ROKOSOWO

1310 obl. 1608 Rokossow (Wp. 2 nr 930), 1391 or. Rocossovo (Lek. 2 nr 1435), 1393 [nazwisko:] Rokuszofsky (WR 1 nr 178), 1394 Rocussowo (Lek. 2 nr 1569), 1396 Rokosewo, Rocosewo (Lek. 2 nr 1828, 1883), 1398 Rokoszovo, Rokosszowo (Lek. 2 nr 2138; Wp. 3 nr 1985), 1406 Rocossowo, Rocosowo (KoścZ 3, 17v; WR 1 nr 595), 1407 Rokossowo (KoścZ 3, 63v), 1418 Rokoszowo (KoścZ 4, 373v-374), 1422 kop. 1423 Boccossowo!, Rotosewe! (Wp. 8 nr 936, 937), 1422 kop. 1426 Roccossowo (Wp. 8 nr 952), 1424 kop. 1620 Rothoschowo, Rothostowo (Wp. 5 nr 382, 383), 1425 kop. 1426 Rokoschowo (Wp. 8 nr 1061), 1426 kop. 1426 Rochoschewo (Wp. 9 nr 1082), 1427 Rocoschowo (KoścZ 8, 413), 1430 [nazwisko:] Racoszowski (KoścZ 9, 247), 1432 Rokoschow (Wp. 9 nr 1289, pieczęć nr 44: napis na pasku od pieczęci), 1446 Rokosschowo (PG 2, 134), 1451 Rokoschewo (AE I 34v), 1452 Rocosz (AS 1, 132), 1454, 1457 Rocoszowo (AC 2 nr 1258), 1457 Rothossowo (BulPol. 6 nr 1093), 1469 Rokosowo (PG 8, 7v), 1474 Rokoszewo (KG 2, 24), 1482 [nazwisko:] Rocozewski (KoścZ 16, 290v), 1491 Rokoszouo (ACC 121, 815v-816), 1495 Rokoschino! (AE II 196), 1510 Rokossovo (LBP 206), 6 km na W od Krobi.

1. 1435 n. pow. kośc. (PG 1, 118); 1410 (kop. 1555) n. par. Poniec (ACC 120, 132v; Wp. 5 nr 169).

2. 1310 (obl. 1608) Henryk ks. wlkp. i głog. ustanawia dystrykt w swym m. Poniecu; w jego granicach ma znaleźć się m. in. wieś R., [położona] z drugiej strony wody [tj. na zachodnim brzegu rozlewisk zwanych obecnie → Rowem Polskim] (Wp. 2 nr 930).

1418 gran. R. z wsiami → Dzięczyna i → Drzewce (KoścZ 4, 373v-374, dawniej k. 117v-118; ten sam tekst: KoścZ 5, 121v-122, dawniej k. 61v-62); 1430-34 gran. R. i Dzięczyny (KoścZ 9, 273; KoścZ 10, 209v); 1432 zapowiedź R. → p. 3: Dziersław; 1434 struga Spacznica [między R. i Dzięczyną] → p. 3: Tomisław; 1440 Dziersław Karsiecki z R. odnawia granice między R., Karścem i Pudliszkami; wspomn. kopiec węgielny w R. między tymi dziedzinami (KoścZ 12, 166); 1446 Dziersław z R. kupuje od Tomisława z R. całe połowy fortalicjum i dworu (fortalicium et curia) oraz 1/2 ogrodów nal. do tego fortalicjum i dworu za 40 grz. szer. gr; pierwszy ogród (ortus) leży obok drogi zw. skotnica [dla bydła] (platea dicta z kothnycze), która prowadzi do stawu (piscina), z prawej strony wraz z pasieką1J. Sondel, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 1997, s. 859, objaśnia słowo „sarepta” jako pasiekę. Podobnie w KoścZ 9, 211, zapisano pod 1429: „sarepta alias passzeka” (→ Górka Miejska – dobra, p. 3B). Z kolei w 1486 wspomn. łąkę w Chomęcicach, znajdującą się „in obora alias in sarepta” (PG 10, 44). Wg Słownika staropolskiego, t. 6, Wrocław 1970, s. 43, pasieka to las, zagajnik, łąka leśna (ogrodzona?), też miejsce gdzie hoduje się pszczoły. W naszym tekście chodzi zapewne o zagrodzony teren dla zwierząt domowych. W 1561 mowa jest bowiem o folwarkach naprzeciw starego dworu, a w 1571 o miejscu k. dworu zw. Ogrodziska (→ p. 2) (sarepta) leżącą naprzeciw (ex opposito) fortalicjum i drugi ogród wraz z pozostałymi, które leżą obok drogi czyli skotnicy (platea alias zkotnicz) po lewej stronie idąc do Karśca wraz z łąką czyli trawnikiem w R. (PG 2, 153v); 1491 w R. karczma przy drodze z Ponieca [przez R.] do Żytowiecka (ACC 121, 815v); 1491-93 staw w R. → p. 3: Eliasz; 1494 kopiec narożny R., Karśca i Pudliszek (KoścZ 17, 267); 1495 w R. wiatrak2Czy położony w miejscu wiatraka zaznaczonego na mapie Gilly’ego na E od R., przy drodze z R. do Drzewiec?, trzy stawy obok dworu (curia), lasy i bory (PG 7, 162, dawniej k. 81); 1499 proces o rozgraniczenie R. i Pudliszek: gran. biegnie od kopca narożnego R., Karśca i Pudliszek, dalej przez środek błota aż do kopca narożnego R., Pudliszek i Kokoszek; w 1502 cd. sporu (KoścZ 17, 267; KoścZ 18, 53v; BR 533, 54); 1504 bory i lasy w R. (KoścG 7, 17); 1509-10 staw w lesie Stawisko oraz 1510-11 rozgraniczenie R. i Pudliszek → p. 3: Wawrzyniec; 1512 ugoda polubowna w sprawie granic Karśca, R., Kokoszek i Pudliszek (BR 533, 54); 1517 w R. dwór tzn. fortalicjum z fosą (curia videlicet fortalicium cum fossata), 2 stawy pod tym fortalicjum, wiatrak, bory, lasy, łąki i zapusty → p. 3: Barbara i Małgorzata; 1525 w R. wiatrak → p. 3: Maciej syn Wawrzyńca; 1527 rozgraniczenie Sławikowic [obecnie nie istnieją], R., Pudliszek i Karśca (BR 533, 54); 1527 bór we wsi Drzewce aż do granicy z R. i Śmiłowem (PG 73, 515v-516); 1527 Maciej syn Wawrz. Rokossowskiego wraz z ż. Małg. Tworzyjańską sprzedają za 200 grz. Maciejowi synowi Eliasza Rokossowskiego łąkę ze stawem w R. wraz z przyległą rolą aż do roli zw. Dzielik Tworzyjanowski, a z drugiej strony aż do drogi, która prowadzi [z R.] do boru w stronę Krobi i zw. jest drogą starą brodową [droga z R. do Krobi prowadziła przez rozlewiska zw. dziś → Rowem Polskim] (KoścZ 19, 121v-122); 1527 Maciej syn Eliasza i Maciej syn Wawrzyńca, Rokossowscy, zamieniają się rolami i łąkami w R.: Maciej syn Eliasza oddaje rolę czyli płosę zw. Płoska Smużna (Ploszka Smuszna) na folw. w R., począwszy od roli zw. Dzielik Tworzyjanowski aż do łąki zw. Ostrzek, łąkę przy tej roli oraz łąkę przyległą do stawu przy roli zw. Folwarczek; Maciej syn Wawrzyńca oddaje rolę zw. Za Płosą przy roli zw. Szeroka Płosa, począwszy od drogi z Karśca do R. aż do wspomn. roli zw. Dzielik Tworzyjanowski i łąki Ostrzek oraz za całą tą łąką, a także miejsce czyli las zw. Ostrzek; Maciej syn Eliasza na tej łące i w lesie Ostrzek może zbudować staw bez szkody Macieja syna Wawrzyńca; Maciejowi synowi Eliasza i jego następcom wolno będzie zalewać pierwszą od przodu dolinę (priorem vallem) [czyli stawisko stawu?, położonego u podnóża wzgórza] zw. → Cielna Góra (Czyelna Gora) z wyjątkiem sąsiedniej roli nal. do Macieja syna Wawrzyńca (KoścZ 19, 123v-124; K 5, 394, błędnie pod 1590/91).

1530 rozgraniczenie wsi R. i Karsiec: od kopca narożnego R., Karśca i Sławikowic, który leży w miejscu zw. Ostrów obok drogi z R. do Karśca po jej lewej stronie, następnie gran. biegnie przez środek miejsca zw. Ostrów, dalej wzdłuż znaków metalowych (signa metalica) i naciosów na brzostach [brzost = odmiana wiązu] i klonach, przez las zw. Stawisko3K 8, 223, wymienia w R. łąkę Stawisko z pagórkiem jeszcze w 1759. Obecnie między R. i Karścem znajdują się rozlewiska → Rowu Polskiego aż do drzewa zw. krzywa olcha z naciosami, od niego przez las aż do wielkiego drzewa zw. brzost z naciosami, które to drzewo od dawna uważane jest za kopiec narożny R., Karśca i Pudliszek (KoścZ 25, 17, dawniej k. 13; BR 533, 54); 1534 dziedzice R. i Dzięczyny wytyczają gran. tych wsi: od kopca narożnego zw. Granicznik między R., Drzewcami i Dzięczyną, dalej przez las do kopca narożnego R., Dzięczyny i Sławikowic, który leży w miejscu zw. Piekielnik; odnowiono 3 kopce i usypano 7 nowych (KoścZ 25, 228-229, dawniej k. 222v-223); 1539 bór we wsi Drzewce do granicy z R., Dzięczyną i Śmiłowem (PG 17, 318v-320v); 1547 proces o gran. między R. a Pudliszkami (KoścZ 29, 59v); 1555 dziedzice Dzięczyny i Drzewiec zawierają ugodę dot. granicy tych wsi: gran. biegnie od kopca narożnego R., Dzięczyny i Drzewiec, kopiec ten stoi na wierzchowisku stawu w Dzięczynie, dalej do grobli tego stawu, za groblą wzdłuż drogi [z Dzięczyny do Ponieca?] aż do Zakolnego Rowu [na rozlewiskach zw. dziś → Rowem Polskim], a następnie do kopca narożnego Ponieca, Drzewiec i Dzięczyny (KoścG 10, 439v-440v); 1561 Adam Rokossowski w dziale dóbr z bratem Andrzejem otrzymuje w R. m. in. stary dwór od dawna ogrodzony, siedlisko młynarskie z młynem oraz folwarki [położone] naprzeciw dworu z obu jego stron; Andrzej dostaje m. in. plac ogrodzony [położony] naprzeciw placu pustego, 1/2 karczmy i siedlisko przy nowym dworze; wspomn. staw w R. (KoścG 14, 126, dawniej k. 247); 1566-80 wiatrak w R. → p. 3: pobór; 1571 Andrzej Rokossowski pozywa brata Adama o to, że wtargnął do jego cz. R. w pobliżu dworu (curia) w miejscu zw. Ogrodziska [?] (Ogrodiska) i przegnał jego poddanych, którzy kopali rów (KoścZ 62, 362); 1584 w R. dwór zm. Adama Rokossowskiego (PG 145, 561); 1591 w R. las zw. Za Górami; droga publiczna z R. do Bełczylasu (KoścZ 72, 588-589).

3. Własn. szlach. 1391-1409 Koskowie (Koszkowie) dziedzice w → Łęce Wielkiej, → Mirzewie i [posiadacze zastawni?] w R.:

1391-1409 Jasiek4Nasz Jasiek Koska z R., mąż bliżej nieznanej Małgorzaty, może być synem Jaśka Koski z → Łęki Wielkiej 1398-1411? i Wierzchosławy wspomn. w l. 1401-24 (ta po matce z → Łęki Wielkiej) oraz bratem Dziersława i Piotra (Pietrasza) Kosków z → Łęki Wielkiej i → Mirzewa (Dziersław był też posiadaczem zastawnym → Rusinowa). Znamy też in. Jaśka Koskę, syna Czasława Koski (Koszki), brata Janusza, Mikołaja (Mikosza) i prawdop. też Jakusza dziedziców w R. w 1396 (→ p. 3: Mik. Koterba). Dzierżka, ż. Czasława Koszki, w 1395 toczyła spór o → Bylęcino i powierzyła Jaśkowi Koszce (któremu?) swą sprawę sąd. (Lek. 2 nr 1721). Może to syn Dzierżki i Czasława wspomn. jest w 1427 jako Mik. Kosczyc (czyli syn Koszki) z → Bylęcina (KObceRyc. 147). Krewnym Kosków z Łęki Wielkiej i Mirzewa mógł być też Mac. Koska, prezentowany w 1449 przez Szurkowskich na plebana w → Łaszczynie (AE I 149v). Znamy też Koskę z → Jędrzychowic niegdyś Ziemlińskiego wspomn. w 1422 (PZ 7, 26; WR 1 nr 1105 – tutaj błędnie Roska, zamiast Koska) oraz Jana Goździchowskiego zw. Koska wspomn. w l. 1486-1511 jako dz. wsi → Psarskie (k. Śremu), cz. m. → Dupin i wsi → Osiek albo Osieczek (SHG). KR 3, 138, zalicza Koszków do Wczeliców i zwraca też uwagę, że w → Koszkowie (k. Gostynia) siedzieli Wczelice z Jezior Małych (pow. pyzdr.), a w Cielimowie (pow. gnieźn.) występuje Piotr Koska w l. 1419-24 (WR 5 A nr 259, 285), może tożsamy z Piotrem Cielimowskim z Cielimowa w l. 1418-24 (WR 5 A nr 249; WR 2 nr 662; WR 1 nr 1172; KR 3, 138). Ten sam lub inny Koszka (Coszka) z Cielimowa wspomn. jest wraz z Sędziwojem z Cielimowa w 1434 (WR 5 A nr 348) oraz Piotr Koska z Cielimowa w l. 1440-48 (KObceRyc. 147; KR 3, 138), ojciec Macieja (1462: PG 6, 95) i Dominika studenta w Krakowie 1446, bakałarza 1452, magistra 1456 oraz dziekana [UJ] 1467/68 (KProm. nr 52/14B, 56/14M, D1467/68, zob. też s. 245-246; AS 1, 114 – tutaj jako Dominik syn Piotra Goszki z Cielimowa; autopsja or. BJ rps 258, s. 154, potwierdza, że w or. zapisano Goszka, niewątpliwie zamiast Coszka) zw. Koska (Coska, Koszka, Coszka) z R.: 1391 tenże Jasiek z R. pozywa Jana z Oporowa [k. Ponieca] o 5 grz. szkody i napad (Lek. 2 nr 1435, 1436); 1394 tenże Jasiek z R. zwolniony od wszystkich kar [sąd.] (Lek. 2 nr 1569); 1396 [tenże?] Koska5Wg wyd.: Kaska, choć można też czytać Koska (zob. KoścZ 1, 35) z R. płaci karę sąd. (Lek. 2 nr 1828); 1396 [tenże?] Jasiek → niżej: Mik. Koterba; 1408-09 tenże Jasiek zw. Koska pozwany przez Mik. Koterbę [z R.]: 1408 wraz z ż. Małgorzatą pozwany o zastaw (pro obligacione) w R.; 1409 o 1 ł. roli i ogród (ortus) w R.; 1409 o 1/4 dziedziny R. (KoścZ 3 k. 101v, 121v, 123v).

