PĘCKOWO

1458 or. Panczkowo (CP 29, 207), 1475 Parczkow (Theiner 2 nr 227), 1510 Paczkowo (LBP 221), 1564/65 Peczkowo, Peczkowo (LWK 1 s. 191, 197), 1595 Penczkowo (PG 166, 922), 7, 5 km na SW od Wielenia.

1. 1508 n. pow. pozn., par. Wieleń (ASK I 3, 22v).

2. 1563 do P. nal. mł Zawada → p. 3; 1564/65 do wsi P. należą jeziora i stawy [położone na S od Noteci, → Notecka Puszcza, p. D] → Orzełek o 2 toniach niewodowych, → Długie, → Linie, → Mrzin, → Piaseczno, → Kwiejce, Smrodyniak, → Pęckowski Staw (LWK 1, 197-198).

3. Własn. król., potem szlach.1Dobra wieleńskie w 1515 zostały nadane przez króla Zygmunta Łukaszowi z Górki wraz z pełnym prawem dziedzicznym. Mimo to w 1564/65 dobra te zostały objęte lustracją jako dobra król. w posiadaniu Górków. Gdy Górkowie wymarli, dobra wieleńskie przypadły ich spadkobiercy Piotrowi Czarnkowskiemu podkomorzemu pozn. i odtąd traktowane były już zawsze jako dobra szlach. (Raczyński Wspomnienia 1, s. XLVI; PG 166, 922 itd. wg TD); dobra Wieleń. 1510 P. w posiadaniu Andrzeja z Szamotuł wdy pozn.: 15 kmieci (LBP 221; ASK I 3, 266v); 1515 król Zygmunt nadaje Łukaszowi z Górki kaszt. pozn. zamek Wieleń z miastami Wieleń i Wronki i wsiami, m. in. z P. (CMP nr 141; MS 4 nr 10527).

1564/65 dobra król. Wieleń, w tym P., w posiadaniu Stanisława z Górki star. kolskiego (LWK 1, 191); 1595 Piotr Czarnkowski sprzedaje z zastrz. pr. odkupu Chrystianowi margr. brand. dobra Wieleń, w tym m. in. wieś P., za 25000 zł (PG 1, 921v).

1508, 1577 rejestry poborowe [formularze nie wypełnione] (ASK I 3, 22v; ASK I 5, 727); 1510 w P. 15 kmieci (LBP 94); 1563 z P. płacą pobór z 1 ł. soł. i 3 karczem; do wsi P. należy młyn Zawada o 1 kole (ASK I 5, 240).

1564/65 lustracja dóbr [król.] Wieleń: sołtys w P. płaci 16 gr z łąki, ogrodu i karczmy i zobowiązany jest do posługi konnej dla zamku wiel.; 11 kmieci na 11 śladach – płacą po 24 gr, dają po 2 kury i po 30 jaj; 1 ślad opust. uprawia kmieć i po upływie 4 lat wolnizny płacić będzie jak pozostali; 1 ślad opust. zarósł; 2 karczmarzy – mają ogrody, trochę ziemi, łąkę, płacą po 21 gr; 2 zagr., którzy odrabiają pańszczyznę dla zamku [w Wieleniu]; pleb. [wiel.] ma 1 śl., z którego płaci 6 gr wojennego; 2 barcie opust.; w tym roku wyrobiono 12 1/2 kłody smoły z 4 dołów – płacą po 6 gr od dołu i po 3 gr od kłody; do P. należy tartak → Piła; dochód z tej wsi wynosi 14 zł 9 gr 15 den. (LWK 1, 191-192).

1580 P. w posiadaniu [Andrzeja z Górki] kaszt. międz., płaci pobór od 6 półł., 1 zagr., 1 kołodzieja i 1 półł. karczmarskiego (ŹD 41).

1517, 1523 kmiecie Jan Bieszek i Mik. Glądaj oraz Jan karczmarz z P., poddani Łukasza z Górki kaszt. pozn.; sąd wyraża zgodę, aby woźny dokonał w Chojnie [k. Wronek] ciążenia (expignoracio) po 3 grz. na rzecz każdego z nich, gdyż, gdy jechali na targ do Sierakowa, faktor z Chojna (wsi nal. do Ostrorogów) zabrał każdemu z nich na drodze publicznej 1 parę koni, wóz i beczkę smoły; 1523 sąd ponawia postępowanie we wspomn. sprawie (PZ 28 k. 234v-236, 346-348).

4. 1563, 1565 sołtys w P. → p. 3.

5. 1469 Andrzej [Bniński] bp pozn. ze względu na [prośbę i] zasługi Piotra z Szamotuł kaszt. pozn. i star. gen. wlkp. odnawia spalony przyw. dla kapeli śpiewaków Ś. Trójcy w koleg. Ś. Stanisława w Szamotułach w sprawie nadanych im dzies. z Jastrowia k. Szamotuł, Samołęża, P. k. Wielenia i Wrzeszczyny (CP 3 nr 24; CP 30, 109); 1475 pap. Sykstus IV na prośbę Andrzeja Świdwy z Szamotuł zatwierdza wspomn. darowiznę (Theiner 2 nr 227).

1510 dziesięcina pień. czyli wiardunki dzies. z P. należą się kolegiacie w Szamotułach, a pleb. w Wieleniu pobiera od 15 kmieci po 2 korce żyta i po 2 korce owsa, a także meszne po 1 gr od 2 kmieci [tzn. po 1/2 gr od każdego kmiecia] oraz denar św. Piotra (LBP s. 94, 221).

1548 kap. kat. pozn. wyraża zgodę, aby dzies. z Wrzeszczyny i P. zostały przekazane dla kapeli i jej ministra w koleg. w Szamotułach (CP 29, 207).

1 Dobra wieleńskie w 1515 zostały nadane przez króla Zygmunta Łukaszowi z Górki wraz z pełnym prawem dziedzicznym. Mimo to w 1564/65 dobra te zostały objęte lustracją jako dobra król. w posiadaniu Górków. Gdy Górkowie wymarli, dobra wieleńskie przypadły ich spadkobiercy Piotrowi Czarnkowskiemu podkomorzemu pozn. i odtąd traktowane były już zawsze jako dobra szlach. (Raczyński Wspomnienia 1, s. XLVI; PG 166, 922 itd. wg TD).