(1424 Denowecz, 1436 Denowiecz) mała osada między Dynowem a Bachórzem.

1. 1436 in distr. san. (XIII 87).

3. Własn. szlach., włość (districtus) dynowska; 1424 Lukyan z Denowca s. Marka młynarza w Denowcu oraz jego bracia młodsi Hanczel, Sayn, Demko i Danilo rezygnują z młyna w D. na rzecz Piotra Lunaka [z Wiśnicza] podczaszego sandom. i wyrzekają się wszelkich gróźb w przyszłości (XI 30); 1434 po śmierci Jana Kmity [Tępego] wdowa po nim Barbara zachowuje na swój użytek wsie Bachórz i Denowiec z młynem w Bachórzu, z robocizną i dochodami, a to miodem i wszystkimi pożytkami i robocizną z wsi Harty dla folwarku w Bachórzu (SP II 2549) → Dynów; 1436 Jan Goligyan [ze Strzałkowa] jako zastępca ż. swej Małgorzaty [c. Piotra Lunaka Kmity] występuje przed sądem z. przem. przeciw Mikołajowi [Kmicie] kaszt. przem., który zajął gwałtem i dokonał intromisji w dobra ojczyste Małgorzaty, przypadłe jej prawem bliższości po jej bracie rodzonym zm. Janie Kmicie i dzieciach tegoż z Bachórza, w tym miasto → Dynów z jego przedmieściami i przynależnymi wsiami Bachórz z dworem, Denowiec, Chodorówka i in. (XIII 87); 1441 na podstawie podziału dóbr między Małgorzatą ż. [Przedpełka] Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem Mikołajem [Kmitą] kaszt. przem., Mikołaj odstępuje Małgorzacie Bachórz, Denowiec, miasto → Dynów z przedmieściem, Hartę i in. wsie (XI 1372); 1470 Stanisław z Dynowa gwarantuje Dobiesławowi Kmicie kaszt. [lubelskiemu] terminowe zapłacenie 250 grz. intromisją na 500 grz. w wieś swą Bachórz i w folwark Denowiec z młynem tamże (XVI 716); 1496 Mikołaj i Piotr Rzeszowscy bracia rodzeni niedzielni dziedzice z → Dynowa, pozywają Jadwigę wdowę po Janie Denowskim dzierżawczynię z Dynowa, o to, że m.in. wtargnęła do młyna w pobliżu miasta Dynowa na potoku zw. Denowiec i zabiera miary słodu i mąki z pszenicy, żyta i jęczmienia. Młyn z dochodami wart jest 98 grz. (XVI 2333, 2345).