1396 Koskowie z R. → niżej: Mik. Koterba.

1391-1612 Rokossowscy dziedzice R., h. Czasza6Herb Czasza (Karp) zanikł w XV w. Rokossowscy, pieczętujący się Czaszą w 1432 (→ p. 6), przyjęli w XVI w. herb śląskiej rodziny Glaubitzów (Karp), wywodzącej się z Glaubitz w Miśni. Po raz pierwszy w znanych nam źródłach Rokossowscy występują z h. Glaubicz w 1573 (MHP nr 420: Glaybycz alias Karb; → p. 3: Dorota 1540-47). Podobnie h. Glaubicz przyjęli Rokossowscy, którzy w XV w. osiedli w → Pijanowicach, potomkowie Macieja zw. Zegadło (o nim → p. 3). Zob. też KObceRyc. 37-38; TD (Monografia: Pijanowscy h. Glaubicz) i J. Szymański, Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, Warszawa 1993, s. 102-103, 122. O śląskiej rodzinie Glaubitzów zob. JurObce 228-229 (od w. XVI h. Glaubicz):

1393-1411 (-1412?) Mik. Koterba7Koterbowie (Kotarbowie) Rokossowscy występowali we wsiach pow. kośc.: w R., → Karścu, → Bełczylesie, → Kąkolewie (niezident.) i w → Bukownicy (k. Krobi). Koterbowie Rokossowscy najpewniej nie mieli nic wspólnego ze wsią Kotarby (pow. kal.), której dziedzice zw. byli niekiedy Kotarbami z Kotarb (jak np. Tomisław Kotarba z Kotarb w 1423: WR 2 nr 745), ani ze wspomn. w 1410 Stan. Kotarbą ze wsi Sowiny (pow. kal.; WR 4 nr 315). Zob. też KKal. s. 282-283. Natomiast bliskim krewnym Rokossowskich mógł być Paweł Koterba (Kotarba, Kottharba) wymieniany w l. 1398-1406 (bez podania miejsca pochodzenia): w 1398 toczył spór z Ottonem Doninem (z Sarnowy), jego matką i bratem o 30 grz. i 40 grz. (Lek. 2 nr 2163, 2175; w tym roku proces z tymi osobami toczył też Mik. Koterba → p. 3); w 1400 toczył spory z kmieciem z Żytowiecka o żyto oraz w 1400 z Sobkiem Wyskotą (z Drzewiec i Żytowiecka; w 1399 spór z Sobkiem toczył też Mik. Koterba → p. 3); w 1406 toczył spór z Jakubem Góreckim (Lek. 2 nr 2659, 2678, 2715; WR 3 nr 208, 300). Z kolei w 1405 świadczyli o szlachectwie tego Pawła Koterby Michał Krzekotowski i Jasiek Krajewski, obaj h. Czasza (jako jego krewni ze strony ojca), Jan Zgirza i Mik. Zgirza (ze Zgirzyc w pow. kośc., obecnie nie istnieją) z h. Nowina (jako jego krewni po matce) oraz Hynak Krzyżanowski i Jakusz Grabonowski z h. Świnka (po babce ojczystej; MPH 69; ZSW nr 968). Nie wiemy, czy ten sam Paszek Kotarba ze Śremu toczył proces w 1415 z Mikołajem z Grodzewa (k. Zaniemyśla, pow. pyzdr., obecnie nie istnieje) o konia (WR 2 nr 413). Może jego osoba tłumaczy późniejsze związki Rokossowskich ze Śremem: od 1483 występowali oni jako kolatorzy altarii w kościele par. tamże (→ p. 3: Andrzej, pod 1483 i 1496; → p. 3: Eliasz, pod 1495; → p. 3: Wawrzyniec, pod 1508-09; → p. 3: Maciej zw. Zegadło, pod 1516). Znamy też Peregryna Kotarbę (najpewniej Rokossowskiego) wspomn. jako śwd. w 1393 wraz z Mik. Rokossowskim (Lek. 2 nr 1549). Por. też Słownik staropolskich nazw osobowych, pod red. W. Taszyckiego, t. 3, Wrocław 1971-1973, s. 108-109 (Kotarba) Rokossowski (Rokoszewski, Rokoszowski, Rokuszowski) dz. w R., → Bełczylesie do 1409 (w źródłach jako Mik. Bełczywlas), → Karścu, → Kąkolewie [niezident.] i [tenże?] Kotarba z Bukownicy (Lek. 1 nr 2680), ojciec Tomisława [i Dziersława?] oraz [nieznanej z imienia] córki [o niej → niżej: pod 1411]: 1393 [tenże?] Kotarba Rokossowski jest klejnotnikiem [współrodowcem] Jana z Kuropatnik [k. Kórnika] i Jacka Krajewskiego [z Krajewic] (WR 1 nr 178; Lek. 1 nr 1551); 1393-1406 tenże śwd. (Lek. 2 nr 1549; Lek. 1 nr 1555 – tutaj tenże? Koterba [czy Paweł?, o nim → przyp. 7] jako śwd. Jaśka Krajewskiego; WR 1 nr 572; WR 3 nr 64, 219, 315; Wp. 3 nr 1985; KP nr 1843);

1396-1409 tenże Mikołaj toczy procesy z Koskami: 1396 z Mikołajem, Januszem, Jakuszem i Czasławem Koską, którzy nie stają na termin (Lek. 2 nr 1833, 1842, 1843); 1396 tenże wygrywa procesy: z Januszem synem Czasława o 20 grz. z tytułu poręczenia przez Janusza temuż Mik. Koterbie za 4 braci, tj. za Janusza, Mikołaja, Jaśka [i Jakusza?], że ci zrezygnują [zastawią?] (subdare) [temuż Mikołajowi] wobec starosty [gen. wlkp.] 3 ł. w R. za 20 grz.; z Januszem Sławik[owskim, ze Sławikowic] jako poręczycielem Mikosza Koski, który zadał 4 rany kmieciowi w dziedzinie [R.?]; ze wspomn. Mikoszem Koską synem Czasława o 2 woły; z Januszem Koską o 2 zabite przez niego wieprze i 1 maciorę (Lek. 2 nr 1846-1849); 1408-09 tenże → wyżej: Jasiek Koska;

1398 tenże Mikołaj w sporze z Małgorzatą wd. po Doninie z Sarnowy [pow. kośc.] i jej ss. Ottonem i Jurgą (Lek. 2 nr 2100-2102, 2138); 1399 tenże w sporze z Sobkiem [Wyskotą] z Drzewiec [i z Żytowiecka] (Lek. 2 nr 2436); 1404 tenże pozwany przez Janusza Habdanka (Abdank) [z Golejewa, a może też z Przyborowa k. Krobi], który dowodzi, że nie ukradł temuż Koterbie koni (WR 3 nr 249; ZSW nr 763); 1405 Mik. Zgirza [ze Zgirzyc w pow. kośc., obecnie nie istnieją], Tomisław Borkowski, Szymon (Szyban) Gostkowski i Mik. Tworzyjański poręczają za tegoż Mik. Koterbę i Dziersława Krzekotowskiego, że będą żyli w pokoju z Tomaszem Kromno [z Domaradzic] (ZSW nr 965); 1406 tenże pozywa Piechna z Goliny [także z Karśca, Samborowic, wieś ta obecnie nie istnieje] oraz jego ż. [Agnieszkę] o to, że nie ustalili granic Karśca oraz Samborowic i nie uwolnili tych dziedzin od roszczeń osób trzecich [tzn. tenże Mikołaj kupił od nich te dobra] (KoścZ 3, 31); 1406 tenże w sporze z panią Kuną z Czarnkowa [k. Ponieca], która nie uwolniła go od rękojemstwa (WR 3 nr 319); 1406-07 tenże w sporze z Pawłem Kukliczem kmieciem z Pawłowic [k. Rydzyny] o 1 ł. wolny w R. (KoścZ 3 k. 17v, 63v);

1406-08 tenże Mikołaj toczy procesy o → Karsiec: 1406 z Janem Czernińskim [z Czerniny na Śląsku, Pawłowic i z → Rydzyny] (WR 1 nr 595; KoścZ 3 k. 30, 34v; KP nr 2741); 1406-08 z Janem seniorem [burgrabią?] w Książu, jego 2 braćmi i siostrą o 1/2 Karśca oraz dowodzi, że jego przodkowie i on sam posiadali cz. Karśca od 33 lat (KoścZ 3 k. 26v, 55, 62v, 78, 82v; WR 3 nr 369; ZSW nr 1270); 1408 z Małgorzatą z Rydzyny ż. [Jana] Karsieckiego [chlebojedźcą Jana Rydzyńskiego; → Rydzyna – dobra] (KoścZ 3, 97v);

1411 tenże Mik. Koterba wygrywa od Krystyna Jeżewskiego i od Mirosława Kuczyńskiego 80 grz. z tytułu wiana (dotalicium) swej córki (KoścZ 3, 166); 1412 [tenże?] Koterba wraz z Ubyszkiem Kołaczkowskim i jego żoną [Agnieszką] toczą proces z Szymonem Gostkowskim o 70 grz. (KoścZ 3, 188).

1418-46 Dziersław Rokossowski (Rokoszowski), Karsiecki, h. Czasza, dz. w R., → Karścu, → Bełczylesie i Sławikowicach, [syn Mik. Koterby?, brat Tomisława?], ojciec Łukasza: 1418, 1440 tenże śwd. (WR 3 nr 649, 696; AE Ia 31v, dawniej k. 22); 1421 temuż i [Tomisławowi] Bełczkowi dziedzicom w R. zobowiązuje się Mik. Gołaszyński zastawić 1 ł. w → Gołaszynie [k. Ponieca] wraz z 1 1/2 grz. czynszu [rocznego] za 18 grz. szer. gr (KoścZ 9, 141); 1422-26 tenże śwd. na dok. Sędziwoja Ostroroga wdy pozn. i starosty gen. wlkp. (Wp. 5 nr 382, 383, 421; Wp. 8 nr 936, 937, 952, 960, 993, 1061; Wp. 9 nr 1082); 1428 tenże zastępuje w sądzie Jana Diaka z Goliny (KoścZ 9, 145); 1432 zapowiedź dróg, łąk, pastwisk, lasów, borów i in. pożytków dziedzin Bełczylas, Karsiec, Sławikowice i R. tegoż Dziersława i [Tomisława] Bełczka [oraz] Mikołaja i Wojciecha [Abdanków z Karśca i Golejewa] (KoścZ 10, 55); 1432 tenże i [Tomisław] Bełczek Rokossowski w sporze z Wojciechem i Mikołajem z Karśca [początek sporu → niżej: Tomisław, pod 1430] (KoścZ 10, 143); 1432 tenże → p. 6; 1435-37 tenże zapisuje ż. Dorocie: 1435 sumę 280 grz. z tytułu jej macierzyzny i 60 grz. z tytułu jej ojcowizny na 1/2 swych części w R. i Bełczylesie, przypadłych mu w dziale z [nie wymienionymi z imienia] braćmi; 1437 po 170 grz. posagu i wiana na połowach R. i Bełczylasu (PG 1 k. 118, 130v); 1437 tenże w sporze z Helbrantem z Gołaszyna [i z Gościejewic] (KoścZ 12, 29); 1440-46 tenże Dziersław Karsiecki z R. → p. 2; 1446 tenże zapisuje [drugiej] ż. Elżbiecie8W haśle → Bełczylas, p. 3, pomyłkowo piszemy o Dorocie po 60 grz. posagu i wiana na 1/2 Bełczylasu, na 1/2 swej cz. Sławikowic i na cz. Karśca (PG 2, 134).

1420-52 Tomisław9W znanych nam źródłach Tomisław występuje od 1412 jako Tomisław Koterba lub Bełczek syn Koterby, choć bez określenia miejsca pochodzenia (1412: KoścZ 4 k. 6v, 10v; WR 3 nr 470, 474; 1413: WR 3 nr 505) (Tomasz) Koterba zw. Bełczek, Rokossowski (Rakoszowski) dz. w R., → Bełczylesie, → Karścu i Sławikowicach, syn Mik. Koterby [brat Dziersława?], ojciec Macieja zw. Zegadło [oraz Jana, Andrzeja, Eliasza, Wawrzyńca i Stanisława]: 1420 u tegoż przebywa Pakosz niegdyś Goliński (KoścZ 6, 116; w WR 3 nr 850, błędna lekcja: Zoliński); 1421-23 tenże śwd. (WR 3 nr 873, 999); 1421 tenże w sporze ze Stan. Żydówką z Rogaczewa [Wielkiego, także z Pasierbic] jako poręczycielem Szczepanka [może z → Rogaczewa Wielkiego? (tamże, przyp. 3)] oraz z Dobiesławem i Marcinem Pakosławskimi, którzy dowodzą, że nie podżegali wspomn. Szczepanka do spalenia stodoły z żytem tegoż Bełczka, przez co poniósł on 40 grz. szkody (WR 3 nr 874, 893-896, 898); 1421-32 tenże → wyżej: Dziersław; 1427 tenże toczy proces z Kat. Wyskociną [wd. po Mac. Wyskocie z → Pawłowic k. Rydzyny] mieszczką z Gostynia [zw. też mieszczką z → Ponieca]; tenże wraz z Janem Gościejewskim poręcza [wspomn. Katarzynie] Maćkowej Wyskocinie i jej synowi Janowi za Mik. Gila z Goliny, Konarzewa i Gierłachowa na sumę 40 grz. szer. gr (KoścZ 8 k. 313, 413); 1428 tenże zapowiada Karsiec i Sławikowice (KoścZ 8, 483, dawniej k. 204); 1428-34 tenże w sporze z Liskiem [Wyskotą] z → Dzięczyny [bratem wspomn. Mac. Wyskoty z Pawłowic]: 1428 o 2 konie; 1430, 1434 o gran. między R. i Dzięczyną; 1434 o strugę Spacznicę [między R. i Dzięczyną] (KoścZ 9 k. 47v, 71v, 245, 262v, 273; KoścZ 10, 209v); 1428 [tenże?] Bełczek10Współcześnie z przydomkiem Bełczek występowali też dziedzice z Biernatek (pow. pyzdr., k. Kórnika). Był to Adam wspomn. w znanych nam źródłach w l. 1398-1421 (Lek. 2 nr 2173; WR 1 nr 764, 881; WR 2 nr 396, 399, 459, 474, 537, 557, 603, 628; WR 3 nr 280, 425, 434), w 1426 tenże Adam Bełczek niegdyś z Biernatek (WR 2 nr 813) oraz w l. 1389, 1420 tenże? Bełczek Biernacki (WR 1 nr 63; WR 3 nr 780). W l. 1404-28 wspomn. też Mik. Bełczek z Biernatek (KP nr 1665; WR 1 nr 744; WR 2 nr 910; WR 3 nr 314, 780) i w 1404 tenże? Mik. Bełczylas z Biernatek (ZSW nr 715). Znamy też Bełczka z Wysoczki (k. Buku) w l. 1405-09 (KP nr 2506, 2515; ACC 2, 146), może tożsamego z Przybysławem dz. tamże w 1405 (KP nr 2247, 2266, 2500). Por. Słownik staropolskich nazw osobowych, t. 1, Wrocław 1965-1967, s. 119 domownik (familiaris) Opacza Domaradzkiego (KoścZ 9, 142); 1430 tenże w sporze z Mikołajem i Wojciechem [Abdankami] z Golejewa i Karśca o cz. Golejewa i 1/2 Karśca [cd. sporu → wyżej: Dziersław, pod 1432] (KoścZ 9 k. 247, 262); 1446 tenże Tomisław → p. 2; 1451 tenże Tomisław Bełczek zostaje dopuszczony przez bractwo ubogich do pr. patronatu prepozytury szpitala Ś. Ducha pod → Poniecem; bractwo zapisuje prepozytowi 1 grz. czynszu [rocznego] z zastrz. pr. wykupu za 12 grz.; prep. ma za to odprawiać co tydzień mszę za tegoż Tomisława11W zapisce mowa jest wprawdzie ogólnie o zapisie czynszu przez bractwo, ale zapisu tego dokonał Tomisław, o czym wzmiankuje ugoda zawarta w 1523 przez jego syna Macieja z prepozytem – tutaj mowa o 1 grz. czynszu rocznego zapisanym na Karścu (→ p. 3: Maciej zw. Zegad- ło). Czynsz ten zapewne przeniesiono później na R. Źródła potwierdzają opłacanie czynszu przez wspomn. Mac. Zegadło także w 1510 (→ p. 3: Maciej zw. Zegadło) oraz przez jego brata Eliasza w 1491 – tutaj wzm. o czynszu z 1 ł. w R. (→ p. 3: Eliasz). Jeszcze w 1619 odnotowano, że do szpitala ŚŚ. Barbary, Andrzeja i Ś. Ducha pod Poniecem należy m. in. 1 grz. czynszu rocznego z R. (AV 4, 208v-209) (AE I 34v); 1452 tenże Tomisław Bełczek z Bełczylasu pozwany [o co?] przez Dziersława Leszczyńskiego (KoścZ 14, 162v); 1523 tenże Tomasz wspomn. jako ojciec Macieja → niżej: Maciej zw. Zegadło.

