wykupu Janowi Gostyńskiemu P. i 1/2 Krzekotowic (KoścG 8, 397), a 1541 dopełniają tej sprzedaży za 400 grz. (KoścZ 19, 191v); 1541 tenże Stanisław wyraża zgodę na oprawienie przez brata Jana posagu ż. Agnieszki Rąbińskiej na P. i Krzekotowicach (KoścZ 26, 278v); 1541 tenże Jan opiekę nad swymi dziećmi i dobrami powierza ż. Agnieszcze Rąbińskiej, bratu swemu Stanisławowi, Janowi Rąbińskiemu, Stan. Krajewskiemu i Marcinowi Ponieckiemu (KoścZ 19, 188v); 1543 tenże Stanisław zapisuje ż. Kat. Bninskiej po 90 zł posagu i wiana na 1/2 swoich dóbr w Smolkach, Zdziętowie [dziś Zdziętawy] i Bąkowach oraz 1/2 cz. nal. mu z działów z bratem w Siedlcu, P. i Krzekotowicach (PyZ 17, 161v); 1544-45 tenże Jan z ż. Agnieszką sprzedają z zastrz. pr. wykupu mansjonarzom kościoła par. w Kościanie czynsz 6 grz. od sumy 100 grz. na P., Krzekotowicach i Czeluścinie (PG 18 k. 121, 168v); 1546 działy tychże braci: Jan otrzymuje Siedlec, P. i cz. Krzekotowic, Stanisław otrzymuje Smolice, Czeluścin oraz opust. Zdziętowo i Bąkowy; Jan opiekę nad swymi dziećmi i dobrami powierza ż. Agnieszcze Rąbińskiej, Janowi Rąbińskiemu oraz Janowi Czackiemu z Rogowa (KoścZ 19, 203-203v); 1550 tenże Jan umiera → p. 8.

1561 Agnieszka wd. po tymże Janie Siedleckim; jej c. Zofia, ż. Wawrz. Złotkowskiego (PG 105, 119v); 1565 taż Zofia jako wd. powierza opiekę nad swymi dziećmi i dobrami P., Krzekotowice, Pasierbice, Siedlec i Sroki Maciejowi, Baltazarowi i Janowi Rąbińskim oraz Mac. Krzyżanowskiemu (PG 20, 409v); 1566 Agnieszka wd. z P.; Mac. Smogulecki winien jej jest 1500 zł (KcG 19, 283); 1571 Agnieszka Rąbińska umiera → p. 8; 1578 w Siedlcu, P., 1/2 Krzekotowic oraz cz. Srok i Pasierbic dziedziczą [cc. Jana Siedleckiego]: Zofia wd. po Wawrz. Złotkowskim, Katarzyna wd. po Krzysztofie Białośliwskim, Dorota ż. Adama Grocholskiego, Anna ż. Melchiora Konarzewskiego, Barbara ż. Jakuba Jastrzębskiego, siostry rodź., oraz dzieci zm. Jadwigi i Jana Smoguleckiego (PG 133, 292); 1581 Melchior Konarzewski wwiązany w dobra dzieci Jana Smoguleckiego i Katarzyny wd. po Krzysztofie Białośliwskim w Siedlcu, P., Krzekotowicach i Pasierbicach (KoścG 35, 99v-100).

1583 Melchior Konarzewski [zm. 1595 → p. 8], Jakub Jastrzębski (Piotrkowska 1 nr 440-441).

3C. Przekazy dot. całej wsi: 1507 wieś P. płaci pobór poza pow. pyzdr. (ASK I 11, 18); 1510 w P. cz. Pampowskiego ma 1 ł. os., cz. kustosza gnieźn. ma 5 ł. opust. (LBP 120); 1530 pobór od 1 ł. (ASK I 3, 130v); 1563 pobór z P. Maior od 4 ł., z P. Minor od 1 ł. (ASK I 4, 182-182v); 1566 pobór ze wsi par. P. Minor od 3 ł., z P. Maior od 1/2 ł. i 3 zagr. (ASK I 4, 269v-270); 1580 pobór ze wsi par. P. Minor od 4 ł., 1 zagr., 1 komor. i rataja od pługa, z P. Maior od 1/2 ł., 2 zagr., [owczarza z] 20 owcami (ŹD 79; ASK I 6, 268v-269).

