1253 kop. z końca XIV w. Panczlav, niezident. osada w okolicy Poznania.

1253 w przywileju lokacyjnym Poznania P. wymieniony wśród wsi przekazanych miastu [tzn. poddanych sądowi wójta miejskiego] (Wp. 1 nr 321; Przywileje miasta Poznania XIII-XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, nr 3).

Uwaga: W dok. z 1253 P. wymieniony jest między Wierzbicą [obecna Wilda] i Jeżycami a → Niestachowem i → Piątkowem. Zdaje się to wyznaczać jego położenie na N od Jeżyc (dzisiejsza ul. Kościelna w Poznaniu), w okolicach obecnego nasypu linii kolejowej Poznań-Szczecin. Nie do przyjęcia wydaje się w każdym razie sugestia Z. Zielińskiego, Rozwój terytorialny miasta oraz zabudowy Starego Rynku w Poznaniu, „Przegląd Zachodni” 9, 1953, nr 6-8 (Studia poznańskie), s. 259, że P. to być może pierwotna nazwa osady znanej potem jako → Kokundorf. Położenie Kokundorfu (bliżej murów miejskich niż same Jeżyce) nie odpowiada miejscu P. w ciągu osad wymienionych w dok. z 1253; sama nazwa Kokundorf mogła być zaś niem. kalką wcześniejszej nazwy Kuchary – typowej dla osad służebnych w sąsiedztwie wielkich grodów.