1452-88 (zm. 1488-90) Łukasz12W PSB 31, 539, uznano, że braćmi Łukasza byli Jan, Eliasz, Andrzej, Wawrzyniec, Stanisław i Maciej, a więc ss. Tomisława. Jednak w 1452 wspomn. jest niewątpliwie nasz Łukasz, syn Dziersława z R. (de Rocosz), student w Krakowie (→ p. 6). Z kolei w 1523 wspomn. jest Maciej syn Tomasza (→ p. 3: Maciej zw. Zegadło). Informacja podana w PSB wynika zapewne z dwu identycznie brzmiących zapisek z l. 1475 i 1476: Łukasz, Andrzej i Wawrzyniec bracia rodz. niedz., dziedzice w R., płacą karę sąd., bo nie stawili się w sądzie pozwani przez Mac. Rokossowskiego (KoścZ 16 k. 55, 154v). Określenie bracia niedz. odnosi się tylko do Andrzeja i Wawrzyńca. Łukasz wielkokrotnie stawał w sądzie w l. 1481-87 pozywany przez Wawrzyńca, ale nigdy nie został określony jego bratem, podobnie jak w procesach z Mac. Rokossowskim w l. 1475-76 (→ p. 3: Łukasz) Rokossowski (Rokoszewski, Rokoszowski) dz. w R., → Karścu, Sławikowicach, Bełczylesie i Królikowie [pow. kon.], syn Dziersława, ojciec Floriana [oraz Jadwigi i Zofii], rycerz pasowany (strenuus) i cześnik pozn. (tylko raz z tytułem) 20 III 1482 (PG 9, 158), burgrabia kon. 1473-75, wicesędzia w Pyzdrach i w Kaliszu oraz wicepodkom. w Koninie 1485 (GUrz. nr C 193, 382, 469, 624; PSB 31, 539-540, tamże pozostałe źródła): 1452 tenże student oraz a. 1467-1479 tenże rotmistrz wojsk zaciężnych → p. 6; 1469 tenże kupuje za 200 grz. od Barbary wd. po Janie Krajewskim, obecnie ż. Jana Szurkowskiego [z Szurkowa k. Krobi, także z Łaszczyna], jej oprawę zapisaną przez pierwszego męża na Krajewkach (PG 8, 44); 1472 tenże pozwany przez Marcina Karsieckiego [→ niżej: pod 1475-82] (KoścZ 15, 717); 1474-80 temuż jego dłużnicy Szymon, Jan Kruk i Marcin Czech [bracia] dziedzice z Królikowa zastawiają: 1474 Szymon cz. wsi Biała [pow. kon.] za 80 zł węg.; 1474 Jan i Marcin swe części wsi Wielołęka [wieś opust. w XV/XVI, potem w tym miejscu wieś olęderska] i każdy 1/6 cz. łąki zw. Jaroszewska Łąka [w dobrach Królików, może k. Jaroszewic Małych?, obecnie Jaroszewice Grodzieckie], każdy z nich za 30 zł węg.; 1480 Szymon cz. wsi Wielołęka i łąkę [zw.] Jaroszewska za 30 zł węg. (KG 2 k. 29-30, 34, 121); 1475 tenże pozwany z Karśca i Sławikowic przez Marcina Karsieckiego o zwrot 12 zł węg. pożyczki; w 1479 i 1482 cd. sporu (KoścG 2 k. 58, 80v, 95v; KoścZ 16, 35v); 1475-76 tenże pozwany [o co?] przez Mac. Rokossowskiego [zw. Zegadło] (KoścZ 16 k. 55, 132, 154v); 1475-76 tenże, Andrzej i Wawrzyniec bracia rodz. niedz., dziedzice w R., płacą karę sąd., bo nie stawili się w sądzie pozwani [o co?] przez Mac. Rokossowskiego (KoścZ k. 16, 55, 154v; → przyp. 12); 1476 tenże wygrywa proces ze wspomn. Marcinem z Karśca o 1/2 Karśca, swą ojcowiznę (KoścZ 16, 132); 1479 tenże pozwany [o co?] przez Piotra Krupkę z Grzybowa [k. Skoków, par. Lechlin] (KoścZ 16 k. 174, 215v); 1479-88 tenże pozwany ze Sławikowic, Karśca i Bełczylasu: 1479-81 przez Agnieszkę i Małg. Krajewskie oraz ich bratanka Jana, syna zm. Barbary Krajewskiej [→ wyżej: pod 1469]; w 1485 ponownie przez wspomn. Agnieszkę i jej siostrzenicę Małgorzatę, c. zm. Małg. Krajewskiej, o to, że po śmierci Barbary przywłaszczył sobie → Krajewki; 1488 (22 I [tego dnia po raz ostatni w znanych nam źródłach]) przez wspomn. Agnieszkę Drogoszewską [czyli Krajewską] o 20 grz. (KoścZ 16 k. 216v, 243v, 268, 290v; KoścZ 17 k. 2v, 161, 30v); 1481-87 tenże pozywany przez Wawrz. Rokossowskiego o konia wartości 16 fl., sukno florenckie i adamaszek; wzm. o służbach tegoż Łukasza w Prusach [→ p. 6] (KoścZ 16 k. 265, 284v, 308v; KoścZ 17 k. 2v, 23v, 66v, 74v, 85, 105, 133); 1482 tenże Łukasz Rokossowski z Królikowa kupuje od Jana Królikowskiego cz. Wielołęki z zastrz. pr. wykupu za 30 zł węg. (PG 9, 158; w TD błędnie pod 1492); 1490 (26 I) sąd umarza zaległe kary tegoż zm. Łukasza jego synowi Florianowi (KoścZ 17, 198).

1467 Jan Rokossowski dz. w R., → Karścu i Sławikowicach, [syn Tomisława], brat Eliasza [oraz Andrzeja, Wawrzyńca, Macieja zw. Zegadło i Stanisława] → niżej: Eliasz.

1467-96 Andrzej Rokossowski dz. w R., → Karścu, Sławikowicach i Bełczylesie, [syn Tomisława], brat niedz. Wawrzyńca, brat Macieja zw. Zegadło [oraz Jana, Eliasza i Stanisława], rycerz pasowany (strenuus) 1467 (PG 7, 196): 1467 tenże z bratem niedz. Wawrzyńcem → niżej: Eliasz; 1471 tenże → p. 6; 1475-76 tenże → wyżej: Łukasz; 1483 tenże z bratem Wawrzyńcem kolatorzy altarii w kościele par. w Śremie (ACC 61, 16v); 1496 tegoż Andrzeja dz. w Bełczylesie kwituje Jan Cegiełka wikariusz kat. pozn., występujący w imieniu Jana Stęgowskiego [ze Stęgoszy, pow. pyzdr.] wikariusza kat. pozn. i altarysty w Śremie, z 24 grz. sumy głównej [zapisanej na Bełczylesie] i 2 grz. czynszu rocznego oraz kasuje dok. z 1483 dot. tych 2 grz. czynszu dla altarii w Śremie (ACC 73, 19); 1502 tenże wspomn. jako zm. [prawdop. bezpotomnie] → niżej: Maciej zw. Zegadło i 1508 → niżej: Wawrzyniec.

1467-1507 (zm. 1507-09) Eliasz Rokossowski (Rokoszowski) dz. w R., → Karścu, Sławikowicach i → Bełczylesie, [syn Tomisława], brat Jana, Macieja zw. Zegadło i Stanisława [oraz Andrzeja i Wawrzyńca], ojciec Macieja zw. Eliaszem i Anny: 1467 tenże z bratem Janem dziedzice w R. sprzedają Andrzejowi i Wawrzyńcowi braciom niedz. z R. 1/4 Karśca i 1/2 wsi czyli folw. Sławikowice z zastrz. pr. wykupu za 60 zł węg. (PG 7, 196); 1477 tenże daje w dziale dóbr bratu Stanisławowi 1/4 Karśca i 1/2 wsi czyli folw. Sławikowice, w zamian otrzymuje Bełczylas i 1/4 R. (PG 9, 79v); 1477 tenże kupuje od Mik. Gonki niegdyś z Ostrowa [k. Śremu] cz. Kawcza za 66 zł węg. (PG 9, 84); 1486 tenże występuje jako wuj panny Katarzyny c. zm. Mik. Pijanowskiego (PG 10, 40v); 1486 tenże wygrywa proces z Marcinem z Krzekotowa i Szarpatek [k. Krobi, obecnie nie istnieją] o 30 zł węg. z tytułu poręczenia za Wojc. Rydzyńskiego; w 1490 tenże pozywa Annę i Katarzynę cc. zm. Marcina Krzekotowskiego o tę sumę (KoścZ 17 k. 91, 195v; BR 628 nr 225); 1489 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu od Piotra i Wojciecha z Rydzyny, Gorzyc i Gorzyczek 2 ł. os. w Gorzycach za 60 zł węg.; w 1494 i 1499 Rydzyńscy poręczają temuż Eliaszowi, że uwolnią te 2 ł. od roszczeń osób trzecich (KoścG 4, 22v; PG 10, 134; KoścG 5, 5); 1489-1501 Anna ż. tegoż Eliasza, c. Winc. Ostrowieckiego i Elżbiety z → Rusocina, Dzierżanowa [pow. pyzdr.] i → Malechowa, siostra Katarzyny [1o v. ż. Andrzeja z Czekanowa w pow. gnieźn., 2o v. ż. Wawrz. Lipowskiego z → Lipówki] (PG 10, 107v-108; PG 12 k. 32v, 154, 155v-156; KoścG 4 k. 3v, 103v; ACC 75, 70v-71; KoścG 5 k. 54, 111v-112; PZ 22, 7); 1491 tenże Eliasz sprzedaje prepozytowi szpitala Ś. Ducha i Ś. Barbary pod Poniecem 1 grz. czynszu rocznego z zastrz. pr. wykupu za 12 grz.; czynsz zapisany jest na 1 ł. os. w R.; tenże wyznacza po swej śmierci opiekunem czynszu i sumy głównej, do czasu pełnoletności swych dzieci [Macieja i Anny], swego brata Mac. Pijanowskiego (ACC 121, 815v-816); 1491-93 tenże kupuje od [swego brata] Wawrz. Rokossowskiego 4 ł. os., na których siedzą 4 kmiecie [ich imiona → niżej: kmiecie], oraz staw bez łąk w R. z zastrz. pr. wykupu za 100 grz. szer. półgr (PG 10, 144v; KoścG 3, 327v; PZ 22 k. 85, 86v); 1493 tenże oraz Tworzyjan [= Florian, syn Łukasza Rokossowskiego] i Marcin dziedzice w Karścu w sporze z Michałem i Piotrem Ziemlińskimi o rozgraniczenie Karśca i Ziemlina (PZ 22, 85); 1495 tenże oraz [jego bracia] Wawrzyniec z R. i Maciej z Pijanowa kolatorzy altarii w Śremie (AE III 196); 1499 tenże wraz z [swymi braćmi] Wawrzyńcem i Maciejem oraz Florianem [synem Łukasza] dziedzice w R. pozwani z R., Bełczylasu, Karśca i Sławikowic przez Jana Pudliszkowskiego o rozgraniczenie R. i Pudliszek; w 1502 cd. sporu [→ p. 2] (KoścZ 17, 267; KoścZ 18, 53v; BR 533, 54); 1502 tenże występuje jako stryj Jadwigi Siedleckiej [z Siedlca k. Krobi] ż. Jana Gorzyńskiego [z Górzna, który był bratem Anny ż. Macieja zw. Zegadło] (KoścG 5, 162); 1507 tenże otrzymuje od Jadwigi ż. Jana Przylepskiego i od [jej siostry] Zofii ż. Marcina Piątkowskiego, Rokossowskich, ich części po ojcu [Łukaszu] w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach; w zamian daje 1 ł. os. w Dzierżanowie i 76 grz. dla Jadwigi oraz 1 ł. opust. tamże i 76 grz. dla Zofii (PG 13 k. 136, 137v; por. KalG 31, 206v); 1509 tenże wspomn. jako zm. (PG 14, 150).

1467-1513 (zm. 1513-14) Wawrz. Rokossowski (Rokoszewski, Rokoszowski) dz. w R., → Karścu, Sławikowicach i → Bełczylesie, [syn Tomisława], brat niedz. Macieja zw. Zegadło i Andrzeja [oraz brat Eliasza, Jana i Stanisława], ojciec Jana, Macieja, Joanny, Małgorzaty i Barbary (KoścZ 18, 348; KoścG 4, 109v): 1467-99 tenże → wyżej: Eliasz; 1469 tenże zapisuje ż. Katarzynie13→ przyp. 19 [→ z Rogowa i Włostowa] po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 połowy swych dóbr dziedz. w R. i Bełczylesie, nal. mu z działu z braćmi (PG 8, 7v); 1475-87 tenże → wyżej: Łukasz; 1476 tenże kupuje od swego brata Macieja całą jego cz. po ojcu w R. za 120 grz.; następnie zapisuje Małgorzacie wd. po Marcinie Pijanowskim [→ niżej: Maciej zw. Zegadło, gdzie pod 1476 mowa jest o Małgorzacie wd. po Andrzeju! Pijanowskim] 8 grz. czynszu rocznego od sumy głównej 100 grz. na cz. R. kupionej od Macieja oraz na swej cz. w R. po ojcu (PG 9, 54v-55); 1483 tenże → wyżej: Andrzej; 1487 tenże kupuje od Katarzyny ż. Jana Kuczyńskiego całe Kokoszki (PG 10, 89); 1495 tenże zapisuje [drugiej] ż. Małgorzacie c. zm. Przybysława Konarskiego po 100 zł węg. posagu i wiana na 1/2 swej cz. w Bełczylesie oraz na całej swej 1/2 cz. w R., tj. na 3 stawach obok dworu, na wiatraku i na wkupach14Wkup to nabycie pr. do korzystania z lasów, np. wyrębu drzew, wypasu trzody, także należność za jego nabycie. Zob. Słownik staropolski, t. 10, Kraków 1991, s. 243 do lasów i borów w R. (PG 7, 162, dawniej k. 81); 1496 tegoż kwituje Marcin syn zm. Jakuba Pijanowskiego ze 100 grz. oprawy swej babki Małgorzaty [wd. po Andrzeju z Pijanowic; → wyżej: pod 1476 i → niżej: Maciej zw. Zegadło, pod 1476] (KoścG 4, 118v); 1502 Małgorzata [trzecia] ż. tegoż Wawrzyńca zeznaje, że jej brat Piotr Pielgrzym z Kobylnik [k. Kościana] zapłacił jej 17 zł węg. na poczet 40 zł węg. długu (KoścZ 18, 49); 1504 tenże i jego brat Mac. Pijanowski dzielą między siebie bory i lasy w R. (KoścG 7, 17); 1508 tenże zapisuje wspomn. ż. Małgorzacie c. Bartłomieja Kobylnickiego po 40 zł posagu i wiana na całej cz. w R., którą otrzymał po swym zm. bracie Andrzeju (PG 14, 23); 1508-09 tenże oraz [jego brat] Mac. Pijanowski, dziedzice w R., i ich bratanek Mac. Rokossowski [syn Eliasza] kolatorzy altarii w Śremie (ACC 85, 6v; ACC 86, 11v); 1509 tenże oraz jego brat niedz. Maciej dziedzice w R. dają swemu bratankowi Maciejowi synowi Eliasza w lesie [zw.] Stawisko w R. całą swą 1/2 łożyska stawu wraz z obu brzegami zw. stawiska; w 1510 tenże z bratem Maciejem ręczą swemu bratankowi Maciejowi synowi Eliasza, że uwolnią od roszczeń osób trzecich 1/2 jeziora czyli łożyska stawu (lacus alias lozysko stawowe) w R., którą mu dali (KoścZ 18, 154; KoścZ 19, 7; KoścZ 22, 9); 1510 tenże płaci ze swej cz. w R. 1 grz. [czynszu rocznego] na uposażenie altarii ŚŚ. Małgorzaty i Andrzeja w kościele par. w Krzywiniu15Czynsz na rzecz altarysty tej altarii płacił też prawdop. Andrzej Konarski, brat drugiej ż. Wawrz. Rokossowskiego (por. ACC 92, 248v, gdzie pod 1517 spór altarysty m. in. z naszym Mac. Pijanowskim i Andrzejem Konarskim; też → Krzywiń miasto, p. 5Bb) [→ niżej: Maciej zw. Zegadło, pod 1517-18] (LBP 206); 1510 tenże dz. w Bełczylesie (LBP 118); 1510 Małgorzata ż. tegoż Wawrzyńca pozywa [swe prawdop. przyrodnie] rodzeństwo Michała, Andrzeja, Brygidę i Katarzynę z Wyciążkowa i Goniębic [wsie k. Osiecznej] o 30 grz. macierzyzny po [swej matce] Annie Bronikowskiej wd. po Janie Wyciążkowskim; w 1512-14 cd. sporu (KoścZ 18 k. 116, 396; KoścG 7 k. 87, 137); 1510 tenże wraz z Florianem [synem Łukasza] i [swym bratankiem] Maciejem synem Eliasza oraz [swym bratem] Maciejem w sporze z Janem Pudliszkowskim; w 1511 przeprowadzają rozgraniczenie R. i Pudliszek (KoścZ 18 k. 129v, 238; BR 533, 54); 1510 wspomn. Małgorzata, w towarzystwie męża tegoż Wawrzyńca, kwituje swego brata [Piotra] Pielgrzyma Kobylnickiego z ojcowizny w Kobylnikach (KoścZ 18, 167); 1510 temuż winien jest [jego szwagier Piotr] Pielgrzym Kobylnicki 10 zł węg. (KoścZ 18, 165); 1511-12 wspomniane jako zm. dzieci tegoż Wawrzyńca i [jego drugiej] ż. Małg. Konarskiej: 1511 Joanna i 1511-12 Jan Rokossowski (KoścZ 18 k. 216, 301, 369v); 1513 tenże płaci po 8 sk. kary, bo nie stawił się w sądzie, pozwany przez cc. swoje i swej pierwszej ż. Katarzyny, tj. Barbarę ż. Andrzeja Starokobylińskiego zw. Drzazga oraz Małgorzatę ż. Wojc. Gostkowskiego; każda pozywa tegoż Wawrzyńca o 1/2 ze 100 grz. posagu wspomn. Katarzyny (KoścZ 18 k. 465, 467); 1514 Andrzej Konarski pozywa spadkobierców tegoż zm. Wawrzyńca o zwrot posagu swej zm. siostry Małgorzaty [drugiej] ż. Wawrzyńca; w 1517 woźny wwiązuje Andrzeja Konarskiego w części R. i Bełczylasu nal. do Mac. Rokossowskiego [prawdop. Macieja syna Wawrzyńca] na sumę 100 zł węg. (KoścZ 18 k. 492, 504; KoścZ 23, 19v); 1515 Małg. Rokossowska wd. po tymże Wawrzyńcu kwituje swego brata Piotra Pielgrzyma Kobylnickiego z 50 grz. (KoścG 7, 190).