5. 1399 pleb. z P., śwd. (Lek. 2 nr 881; WR 2 nr 117).

1411-21 Andrzej pleb. w P.: 1411 tenże pleb. w P. i wikariusz kat. pozn. (Now. 2, 418); 1412 na prośbę tegoż pap. Jan XXIII poleca oficjałowi gnieźn. zadbać o odzyskanie dóbr niesłusznie utraconych przez kościół Ś. Jadwigi w P. (Wp. 5 nr 197; KorPrał. 4, 25 – tu wezwanie Ś. Andrzeja!); 1415 tenże śwd. (AAG, ACons. A5, 33v); 1421 tenże pleb. w P. i wikariusz kat. pozn. wydzierżawia dochody kościoła w P. Mikołajowi, który ma mu zapłacić 8 grz. i 1 wiard. (ACC 5, 118); 1433 tenże Pampowski [jako były pleb. w P., czy jako syn dziedzica z P.?] wikariusz kat. pozn. (ACC 25, 80).

1423-33 Berwold pleb. w P.: 1423 tenże (Now. 2, 418); 1426 tenże wydzierżawia dochody kościoła w P. Mik. Stajkowi kapłanowi z Kobylina na 3 lata za 30 grz. rocznie; Stajek ma dawać plebanowi rocznie 2 ćw. (mensura) grochu i 1 ćw. jagły; w pierwszym roku dzierżawy ma wybudować na własny koszt piwnicę, w drugim stodołę, a w trzecim kolejną stodołę; 4 razy w roku, na święta, w które pleb. będzie przyjeżdżał do P. (Boże Narodzenie, Wielkanoc, Zesłanie Ducha Ś., Wniebowzięcie NMP [15 VIII]), Stajek ma posłać po niego wóz z koniem i sługą do Poznania i ma go gościć przez 2 dni (ACC 9, 150v); 1428 tenże toczy proces z Piotrem Goldą z Krzyżanek; Piotr domaga się od plebana zapłaty 3 wiard. za służbę od Bożego Narodzenia do 6 tygodnia po ś. Janie Chrzc. [24 VI]; pełnomocnik plebana oświadcza, że Piotr porzucił bez powodu służbę w okresie ciężkich prac żniwnych ok. dnia ś. Piotra w Okowach [ 1 VIII] i naraził tym samym plebana na stratę 1 kopy [gr], bowiem trzeba było w jego miejsce nająć innego pracownika do zwiezienia 4 kop (capecia) żyta, 5 mendli [mendel = 15 snopów] pszenicy, 1 kopy owsa i 1/2 kopy grochu; Piotr odpiera, że odszedł ze służby z głodu, bowiem nie dostawał nic do jedzenia, a [pleban?] chciał go pobić (ACC 11, 130); 1433 tenże pleb. wP. (ACC 17, 24v).

1427 Jan Czerna pleb. w P. (beneficjum przynoszące 12 grz. dochodu rocznego) uzyskuje od pap. prowizję na kanonię w kapitule gnieźn., opróżnioną po śmierci Marcina Cycka z Gaworzyny [w woj. krak.] (BulPol. 4 nr 1942).

1434-35 Jakub Wyganowski pleb. w P. i kan. kat. pozn. (ACC 18, 94; por. SŹ 3, s. 156, przyp. 12); 1435 tenże pozywa Jana dzierżawcę [dochodów] kościoła w P. o nie zapłacenie umówionej sumy dzierżawnej (ACC 19, 188v).

