1253 kop. Petrowo, 1510 Pyotrowo, osada położona na skarpie, na prawym brzegu rz. Warty, pod Poznaniem, na wysokości lewobrzeżnej Grobli, ok. 2 km na SEE od Starego Rynku w Poznaniu; w tej okolicy znajduje się obecnie ul. Piotrowo1Nie mamy pewności, czy dzisiejsza ul. Piotrowo dokładnie odpowiada położeniu dawnej osady o tej nazwie. Osadę tę widzimy na planach okolic m. Poznania z końca XVIII w. i z XIX w. pod nazwą Pietrowo lub Piotrowo (Źródła kartograficzne do dziejów Poznania, Katalog wystawy, Muzeum Historii Miasta Poznania, Oddział Muzeum Narodowego, [Poznań] wrzesień 1978, [odbitki] nr 10, 11, 17 z lat 1780, 1784, 1820 – pozycja katalogu nr 12, 13, 22). SG 8 (1887), 213, pod hasłem Piotrów alias Pietrowo wymienia osadę która składała się [w XIX w.] z 4 domów [dymów?] i należała do par. Ś. Małgorzaty na Sródce.
1. [Pow. pozn.]; w XIX w. par. Ś. Małgorzaty na Śródce (SG 8, 213).
2. 1602 P. leży za groblą → Czartona, nad stawem [bez nazwy; → Pietrowo, jez.] nal. do kapituły kat. pozn. → p. 4.
3. Własn. książęca, (później m. Poznania?), w końcu kapituły kat. pozn. 1253 książęta Przemysł i Bolesław nadają wójtowi pozn. role, a mieszczanom pozn. pastwiska w kilku wsiach pod Poznaniem, m. in. w P. (Przywileje miasta Poznania XIII-XVIII wieku, wyd. W. Maisel, Poznań 1994, nr 3; Wp. 1 nr 321).
1510 na wsi P. i wszystkich kmieciach [z P.] ciąży czynsz 1 1/2 grz. dla altarii Ś. Wojciecha i Jerzego w koleg. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu, patronatu kapituły kat. pozn.; wieś P. wymieniona jest obok wsi Winiary i przedmieścia Gąski oraz podpoznańskich młynów Nadolny Młyn i Pierun (LBP 185).
4. 1602 kapituła kat. pozn. na wniosek Wojc. Drzewickiego landwójta, Andrzeja Kolanko, Melchiora kuśnierza, Wojciecha [i in. – pozostawiono wolne, nie wypełnione miejsce], mieszkańców P., nadaje osadzie (fundum) P. pr. miejskie; mieszkańcy P. wymierzyli swoje role i własnym kosztem wybudowali sobie domy; liczba mieszkańców P. stale wzrasta (Przywileje miasta Poznania, op. cit. nr 1762Tłumaczenie pol. tego przyw.: „Kronika Miasta Poznania”, 1997, zesz. 1, s. 237-243).
1 Nie mamy pewności, czy dzisiejsza ul. Piotrowo dokładnie odpowiada położeniu dawnej osady o tej nazwie. Osadę tę widzimy na planach okolic m. Poznania z końca XVIII w. i z XIX w. pod nazwą Pietrowo lub Piotrowo (Źródła kartograficzne do dziejów Poznania, Katalog wystawy, Muzeum Historii Miasta Poznania, Oddział Muzeum Narodowego, [Poznań] wrzesień 1978, [odbitki] nr 10, 11, 17 z lat 1780, 1784, 1820 – pozycja katalogu nr 12, 13, 22). SG 8 (1887), 213, pod hasłem Piotrów alias Pietrowo wymienia osadę która składała się [w XIX w.] z 4 domów [dymów?] i należała do par. Ś. Małgorzaty na Sródce.
2 Tłumaczenie pol. tego przyw.: „Kronika Miasta Poznania”, 1997, zesz. 1, s. 237-243.