1475 – zm. 1534 Maciej16Maciej w 1517 pomyłkowo określony został jako zm. (KoścG 6, 157v: Tomasz, Piotr, Dorota, Katarzyna, Urszula i Elżbieta dzieci zm. Mac. Pijanowskiego). Maciej aż do 1534 wielokrotnie wymieniany jest w źródłach (TD i → p. 3: Maciej zw. Zegadło) zw. Zegadło, Rokossowski (Rokoszowski, Rokoszewski), Pijanowski, dz. w R., → Pijanowicach, Sławikowicach, → Karścu i → Bełczylesie, syn Tomisława, brat niedz. Wawrzyńca, brat Andrzeja [oraz Jana, Eliasza i Stanisława], ojciec Piotra, Tomasza, Katarzyny, Urszuli, Doroty, Elżbiety [i Jadwigi]: 1475-76 tenże → wyżej: Łukasz; 1476-1511 tenże kupuje części → Pijanowic: 1476 od Jana i Jakuba [ss. Andrzeja] z Pijanowic za 100 grz.; Małgorzata wd. po wspomn. Andrzeju z Pijanowic kwituje tegoż Macieja ze swej oprawy zapisanej jej na 1/2 Pijanowic [→ wyżej: Wawrzyniec, pod 1476 i 1496] (KoścG 2, 26v; PG 9, 54v); 1486 od Katarzyny c. Mikołaja z Pijanowic z zastrz. pr. wykupu za 30 grz. (PG 10, 40v); 1494 od Błażeja Zaleskiego za 50 grz. (PG 7, 12v; PG 59, 23); 1511 od Jana i Andrzeja z Żytowiecka za 10 grz. (KoścZ 19, 16; KoścZ 22, 62);

1476-1511 tenże Maciej → wyżej: Wawrzyniec; 1486 tenże zapisuje ż. Annie [c. Łukasza z Górzna] po 100 zł węg. posagu i wiana na połowach swych części dziedz. w Szurkowie (które kupił [kiedy?] z zastrz. pr. wykupu za 60 grz.) oraz w Pijanowicach i R. (PG 10, 51v); 1489-92 tenże kupuje części w Ziółkowie [pow. kośc.]: 1489 od Jana Ziółkowskiego 2 ł. os. i 1 ł. opust. z zastrz. pr. wykupu za 34 grz.; 1492 od Katarzyny wd. po Piotrze Ziółkowskim 1 ł. os. za 10 grz. (PG 10 k. 104v, 165v); 1489 tenże pozywa Marcina Pijanowskiego o najazd dokonany przez jego zm. ojca Jakuba Pijanowskiego na dwór tegoż Macieja w Pijanowicach (KoścG 3, 101v); 1491 tenże Mac. Rokossowski zw. Zegadło w sporze ze [swym teściem] Łukaszem z Górzna (KoścG 3, 317; KObceRyc. 126, błędnie pod 1490); 1491-99 tenże → wyżej: Eliasz; 1494 tenże kupuje od wspomn. Łukasza cz. → Górzna z zastrz. pr. wykupu za 52 zł węg. tytułem posagu swej ż. Anny, c. Łukasza, który zarazem kasuje wcześniejsze zapisy posagu (PG 7 k. 17v, 26; KoścG 4, 39); 1502 tenże spadkobiercą dóbr w R. po swym zm. bracie Andrzeju (KoścG 5, 170v); 1507 tenże występuje jako stryj [cc. Łukasza] Jadwigi [Rokossowskiej] ż. Jana Przylepskiego oraz Zofii Rokossowskiej ż. Marcina Piątkowskiego (PG 13, 136-137v); 1510 tenże Rokossowski płaci 1 grz. czynszu [rocznego] prepozytowi Ś. Ducha pod Poniecem [→ niżej: pod 1523 oraz → przyp. 11] (LBP 205, wpisy kilku rękami z XVI w.); 1510-29 tenże dz. w Bełczylesie (LBP 118; CP 14, 643); 1516 tenże oraz [jego bratankowie] Mac. Rokossowski [syn Eliasza] i Maciej syn Wawrz. Rokossowskiego kolatorzy altarii w kościele par. w Śremie [→ Pijanowice]; na ich prośbę Jan Lubrański bp pozn. przenosi tę altarię do kat. pozn. (AE V 158v-160; CP 20, 14v; Now. 1, 236, błędnie pod 1514); 1517 tegoż ż. Anna Pijanowska wspomn. jako zm. (KoścZ 23 k. 32v, 30v – tutaj jako zm. Anna Żytowiecka); 1517-18 tenże w sporze z altarystą z kościoła par. w → Krzywiniu o zaległy czynsz z R. [→ wyżej: Wawrzyniec, pod 1510] (ACC 92, 248v; ACC 93, 91); 1519 tenże kupuje od [swej bratanicy] Małgorzaty [c. Wawrzyńca] ż. Wojc. Gostkowskiego jej cz. w R. z zastrz. pr. wykupu za 30 grz.; wspomn. Małgorzata występuje w towarzystwie swego brata stryj. Mac. Rokossowskiego [syna Eliasza] i wuja Mik. Pudliszkowskiego (KoścZ 19, 70; KoścZ 22, 62); 1521 tenże zapisuje swym cc. Katarzynie, Urszuli i Elżbiecie Pijanowskim po 30 grz. posagu na Pijanowicach i R.; sumy te mają wypłacić im po jego śmierci ss. Tomasz i Piotr Pijanowscy (KoścZ 24 k. 195, 195v, 197v); 1522 tenże → niżej: Jadwiga i Zofia; 1523 tenże jest stryjem Małg. Gostkowskiej [c. Wawrzyńca] (PG 15, 505); 1523 tenże zawiera ugodę z Pawłem prep. Ś. Ducha pod Poniecem i zobowiązuje się płacić [nadal] 1 grz. czynszu [rocznego] z Karśca, zapisaną [w 1451, → wyżej: Tomisław oraz → przyp. 11] prepozytowi przez swego ojca Tomasza; prep. ma za to odprawiać każdego roku trycezymę, tj. 15 mszy za przodków tegoż Rokossowskiego i kolejne 15 mszy za odpuszczenie jego grzechów (ACC 98, 91); 1528 tenże sprzedaje swej c. Elżbiecie 2 ł. os. w R. i 2 półł. os. w Pijanowicach z zastrz. pr. wykupu za 40 grz. (KoścZ 19, 132); 1529 [tenże?, może jeden z jego bratanków?] Mac. Rokossowski zapisuje wikariuszom [kat. pozn.] 50 grz. na swych dobrach R. i Bełczylas (CP 14, 643); 1530 tenże → niżej: Maciej zw. Eliaszem; 1532 tenże sprzedaje szl. Stan. Krzewskiemu [drugiemu mężowi swej c. Elżbiety] mieszcz. w → Poniecu całą swą cz. w R., tj. 2 ł. os., z zastrz. pr. wykupu za 70 grz.; w 1533 Krzewski sprzedaje wspomn. 2 ł. swej ż. Elżbiecie Rokossowskiej c. tegoż Macieja, a wd. po Janie Żytowieckim (KoścZ 19 k. 153, 155v); 1534 tenże kwituje [swego zięcia] Bernarda Kuczyńskiego [czyli Pakosławskiego] z 20 grz. posagu jego zm. ż. Katarzyny, a c. tegoż Macieja (KoścG 8, 282); 1534 tenże wspomn. jako zm. (TD, Monografia: Pijanowscy, bez podania źródła).

1477 Stan. Rokossowski dz. w R., → Karścu, Bełczylesie i Sławikowicach, [syn Tomisława], brat Eliasza [oraz Jana, Andrzeja, Wawrzyńca i Macieja zw. Zegadło] → wyżej: Eliasz.

1490-1511 Florian (Tworzyjan) Rokossowski (Rokoszowski) dz. w R., Bełczylesie, → Karścu i Sławikowicach, syn Łukasza, brat Jadwigi i Zofii (PZ 22, 125): 1490 tenże → wyżej: Łukasz; 1493 tenże kupuje od Agnieszki [Krajewskiej] wd. po Wojciechu z Drogoszewa jej cz. Krajewek za 45 grz. [→ wyżej: Łukasz, pod 1479-88]; w 1495 tenże sprzedaje tę cz. Janowi Pudliszkowskiemu za 200 grz. (PG 7 k. 17, 74; PG 10, 190v; PG 11, 99; KoścG 4, 78); 1493 tenże w sporze ze [swą siostrą] Jadwigą ż. Jana Przylepskiego (PZ 22, 125); 1493-99 tenże → wyżej: Eliasz; 1510-11 tenże → wyżej: Wawrzyniec.

1491-1539 Anna c. Eliasza i Anny Ostrowieckiej, siostra Macieja zw. Eliaszem, matka Zofii [i prawdop. Jadwigi] Rokossowskich oraz [prawdop.] Jana i Wawrz. Baranowskich: 1491 taż małoletnia → wyżej: Eliasz; 1502-09 tejże mąż Marcin Baranowski czyli Dobczyński zapisuje jej posag i wiano na Rusocinie i Dobczynie: 1502 po 300 grz.; 1509 po 150 grz. (PG 12, 255; PG 14, 150); 1513 wspomn. Marcin Baranowski → niżej; 1536 wspomn. Marcin w towarzystwie tejże Anny, swej ż., daje synowi Wawrz. Baranowskiemu całe swe wsie Chrząstowo i Olsze w pow. kośc. oraz Ochla17Marcin Baranowski, mąż Anny Rokossowskiej, kupił w 1532 od Mateusza Chwałkowskiego części wsi Zalesie Wielkie, Ochla i Leszkowo (obecnie nie istnieje) w pow. pyzdr. (PG 16, 508) os. w pow. pyzdr. (PG 17, 47); 1539 taż Anna, wd. po Marcinie Baranowskim, sprzedaje swej c. Zofii całą 1/2 Ochli z zastrz. pr. wykupu za 275 grz. (PG 17, 293).