1436 Mik. Pieczy kabat [z rodziny Pieczykabatów-Joppenbeckerów z Poznania] pleb. w P. zawiera ugodę z poprzednim plebanem, Jakubem Wyganowskim, co do podziału dochodów z dzierżawy kościoła; Jakub ma dostać 5 1/2 grz., Mikołaj 3 1/2 (ACC 20, 91); 1436 tenże Mikołaj pleb. w P. i Andrzej pleb. w Bninie rezygnują ze swych kościołów [tzn. dokonują zamiany beneficjów?] (ACC 20, 113v); 1447 271 tenże w sporze z malarzem Piotrem z Poznania o zapłatę za zamówione u niego obrazy wartości 11 grz.; 18 III wspomn. Piotr kwituje z zapłaty 3 grz. [nowego] plebana Jana (AC 2 nr 1222, 1224).

1440 Stefan dzierżawca dochodów kościoła w P. pozywa Wojc. Trabińskiego mieszcz. z Dolska; oficjał uwalnia go od pozwu (ACC 23, 73v).

1447 Jan pleb. w P. → wyżej; 1461 [tenże?] zm. Jan Mieszkowski → niżej.

1461-62 sporo obsadę kościoła par. Ś. Jadwigi w P. po zm. plebanie Janie Mieszkowskim: pełnomocnicy Wojc. Skóry [z Gaju] kustosza gnieźn. i kan. pozn. prezentują na plebana Jana Szafrańca kapłana ze Strzelna w diec. włocł.; drugim prezentowanym [przez kogo?] jest Jan z Przesieki; oficjał przyznaje kościół Szafrańcowi (ACC 41, 57v; ACC 42, 10v-11).

1466-71 Mikołaj z Rogowa pleb. w P.: 1466 bp pozn. Andrzej [z Bnina] nadaje mu, w uznaniu zasług oddanych w Rzymie, dzies. ze wsi Galew, Wziąchów i Górki w pow. pyzdr. (CP 3, 2v; RH 10, s. 25); 1470 tenże brat Jana i Andrzeja z Rogowa i Włostowa24W 1487 jako ich wuj występował Ambroży Pampowski, → p. 3 (PG 8, 53v); 1471 tenże pleb. w P. i kan. kat. pozn. wydzierżawia dochody kościoła w P. kapłanowi Szymonowi z Pawłowic na 3 lata za 33 grz. rocznie (AE II 307).

1471 Szymon z Pawłowic: 1471 tenże bierze w dzierżawę kościół w P. → wyżej; 1471 tenże altarysta w P. kupuje od Aleksego z Pasierbic 2 zł węg. czynszu z zastrz. wykupu za 22 zł, na fundację nowej altarii w kościele w P. (AE II 308); 1471 tenże wikariusz w P. pozywa Annę z Żytowiecka o 4 zł i 1/2 grz., jakie była winna zm. Elżbiecie Krzekotowskiej, a które Elżbieta zapisała w testamencie [kościołowi w P.]; Sobek Żytowiecki syn Anny oświadcza, że dług ten winna była Krzekotowskiej nie jego matka, ale Jan Sulewski (AE II 311).

1477 Tomasz Kynast [z Torunia, → o nim Not. nr 672] pleb. w P. i kan. warmiński wydzierżawia dochody kościoła w P. kapłanowi Marcinowi Marteczce z Grabianowa na 3 lata za 45 zł rocznie; do terminowego płacenia zobowiązuje się Marcin oraz jego brat Maciej sołtys w Grabianowie (AE II 483); 1478 tenże pleb. w P., kantor warmiński (Now. 1, 415).

1492 Andrzej pleb. w P., ze względu na groźby i zagrożenie swej osoby ze strony Ścibora z Ponieca, wydzierżawia dochody swego kościoła Janowi kapłanowi ze Środy na rok (licząc od najbliższego ś. Michała [29IX, umowa zawarta 23 V] do kolejnego ś. Michała) za 18 grz.; Jan ma po roku oddać bez oporu kościół oraz całe wyposażenie domowe, jakie zostawia mu Andrzej (AE III 174v-175).

