(1229 Babice Antiqua et Nova, Babycze Vetus et Nova), włączone do m. Skawiny.

[Pow. krak.]

Własn. kl. Bened. w → Tyńcu. 1229 papież Grzegorz IX zatwierdza kl. tyn. imiennie wymienione posiadłości, m. in. B. „vila antiqua et villa nova” (Tyn. l 1a - fals.?); 1364 Kazimierz W. nadaje nowo założonemu m. Skawinie pr. niem. Kościół ma mieć 1 ł. z pola zw. B. w części miasta ku Krakowowi (Pol. 3, 139; Tyn. 91); tenże funduje na nowo w m. Skawinie kościół par., który ma mieć m. in. 1 wolny ł. „de hereditate B.” (Tyn. 92); 1470-80 „utraque B. veteram” lub „antiquam et novam” włączył Kazimierz W. w r. 1364 do m. Skawiny, należącej do kl. tyn. (DLb. 2 s. 121 ; 3 s. 190, 218).

Uw. Dziś pole w Skawinie, informacja miejscowa, nie notowane w UN 1. Ponieważ wieś już nie istnieje, dlatego poniżej przytoczono dokładny opis położenia niwy „Babiec” [najpewniej Babice], zajmującej tereny tej wsi. Wg Metryki Józefińskiej niwa ta .,zaczyna się od północy na pcimskich polach, granice od tej ściany są oznaczone od niwy Pissarow drogą na Korabniki..., od zachodu z niwą Borowe Role rzeczką Skawiną oddzielona toż samo z granicą Rzessowskom [!] ..., od południa z granicą Rzessowskom [!] przez rzekę Skawinę... zaś dalej potokiem między gruntami ornymi od radziszowskiej [Radziszów] granicy Rzecky zwanym do tego zaś od granicy radziszowskiej... ku buczkowskiej granicy łąki przytykają, od wschodu z granicą bukowską potokiem Mleczny Worek oddzielona... dalej pola orne, a dalej załamując się ku granicy korabskiej [Korabniki] w końcu zaś przykopa...”

Por. też uw. przy haśle Babica źródło solne z osadą?, rzeka?