1491 – zm. 1540 Maciej zw. Eliaszem, Rokossowski (Rokoszewski, Rokoszowski) dz. w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach, syn Eliasza i Anny Ostrowieckiej, brat Anny, ojciec Jakuba, Doroty [oraz Anny i Jadwigi?] (PG 69, 296; KoścZ 18 k. 321v, 569): 1491 tenże małoletni → wyżej: Eliasz; 1505 tenże sprzedaje za 130 grz. Janowi Błociszewskiemu pleb. w Lubiniu swe dobra w Dzierżanowie i Malechowie, otrzymane po śmierci swej matki Anny i po śmierci Katarzyny opatki w Owieńskach (ciotki Anny; PG 13, 54v; PG 65, 62v; por. PG 13, 132v; KoścZ 19, 3v-4; KoścZ 22, 6v-7); 1508-11 tenże → wyżej: Wawrzyniec; 1509 tenże sprzedaje Janowi Włostowskiemu 4 ł. os. we wsi Bełczylas za 40 grz. (PG 14, 136); 1510-17 tenże → niżej: Jadwiga i Zofia; 1511 tenże brat cioteczny Heleny, Jadwigi, Anny, Elżbiety i Barbary cc. zm. Katarzyny [siostry swej matki] i [jej drugiego męża] Wawrz. Lipowskiego; w 1513 występuje jako ich wuj (PG 14, 284; PG 68, 267v); 1511 tenże ma zrezygnować Wojc. Czekanowskiemu [czyli Lipowskiemu, Dzierżanowskiemu, dz. w → Ostrowiecznie, synowi Kat. Ostrowieckiej i jej pierwszego męża Andrzeja Czekanowskiego] 1/4 Dzierżanowa za 50 grz.; w 1512 sprzedaje mu swe części w Dzierżanowie za 300 grz. (KoścG 7, 66; PyZ 17, 7); 1512 tenże zapisuje swej ż. Annie c. Jana [Starszego] z → Rąbinia podsędka pozn. po 200 grz. posagu i wiana na 1/2 swych części w R., Bełczylesie i Karścu (KoścZ 18, 321v; KoścZ 19, 25v; KoścZ 22, 26); 1512 tenże → niżej: Barbara i Małgorzata; 1513 tenże i Jan Baranowski poręczają za Marcina Baranowskiego [męża Anny, siostry tegoż Macieja] (MS 4 nr 10378); 1514 [tenże?] Mac. Rokossowski poręcza Ulrykowi z Elsendorf [niezident.] celnikowi w → Poniecu za dzieci Jana Sowińskiego, że skwitują one Ulryka z główszczyzny za zabitego przez Ulryka Jana (PG 69, 93); 1514 tenże pozywa Jana i Piotra Rąbińskich o 200 grz. posagu ich siostry Anny, swej żony; a 1516 tenże kwituje Piotra Rąbińskiego ze 100 grz., tj. połowy z 200 grz. [posagu], zapisanego wspomn. Annie przez jej ojca (KoścZ 18, 569; KoścG 69, 296); 1516-19 tenże → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1519 tenże i jego ż. Anna, pani wienna w Bełczylesie, zobowiązują się sprzedać Janowi i Marcinowi Strobiszewskim [ze Strobiszek w pow. kośc., obecnie nie istnieją] 4 ł. os. w Bełczylesie z zastrz. pr. wykupu za 40 grz. (KoścZ 19, 70v; KoścZ 22, 62v; KoścZ 23, 102v); 1519 Anna Rąbińska ż. tegoż Macieja kwituje swego brata Jana Rąbińskiego z 200 grz. swego posagu (KoścZ 23, 99v); 1520 tenże wyznacza swą ż. Annę Rąbińską, Piotra Pijanowskiego [syna Macieja zw. Zegadło] i Jana Siedleckiego [męża Agnieszki z → Rąbinia] opiekunami swych dzieci i dóbr w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach (PG 15, 370v); 1522 tenże występuje jako wuj [był jej bratem ciotecznym, → wyżej: pod 1511] Jadwigi z Ostrowieczna i Malechowa ż. Mik. Psarskiego (KoścZ 22, 79v; KoścZ 19, 92v); 1527 tenże → p. 2; 1527 [prawdop. tenże] Mac. Rokossowski poręcza Stan. Ujejskiemu [później mąż Anny Rokossowskiej, c. tegoż? Macieja] za Stan. Krajewskiego (KoścG 8, 107v); 1528 tenże Mac. Rokossowski18Niewątpliwie to Maciej syn Eliasza kupił Chwalęcinko. Jeszcze bowiem w 1542 Jakub syn naszego Macieja pozwany został przez Marcina Kębłowskiego o posag jego matki Małg. Kolnickiej zapisany na Chwalęcinku (KoścZ 27, 329) kupuje od Mac. Dobczyńskiego dz. w Panience całe Chwalęcinko za 260 grz., a 1531-40 sprzedaje tę wieś: 1531 Stan. Krajewskiemu, 1540 Sebastianowi Żytowieckiemu (PG 16 k. 245v, 448v; PG 17, 357); 1530 tenże oraz [jego brat stryj.] Maciej syn Wawrzyńca i [jego stryj] Mac. Pijanowski [zw. Zegadło] z jednej strony, a z drugiej Jan Karsiecki dz. w Karścu rozgraniczają R. i Karsiec [→ p. 2] (KoścZ 25, 17, dawniej k. 13; BR 533, 54); 1531 temuż daje Jan Zakrzewski cz. stawu w borze [nal. do] wsi Karsiec (KoścZ 19, 147v); 1534 tenże dz. w Chwalęcinku (KoścZ 25, 216v); 1534 tenże Maciej syn Eliasza jako dz. w Sławikowicach zawiera ugodę z Mik. Chełmskim dz. w Dzięczynie dot. granicy Sławikowic i Dzięczyny (KoścZ 25, 223); 1534 tenże wraz z [swymi braćmi stryj.] Tomaszem [synem Macieja zw. Zegadło] i Maciejem synem Wawrz. Rokossowskiego wytyczają wraz z dziedzicami z Dzięczyny granice R. i Dzięczyny [→ p. 2] (KoścZ 25, 228v-229, dawniej k. 222v-223); 1537 [tegoż?] Mac. Rokossowskiego wyznacza Wojc. Zakrzewski opiekunem swych dzieci (PG 17, 149); 1538 tenże sprzedaje Janowi Gostyńskiemu 10 grz. czynszu rocznego na całych swych częściach w R., Karścu i Bełczylesie z zastrz. pr. wykupu za 200 grz. (KoścZ 19, 174v); 1540 tenże wyznacza swych powinowatych (affines) Jana Rąbińskiego [brata swej ż. Anny] i Feliksa Brodnickiego opiekunami swych dzieci Jakuba i Doroty oraz dóbr w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach (PG 17, 404v); 1540 [prawdop. tenże] Mac. Rokossowski sprzedaje Mik. Pudliszkowskiemu 6 grz. czynszu rocznego na cz. Karśca i całej wsi Sławikowice z zastrz. pr. wykupu za 115 grz.; tenże sprzedaje Eustachemu, Katarzynie, Annie i Jadwidze dzieciom zm. Jana Miaskowskiego [i pasierbom Jadwigi Rokossowskiej, która była c.? tegoż Macieja] całe swe części w R. i Bełczylesie z zastrz. pr. wykupu za 400 grz. (PG 17, 341); 1540 tenże Maciej wspomn. jako zm. (KoścG 8, 467v).

1493-1522 Jadwiga Królikowska i 1499-1522 Zofia, Rokossowskie, dziedziczki w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach [cc. Łukasza], siostry Floriana: 1493 taż Jadwiga z bratem → wyżej: Florian; 1499 tejże Zofii zapisuje jej mąż Marcin Piątkowski po 2000 zł posagu i wiana na cz. wsi Piątek Wielki [pow. kal.] (PG 12, 30v); 1499-1500 taż Jadwiga sprzedaje [swemu szwagrowi] Marcinowi Piątkowskiemu swe części we wsiach Królikowo, Biała, Łagiewniki, Lipice, Lądek i Wielołęka [w pow. kon.] za 200 grz. (PG 12, 65v; KG 2, 299v; por. PyG 89 k. 167v, 169, 178); 1507 te siostry sprzedają swe dobra po ojcu → wyżej: Eliasz; 1507 te siostry → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1510, 1515, 1517 za tę Jadwigę ręczy Mac. Rokossowskiemu jej mąż Jan Przylepski, że uwolni ona od roszczeń osób trzecich swe części dziedz. w R., Bełczylesie, Karścu i Sławikowicach, które sprzedała Eliaszowi, ojcu Macieja [w 1507, → wyżej: Eliasz] (KoścG 6 k. 119, 159, 384v); 1513 taż Jadwiga, w towarzystwie stryja Jana Sławieńskiego archid. pszcz. i wuja Jana Jurkowskiego, sprzedaje wikariuszom kat. pozn. 2 grz. czynszu rocznego zapisanego na wsi Przylepki z zastrz. pr. wykupu za 24 grz. (PG 14, 405); 1522 te siostry oraz Mac. Rokossowski syn zm. Wawrzyńca i Mac. Pijanowski [zw. Zegadło] wprowadzeni w posiadanie 1/5 Unięcic [k. Krobi, obecnie Chumiętki] oraz całego folw. i dworu tamże; wwiązanie następuje z tytułu 50 kóp [gr] posagu i wiana, które zm. Jan Unięcki oprawił swej zm. ż. Małg. Rokossowskiej, a ciotce (amita) Macieja syna Wawrzyńca, tychże sióstr oraz Mac. Pijanowskiego [tak źródło, choć Pijanowski nal. do pokolenia starszego w stosunku do tychże sióstr oraz wobec Macieja syna Wawrzyńca] (KoścZ 24, 243; PG 70, 478).

1504-19 Barbara Rogowska i 1506-23 Małg. Gostkowska, Rokossowskie, dziedziczki niedz. w R., Bełczylesie, Włostowie i → Rogowie, cc. Wawrz. Rokossowskiego i jego pierwszej ż. Katarzyny (Doroty) [z → Rogowa i Włostowa], siostry przyrodnie Jana i Joanny [o nich → wyżej: Wawrzyniec, pod 1511-12] oraz Macieja: 1504 taż panna Barbara sprzedaje Janowi z Dębna [pow. pyzdr., synowi Ambrożego Pampowskiego] całe swe części po rodzicach we Włostowie i Rogowie za 100 grz. (PG 12, 290); 1506 te siostry Barbara i Małgorzata cc. Wawrz. Rokossowskiego pozywają wojewodę sier. Ambrożego Pampowskiego o wygnanie z Rogowa i Włostowa, które to dobra otrzymały po śmierci Andrzeja Rogowskiego (PG 65, 156v); 1507 te siostry niedz. Barbara ż. Marcina Lampaszka Golińskiego [z Golinki] i panna Małgorzata, cc. Wawrz. Rokossowskiego, w towarzystwie stryja Stan. Domaradzkiego [czyli Stan. Konarskiego?, a więc brata Małg. Konarskiej drugiej ż. Wawrz. Rokosssowskiego] i wuja Pawła Kębłowskiego, sprzedają wspomn. Janowi z Dębna całe swe części Włostowa i Rogowa za 2000 zł węg. (PG 13, 108v); 1507 taż Barbara kupuje od Doroty ż. Wojc. Drzazgi dz. w Starym Kobylinie [pow. pyzdr.] 1 ł. os. i 3 ł. opust. w Starym Kobylinie z zastrz. pr. wykupu za 30 grz. (PG 13, 133); 1510-13 taż Barbara ż. Marcina Lampaszka z Golinki oraz taż panna Małgorzata c. Doroty19Tylko tutaj Małgorzata trzykrotnie nazwana została córką Doroty z Rogowa i Włostowa wdowy po Wawrz. Rokossowskim. Inne znane nam źródła nie potwierdzają tych informacji. Zakładamy więc, że zaszła pomyłka w imieniu matki i Małgorzata może być tożsama z Małgorzatą siostrą Barbary, które występują wielokrotnie jako cc. Katarzyny (a nie Doroty) z Rogowa i Włostowa oraz Wawrzyńca z R., który żył do 1513 (→ p. 3: Wawrzyniec) Rogowskiej z Rogowa i Włostowa wd. po Wawrz. Rokossowskim w sporze z Szymonem, Jerzym i Mikołajem braćmi z Rogaczewa [Wielkiego] ss. Mik. Żydówki Rogaczewskiego: 1510 te siostry pozwane wraz z Andrzejem synem zm. Jana Rogowskiego; 1512-13 te siostry pozwane o 80 grz. posagu po zm. Barbarze wd. po Michale Rogowskim, babce Andrzeja, a ciotce Mik. Żydówki Rogaczewskiego ojca powodów Szymona i jego braci (KoścZ 18 k. 139, 346v-347; KoścG 7, 113v); [ok. 1510] taż Małgorzata i jej siostra rodz. taż Barbara ż. Marcina Lampaszka oraz Anna matka Marcina Lampaszka z Golinki [i Brylewa] zawierają ugodę z Ambrożym20Zapiska pod 1511, ale wiemy, że Ambroży z Pępowa zm. w 1510, czyli zajść tu musiała pomyłka w dacie (→ Pępowo, przyp. 13) Pampowskim i jego synem Janem dot. dóbr Włostowo, Rogowo i Brylewo; te siostry kwitują Pampowskich z 60 grz. za swe dobra po matce w R. i Włostowie (PyG 10, 4v-8 – pod 1511); 1512 tejże Małgorzacie zapisuje jej mąż Wojc. Gostkowski po 50 zł posagu i wiana na 1/2 swej cz. w Gostkowie (KoścZ 19, 23v); 1512 taż Barbara ż. Andrzeja Starokobylińskiego i taż Małg. Gostkowska, w towarzystwie brata stryj. Mac. Rokossowskiego [syna Eliasza] i wuja Wojc. Skoroszewskiego, sprzedają Andrzejowi Karchowskiemu swą cz. Brylewa za 80 grz. (KoścZ 19, 27v; KoścZ 22, 29); 1513 te siostry pozywają swego ojca o posag swej matki Katarzyny → wyżej: Wawrzyniec; 1514 taż Barbara ż. Andrzeja Starokobylińskiego pozywa spadkobierców [swego ojca] Wawrz. Rokossowskiego o posag swej zm. matki Katarzyny, pierwszej ż. Wawrzyńca (KoścZ 18, 492); 1514 taż Małg. Gostkowska pozywa [swego brata przyrodniego] Macieja syna zm. Wawrzyńca o to, że Wawrzyniec wziął za Katarzynę matkę Małgorzaty z jej dóbr po rodzicach 100 grz. posagu i zabezpieczył je na 1/2 połowy R. i Bełczylasu (KoścZ 18, 504); 1515 taż Barbara kwituje swego brata [przyrodniego] Macieja syna zm. Wawrzyńca z 50 grz. posagu [swej matki] (KoścG 7, 190); 1517 taż Barbara → niżej: Maciej syn Wawrzyńca; 1517 taż Małgorzata wprowadzona w posiadanie swych dóbr dziedz., tj czwartych części wsi Bełczylas i R. [→ niżej: kmiecie w R.] oraz w połowę sumy 100 grz., którą tytułem posagu wniosła do tych wsi matka Małgorzaty, tj. zm. Kat. Rogowska, swemu mężowi Wawrz. Rokossowskiemu; burgrabia kośc. wydziela Małgorzacie w R. 1/2 dworu tzn. fortalicjum z fosą, 1/4 dwóch stawów pod tym fortalicjum, 1/4 folw., 1/4 wiatraka, 1/4 łąk oraz borów, lasów i zapustów, 1/4 karczmy os. i 1/8 karczmy opust. (KoścZ 23, 38-39); 1519 taż Barbara kupuje od swego męża Andrzeja Starokobylińskiego jego cz. Starego Kobylina po ojcu (wraz z cz., którą kupił za 30 grz. od swego brata Marcina) za 50 grz. (PG 15, 267); 1519 taż Małg. Gostkowska sprzedaje swą cz. w R. → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1522 wspomn. Andrzej ze Starego Kobylina kupuje od Jerzego Konarskiego [syna Andrzeja Konarskiego, bratanka Małgorzaty drugiej ż. Wawrz. Rokossowskiego] cz. R. z zastrz. pr. wykupu za 72 1/2 grz.; cz. tę Konarski uzyskał [niegdyś] z racji przysądzonych przezysków od zm. Wawrz. Rokossowskiego [→ wyżej: Wawrzyniec, pod 1517] (PG 15, 448v); 1523 taż Małg. Gostkowska, w towarzystwie stryja Mac. Pijanowskiego [zw. Zegadło] i wuja Jana Łąckiego [z Łęki Małej k. Ponieca?], sprzedaje swemu bratu stryj. Piotrowi Pijanowskiemu [synowi Macieja zw. Zegadło] 1/4 części w R. i Bełczylesie, wniesione przez zm. Katarzynę, matkę tejże Małgorzaty, Wawrz. Rokossowskiemu [tj. chodzi o jej oprawę zapisaną na tych wsiach, → wyżej: pod 1514], z zastrz. pr. wykupu za 50 grz. (PG 15, 505).

1510 [Małg.] Rokossowska wd. [po Janie Unięckim] i [Mik. Gardzina Lubrański] wda kal. dziedzice w Unięcicach [obecnie Chumiętki, k. Krobi] (LBP 113); 1522 taż Małg. Rokossowska dz. w Unięcicach i wd. po Janie Unięckim wspomn. jako zm. → wyżej: Jadwiga i Zofia.

1514-34 (zm. 1534-45) Mac. Rokossowski dz. w R., Bełczylesie i Unięcicach, syn Wawrz. Rokossowskiego i [jego trzeciej ż.] Małg. Kobylnickiej, brat przyrodni Jana i Joanny [o nich → wyżej: Wawrzyniec, pod 1511-12] oraz Barbary i Małgorzaty, ojciec Adama, Andrzeja, Agnieszki i Łucji (PG 16, 88; KoścZ 25, 223v): 1514-15 tenże → wyżej: Barbara i Małgorzata; 1516 tenże → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1517 [prawdop. tenże] Maciej → wyżej: Wawrzyniec; 1517 tenże sprzedaje swej matce Małg. [Kobylnickiej czyli] Rokossowskiej całe swe części dziedz. w R. i Bełczylesie z zastrz. pr. wykupu za 50 grz.; są to części, które stanowiły macierzyznę Barbary ż. Andrzeja Starokobylińskiego, a siostry przyrodniej tegoż Macieja, i które Małgorzata matka tegoż Macieja kupiła od Barbary za tę samą sumę (KoścZ 19, 65; KoścZ 22, 57v); 1522 tenże zapisuje ż. Małgorzacie c. Jerzego Tworzyjańskiego [i Katarzyny z Górzna] po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 swych dóbr w R. i Bełczylesie (PG 15, 471); 1522 tenże → wyżej: Jadwiga i Zofia;

1525 tenże Maciej sprzedaje [swej teściowej] Katarzynie wd. po Jerzym Tworzyjańskim 1/2 ł. os., 1 1/4 ł. opust., 1/4 wiatraka i 1/4 karczmy w R. oraz swą cz. w Bełczylesie z zastrz. pr. wykupu za 33 grz.; w 1527 tenże kwituje Katarzynę z tej sumy (KoścZ 19, 116; KoścZ 22, 98v; KoścZ 24, 530); 1527 tenże → p. 2; 1527 wspomn. Małgorzacie ż. tegoż Macieja winien jest [jej brat] Andrzej Tworzyjański 15 grz. (KoścG 8, 112); 1530 [tenże?] Mac. Rokossowski jednym z sędziów polubownych w sporze Małg. Włostowskiej wd. po Bartłomieju Kąkolewskim, a obecnie ż. Jana Grunowskiego, z Janem i Piotrem Czackimi z → Rogowa (KoścG 8, 172-173); 1530-34 tenże → wyżej: Maciej zw. Eliaszem; 1545 tenże wspomn. jako zm. (PG 19, 213v).

