(1419 Crzesnowce, Crzesnowe, Crzeschnowe, 1420 Czenesnou, Cziosnoue, 1424 Thrzesnow, Trzesnow, Crzesnowa, Chresznw, 1425 Trzesnyow, 1426 Crzesznow, Czesznow, 1428 Crzeschnowe, Krzechnow, Crzechnowa, Trzeschnowa, 1429 Trzessnyowa, 1436 Cresznyowa, 1441 Tresnow, 1448 Trzeschnyowa) 8 km na SW od Brzozowa.

1. 1429 in distr. san. (ZDM VII 2044); 1441 in distr. san. (XI 1414); 1442 in terra san. (ZDM III 631); 1458 in terra san. ( 3446); 1492 pow. san. (MRPS II 20); 1508, 1515 z. san. (ŹD XVIII s. 123, 150); 1530 z. san. (AS I 21 k. 517); 1430 n. wieś T. należy do par. łac. w Jasionowie → p. 5.

2. 1472 wieś T. [część] począwszy od Bukowa aż do dworu (XVI 858); 1491 rola przy granicy wsi Buków (Trz. 395); 1495 rola przy granicy wsi Haczów (Trz. 430); 1496 posiadłość koło granicy wsi Buków (Trz. 445); 1497 rola położona na końcu wsi T. od granicy Haczowa (Trz. 454, 460); 1500, 1502 młyn w T. między Bzianką a T. (Trz. 478, 491); 1501 rola przy granicy Bukowa (Trz. 489); 1513 rola położona na końcu od Bukowa (Trz. 547); 1514 łąka zw. Podgossrze (Trz. 562); 1519 rola na końcu wsi od Bukowa (Trz. 597); 1521 rola na końcu wsi od Bukowa (Trz. 613); 1532 komisarze powołani przez króla z udziałem podkomorzego san., przy świadectwie ludzi starych przeprowadzają rozgraniczenie między wsią król. T. a wsiami szlacheckimi Zmiennica, Jasionów, Buków i Wzdów. Najpierw usypano 2 kopce pod lasem niedaleko granicy wsi Haczów, z których jeden oznacza granice wsi T., drugi wsi Zmiennica i Jasionów. Wchodząc w las w kierunku E sypano kopce i robiono znaki na drzewach, oddzielając wym. wsie szlacheckie od wsi T. aż do miejsca Krzynyczysko, gdzie ma źródła Marczyszowsky Potok i zaczyna się granica wsi Buków z T. Tam usypano 2 kopce narożne oznaczające granice, jeden wsi T., drugi wsi Zmiennica i Jasionów, trzeci wsi Buków. Stąd potokiem Marczyssowsky Potok w kierunku S sypano kopce i robiono znaki aż do pola, przy czym potok ten winien oddzielać T. od Bukowa i być do wspólnego użytku. Pozostawiając potok po lewej stronie, sypano kopce przez pola i łąki aż do potoku Szmynycza, gdzie kończy się granica wsi Buków, a zaczyna granica wsi Wzdów. Tu na obu brzegach potoku Szmynycza usypano 3 kopce narożne oddzielające wsie T., Buków i Wzdów. Stąd idąc w dół robiono kopce i znaki wzdłuż potoku Szmynycza, oddzielając T. i Wzdów aż do ujścia tego potoku do Wisłoka, gdzie usypano 2 kopce, jeden dla wsi Wzdów i drugi dla T. Potok Szmynycza winien być do wspólnego użytku mieszkańców obu wsi (XIX 3129).

