1397 Mali Radomyrz (Lek. 2 nr 1987), wieś, obecnie nie istnieje, leżała w sąsiedztwie Radomierza, na brzegu Jez. Przemęckiego czyli Radomierskiego.

[Pow. kośc.]

Własn. klasztoru cystersów w Wieleniu (potem w → Przemęcie). 1397 Andrzej z Gryżyny oświadcza, że nie będzie więcej szkodził cystersom z Wielenia w toniach Wanszvina, Bobrova, Goliszyna i Krótka (Crothka) na rzece [tzn. na Jez. Przemęckim czyli Radomierskim] należącej do M.R. (Lek. 2 nr 1987).

1462 Mik. Pełka Bonicki [skądinąd nieznany] nadaje klasztorowi w Przemęcie sołectwo w Guździnie czyli R.M. (AAP sygn. AZ 4/11 i 4/12 pod 1 I; BR 151, 32v).

Uwaga: W haśle → Guździna podawaliśmy w wątpliwość utożsamienie w przekazie z XVII w. tej osady z R.M. Guździnę otrzymać miał klasztor w 1462, a R.M. jako wieś klaszt. poświadczony jest już w 1397. Odnalezione potem nowe streszczenia aktu z 1462 w tzw. kalendarzach klasztornych z początku XIX w. (AZ 4/11 i 4/12) pokazują jednak, że nadano wtedy tylko sołectwo. Streszczenia te również utożsamiają Guździnę z R.M., a więc przesłanka ku temu zawarta była najpewniej już w zaginionym or. nadania. Nie dostrzegliśmy też wcześniej, że Mik. Pełka nadawca „sołectwa Guździna” to najpewniej syn Pełki, który 1432 wystąpił jako sołtys w → Radomierzu. Wydaje się zatem, że sołectwo radomierskie określano nazwą R.M. lub Guździna. Zatwierdzenie dóbr klaszt. przez króla Zygmunta St. w 1533 wymienia → Guździnę wśród późniejszych nabytków (MS 4 nr 16708).

Inną osadą było → Guździno w dobrach kl. w Obrze (Krasoń 143, myli je z R.M.).