1517-20 Małg. Rokossowska (Rokoszewska), wd. po Mac. Sulewskim [k. Osiecznej, obecnie Sulejewo]: 1517 taż pozywa Piotra Sierpowskiego o główszczyznę za swego męża zabitego przez Sierpowskiego; w 1518 Piotr ma zapłacić 50 grz. tejże Małgorzacie oraz Gabrielowi i Janowi z Sulewa, braciom zabitego Macieja; w 1520 taż kwituje Piotra Sierpowskiego z 25 grz. główszczyzny (KoścZ 23, 17; KoścG 8 k. 10v, 32v).

1520-24 (zm. 1524-27) Piotr, 1521 – zm. 1540 Tomasz, 1521-33 Elżbieta i 1540 Jadwiga Rokossowscy (Rakoszowscy), Pijanowscy, dziedzice w R., → Pijanowicach, Bełczylesie i Górznie, dzieci Macieja zw. Zegadło i Anny z Górzna, rodzeństwo Doroty, Urszuli i Kat. Pijanowskich: 1520 tenże Piotr Pijanowski i 1534 tenże Tomasz z R. → wyżej: Maciej zw. Eliaszem; 1521 ciż Piotr i Tomasz z siostrami Katarzyną, Urszulą i Elżbietą → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1523 tenże Piotr kupuje cz. R. → wyżej: Barbara i Małgorzata; 1524 tenże Piotr sprzedaje ż. Annie c. zm. Jana Włostowskiego całe swe części Górzna i R. z zastrz. pr. wykupu za 100 zł węg.; otrzymuje od niej wieczyście jej cz. Włostowa Małego (KoścZ 19, 107; KoścZ 22, 93); 1528-33 taż Elżbieta kupuje 2 ł. w R. → wyżej: Maciej zw. Zegadło; 1540 taż Jadwiga Rokossowska wd. po Janie z Górzna, obecnie ż. Mik. Karmińskiego (KoścG 8, 447v); 1540 taż Jadwiga Gorzyńska ż. Mik. Karmińskiego kupuje od swego brata Tomasza Pijanowskiego cz. Górzna za 500 grz. (PG 17, 341).

1533-44 Anna Rokossowska, c. Macieja [zw. Eliaszem?] Rokossowskiego [czy taż Anna tożsama jest z Anną ż. Jana Kluczewskiego?, → niżej: pod 1557-85]: 1533 tejże zapisuje jej mąż Stan. [Hinczka] Ujejski21Cieplucha 188, podaje niedatowaną wiadomość, że Stan. Ujejski był drugim mężem Anny wd. po Janie Kokorzyńskim. Tę informację poddaliśmy w wątpliwość w haśle → Krzon, przyp. 4. Źródła potwierdzają jednak, że Jan Młodszy Rąbiński czyli Kokorzyński, syn Sędziwoja z → Rąbinia (a nie jego wnuk, jak również nieściśle podaliśmy w haśle → Krzon, p. 3), miał dwie żony: Katarzynę z Lasocic (wspomn. jako zm. w 1511), potem Annę Trzcieńską (z Trzcianki k. Opalenicy) wspomn. jako zm. w 1535. Ta Anna Trzcieńska, po śmierci Jana Rąbińskiego, została ż. Stan. Hinczy Ujejskiego, który z kolei po jej śmierci ożenił się z Anną Rokossowską [z Ujazdu k. Grodziska Wlkp.] po 400 zł posagu i wiana na 1/2 swych części w Białym Jeziorze, Krzonie, Skoraczewie i Prętkowicach oraz na 1/2 m. Ziemina z 1/2 młyna wodnego na rz. Obrze (PG 16, 556); 1544 taż wd. po wspomn. Stanisławie [→ Prętkowice, p. 3] (KoścG 8, 588v).

1534-63 Jadwiga Rokossowska (Rokoszowska) [c. Macieja Rokossowskiego zw. Eliaszem?]: 1534 taż z mężem Janem Miaskowskim z Miaskowa, Kleszczewa i Bodzewa (PG 16, 621v); 1540 tejże Jadwigi [pasierb] Eustachy z siostrami → wyżej: Maciej zw. Eliaszem; 1548-54 [tejże pasierb] Eustachy występuje jako siostrzeniec Jakuba Rokossowskiego → niżej: Jakub; 1554 taż wd. po Janie Miaskowskim z [pasierbem] Eustachym Miaskowskim z Miaskowa, Bodzewa i Kleszczewa (PG 98, 2v); 1558 wspomn. Eustachy z siostrami Katarzyną, Anną i Jadwigą Miaskowskimi (KoścG 12, 18v); 1563 taż Jadwiga kupuje od Eustachego Miaskowskiego całe Miaskowo z zastrz. pr. wykupu za 400 zł (PG 20, 253v).

1537-51 Jadwiga Rokossowska [prawdop. c. Anny Rokossowskiej i Marcina Baranowskiego czyli Dobczyńskiego]: 1537 tejże zapisuje jej mąż Jan Przetocki syn Jana Nojewskiego: 1537 po 400 grz. posagu i wiana na połowach swych części w Krobielewie i Przetocznie; 1551 po 400 grz. i 100 zł posagu i wiana na 1/2 Bobowicka i cz. Krobielewa (PG 17, 77; PG 18, 664v); 1564 tejże syn Stan. Przetocki → niżej.

1539-70 Zofia Rokossowska, Małgowska, Baranowska, c. Anny Rokossowskiej i Marcina Baranowskiego czyli Dobczyńskiego, siostra [prawdop. rodz.] Jana i Wawrz. Baranowskich [i zapewne też Jadwigi Rokossowskiej] (TD): 1539 taż z matką → wyżej: Anna; 1553-59 taż Zofia ż. Wojc. Małgowskiego [z Małgowa, pow. pyzdr.]; w 1553 wraz ze swym bratem ciotecznym Jakubem Rokossowskim (PG 17 k. 293, 441v; PG 19, 65); 1560 wspomn. Wojc. Małgowski → niżej: Jakub; 1557-58 taż w sporze ze [swą bratanicą] Anną c. zm. Wawrz. Baranowskiego o części po swej matce [Annie] we wsiach Zalesie [Wielkie], Leszkowo [obecnie nie istnieje] i Ochla [wsie w pow. pyzdr.] (PG 101, 1071; PyG 4, 393; → przyp. 17); 1564 taż sprzedaje swemu siostrzeńcowi Stan. Przetockiemu swą oprawę zapisaną jej na dobrach Małgów, Wziąchów i Sobiesiernie w pow. pyzdr. za 500 grz.; taż zachowuje sobie ich dożywotnie użytkowanie (PG 20, 312); 1566 tejże Zofii wd. po Wojc. Małgowskim daje Jakub Rokossowski w dożywotnie użytkowanie dobra Małgów, Wziąchów, Lutkowy i Sobiesiernie (PyG 20, 561v; PG 20, 467v; PG 108, 775); 1570 taż Zofia ż. Jana Rajskiego [z Rajska, pow. kal.] (KalG 59, 24); 1570 taż wwiązana w dobra Stan. Kościeleckiego kaszt. bydgoskiego [męża wspomn. Anny c. Wawrz. Baranowskiego, a wd. po Krzysztofie Gostyńskim], tj. w wieś Ochla (PyG 25, 227v).

1540-47 Dorota Rokossowska (Rokoszewska), c. Macieja zw. Eliaszem i Anny Rąbińskiej, siostra Jakuba [oraz Anny i Jadwigi?]: 1540 taż → wyżej: Maciej zw. Eliaszem; 1547 tejże Dorocie, swej narzeczonej, Bartłomiej Piotrowski [czyli Chaławski] zapisuje po 500 zł posagu i wiana na 1/2 Piotrowa [k. Czempinia] oraz na połowach swych części w Chaławach i Chyrzynie (KoścZ 19, 216); 1573 Jan Piotrowski wywodzi swe szlachectwo po matce, tejże [zm.?] Dorocie Rokossowskiej, z h. Glaubicz czyli Karp (MHP nr 420).

1540 – zm. 13 VII 1580 Jakub Rokossowski (Rokoszowski, Rokoszewski) dz. m. in. w R., syn Macieja zw. Eliaszem i Anny22W PSB 31, 534, błędnie podano, że Jakub był synem Małg. Tworzyjańskiej, drugiej ż. Macieja zw. Eliaszem. Owa Małgorzata była ż. Macieja syna Wawrzyńca Rokossowskiego (→ p. 3) Rąbińskiej, brat Doroty [oraz Anny i Jadwigi?], poseł na sejmy, burgr. ziemski kośc. 1554-64 (TD), podsędek pozn. 1559-69, podkom. pozn. 1569-72, star. ostrzeszowski 1569-80, kaszt. śremski 1572-78, podskarbi nadworny 1574-78, podskarbi wielki 1578-80 (UDR I/2, 227; UDR X, 199; TD; PmP nr 158; PSB 31, 534-538, tamże pozostałe źródła): 1540 tenże z siostrą Dorotą → wyżej: Maciej zw. Eliaszem; 1543 tenże student → p. 6;

1544-80 tegoż Jakuba dobra w pow. kośc.: 1544-57 tenże kupuje: 1544 cz. Żytowiecka; 1547-49 części Oporowa i Oporówka; 1548 części Górzna; 1552-57 części Żytowiecka i Pijanowic (PG 18 k. 141v, 365v, 406, 416, 473; PG 19 k. 35v, 726v; PG 91, 380; PG 101, 619; KoścG 9, 68v; por. PG 97, 83); 1554-59 zamienia się z Jakubem Kopaszewskim czyli Żytowieckim rolami w Żytowiecku i Pijanowicach (KoścZ 20, 22v; PG 19 k. 208v, 461; KoścZ 17, 772v; PG 101, 619; KoścG 10, 375v); 1561 oddaje Wojc. Pijanowskiemu [synowi Tomasza z R. i Pijanowic] cz. Pijanowic, w zamian za 400 zł pol. i cz. R.; w 1565 wprowadzony do tej cz. R. (PG 15, 680; PG 20, 76; PG 105, 680v; KoścG 17, 19); 1563 sprzedaje cz. Karśca i całe Sławikowice (PG 20, 262); 1566 dz. w Bełczylesie (ASK I 4, 289); 1567 sprzedaje Melchiorowi Konarzewskiemu [z Konarzewa w pow. kośc.] całe części dziedz. w R., Bełczylesie i całe Sławikowice z zastrz. pr. wykupu za 9000 zł (PG 20, 623); 1566, 1580 posiada cz. Karśca (ASK I 4, 243; ŹD 71); 1580 posiada części w Żytowiecku i Bełczylesie (ŹD 90);

1557 tegoż Jakuba dobra w pow. wał.: król Zygmunt August nadaje w dożywocie temuż Jakubowi wieś → Popielewo (MS 5 nr 8124, nadanie nie zrealizowane);

1558-78 tegoż Jakuba dobra w pow. wsch.: 1558 zawiera ugodę z Ludwikiem Krzyckim o gran. lasów wsi Długie Stare i Długie Nowe; dziedziczkami części w obu dziedzinach są Barbara i [ż. tegoż Jakuba] Katarzyna, cc. zm. Hieronima Gościejewskiego (WsG 4, 237); 1564-78 posiada cz. wsi → Długie Nowe (IBP 311; ASK I 4, 308; ASK I 6, 666; ŹD 100); 1566 sprzedaje [swemu zięciowi] Łukaszowi Rydzyńskiemu 1/2 placu na przedm. Wschowy, którą dotąd wspólnie posiadali (PG 20, 475); 1566 Katarzyna ż. tegoż Jakuba oraz Wojc. Dłuski i Stefan Wilkowski dzielą dobra zw. Dawidowskie we wsiach Długie Stare, Długie Nowe i Przybyszewo (KoścG 19, 56v-57);

1559-80 tegoż Jakuba dobra w pow. pozn.: 1559-63 dzierżawi wsie nal. do joan. pozn. [→ Psarskie k. Poznania] (PG 103, 724v; PG 107, 166); 1565-71 kupuje: 1565 Chyby; 1567 połowy wsi Boguniewo, Nienawiszcz i Zalasewo; 1570 cz. Przeźmierowa; 1571 cz. Spławia (PG 20 k. 429av, 632; PG 21 k. 84, 191v); 1571 sprzedaje cz. Spławia (PG 21, 228v); 1577-80 posiada wsie: 1577 Chyby; 1580 Żyrzyn, Grobia i Kaczlin (ASK I 5, 684; ŹD 8, 20); 1571-80 posiada [w dobrach Sieraków]: 1571 kupuje od Łukasza Górki m. Sieraków z wsiami Jaroszewo, Góra, Kłosowice, Zatom Stary i Nowy, Bukowiec, Chorzępowo, Tuchola, Rzyżyno i Sitowiec [wieś obecnie nie istnieje], w 1571 sprzedaje wsie Kłosowice, Góra i Jaroszewo (PG 21 k. 205, 224), 1577 posiada [w dobrach Sieraków] wsie Góra, Kłosowice i Jaroszewo oraz młyny Niziołek i Borowy (ASK I 5 k. 714, 715), 1580 posiada m. Sieraków z wsiami Góra, Zatom Stary i Nowy, Kłosowice, Chorzępowo, Tuchola, Jaroszewo i Bukowiec (ŹD s. 20, 34, 35); 1579-80 posiada Szamotuły23Najpóźniej w połowie XV w. dobra szamotulskie podzielone zostały między Jana i Piotra ss. Dobrogosta Świdwy z Szamotuł. W XVI w. wśród spadkobierców tych dóbr są zarówno Łukasz Górka (jako spadkobierca części nal. do Andrzeja, syna Piotra Świdwy), jak i Jakub Rokossowski z synem Janem (Jan ożenił się z Zofią c. Jana Świdwy) oraz Broniewscy (z Broniewa, pow. nak.), z których Jan, syn Prokopa, ożenił się z Urszulą, drugą c. Jana Świdwy (ostatniego z Szamotulskich, zm. ok. 1579-81). W 1616 Andrzej Rokossowski sprzedał swą cz. dóbr Szamotuły Annie Stanisławowej Węgierskiej (PG 33, 187) i Stobnicę: 1579 wwiązany w dobra, które kupił od Stanisława z Górki, tj. do zamku i m. Szamotuły, do dworu w m. Stobnica oraz wsi Brączewo, Brodziszewo, Gaj, Gałowo, Gąsawy, Jaryszewo, Jastrowie, Kępa, Nowa Wieś, Pęckowo, Piotrkowo, Podlesie, Popowo, Popówko, Sycyn i Szczepankowo (PG 135, 408-410), 1580 posiada Szamotuły, części wsi Gaj, Kępa, Brodziszewo, Jastrowie, Gałowo, Szczuczyn i Nowa Wieś oraz całe młyny Grabowiec i Mędzikowski [w Mędzikowie] i wieś Gąsawy (ŹD s. 24, 31, 32);