3. Własn. król. w zastawie. a. 1419 sumy od Władzisława i Kazimierza królów na Trześniów w ziemi sanockiej leżący, stare sumy dobre okazał w r. 1564 Piotr Derszniak (Trz. s. 4-5); pierwsza zapiska sądu ławniczego wsi T. w składzie Jan podwójci (generalis następnie viceadvocatus) i 7 ławników, stwierdzająca, że Stanisław Szostak zapłacił kary i opisał winę, następnie stwierdził, że Piotr Tabisch i Mikołaj Holobuta pozbawili go dóbr, a on będzie dochodził na nich swych praw (Trz. 1, 5)¹Ze względu na szczególnie wielką ilość tych zapisek, tu podajemy tylko pierwszą, a następnie tylko ważniejsze, wnoszące bardziej interesujące informacje; ur. Jan Pstrowski, posiadacz [zastawny] wsi T., dominus noster (Trz. 2, 4, 7); sprawa o kupione żelazo od pługa zw. lemesch (Trz. 6); 1420 Mikołaj [Pstroski] dziedzic w T. (Trz. 10); 1424 szl. Paweł Lisowski pozwany przez szl. Fryderyka z Jaćmierza w imieniu Mikołaja Pstroskiego o gwałtowne zajęcie 14 kmieci w T. i wezwany do okazania pisma król. na wieś T. [Katarzyna] Pstroska i jej zięć Lisowski okazują pismo i żądają pieniędzy (XI 6, 13, 14, 22, 25, 27, 33); starosta oznajmia, że szl. Piotr Szafroth z Krakowa z polecenia króla zawarł kontrakt z Mikołajem Pstroskim w sprawie wsi T. za sumę 192 grz. Pstroski otrzymawszy pieniądze, dał Szafrothowi dokumenty i przywileje na wieś T., lecz pieczęć jednego przywileju była częściowo uszkodzona. Szafroth robi zastrzeżenie z tego powodu i prosi sąd o świadectwo, aby nie doznać szkody (XI 35); szl. Piotr Szaffroth de Sczroznow [?, Trześniów] oznajmia, że winien jest szl. Janowi Dolińskiemu 110 grz. Z racji tego długu obaj składają dokumenty dłużne u Piotra Smolickiego, a jeśli Schafroth nie zapłaci w terminie tych pieniędzy Dolińskiemu, wówczas ten resztę pieniędzy, tj. 82 [grz.], które Szaffrot ma w dokumencie król. doda mu i Doliński będzie posiadał tę posiadłość jak sam ją miał, a starosta da mu intromisję. Szafroth winien pełnić obowiązek wyprawy wojennej (XI 110); 1428, 1430 Piotr i Paweł Schawrotowie bracia jako asesorowie sądu z. san. (XI XCI, CXXV); 1428 Fryderyk z Jaćmierza będąc winien szl. Piotrowi Mleczko z Jedlicza 100 grz., za zgodą Katarzyny, wdowy po Pstroskim, daje zastaw na kmieciach z 10 grz. czynszu w T. Jeśliby w tym czasie z niełaski króla lub w inny sposób nastąpiła zmiana posiadania wsi, wówczas da zastaw czynszu kmiecego 10 grz. w Niebieszczanach i Wielopolu (XI 242, 243); Katarzyna Pstroska wraz z synem swym Mikołajem z Niebieszczan kwitują Piotra Schawrotha z zapłaty za wieś, posiadłość i sołectwo w T. i ustępują mu tę wieś unieważniając wszelkie zapisy z wyjątkiem dokumentu jaki ma Fryderyk [z Jaćmierza] ze strony swej żony, która także została spłacona przez Schaffrotha w kwocie 136 grz. (XI 275); Piotr Czeszykowicz pozywa Piotra Schawrota T. o uwięzienie jego kmieci i gwałt zadany przez sługę (XI 289); 1428-29 szl. Andrzej z Jaślisk puszkarz ręczy Fryderykowi z Jaćmierza za zapłacenie przez Piotra Schaffrota 136 grz. i danie zapisu, a w razie niezapłacenia za danie zastawu na wieś T. (XI 300, 301, 305, 310); 1429 sąd z. postanawia, że Andrzej puszkarz jako poręczyciel winien dać Fryderykowi zastaw na 136 grz. na kmieciach aż do spłaty, a sam dochodzić zastawu w T. (XI 313); król Władysław pozwala Piotrowi i Pawłowi Schaffrotom, braciom