1492 pap., na prośbę Ambrożego Pampowskiego, posła króla pol., nadaje odpust wszystkim, którzy pomogą w pracach budowlanych przy kościele Ś. Jadwigi w P.25Ambroży Pampowski uzyskał wtedy także przywilej odpustowy dla nawiedzających kościół w Dębnie (Ehrenberg nr 10) (Ehrenberg nr 11).

1509 Jakub z Kłodawy pleb. w P. wydzierżawia Piotrowi pleb. w Domachowie dochody kościoła w P. na 3 lata za 10 grz. rocznie (ACC 86, 116v).

1510 kościół par. w P.; w P. pleb. pobiera meszne i dzies. wiard. z cz. Pampowskiego, cz. kustosza gnieźn. jest zupełnie opust.; do par. nal: P., Chociszewice, Bobkowice, Siedlec, Krzyżanki, Gębice, Zalesie, Zalesie Małe, Sroki, Krzekotowice, Wilkonice, Raszewy, Szarpatki, Pasierbice, Czeluścin26Spośród wsi tych Zalesie, Zalesie Małe, Sroki, Raszewy i Czeluścin leżały już w pow. pyzdr (LBP 120); 1564 Siedlec, Krzyżanki, Bobkowice, Krzekotowice i Zalesie w par. P. (IBP 311); 1580 do par. P. nal.: P. Maior, P. Minor, Siedlec, Krzekotowice, Chociszewice, Bobkowice, Gębice, Krzyżanki, Wilkonice, Wilkonice Małe [dziś Wilkoniczki] (ŹD 79-80).

1583 Andrzej Czacki pleb. w P. i kan. kat. pozn. (KoścZ 67, 932).

1586 szpital w P.: Mac. Łowęcki zapisuje mu na Łowęcicach 3 zł czynszu od sumy 50 zł (PG 22, 809v-810).

1620 pleb. otrzymuje w P. dzies. snop. a także po 2 korce (modius) żyta i owsa oraz po 6 gr od każdego kmiecia jako meszne (AV 4, 168v-191).

6. 1383 podczas wojny domowej w Wielkopolsce po śmierci króla Ludwika, star. gen. wlkp. Peregryn [z Węgleszyna] pustoszy dobra kościelne, m. in. Słup i P. należące do kustodii [kat.] gnieźn. (MPH 2, 747 - Kronika Janka z Czarnkowa).

1457 Ambroży Pampowski z P. i Jan z P. studenci w Krakowie (AS 1, 150).

1465-75 Jan Pampowski komandor domu Ś. Jana w Poznaniu → p. 3.

1531 Jan Pampowski student w Lipsku (Die Matrikel der Universitat Leipzig, Leipzig 1895, s. 608).

7. SzPozn. 189-291.

Wies. – J. Wiesiołowski, Ambroży Pampowski – starosta Jagiellonów. Z dziejów awansu społecznego na przełomie średniowiecza i odrodzenia, Wrocław 1976 (na s. 172-175 wydanie pamiętnika star. Ambrożego Pampowskiego, składającego się z krótkich notek dot. jego rodziny, kariery i spraw politycznych, czynionych na marginesach drukowanego kalendarza).