1560-71 tegoż Jakuba dobra w pow. pyzdr.: 1560 temuż daje wieczyście Wojc. Małgowski [mąż Zofii Rokossowskiej] swe części wsi Lutkowy i Sobiesiernie [wsie obecnie nie istnieją] oraz Małgów i Wziąchów (PG 19, 867); 1563-71 sprzedaje swe części w tych wsiach (PG 20 k. 223, 578; PG 21, 232; PG 107, 227v); 1566 → wyżej: Zofia;

1566 tegoż Jakuba dobra w pow. piotrkowskim: tenże kupuje od Łukasza Górki wsie Bogdanów i Wola Bogdanowska (PG 20, 465v);

1567-79 tegoż Jakuba dobra w pow. kcyn.: 1567-70 tenże kupuje całe m. Margonin z wsiami Margońska Wieś, Wiśniewo, Gidkowice [obecnie Witkowice] oraz Garbowo i Biekowo [obie wsie obecnie nie istnieją] (PG 20, 564; WsG 6, 47); 1571-72 sprzedaje te dobra (PG 21 k. 199, 309v); 1574 zapisuje [drugiej] ż. Reginie Kościeleckiej po 7000 zł pol. posagu i wiana na m. Margonin i wsiach Margońska Wieś, Garbowo i Gidkowice (PG 21, 433); 1577 kupuje części wsi Lipiny i Borowo; w 1579 wwiązany w te dobra (PG 21, 725v; PG 133, 126v; PG 134, 158v; KcG 24, 309);

1568 tegoż Jakuba dobra w pow. krak.: kupuje od Stan. Górki wieś Kobierzyn, którą następnie rezygnuje wieczyście Feliksowi Ługowskiemu celnikowi ruskiemu (PG 20 k. 717v, 738);

1579 tenże Jakub wprowadzony w posiadanie dóbr Mac. Orłowskiego w ziemi pruskiej (PG 134, 86v);

1547-54 tenże Jakub występuje: 1547 jako brat stryj. Adama i Andrzeja Rokossowskich (KoścZ 29, 59v); 1548-54 jako wuj Eustachego Miaskowskiego [pasierba Jadwigi Rokossowskiej] (KoścG 9, 47; PG 98, 828v); 1553 jako brat cioteczny Zofii Baranowskiej [c. Anny Rokossowskiej] ż. Wojc. Małgowskiego (PG 19, 65); 1554 jako wuj Katarzyny c. zm. Stan. Słupskiego i Anny Bieczyńskiej (PG 98, 441);

1551-77 tegoż Jakuba wyznaczają opiekunem swych dzieci i dóbr: 1551 Mac. Karchowski (KoścZ 19, 223); 1554 Ambroży Przyborowski (PG 19, 220v); 1561 Adam Żytowiecki (KoścZ 20, 41); 1561 Zygmunt Kawiecki [ojciec Zofii ż. Adama Rokossowskiego] (PG 105, 471v); 1563 Prokop Broniewski chorąży kal. i sekretarz król. (KoścG 14, 219v); 1572 Jan Malechowski mąż Barbary Gościejewskiej [która była siostrą Katarzyny, ż. tegoż Jakuba] (PG 122, 513v); 1576 Jan Gajewski pisarz grodzki kal. (KalG 4, 352v); 1577 Andrzej z Bnina Opaliński (WschG 7, 12);

1554-66 tegoż Jakuba [pierwsza] ż. Katarzyna c. zm. Hieronima Gościejewskiego [burgr. w → Poniecu 1526-35 z ramienia Ambrożego Pampowskiego, wnuka Ambrożego starosty gen. wlkp.], siostra Barbary ż. Jana Malechowskiego [z Konar] (KoścG 10, 273v-274; KoścG 19, 56v-57; WsG 4, 237); 1574 tegoż [druga] ż. Regina c. zm. Janusza z Kościelca wdy sier. i starosty gen. wlkp. (PG 21, 433); 1584-95 wspomn. Regina Kościelecka wd. po tymże Jakubie, a ż. Wojc. Mycielskiego [z Mycielina, pow. kal.], pani wienna w R. (KoścG 38, 307; PG 165, 137v; TD);

1566-80 tenże Jakub → niżej: pobór.

1545-83 (zm. 1583-84) Adam i 1545-1600 (zm. 1600-03) Andrzej Rokossowscy (Rakoszowscy) dziedzice w R., ss. Mac. Rokossowskiego i Małg. Tworzyjańskiej, bracia Agnieszki i Łucji (KoścG 11 k. 14v, 15v, 71v; TD): 1545 Adam, syn Macieja, który ma lat 16, wyznacza [swą matkę] Małg. Tworzyjańską opiekunką swego rodzeństwa Andrzeja, Agnieszki i Łucji oraz dóbr w R. i Bełczylesie (PG 19, 213v); 1547 ciż → wyżej: Jakub; 1561 dział dóbr w R. i Bełczylesie tychże braci → p. 2; 1561 tenże Adam zapisuje ż. Zofii c. Zygmunta Kawieckiego po 300 zł posagu i wiana na połowach R. i Bełczylasu (PG 20, 53v); 1563 tenże Andrzej zapisuje ż. Annie c. Jana Karsieckiego po 232 zł posagu i wiana na 1/2 swych dóbr w R.; w 1598 Anna kasuje swą oprawę na R. (PG 20, 240v; PG 170, 203v); 1563-83 ciż → niżej: pobór; 1566-80 ciż dziedzice w → Bełczylesie (ASK I 4, 289; ASK I 6, 516; ŹD 90); 1571 ciż → p. 2; 1584 tenże Adam wspomn. jako zm.; zabity został przez Wojc. Mycielskiego [męża Reginy Kościeleckiej, wd. po Jakubie Rokossowskim], a wspólnikiem zabójcy był [brat zamordowanego] tenże Andrzej (PG 145, 561).

1551-61 Wojc. Pijanowski dz. w R. i w → Pijanowicach do 1586, syn Tomasza Pijanowskiego z R. i Pijanowic oraz Anny Włostowskiej: 1551 tenże zapisuje ż. Jadwidze c. Dziersława Golińskiego po 280 zł posagu i wiana na 1/2 swych części w Pijanowicach i R. (PG 18, 659); 1561 tenże → wyżej: Jakub.

1557-85 Anna Rokossowska c. zm. Mac. Rokossowskiego [którego?, może tożsama z Anną Rokossowską znaną z l. 1533-44, ż. Stan. Hinczy Ujejskiego?]: 1557 tejże zapisuje jej mąż Jan Kluczewski po 1000 zł posagu i wiana na 1/2 Kluczewa i stawie Smarzewo w tej wsi oraz daje jej wolne pastwiska w Kluczewie i Sączkowie (PG 19, 487v; PG 101, 1025); 1570 tejże daje jej mąż Jan Kluczewski burgr. ziemski kośc. w dożywocie 1/2 Kluczewa (PG 21, 91).

[Przedstawiciele dwu następnych pokoleń Rokossowskich (→ tabl.) stopniowo sprzedawali części R. Malechowskim z Konar: w 1586 Jan syn Jakuba sprzedał cz. R. Janowi Malechowskiemu (mężowi Barbary Gościejewskiej siostry Katarzyny, która była pierwszą żoną Jakuba Rokossowskiego); w 1598 Andrzej syn Macieja sprzedał cz. R. Wojciechowi, synowi wspomn. Jana Malechowskiego; w 1599 Stanisław syn Adama i w 1610 Piotr syn Macieja sprzedali części R. Andrzejowi, drugiemu synowi Jana Malechowskiego; w 1612 wspomn. Piotr syn Macieja sprzedał też 1 ł. w R. Annie z Rozwarowa, wd. po wspomn. Andrzeju Malechowskim. W 1664 Franciszek i Sebastian Modlibowscy (ss. Urszuli z Konar Malechowskiej i Jana Modlibowskiego, wnukowie Andrzeja Malechowskiego i Anny z Rozwarowa) sprzedali R. Krzysztofowi synowi Wojc. Mycielskiego, a Mycielscy posiadali R. aż do 1867, gdy sprzedali te dobra ks. Adamowi Konstantemu Czartoryskiemu (PSB 4, 269-270; TD).]

1530 pobór od 7 ł. (ASK I 3, 131v); 1563 pobór z cz. Adama Rokossowskiego od 2 1/2 ł.; z cz. [jego brata] Andrzeja Rokossowskiego od 4 ł. (ASK I 4, 188); 1564 w R. 8 1/2 ł. (IBP 308); 1566 pobór z cz. Jakuba Rokossowskiego od 8 1/2 ł., 1 karczmy dor., 3 zagr., wiatraka opust.; z cz. Adama Rokossowskiego od 1 ł., 1 zagr.; z cz. Andrzeja Rokossowskiego od 1 ł., 2 zagr. (ASK I 4, 274v); 1580 pobór z cz. Adama Rokossowskiego od 1 ł., 1 zagr.; z cz. Andrzeja Rokossowskiego od 1 ł., 2 zagr., 1 komor., od 1 pługa rataja (ab aratro coloni); z cz. Jakuba Rokossowskiego od 8 1/2 ł., 4 zagr., 30 owiec, wiatraka dor. (ASK I 6, 280v; ŹD 82); 1583 pobór z R. płacą Adam, Andrzej i podskarbi kor. Jakub Rokossowski [tj. pobór z cz. zm. Jakuba] (Piotrkowska 1 nr 512).

1491-1561 kmiecie w R.: 1491 Wawrzek, Marcin, Wojciech czyli Wojtal i Piotr Krótki siedzą na 4 ł. w R. (PG 10, 144v); 1491 w R. kmieć Jan Szabela, zagr. Wach i kmieć Wawrzek, który siedzi na 1 ł. (ACC 121, 815v-816); 1493 w R. kmiecie Wawrzek, Gomolka, Wojc. Wojtal i Piotr Krótki, każdy z nich siedzi na 1 ł. (PZ 22, 86v); 1517 Małg. Gostkowska otrzymuje w R.: 1/2 ł., na którym siedzi Jan Wawrzek; 1/4 ł., na którym siedzi Wojc. Najdwy [?] (Naydvy); cz. łanu opust. zw. Gomolczyński; 1/2 zagr. [tj. zagrody] opust. zw. Puchaliński, 1/2 zagr. [tj. zagrody] opust. zw. Łukaszewski oraz 1/4 karczmy os., w której siedzi Koszarz (KoścZ 23, 38-39); 1533 w R. kmiecie Jan Cichy i Jan Roch, każdy z nich siedzi na 1 ł. (KoścZ 19, 155v); 1561 w R. kmieć Blaszko, ślad [zw.] Machełkowski (KoścG 14, 247).

5. 1410 (kop. 1555) Jan pleb. w → Poniecu zawiera ugodę z Wojc. [Jastrzębcem] bpem pozn. o dzies. wiard. z kilku wsi, m. in. z R.; dzies. ta nal. do stołu bpa pozn., a została przywłaszczona przez pleb. Jana na podstawie sfałszowanego dok., wystawionego jakoby przez Andrzeja [Zarembę] bpa [pozn. w l. 1297-1320]; odtąd do stołu bpiego mają nal. dziesięciny m. in. z R.; R. należy do par. Poniec (Wp. 5 nr 169 – reg.; ACC 120, 132v-134 – pełny tekst).

1564 wiard. dzies. po 12 gr z 8 1/2 ł. w R. nal. do uposażenia klucza dóbr bpa pozn. w Krobi (IBP 308); 1619 do plebana kościoła par. w Poniecu nal. m. in. meszne ze wsi R. oraz dzies. z folw. w tej wsi (AV 4, 207v-208).

6. 1432 Dziersław z R. opatruje swą pieczęcią z h. Czasza dok., w którym panowie i miasta województwa pozn. zobowiązują się, że po śmierci króla Władysława Jag. obiorą królem jednego z jego synów (Wp. 9 nr 1289, pieczęć nr 44).

1452 Łukasz syn Dziersława z R. (de Rocosz24Najpewniej chodzi o nasze R., gdzie występują i Dziersław, i Łukasz. Nie znamy innej miejscowości w Polsce o nazwie zbliżonej do R. (→ przyp. 12)) student w Krakowie (AS 1, 132); 1543 Jakub Rokossowski student we Frankfurcie nad Odrą [jego kariera → p. 3] (PSB 31, 535).

1454 Tomasz syn Mikołaja z R. [Rokossowski?, a może potomek Kosków?] składa przysięgę, że nie szerzył nowinek husyckich w kazaniach głoszonych w czasie swych podróży poza granicami diecezji pozn. i prowincji gnieźn. (AC 2 nr 1258; por. J. Macek, Husyci na Pomorzu i w Wielkopolsce, Warszawa 1955, s. 157; z kolei P. Kras, Husyci w piętnastowiecznej Polsce, Lublin 1998, s. 342, nie zdołał zidentyfikować naszego Tomasza i umieszcza „Tomasza z Rokoszowa syna Mikołaja” wśród osób „o nieznanym statusie społecznym” podejrzanych o husytyzm); 1457 tenże akolita Tomasz syn Mikołaja z R. pleban w Palagodeina [niezident., może → Czempiń?] w diec. pozn. otrzymuje od papieża zgodę na przyjęcie święceń od jakiegokolwiek biskupa; zgodę tę Tomasz otrzymuje wraz z Jakubem de Choczeczyno [może Kocięcino Brodowe lub Kocięcino-Tworki, obie wsie k. Raciąża w par. Unieck; por. Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, oprac. A. Borkiewicz-Celińska, z. 2, Wrocław 1981, s. 129] pleb. kościoła Ś. Piotra w tej diecezji (BulPol. 6 nr 1093).

A. 1467-1479 Łukasz Rokossowski rotmistrz wojsk zaciężnych: 1467 (30 IX) król Kazimierz zobowiązuje się wypłacić temuż i jego „comilicia et societate” za „wszystkie lata, w których w ziemiach pruskich zaciężnie służyli” zaległy żołd 1011 fl. węg. (AGAD dok. nr 1330; por. PSB 31, 539; M. Biskup, Trzynastoletnia wojna z Zakonem Krzyżackim 1454-1466, Warszawa 1967, s. 737); 1472 tenże otrzymuje zapłatę za udział w wyprawie królewicza Władysława Jag. do Czech [podjętą w 1471], na którą przyprowadził 100 konnych; towarzyszy mu [jego brat stryj.?] Andrzej Rokossowski z oddziałem 58 konnych (Rachunki królewskie z lat 1471-1472 i 1476-1478, oprac. S. Gawęda, Z. Perzanowski i A. Strzelecka, Wrocław 1960, s. 35, 36, 61); [1478-79 tenże prawdop. uczestniczy w tzw. wojnie księżej w Prusach25Zapiski z l. 1481-87 wskazują na udział Łukasza w tej wojnie (PSB 31, 539; → p. 3: Łukasz, pod 1481-87) (PSB 31, 539)].

1471 Andrzej Rokossowski → wyżej.

7. Dawne budownictwo folwarczne. Majątki wielkopolskie, red. J. Skuratowicz, t. 1: Powiat gostyński, Szreniawa 1994, s. 139.

8. Ok. 0,4 km na S od krańca wsi i na E od drogi z R. do Karśca ślady osady? z XII-XIII w. (jama wypełniona kośćmi i drobnymi skorupami, zawierała też 2 naczynia, w jednym z nich odkryto skarb monet z drugiej połowy XI w., 4 m dalej znaczna liczba skorup). W 1915 odsłonięto też „palafity” (brak danych o położeniu), zapewne resztki pali z mostu lub drogi, wraz z ponad 20 fragmentami naczyń i kośćmi zwierzęcymi z XIV-XVI w. (J. Slaski, S. Tabaczyński, Wczesnośredniowieczne skarby srebrne Wielkopolski. Materiały, Warszawa 1959, s. 58-59; Hensel 5, 413-415).

Uwaga: W haśle → Kolniczki, p. 3, błędnie piszemy pod 1497 o wsi R. w dobrach Jutrosin (pow. pyzdr.). Źródło, na które się powołaliśmy, wymienia nie nasze R., lecz wieś Roszkowo (obecnie nie istnieje) k. Jutrosina (PG 7, 137v).

