(1447 ad Plonyn, Plonyny, 1529 Plonyny Huskye, 1537 Plonyna, Plonyny, 1546 Plonini, 1549 Połoniny) grzbiety górskie i góry powyżej górnej granicy lasów porośnięte trawami, noszące różne nazwy obecnie: Smerek, Połonina Wetlińska, Połonina Caryńska, Szeroki Wierch, Tarnica, Halicz, Krzemień, Bukowe Berdo, Rozsypaniec, Połonina Bukowska, Rabia Skała, Wielka Rawka, Mała Rawka, Beskid Wołosacki i in.

1447 krajnik i kniaziowie wsi król. Odrzechowa i Szczawne stwierdzają, że Bieszczady od Jaślisk aż do Plonyn są król., Zubenska et Woywodzyny due Plonyny są Jana Sobieńskiego [Kmity] (XI 2511); 1526 Mikołaj Wolski, star. san., wydaje przyw. lokacyjny wsi Łupków, której granice prowadzą m.in. z góry Horodek w dół na pole zw. Połonina (Mater. 76); 1529 rozgraniczenie między dobrami Piotra i Stanisława Kmitów z Wiśnicza i Sobnia, Smerek, Stuposiany, Dydiowa, Dźwiniacz [Górny] i in. a dobrami król. należącymi do stwa san. [wzdłuż grzbietu granicznego] m.in. pozostawia rz. Stuposian [dziś Wołosatka] z częścią potoku Terebowiec braciom z Sobnia, następnie prowadzi versus Alpes seu montes alias Plonyny zw. Huskye, dochodzi do potoku zw. Suchy wpadającego do rz. Stuposian. Przekroczywszy potok Suchy, granice prowadzą na E przez lasy w kierunku wym. Alpes seu montes alias Plonyny Huskye, pozostawiając na prawo dobra król., a na lewo Plonyny Huskye braciom z Wiśnicza aż do potoku Terebowiec, który dalej stanowi granicę w górę aż na Plonyny dictos Huskye do kopca trójdzielnego i końcowego (ad scopulum triangularem et finalem). W tym miejscu usypano 3 kopce narożne oznaczające zbieg granic: jeden na prawo i na S oznaczający dobra król. sanockie, drugi na lewo i na N dobra braci z Wiśnicza, i trzeci w kierunku dóbr samborskich [stwa samborskiego z. przem.] (TS 4 k. 202-207b; CS 11 s. 463-474); 1533 Piotr Kmita, dz. na Sobniu, w zamian za dobra wsi Ternowa daje szl. Iwanowi Tarnowskiemu i tegoż synom Piotrowi i Łukaczowi sołectwa we wsiach Polana i Dwernik z wolnym używaniem pastwisk gór Plonyny bliżej położonych (Stadnicki, O wsiach s. 36); 1537 Piotr Kmita wydaje przyw. lokacyjny wsi → Ternowa Niżna i → Ternowa Wyżna. W opisie granic wsi T.N. jako miejsce orientacyjne wymieniona jest mons Plonyna [dziś Halicz i Połonina Bukowska] u źródeł potoku Bukowiec, płynącego przez wieś Bukowiec. W opisie granic wsi T.W. wymieniony jest potok Nyehryłow (Nyechrylow) [dziś Negryłów] spływający do Sanu z góry Plonyna [dziś Kinczyk Bukowski i Rozsypaniec 1146 m]. W opisie granic obu wsi mowa jest również o ich częściach a montibus Plonyny oraz o lasach versus montes Plonyny (Stadnicki, O wsiach s. 33-35); 1546 przyw. lokacyjny wsi król. Kulaszne postanawia, że wszyscy jej mieszkańcy winni udawać się na Plonini, gdy zajdzie potrzeba, celem pełnienia służby król. [wybierania danin za pastwiska] (MK 80 k. 25); 1549 Piotr Kmita wydaje przyw. lokacyjny wsi → Ternowa Niżna i →Ternowa Wyżna, których opis granic pokrywa się z opisem z r. 1537 z tym, że używana jest forma Połoniny oraz nazwa potoku Niehryłow (Mater. 100); przyw. lokacyjny wsi król. Balnica postanawia, że każdy z kmieci winien służbę dla zamku san., gdy zajdzie potrzeba, celem poboru danin z pastwisk zw. Plonini (MK 75 s. 253-257; 74 s. 781-784); przyw. lokacyjny wsi król. Zubeńsko postanawia, że każdy z kmieci winien służbę dla zamku san., gdy zajdzie potrzeba, celem poboru danin z pastwisk zw. Plonini (MK 77 k. 304).