M. Górny, Mieszkańcy parafii pępowskiej w 1777 roku. Analiza księgi status animarum, Wrocław 1994.

8. Grodzisko późnośredniowieczne (XIV-XV w.), niegdyś na wyspie, naprzeciw pałacu (informacja mgr A. Łosińskiej).

Kościół par. gotycko-renesansowy, zbudowany zapewne w II połowie XV w., przebudowany ok. 1610-25; w kościele m. in. nagrobek Melchiora Konarzewskiego (zm. 1595) oraz epitafia Jana Siedleckiego (zm. 1550) i jego ż. Agnieszki Rąbińskiej (zm. 1571) (KZSz. V 4, 29-34)

Uwaga: W zdecydowanej większości przekazów występuje tylko P., niezależnie, czy chodzi o dobra szlach., czy kapituły gnieźn. Jeszcze przekazy z początku XVI w. (LBP, wczesne rejestry poborowe) znają jedną wieś P. o dwóch działach majątkowych. Już jednak 1446-48 szlach. dziedzice piszą się kilka razy z P. Małego (Pępówka). Dopiero rejestry poborowe z poł. XVI w. rozróżniają zawsze P. Wielkie (Maior) i P. Małe (Minor). Podział wsi P. na dwie części rozdzielone strugą Dobroczną widoczny jest wyraźnie na mapach Gilly’ego i Perthéesa; kościół stał na zachodnim, prawym brzegu. Na MTop. 1948 wieś z kościołem na zachodnim brzegu, na wschodnim tylko zespół pałacowy. Brak konsekwencji źródeł uniemożliwia jednak skorelowanie nazw P. Małe i P. Wielkie ze stosunkami majątkowymi. Przekazy z poł. XV w. pokazują, że Pępówko to dobra szlach. Potwierdza się to w 1510 (LBP 120), kiedy to cz. kapitulna miała 5 ł., a cz. szlach. tylko 1 ł. Jeszcze rejestr z 1563 przypisuje P. Wielkiemu 4 ł. (a więc to dobra kustodii), a P. Małemu 1/2 ł. (a więc to dobra szlach.). Tak identyfikował P. i Pępówko S. Kozierowski (SzPozn. 289). Późniejsze rejestry poborowe (1566, 1580, 1583) używają jednak konsekwentnie odwrotnej terminologii: P. Małe ma w nich 3-5 ł., a P. Wielkie tylko 1/2 ł. Kościół par. umieszczają one przy P. Małym. Wydaje się zresztą możliwe, że nomenklatura P. Wielkie i P. Małe mogła nie być stała. W tej sytuacji nie podejmujemy się rozdzielać haseł P. Wielkie i P. Małe.

* W haśle wprowadzono dodatkowy skrót, → p. 7.

1 Choć Pampowscy stracili P. już w 1514, uwzględniamy także ich dalsze pokolenia aż do wymarcia (1571). Dzieje rodziny przedstawił szczegółowo Wieś. (→ p. 7); jego obraz jest dyskusyjny tylko w partiach dotyczących początków rodziny (→ przyp. 2). Używamy przyjętej już w historiografii (i ugruntowanej monografią Wieś.) formy Pampowski, choć poprawny byłby zapis Pępowski.

