1257 (fals. z XIV w.?) w kop. z 1650 Minor Pisk (Wp. 1 nr 351), 1280 kop. XVII w. Depsk [=de Psk] (Wp. 1 nr 475; → przyp. 1), 1303 kop. XVII w. Pezich, Pezych (Wp. 2 nr 875), 1305 or. Parvum Pyshicz, de Parvo Pisko (Wp. 2 nr 892), 1307 kop. 1650 Parva Pecich (Wp. 2 nr 911), 1384 kop. 1650 Pyzik Minor, Weinigin Pyzik (Wp. 3 nr 1816, 1817), 1450 Minor Pyeski (KBR nr 131-133), wieś, obecnie nie istnieje, położona była k. Piesków; Pieski 10, 5 km na SW od Międzyrzecza.

1. 1384 (kop. 1650) dziedzina W.P. w starostwie → Międzyrzecz (Wp. 3 nr 1817); [pow. pozn., par. Pieski].

2. 1450 rozgraniczenie Piesków Mikołaja Dołęgi z M.P. należącymi do klasztoru w Paradyżu (KBR nr 131-133).

3. Własn. szlach., potem klasztoru cyst. w Paradyżu. 1257 (fals. z XIV w.? w kop. z 1650) ks. Przemysł I potwierdza posiadłości klasztoru cyst. w Paradyżu, wymienia m. in. wieś M.P.; wylicza zwolnienia z zakresu immunitetu ekon. i sąd. oraz zezwala na lokację na pr. niem. wszystkich posiadłości klasztoru i przyszłych nabytków (Wp. 1 nr 351; Bielińska 261-262; Sik.Kryt. 163-165).

1280 (kop. XVII w.) Chrostla z P.¹Chrostla występuje z określeniem „Depsk”. Wg T. Jurka, Slesie stirps nobilissima. Jeleńczycy – ród biskupa wrocławskiego Tomasza I, RH 58, 1992, s. 42, należałoby najpewniej pisać „de Psk” i nazwę rozwiązać jako Pieski k. Międzyrzecza. Tamże, s. 36, tablica genealogiczna najdawniejszych Jeleńczyków cześnik pozn. [1278-80] z bratem Janem łowczym pozn. [1278-86], świadkowie (Wp. 1 nr 475; o dacie wyd. zob. UDR 1/1, 56).

1303 (kop. XVII w.) komes Wisław²T. Jurek, op. cit., s. 43, identyfikuje Wisława z Chyciny z Wisławem synem Gerlacha (natomiast Wisław z Chyciny syn Dziersława kaszt. międz. występuje w znanych źródłach zawsze w towarzystwie braci, → p. 3: 1305-07). Wisław Gerlachowic znany jest też z dok. z 1292: otrzymał od Wojsława syna Gosława → Niałek, dając mu w zamian Wronczyn i Bieganin (Wp. 2 nr 685) z Chyciny oraz Borzysław [= Wojsław z Chyciny³T. Jurek, op. cit., s. 42, przyp. 130, zwrócił uwagę, że Borzysław to zapewne zniekształcone przez kopistę imię Wojsław] syn zm. komesa Gosława nadają kl. w Paradyżu swe dwie części [= 2/3] dziedziny P. (Wp. 2 nr 875).

1305-07 Bartłomiej, Jan, Gerlach i Wisław [z Chyciny], ss. zm. komesa Dziersława kaszt. międz.: 1305 ciż → p. 4; 1307 (kop. 1650) ciż zawierają ugodę z Henrykiem opatem kl. w Paradyżu; kl. ma posiadać we wsi P.P. dwie części [= 2/3] czynszu, a ciż bracia dożywotnio sądownictwo wyższe i niższe w tej wsi; po śmierci tychże braci kl. będzie posiadać to sądownictwo w dwóch częściach [= 2/3] (Wp. 2 nr 911, 912).

1384 (kop. 1650) Wincenty komes z Niałka i dz. w Chycinie z ss. Dzierżkiem, Teodorykiem i Mikołajem w sporze z Andrzejem opatem kl. cyst. z Paradyża odstępują od roszczeń do pieniędzy po zm. stryju Dzierżku z Chyciny i do dziedziny W.P., którą od dawna uważał za swe dziedzictwo [nadane klasztorowi w 1303 przez Wisława z Chyciny] (Wp. 3 nr 1816, 1817).

1450 dziedzina W.P. nal. do kl. w Paradyżu → p. 2.

1305 Racław z P.P. [kmieć?] śwd. (Wp. 2 nr 892).

4. 1305 Bartłomiej z braćmi Janem, Gerlachem i Wisławem [z Chyciny] dają swemu poddanemu Piotrowi wieś zw. P.P. celem jej lokacji na 21 ł.; zasadźca otrzymuje wieś [tj. sołectwo] w dziedziczne posiadanie, otrzymuje 4 ł. wolne, karczmę i 1/3 opłat sąd., zobowiązany jest do służby [wojskowej] na koniu wartości 4 talentów, może alienować sołectwo (villicatio); mieszkańcy wsi otrzymują 4 l. wolnizny, a po upływie tego czasu będą dawać rocznie 8 solidów brand. [czynszu] ził. (Wp. 2 nr 892; osobno zachowana pieczęć Gerlacha → p. 8).

8. 1305 pieczęć Gerlacha (→ p. 3) niezbyt dobrze zachowana i słabo czytelna (Wp. 4 nr 37).