rodzonym, za ich zasługi wykupić z rąk Mikołaja z Pstroszyc [dz. z Niebieszczan] i innych za 192 grz. wieś król. T., dodając im 70 grz. na tej wsi. Piotr i Paweł będą posiadali wieś T. dożywotnio za 398 grz., a po ich śmierci wieś powróci do króla po zapłaceniu ich najbliższym 398 grz. (ZDM VII 2044); 1430 zgoda przyjacielska przez rozjemców między Mikołajem Pelwelskim i tegoż synem Piotrem Burzyńskim a Piotrem i Pawłem Schaffrotami, braćmi, i spory o granice (XI 384, 505); 1431 Piotr Schaffroth z T. współręczy Janowi Omelto [z Siemuszowej] za Wirzbiętę Piekarskiego, tegoż ż. Annę i siostrę żony Katarzynę, zabezpieczając porękę intromisją w T. (XI 463); Piotr [Szafrot] dz. w T. (Trz. 23, 25); 1432 Piotr Schaffrot pozywa Piotra Smolickiego o 30 grz. poręki (XI 486); Mikołaj krawiec (Trz. 28); Fryderyk dz. z Jaćmierza obwinia Mikołaja Czeslama o zabranie srebrnej łyżki (Trz. 30); 1433 Paweł Schafrot asesor sądu z. san. (XI CLXXXI); 1434-38 Paweł [Szafrot] dz. w T. (Trz. 31, 33, 36); Stanisław z Jasła twierdzi, że ma pieniądze na młynie w T. swej ojcowiźnie, lecz nie jawiwszy się w sądzie, przegrywa sprawę (Trz. 33); 1436 szl. Paweł Schafroth z T., brat Piotra Schafrota, zawiera ugodę z p. Radwanem z Zebrzydowa z racji 50 grz. oprawy i wiana, które otrzymała z T. Anna, wdowa po Piotrze a teraz żona Radwana, a które po jej śmierci mają wrócić do Pawła lub jego spadkobierców. Wg ugody owe 50 grz. nie zostanie zwrócone Pawłowi ani jego spadkobiercom (XVI 761); Paweł Schaffroth z T. zapisuje szl. Wawrzyńcowi, swemu bratankowi, za zasługi 30 grz. po swej śmierci na 4 kmieciach w T.: Andris, Woytko, Ian podwójci i Szczepan (XVI 763); Piotr Smolicki, kaszt. san., kładzie areszt i powstrzymuje w imieniu najbliższych zapisy czynione dla Radwana i tegoż żony na T. Jako opiekadlnik z. san. w imieniu króla zakazuje sprzedawać, zastawiać i odstępować wieś T. (XI 775); tenże kładzie areszt i powstrzymuje pisma dane przez Pawła Schaffrota Radwanowi i tegoż żonie, poprzednio żonie Piotra Schaffrota, dot. 50 grz. ponieważ Paweł nie ma potomstwa i nie może pozbawiać krewnych dóbr z wyjątkiem trzeciej części dla swej żony. Smolicki w imieniu króla zakazuje sprzedawać, zastawiać i odstępować dobra w T. i wydawać wypisy z ksiąg (XI 776); 1436 Paweł Schaffrot z T. w sporze z Jerzym Czeszykowiczem o rany (XI 795, 797, 800); tenże ceduje na wypadek swej śmierci dobra w T., posiadłość i sołectwo, siostrze swej Klarze, filiastris suis Annie i Piotrowi, i ich krewnym (XI 835); 1437-38 tenże w sporze z Mikołajem Pelwelskim podsędkiem (XI 1039, 1132, 1133); 1438 tenże zastawia szl. Janowi Zebrzydowiczowi Radwanowi, swemu teściowi, za 150 grz. połowę wsi T. bez młyna i karczmy. Ta połowa wsi może być wykupiona tylko przez króla, a zastawiona tylko za zgodą Jana Radwana. Ten będzie wolny od służby wojskowej, a tylko ma dać 2 konie i wóz oraz wojenne od kmieci. W razie przeszkód Paweł winien przywileje dot. tej wsi oddać do wiernych rąk (XI 1068); Paweł [Szafrot] dziedzic sprzedaje młyn Andrzejowi Stechanowiczowi za 9 grz. (Trz. 36, 38); 1439 Paweł Schaffrot pozywa i licuje u Mikołaja Pelwelskiego, podsędka, kuszę, włok i więcierz (XI 1195, 1219, 1229, 1232, 1237); 1439 Mikołaj podwójci z T. oświadcza, że jest poręczycielem dla Mikołaja, podsędka san., w sprawie kuszy i