2 Wieś. uznał Peregryna za syna Świętosława z Położejewa i Międzyborza (k. Książa), a brata Mikołaja z Międzyborza, Położejewa i Gonie. Wywód jego jest jednak nieścisły. O rzekomej ciągłości dziedziczenia w Polożejewie między Świętosławem i Mikołajem a Ambrożym Pampowskim → przyp. 11. Peregryn w każdym razie nie ma nic wspólnego z – 'Międzyborzem k. Książa, a pochodził z miasteczka Międzybórz na Śląsku k. Sycowa. W 1369 występował w otoczeniu ks. oleśnickiego Konrada (Wrocław, Archiwum Państwowe, rep. 33, 1A, s. 142-143), ajeszcze w 1414 wyliczony został wśród rycerzy, którzy wraz z ks. Konradem Kąckim wypowiedzieli przyjaźń Krzyżakom (Berlin-Dahlem, Geheimes Staatsarchiv, Preussischer Kulturbesitz, Ordensbriefarchiv XX, nr 2111, k. 5: Pylgram Mezebor). Później zaś w Oleśnickiem występował jego syn Stefek (→ w haśle). Bratem Peregryna był Marcin (którego w haśle → Międzyborze wiązaliśmy jeszcze z wsią k. Książa), obaj są bowiem poświadczeni jako ss. Pechnika (Trzy źródła do dziejów społeczno-gospodarczych średniowiecznego Śląska, wyd. R. Żerelik, Wrocław 1995, s. 53 nr 228, s. 54 nr 258). Pechnika tego identyfikować należy z Piotrem z Międzyborza, występującym na Śląsku 1340-69 wraz z bratem Włodkiem (CDS 30 nr 6404, 6756; MPV 3 nr 362; Regesty śląskie, t. 3, Wrocław 1990, nr 585; RH 57, 1991, s. 69). Wydaje się, że śląscy Międzyborscy spowinowaceni byli z rodziną Wezenborgów, żyjącą w tym samym księstwie oleśnickim. Od nich zapewne Międzyborscy przejęli imię Peregryn. Włodek z Międzyborza w 1344 dzierżył Syców razem z Percgrynem Wezenborgiem, ojcem osiadłego potem w Polsce Bartosza (Urkunden zur Geschichte des Bisthums Breslau im Mittelalter, wyd. G. A. Stenzcl, Breslau 1845, nr 274). Jeszcze 1423-25 Peregryn Pampowski miał rozliczenia z Wezenborgami, a także ze spowinowaconymi z nimi Sokołowskimi.

3 Dane źródeł pisanych wskazują jednoznacznie, że Peregryn wziął P. z ręką żony Krzekotowskiej (→ też niżej: Jan, pod 1447, gdzie mowa o dziedziczeniu dzieci Peregryna po matce). A jednak na nagrobku Ambrożego Pampowskiego (wnuka Peregryna po synu Janie) wśród herbów jako trzeci, a więc herb babki ojczystej, widnieje Abdank, podczas gdy Krzekotowscy byli dowodnie herbu Czasza (→ Krzekotowice). W okolicy było wiele rodzin herbu Abdank, z których pochodzić mogłaby ewentualna pierwsza żona Peregryna, matka Jana.

4 KObceRyc. 88, cytuje tę zapiskę jako dotyczącą nieznanego skądinąd Peczno Pampowskiego. Pomyłka w odczycie imienia jest zrozumiała paleograficznie, wobec zastosowanych przez pisarza abrewiacji.

5 Pochodziła ona z rodziny Dłuskich h. Kotwicz (→ Długie Stare): ten herb widnieje jako matczyny na nagrobku Ambrożego Pampowskiego, a tenże Ambroży nazywa Małgorzatę c. Mik. Dłuskiego własną siostrą (Wieś. 172). Wydaje się więc, że żona Jana Pampowskiego musiała być siostrą owego Mik. Dłuskiego.

6 U Wieś. s. 18, przyp. 47, a za nim w haśle → Krzekototowice (p. 3B i przyp. 3) uznano Stefka za identycznego ze Stanisławem. Nie wydaje się to pewne, aczkolwiek w procesie z kustoszem gnieźn. występowali rzeczywiście 1446-47 bracia Wojciech i Stafek, a 1448 bracia Wojciech i Stanisław. W l. 1435-53 tenże Stefan jako Stefek z Międzyborza występował jako śwd. dokumentów ks. oleśnickiego (1440 jego marszałek) na Śląsku (W. Hausler, Geschichte des Fürstenlhums Oels bis zum Aussterben der Piastischen Herzogslinie, Breslau 1883, s. 417).

7 Może identyczny ze Stefkiem, → przyp. 6.

8 Ich bratem był pleb. w P., → p. 5.

9 Wobec funkcjonowania wówczas różnych systemów podziału doby na godziny, nie sposób określić, który zastosował tu Pampowski, → przyp. 20.

