(1526 Mosczaniec, 1548 Mosczenicze) 9 km na E od Jaślisk.

1. 1526 z. san. (przynależność do zamku san.) (CS 162 s. 3453); 1548 stwo san. (AS LVI s. 8 k. 58).

2. 1526 nowo założona na karczunku leśnym nad potokiem Mosczaniec wieś M. otrzymuje granice: idąc na Bieszczad nad wierzchowiną Werbicz, schodząc poniżej aż do ujścia potoku Odrzechówka, od tego w górę aż do grzbietu góry Bukowica i do wierzchowiny potoku Darów, z wierzchowinami potoku Strynny na wierzchowinę Mutnego, z tego wierzchowiną aż do potoku Jasiel, od Jasiela aż do Bieszczadu¹Z opisu wynika, że do obszaru wsi M. należały wówczas i obszary później powstałych wsi Darów i Jasiel (CS 162 s. 3453; MK 74 s. 785-788).

3. Własn. król., stwo san. 1526 Mikołaj Wolski star. san. i lanckoroński, ochmistrz dworu królowej [Bony], pozwala przezornemu Maciejowi albo Manko założyć nową wieś zw. Mosczaniec w dobrach król. należących do zamku san. (CS 162 s. 3453-3455; MK 74 s. 785-788); 1548 libertate gaudet ad annos 24 a principio sue locacionis, est autem locata a 16 annis (AS LVI s. 8 k. 58); 1549 król Zygmunt August zatwierdza powyższy przywilej (MRPS V 2, 4797; CS 162 s. 3455); 1558 oprócz 14 kmieci płacących czynsze są i inni nie płacący a posiadający wolniznę, a to 2 mający jeszcze 2 lata do r. 1560 i 7 jeszcze 12 lat wolnizny. Wszyscy mają po 3/4 roli (AS LVI s. 8 k. 262).

4. 1526 6 VIII Mikołaj Wolski pozwalając przezornemu Maciejowi alias Manko założyć wieś M. na prawie wołoskim, nadaje mu sołectwo obejmujące 3 łany, obszary, młyn, nawsie, karczmę, kunicę od dziewcząt wychodzących za mąż do innych wsi, trzecią część od „rospustów” z racji rozwodów, szóstą część z czynszów i danin, kary małe i trzecią część z kar wielkich, zagrodników, rzemieślników, sadzawki, barcie oraz pole albo polanę zw. Fiedon. Sołtys jest wolny od wyprawy wojennej, winien za to jeździć z listami na Węgry. Każdy kmieć po upływie 24 lat wolnizny winien z pół łanu płacić rocznie 15 gr, dawać ser wołoski, popręg, dziesiątego wieprza, dwudziestego barana lub od 100 trzy jagnięta, wojenne 4 gr, podatek 4 gr. Od barci kmiecie winni dawać po pół gr od pnia lub miód według sprawiedliwości, a szósta część z tego przypadnie sołtysowi. Każdy ma dawać po 6 pstrągów, z których szósta część przypadnie sołtysowi. Kmiecie winni pracować dla sołtysa po 3 dni na wiosnę i w lecie oraz dawać mu na Boże Narodzenie po 2 koguty i 2 chleby a na Wielkanoc po 2 kołacze (tortes) i 30 jaj. Żaden mieszkaniec zbiegły z innych dóbr nie może być wydany. Młynarz otrzymuje pół łanu (CS 162 s. 3453-3455; MK 74 s. 785-788).

5. 1526 przyw. lokacyjny przewiduje dla popa 1 łan (CS 162 s. 3454; MK 74 s. 785-788).