sieci (XI 1230); 1440 Paweł Safroth dz. (Trz. 49, 59, 61, 63); p. Jan Radwan kupuje rolę od Marcina Arwaca za 7 grz. (Trz. 50); tenże kupuje rolę od Małgorzaty Zelaznej i jej synów (Trz. 60); 1441 Paweł Saffrot sprzedaje Janowi Dolińskiemu wieś T. i sołectwo za 500 grz. Doliński winien złożyć 200 grz. w Krośnie u poważnego człowieka do czasu, aż Paweł będzie wolny od [pretensji] wszystkich osób i złoży przywileje. Wówczas Doliński złoży 500 zł. Jeśli sąd nie będzie mógł załatwić sprawy, Paweł zachowa wieś, a Doliński otrzyma pieniądze. Paweł winien dać intromisję, a Doliński pełnić obowiązek wojenny otrzymując wojenne (XI 1414); 1441-42 Paweł odstępuje Dolińskiemu wieś T. tak jak jemu i jego bratu [Piotrowi] nadał ją król z racji ich zasług, i kwituje Dolińskiego z pieniędzy jakie są wymienione w piśmie król. na wieś T. Jakub de Vissoke i Michał z Witkowa, szwagrowie Pawła, zgadzają się na sprzedaż i odstępują pr. bliższości swych żon nie szkodząc pismu Radwana na zastaw (XI 1415, 1416, 1425); 1442 Anna ż. Radwana z Zebrzydowic, zeznaje, że Piotr Schaffrot senior zapisał jej 200 grz. oprawy i wiana na wsi T., a Paweł [Schaffrot] jej szwagier wypłacił jej, z czego go kwituje i umarza zapis (XI 1427); król Władysław III, poręczając dług 200 grz. Dobiesława Kmity, swego dworzanina, wobec Jana z Doliny, zapisuje temu ostatniemu tę kwotę na wsi król. T. z prawem jej posiadania aż do spłaty (ZDM III 631); 1443 szl. Jan Radwan z Zebrzydowic zapisuje ż. swej Annie 80 grz. z pieniędzy mianych na T., a kiedy zostanie wykupiony z tej wsi, owe 80 grz. zostaną Annie wypłacone (XI 1631); starosta poleca Janowi Dolińskiemu i Radwanowi okazać przed wojewodą gr. dokumenty i prawa na wieś T. (XI 1744); 1444 Jakusz kmieć z T., poddany Radwana, uwolniony od obwinienia w sprawie konia z powodu niejawienia się powoda (XI 1973).

1445 Jan Doliński ręczy Mikołajowi Pelwelskiemu z Burzyna, sędziemu z., za Wilama Czeszykowicza na 60 grz. Jeśli nie zapłaci, Pelwelski otrzyma intromisję w wieś T., całą część Dolińskiego (XI 2051); wieś T. zobowiązana z innymi wsiami do naprawy parkanów wokół zamku san. (XI 2059c); 1448 Bernard z bratem swym Marcinem Krzywakiem sprzedają rolę p. Janowi Radwanowi za 7 grz. (Trz. 96); 1448 Jan Kobyleński ręczy za przedłożenie dokumentów i przywilejów na wieś T. królowej [Zofii] lub jej doradcom. Jeśli nie przedłoży, zapłaci zakład 150 grz., a królowa dokona intromisji w tę wieś (XI 2676); tenże ręczy Janowi Dolińskiemu, że szl. Radwan w ciągu 5 tygodni zwolni Jana wójta z Frysztaka, u którego Radwan i Doliński złożyli do wiernych rąk dokument dot. T. W razie zwłoki Kobyleński zapłaci kary (XI 2680); wieś T. zobowiązana do naprawy 16 łokci parkanów wokół zamku san., co wskazuje na 16 łanów we wsi (XI 2681); 1449 Mikołaj Czech, kmieć z T., poddany p. Dolińskiego, pragnie się oczyścić, jeśli ktoś go obwinia o kradzież. Wobec braku oskarżeń uznany za niewinnego (XI 28062808); 1451 p. Doliński [Jan] (Trz. 118); 1455 Gallus młynarz z T. pragnie oczyścić się z zarzutów (XI 3246); 1457 sław. Mikołaj Czech z T. pozywa Marcisza wojewodę biskupiego z Brzozowa, Wolbrama podwójciego z Brzozowa i Sczenitha podwójciego z ławnikami z Bliznego, za pochwycenie i więzienie Janusza mieszcz. z Jaćmierza, będącego rzecznikiem Czecha. Woźny zeznaje, że widział