10 Król. wieś Murzynowo sąsiadowała z Połażejewem, dziedz. wsią Pampowskiego, → pod 1499.

11 Nie wiemy, jak Pampowski nabył tę wieś. Na przypadek wygląda okoliczność, że w początku XV w. siedział tu jakiś Mik. Międzyborski (→ przyp. 2). Wbrew temu, co pisze Wieś. 130 nie można upatrywać ciągłości dziedziczenia między nim a Ambrożym Pampowskim. Położejewo przez całą 2 poł. XV w. poświadczone jest bowiem w ręku Bnińskich (PG 5, 64; PG 8 k. 22, 55, 133v; PG 9 k. 28v-29, 52, 185; MS 1 nr 1549). Może właśnie od nich wieś przeszła na Ambrożego; z Bnińskich pochodziła wszak matka jego pierwszej żony.

12 Dobra te kupował Jan syn Ambrożego, → niżej.

13 Ugoda w tej sprawie datowana jest 1511, kiedy to Ambroży już nie żył! (PyG 10 k. 4v, 5v). Zajść musiała pomyłka w dacie. Mocą tej ugody cc. Rokossowskiego miały zrezygnować Janowi Pampowskiemu Rogowo i Włostowo, a Pampowscy wypłacili im 60 grz.

14 Jeszcze w 1514 Jadwiga domagała się zapłaty 150 grz. od Jana, syna zm. Ambrożego (PG 69, 126v).

15 Nagrobek zachowany: P. Mrozowski, Polskie nagrobki gotyckie, Warszawa 1994, s. 230-231, il. 116.

16 W sprawie otoczenia Ambrożego, por. wpisy w jego pamiętniczku z czasów zarazy 1505: notuje on wtedy śmierć szeregu bliżej nieznanych osób (Wieś. 175: Jakub Biały, C. Czedlicz, Kotwicz, Wojtek, Nol Moraczewski, Jurga, Roszkowski, Miaskowski); pewnie to dworzanie Pampowskiego.

17 Części tam skupował też Ambroży, → wyżej.

18 Już 1510 kupował ją Ambroży.

19 Transakcja ta to dalekie echo przejęcia Ponieca przez Ambrożego Pampowskiego, Ambroży uzyskał nadanie król. z racji nieuczestniczenia Marcina Ponieckiego w posp. ruszeniu i potrafił je wyegzekwować, ale sprawa nie była najpewniej w świetle ówczesnych pojęć prawnych całkiem jasna. Jan, chcąc utrzymać Poniec, musiał widocznie zaspokoić roszczenia Marcina.

20 Zastosowanie takiej rachuby świadczy o używaniu przez Pampowskiego zegara mechanicznego (→ przyp. 9).

21 Jeszcze 1529 syn Giżyckiego, Jarosław Hujder, był pozywany przez Jakuba bpa wrocł., poprzednio wyznaczonego opiekunem Pampowskich (KoścG 8, 165, → wyżej: Jan).

22 Marcin od razu zaczął sprzedawać nabyte dobra. 1514 sprzedał Hieronimowi Rozdrażewskiemu Wolenice i cz. Raciborowa (PG 15, 8v; PG 69, 167v), a 1515 Janowi synowi Hieronima ponownie cz. Raciborowa (PG 15, 38v). Jan Rozdrażewski wykupił też 1515 Klękę, sprzedaną przez Jana Pampowskiego (1511) z zastrz. pr. wykupu (PG 15, 38; PG 69, 167v).

23 UDR 1/2, 92 znają tylko Mik. Siedleckiego kasztelana 1519-20, jednocześnie zaś wojskiego kal. 1517-20. Tytułowanie Mikołaja kasztelanem polega jednak na nieporozumieniu (PSB 36, 554).

24 W 1487 jako ich wuj występował Ambroży Pampowski, → p. 3.

25 Ambroży Pampowski uzyskał wtedy także przywilej odpustowy dla nawiedzających kościół w Dębnie (Ehrenberg nr 10).

26 Spośród wsi tych Zalesie, Zalesie Małe, Sroki, Raszewy i Czeluścin leżały już w pow. pyzdr.