(1389 Stupnicza, 1441 Stupnycza, 1489 Stopnycza) 8 km na SE od Dubiecka.

1. 1389 in terra san. (ZDM VI 1559); 1489 in terra et distr. san. (XVI 1935); 1490 in terra san. (XVI 1977); przed r. 1507 par. łac. własna, od r. 1507 par. łac. Babice miasto (Oss. 4884 s. 20).

2. 1463 granice między S. a Iskanią (XVI 27) → Iskań, p. 3; 1491 rozgraniczenie między wsiami Piątkowa a Rudawka rozpoczęte od kopca narożnego u zbiegu granic wsi S. i Iskań (XIX 3015); 1531 rozgraniczenie między wsiami m.in. Iskań, Piątkowa, Żohatyń a wsiami m.in. S., Brzuska, Sufczyna → Iskań (XIX 3128; TS 4 k. 243-246b).

3. Własn. król., od r. 1389 szlach. 1389 król Władysław nadaje Piotrowi Kmicie, kaszt. lub., wsie Dubiecko, Iskań, S. i Ruszelczyce w ich granicach od dawna wyznaczonych z wszystkimi dochodami i korzyściami z wyjątkiem podymnego in wlgo podimskie, które król rezerwuje dla siebie (ZDM VI 1559); 1441 na podstawie podziału dóbr między Małgorzatą, ż. [Przedpełka] Mościca z Wielkiego Koźmina, a jej stryjem Mikołajem [Kmitą], kaszt. przem., Małgorzata odstępuje Mikołajowi wsie → Bachórzec, miasto Dubiecko, S., Bachów i in. (XI 1371; Arch. Sang. II 137); 1454 Jan Kmita z Sobnia, kaszt. lw., gwarantuje Małgorzacie z Dynowa, wdowie po Mościcu, terminowy zwrot długu 50 grz. zastawem wsi S. (XI 3221); 1456-57 Stanisław, Mikołaj i Jan, br. niedzielni, synowie Mikołaja i dziedzice z Sobnia, pozywają Jana [Noska Kmitę], kaszt. lw., obecnie mieszkającego w Sobniu, o gwałtowne zajęcie dóbr przypadłych im sorte vulgariter loszem: zamku → Sobień i wsi przynależnych, a także wsi → Bachów, S. i in. (XI 3348); 1457 Jan Kmita z Sobnia, → Bachowa i S. (XI 3366, 3368, 3369); 1458 Jan Kmita, kaszt. lw., zapisuje ż. swej Marcie 1000 grz. na wsiach → Bachów, S. i in. (XI 3403); 1460 Marta, wd. po [Janie Kmicie], kaszt. lw., zastawia swemu synowi Janowi za 200 grz. wsie → Bachów i S. (XI 3514); 1463 właśc. Marta z Bachowa, wd. po Janie [Kmicie], kaszt. lw. (XVI 27); 1465 taż pozywa Stanisława [Kmitę] z Nienadowej w sprawie popa (bathko) Matwieja ze S. (XVI 258, 259, 261, 263, 264, 266); 1479 taż pozwana przez ks. Jana z Humnisk, kantora krak. i dziekana przem., o to, że jej służba i kmiecie, przybywszy z jej wsi Bachowa i S. z wozami i bronią, najechali wieś Brzuskę, jego dzierżawę, zabrali 2 sterty zboża, żyta, jęczmienia i grochu, wartości 6 grz. (XVI 1375-1378); 1484 Stanisław Kmita zapisuje Barbarze z Dubiecka, ż. Stanisława Derszniaka, 1165 zł węg. na wsiach → Bachów, S., miasto Babice i in. wsiach należących do Bachowa (XVI 1650); 1489 Stanisław Kmita, kaszt. san., zapisuje ż. swej Katarzynie 6000 zł węg. na połowie swych dóbr: zamek → Sobień z wsiami przynależnymi, → Bachów, S. i in. (XVI 1935); 1490 tenże, kaszt. przem., zapisuje Rafałowi Krzywieckiemu za 316 zł wieś S. aż do uwolnienia wsi Kupna i Kupienka [z. przem.] (XVI 1977, zob. też 1952); 1491 właśc. Stanisław Kmita, kaszt. przem. (XIX 3015); 1507 właśc. Stanisław Kmita, wwda ruski i star. przem. (Oss. 4884 s. 20); role, łąki, młyn → p. 5; 1515 4 ł., młyn, karczma, pop (ŹD VIII s. 149); 1521 król Zygmunt na prośbę Piotra Kmity, marsz. nadw., potwierdza przywilej króla Władysława z r. 1389 nadający Piotrowi Kmicie, kaszt. lub., wsie Dubiecko, S. i in. (MRPS IV 2, 12913); 1523 podymne 10 gr (AS I 21 k. 103); 1526 S. cremata et vastata [per Tartaros], libertatem habet (AS I 21 k. 422); 1528 Piotr Kmita, kaszt. wojnicki i marsz. nadw. zabezpiecza Jakubowi Kobyleńskiemu z Denkowa, pkom. i star. wieluńskiemu, terminową zapłatę 500 zł na dobrach Babice, Bachów, S. i in. (MRPS IV 2, 15521); 1530 5 ł., młyn, karczma, pop (AS I 21 k. 353); 1531 Piotr Kmita, kaszt. wojnicki i marsz. w. kor., i jego brat rodzony Stanisław Kmita właściciele miasta Babice i wsi Bachów, S. i in. (XIX 3128); 1541 Piotr Kmita zapisuje ż. swej Barbarze z Felsztyna, c. Jana Herburta, 5000 zł na dobrach → Bachów, S. i in. (Arch. Sang. V 310); 1552 22 gosp., karczma, młyn 2 koła, pop (AS I 21 k. 1022).

Mieszkańcy: 1463 Gosdz kmieć (XVI 27); 1507 Jacko, Pierogowa, Chaligowa, Przetko, Bartko (Oss. 4884 s. 20).

5. 1448 [?] Mikołaj Kmita, kaszt. przem., sprzedaje Mateuszowi, duchownemu ruskiemu (Matthaeus baythko ruthenicalis de Stupnicza), za 6 grz. rolę w S. dla cerkwi, z której to roli Mateusz i jego spadkobiercy posiadający cerkiew (ecclesiam ruthenicalem) mają płacić rocznie pół grz. czynszu i pół grz. woienczizny, urządzić dla pana obiad (prandium cum caena) w swoim domu, uwalnia go od opłat, robocizny i służby, i rezerwuje sobie sądownictwo nad nim (CPr 295 s. 1464); 1465 Mathwei bathko ze S. (XVI 258, 259) → p. 3; 1515, 1530, 1552 pop → p. 3; 1507 Stanisław Kmita, uposażając kościół par. w mieście → Babice, przyłącza doń kościół par. w S. dawniej erygowany, 1/2 ł. roli w S. między Jackiem a Pierogową, 1/2 ł. roli koło młyna stupnickiego między Chaligową a Przetkiem, 2 łąki in oris pod Brastochy, łąkę koło brodu między Bartkiem a Przetkiem, 3 stajania roli i przecznicę tamże, ćwierć roli przed wsią S., pół łana roli między blothy, ćwierć roli za folwarkiem w kierunku Iskani, 3 działy (sortes) łąki alias Bodoialu [?]. Kmita przyłącza do kościoła [parafii] wsie m.in. S. oraz meszne od kmieci tych wsi (Oss. 4884 s. 20).

6. 1526 spalenie i zniszczenie [przez Tatarów] (AS I 21 k. 422).