1 J. Sondel, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 1997, s. 859, objaśnia słowo „sarepta” jako pasiekę. Podobnie w KoścZ 9, 211, zapisano pod 1429: „sarepta alias passzeka” (→ Górka Miejska – dobra, p. 3B). Z kolei w 1486 wspomn. łąkę w Chomęcicach, znajdującą się „in obora alias in sarepta” (PG 10, 44). Wg Słownika staropolskiego, t. 6, Wrocław 1970, s. 43, pasieka to las, zagajnik, łąka leśna (ogrodzona?), też miejsce gdzie hoduje się pszczoły. W naszym tekście chodzi zapewne o zagrodzony teren dla zwierząt domowych. W 1561 mowa jest bowiem o folwarkach naprzeciw starego dworu, a w 1571 o miejscu k. dworu zw. Ogrodziska (→ p. 2).

2 Czy położony w miejscu wiatraka zaznaczonego na mapie Gilly’ego na E od R., przy drodze z R. do Drzewiec?

3 K 8, 223, wymienia w R. łąkę Stawisko z pagórkiem jeszcze w 1759. Obecnie między R. i Karścem znajdują się rozlewiska → Rowu Polskiego.

4 Nasz Jasiek Koska z R., mąż bliżej nieznanej Małgorzaty, może być synem Jaśka Koski z → Łęki Wielkiej 1398-1411? i Wierzchosławy wspomn. w l. 1401-24 (ta po matce z → Łęki Wielkiej) oraz bratem Dziersława i Piotra (Pietrasza) Kosków z → Łęki Wielkiej i → Mirzewa (Dziersław był też posiadaczem zastawnym → Rusinowa). Znamy też in. Jaśka Koskę, syna Czasława Koski (Koszki), brata Janusza, Mikołaja (Mikosza) i prawdop. też Jakusza dziedziców w R. w 1396 (→ p. 3: Mik. Koterba). Dzierżka, ż. Czasława Koszki, w 1395 toczyła spór o → Bylęcino i powierzyła Jaśkowi Koszce (któremu?) swą sprawę sąd. (Lek. 2 nr 1721). Może to syn Dzierżki i Czasława wspomn. jest w 1427 jako Mik. Kosczyc (czyli syn Koszki) z → Bylęcina (KObceRyc. 147). Krewnym Kosków z Łęki Wielkiej i Mirzewa mógł być też Mac. Koska, prezentowany w 1449 przez Szurkowskich na plebana w → Łaszczynie (AE I 149v). Znamy też Koskę z → Jędrzychowic niegdyś Ziemlińskiego wspomn. w 1422 (PZ 7, 26; WR 1 nr 1105 – tutaj błędnie Roska, zamiast Koska) oraz Jana Goździchowskiego zw. Koska wspomn. w l. 1486-1511 jako dz. wsi → Psarskie (k. Śremu), cz. m. → Dupin i wsi → Osiek albo Osieczek (SHG). KR 3, 138, zalicza Koszków do Wczeliców i zwraca też uwagę, że w → Koszkowie (k. Gostynia) siedzieli Wczelice z Jezior Małych (pow. pyzdr.), a w Cielimowie (pow. gnieźn.) występuje Piotr Koska w l. 1419-24 (WR 5 A nr 259, 285), może tożsamy z Piotrem Cielimowskim z Cielimowa w l. 1418-24 (WR 5 A nr 249; WR 2 nr 662; WR 1 nr 1172; KR 3, 138). Ten sam lub inny Koszka (Coszka) z Cielimowa wspomn. jest wraz z Sędziwojem z Cielimowa w 1434 (WR 5 A nr 348) oraz Piotr Koska z Cielimowa w l. 1440-48 (KObceRyc. 147; KR 3, 138), ojciec Macieja (1462: PG 6, 95) i Dominika studenta w Krakowie 1446, bakałarza 1452, magistra 1456 oraz dziekana [UJ] 1467/68 (KProm. nr 52/14B, 56/14M, D1467/68, zob. też s. 245-246; AS 1, 114 – tutaj jako Dominik syn Piotra Goszki z Cielimowa; autopsja or. BJ rps 258, s. 154, potwierdza, że w or. zapisano Goszka, niewątpliwie zamiast Coszka).

5 Wg wyd.: Kaska, choć można też czytać Koska (zob. KoścZ 1, 35).

6 Herb Czasza (Karp) zanikł w XV w. Rokossowscy, pieczętujący się Czaszą w 1432 (→ p. 6), przyjęli w XVI w. herb śląskiej rodziny Glaubitzów (Karp), wywodzącej się z Glaubitz w Miśni. Po raz pierwszy w znanych nam źródłach Rokossowscy występują z h. Glaubicz w 1573 (MHP nr 420: Glaybycz alias Karb; → p. 3: Dorota 1540-47). Podobnie h. Glaubicz przyjęli Rokossowscy, którzy w XV w. osiedli w → Pijanowicach, potomkowie Macieja zw. Zegadło (o nim → p. 3). Zob. też KObceRyc. 37-38; TD (Monografia: Pijanowscy h. Glaubicz) i J. Szymański, Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, Warszawa 1993, s. 102-103, 122. O śląskiej rodzinie Glaubitzów zob. JurObce 228-229.

7 Koterbowie (Kotarbowie) Rokossowscy występowali we wsiach pow. kośc.: w R., → Karścu, → Bełczylesie, → Kąkolewie (niezident.) i w → Bukownicy (k. Krobi). Koterbowie Rokossowscy najpewniej nie mieli nic wspólnego ze wsią Kotarby (pow. kal.), której dziedzice zw. byli niekiedy Kotarbami z Kotarb (jak np. Tomisław Kotarba z Kotarb w 1423: WR 2 nr 745), ani ze wspomn. w 1410 Stan. Kotarbą ze wsi Sowiny (pow. kal.; WR 4 nr 315). Zob. też KKal. s. 282-283. Natomiast bliskim krewnym Rokossowskich mógł być Paweł Koterba (Kotarba, Kottharba) wymieniany w l. 1398-1406 (bez podania miejsca pochodzenia): w 1398 toczył spór z Ottonem Doninem (z Sarnowy), jego matką i bratem o 30 grz. i 40 grz. (Lek. 2 nr 2163, 2175; w tym roku proces z tymi osobami toczył też Mik. Koterba → p. 3); w 1400 toczył spory z kmieciem z Żytowiecka o żyto oraz w 1400 z Sobkiem Wyskotą (z Drzewiec i Żytowiecka; w 1399 spór z Sobkiem toczył też Mik. Koterba → p. 3); w 1406 toczył spór z Jakubem Góreckim (Lek. 2 nr 2659, 2678, 2715; WR 3 nr 208, 300). Z kolei w 1405 świadczyli o szlachectwie tego Pawła Koterby Michał Krzekotowski i Jasiek Krajewski, obaj h. Czasza (jako jego krewni ze strony ojca), Jan Zgirza i Mik. Zgirza (ze Zgirzyc w pow. kośc., obecnie nie istnieją) z h. Nowina (jako jego krewni po matce) oraz Hynak Krzyżanowski i Jakusz Grabonowski z h. Świnka (po babce ojczystej; MPH 69; ZSW nr 968). Nie wiemy, czy ten sam Paszek Kotarba ze Śremu toczył proces w 1415 z Mikołajem z Grodzewa (k. Zaniemyśla, pow. pyzdr., obecnie nie istnieje) o konia (WR 2 nr 413). Może jego osoba tłumaczy późniejsze związki Rokossowskich ze Śremem: od 1483 występowali oni jako kolatorzy altarii w kościele par. tamże (→ p. 3: Andrzej, pod 1483 i 1496; → p. 3: Eliasz, pod 1495; → p. 3: Wawrzyniec, pod 1508-09; → p. 3: Maciej zw. Zegadło, pod 1516). Znamy też Peregryna Kotarbę (najpewniej Rokossowskiego) wspomn. jako śwd. w 1393 wraz z Mik. Rokossowskim (Lek. 2 nr 1549). Por. też Słownik staropolskich nazw osobowych, pod red. W. Taszyckiego, t. 3, Wrocław 1971-1973, s. 108-109.

8 W haśle → Bełczylas, p. 3, pomyłkowo piszemy o Dorocie.

9 W znanych nam źródłach Tomisław występuje od 1412 jako Tomisław Koterba lub Bełczek syn Koterby, choć bez określenia miejsca pochodzenia (1412: KoścZ 4 k. 6v, 10v; WR 3 nr 470, 474; 1413: WR 3 nr 505).

10 Współcześnie z przydomkiem Bełczek występowali też dziedzice z Biernatek (pow. pyzdr., k. Kórnika). Był to Adam wspomn. w znanych nam źródłach w l. 1398-1421 (Lek. 2 nr 2173; WR 1 nr 764, 881; WR 2 nr 396, 399, 459, 474, 537, 557, 603, 628; WR 3 nr 280, 425, 434), w 1426 tenże Adam Bełczek niegdyś z Biernatek (WR 2 nr 813) oraz w l. 1389, 1420 tenże? Bełczek Biernacki (WR 1 nr 63; WR 3 nr 780). W l. 1404-28 wspomn. też Mik. Bełczek z Biernatek (KP nr 1665; WR 1 nr 744; WR 2 nr 910; WR 3 nr 314, 780) i w 1404 tenże? Mik. Bełczylas z Biernatek (ZSW nr 715). Znamy też Bełczka z Wysoczki (k. Buku) w l. 1405-09 (KP nr 2506, 2515; ACC 2, 146), może tożsamego z Przybysławem dz. tamże w 1405 (KP nr 2247, 2266, 2500). Por. Słownik staropolskich nazw osobowych, t. 1, Wrocław 1965-1967, s. 119.

11 W zapisce mowa jest wprawdzie ogólnie o zapisie czynszu przez bractwo, ale zapisu tego dokonał Tomisław, o czym wzmiankuje ugoda zawarta w 1523 przez jego syna Macieja z prepozytem – tutaj mowa o 1 grz. czynszu rocznego zapisanym na Karścu (→ p. 3: Maciej zw. Zegad- ło). Czynsz ten zapewne przeniesiono później na R. Źródła potwierdzają opłacanie czynszu przez wspomn. Mac. Zegadło także w 1510 (→ p. 3: Maciej zw. Zegadło) oraz przez jego brata Eliasza w 1491 – tutaj wzm. o czynszu z 1 ł. w R. (→ p. 3: Eliasz). Jeszcze w 1619 odnotowano, że do szpitala ŚŚ. Barbary, Andrzeja i Ś. Ducha pod Poniecem należy m. in. 1 grz. czynszu rocznego z R. (AV 4, 208v-209).

12 W PSB 31, 539, uznano, że braćmi Łukasza byli Jan, Eliasz, Andrzej, Wawrzyniec, Stanisław i Maciej, a więc ss. Tomisława. Jednak w 1452 wspomn. jest niewątpliwie nasz Łukasz, syn Dziersława z R. (de Rocosz), student w Krakowie (→ p. 6). Z kolei w 1523 wspomn. jest Maciej syn Tomasza (→ p. 3: Maciej zw. Zegadło). Informacja podana w PSB wynika zapewne z dwu identycznie brzmiących zapisek z l. 1475 i 1476: Łukasz, Andrzej i Wawrzyniec bracia rodz. niedz., dziedzice w R., płacą karę sąd., bo nie stawili się w sądzie pozwani przez Mac. Rokossowskiego (KoścZ 16 k. 55, 154v). Określenie bracia niedz. odnosi się tylko do Andrzeja i Wawrzyńca. Łukasz wielkokrotnie stawał w sądzie w l. 1481-87 pozywany przez Wawrzyńca, ale nigdy nie został określony jego bratem, podobnie jak w procesach z Mac. Rokossowskim w l. 1475-76 (→ p. 3: Łukasz).

13 → przyp. 19.

14 Wkup to nabycie pr. do korzystania z lasów, np. wyrębu drzew, wypasu trzody, także należność za jego nabycie. Zob. Słownik staropolski, t. 10, Kraków 1991, s. 243.

15 Czynsz na rzecz altarysty tej altarii płacił też prawdop. Andrzej Konarski, brat drugiej ż. Wawrz. Rokossowskiego (por. ACC 92, 248v, gdzie pod 1517 spór altarysty m. in. z naszym Mac. Pijanowskim i Andrzejem Konarskim; też → Krzywiń miasto, p. 5Bb).

16 Maciej w 1517 pomyłkowo określony został jako zm. (KoścG 6, 157v: Tomasz, Piotr, Dorota, Katarzyna, Urszula i Elżbieta dzieci zm. Mac. Pijanowskiego). Maciej aż do 1534 wielokrotnie wymieniany jest w źródłach (TD i → p. 3: Maciej zw. Zegadło).

17 Marcin Baranowski, mąż Anny Rokossowskiej, kupił w 1532 od Mateusza Chwałkowskiego części wsi Zalesie Wielkie, Ochla i Leszkowo (obecnie nie istnieje) w pow. pyzdr. (PG 16, 508).

18 Niewątpliwie to Maciej syn Eliasza kupił Chwalęcinko. Jeszcze bowiem w 1542 Jakub syn naszego Macieja pozwany został przez Marcina Kębłowskiego o posag jego matki Małg. Kolnickiej zapisany na Chwalęcinku (KoścZ 27, 329).

19 Tylko tutaj Małgorzata trzykrotnie nazwana została córką Doroty z Rogowa i Włostowa wdowy po Wawrz. Rokossowskim. Inne znane nam źródła nie potwierdzają tych informacji. Zakładamy więc, że zaszła pomyłka w imieniu matki i Małgorzata może być tożsama z Małgorzatą siostrą Barbary, które występują wielokrotnie jako cc. Katarzyny (a nie Doroty) z Rogowa i Włostowa oraz Wawrzyńca z R., który żył do 1513 (→ p. 3: Wawrzyniec).

20 Zapiska pod 1511, ale wiemy, że Ambroży z Pępowa zm. w 1510, czyli zajść tu musiała pomyłka w dacie (→ Pępowo, przyp. 13).

21 Cieplucha 188, podaje niedatowaną wiadomość, że Stan. Ujejski był drugim mężem Anny wd. po Janie Kokorzyńskim. Tę informację poddaliśmy w wątpliwość w haśle → Krzon, przyp. 4. Źródła potwierdzają jednak, że Jan Młodszy Rąbiński czyli Kokorzyński, syn Sędziwoja z → Rąbinia (a nie jego wnuk, jak również nieściśle podaliśmy w haśle → Krzon, p. 3), miał dwie żony: Katarzynę z Lasocic (wspomn. jako zm. w 1511), potem Annę Trzcieńską (z Trzcianki k. Opalenicy) wspomn. jako zm. w 1535. Ta Anna Trzcieńska, po śmierci Jana Rąbińskiego, została ż. Stan. Hinczy Ujejskiego, który z kolei po jej śmierci ożenił się z Anną Rokossowską.

22 W PSB 31, 534, błędnie podano, że Jakub był synem Małg. Tworzyjańskiej, drugiej ż. Macieja zw. Eliaszem. Owa Małgorzata była ż. Macieja syna Wawrzyńca Rokossowskiego (→ p. 3).

23 Najpóźniej w połowie XV w. dobra szamotulskie podzielone zostały między Jana i Piotra ss. Dobrogosta Świdwy z Szamotuł. W XVI w. wśród spadkobierców tych dóbr są zarówno Łukasz Górka (jako spadkobierca części nal. do Andrzeja, syna Piotra Świdwy), jak i Jakub Rokossowski z synem Janem (Jan ożenił się z Zofią c. Jana Świdwy) oraz Broniewscy (z Broniewa, pow. nak.), z których Jan, syn Prokopa, ożenił się z Urszulą, drugą c. Jana Świdwy (ostatniego z Szamotulskich, zm. ok. 1579-81). W 1616 Andrzej Rokossowski sprzedał swą cz. dóbr Szamotuły Annie Stanisławowej Węgierskiej (PG 33, 187).

24 Najpewniej chodzi o nasze R., gdzie występują i Dziersław, i Łukasz. Nie znamy innej miejscowości w Polsce o nazwie zbliżonej do R. (→ przyp. 12).

25 Zapiski z l. 1481-87 wskazują na udział Łukasza w tej wojnie (PSB 31, 539; → p. 3: Łukasz, pod 1481-87).