Stanisława z Bukowa i Piotra z T. poranionych. Jan Doliński, chor. przem., oskarża pozwanych (XI 3357, 3359); 1458 Jan szewc kupuje rolę (Trz. 160); Jan Doliński, chor. przem., gwarantuje Jerzemu Czeszykowiczowi z Bukowa terminowy zwrot długu 150 zł węg. i 30 grz. intromisją w wieś T. (XI 3446); tenże zastawia Piotrowi Smolickiemu, kaszt. san., z 130 zł wieś swą T. i daje intromisję w wieś, sołectwo i dwór. Jeśli nie zapłaci w terminie, winien będzie 260 zł, za które Smolicki będzie posiadał wieś z sołectwem i dworem. Gdy Smolicki doda 100 zł, posiędzie wieś wieczyście, a Doliński da mu dokumenty król. na 400 grz. i na sołectwo (XI 3449); 1460 tenże ręczy Jerzemu Czeszykowiczowi z Bukowa za Piotra Wapowskiego na 60 grz., gwarantując porękę intromisją w kmieci w T. płacących 6 grz. czynszu (XI 3504, XIII 4458); tenże ręczy Katarzynie, ż. Jerzego Czeszykowicza z Bukowa, za Piotra Wapowskiego na 60 grz., gwarantując porękę intromisją w kmieci w T. płacących 6 grz. czynszu (XI 3554); 1461 Chałupa sprzedaje rolę p. Janowi Dolińskiemu, ten sprzedaje rolę Jakubowi Nowakowi (Trz. 175, 176); 1464-67 p. Wilhelm Doliński, s. [Jana] chor. przem. (Trz. 202, 203, 208, 219, 224, 229); 1465 p. Radwan (Trz. 215); 1467 Tomasz sługa Dobiesława [Kmity], kaszt. lub., kupuje rolę od Wilhelma Dolińskiego (Trz. 224, 225, 229); 1468 Dobiesław Kmita, kaszt. lub., zgadza się, aby Mikołaj Pieniążek, star. san., zapisał szl. Janowi i Maciejowi ze Wzdowa dług 187 grz., gwarantując zwrot daniem intromisji w wieś T. (XVI 519); 1469 Jan i Piotr [Kmitowie], bracia z Sobnia, gwarantują Janowi z Targowisk terminowy zwrot długu 100 grz. intromisją w swą posiadłość wieś T. (XVI 585); 1470 ciż gwarantują żonie Jana ze Wzdowa terminowy zwrot długu 202 grz. intromisją w wieś T. Dobiesław Kmita, kaszt. lub., wyraża zgodę (XVI 710); ciż zastawiają Janowi Wzdowskiemu za pożyczone 312 grz. wieś T. i zgadzają się oddać do wiernych rąk dokumenty król. na tę wieś, które Wzdowski otrzyma, jeśli nie wykupią jej w terminie. Wzdowski przechowa te dokumenty aż do pełnej spłaty (XVI 730); Tomek karczmarz, karczma w T. (Trz. 256); 1471 kowal i kowalowa (Trz. 268); 1472 Piotr [Kmita] Sobieński gwarantuje Jerzemu Bukowskiemu i Maciejowi Wzdowskiemu daną za siebie porękę Mikołajowi Radwanowi na 80 grz. intromisją w wieś T. począwszy od Bukowa aż do dworu w kmieci z 8 grz. [czynszu]. Jeśli król lub kto inny zechce ich usunąć z intromisji, wówczas Sobieński da im intromisję w 8 grz. we własnych dobrach ojczystych (XVI 858); Jan i Piotr bracia z Sobnia gwarantują Janowi Wzdowskiemu terminowy zwrot pożyczonych 342 grz. intromisją w wieś T., swoją dzierżawę. Wzdowski i obaj bracia winni oddać do wiernych rąk dokumenty król. na wieś T. Obaj oni ręczą za swych młodszych braci Andrzeja i Stanisława, że nie będą czynić przeszkód w sprawie wsi T. (XVI 874); 1473 sprawa kupna lemiesza (ferrum alias lyemyesz) (Trz. 280); Maciej zdun (Trz. 289); Piotr Sobieński gwarantuje Jerzemu Humniskiemu, kaszt. san., terminowy zwrot 50 zł węg. intromisją w 5 grz. czynszu kmiecego w T. (XVI 916); tenże zapisuje swej matce Marcie, kasztelanowej lw., 350 zł węg. na wsi T. Jeśli Piotr wykupi wieś Brzuskę, wówczas zwolni zapis na T. (XVI 917); tenże dzierżawca w T. (XVI 936); 1474 tenże gwarantuje Stanisławowi Burzyńskiemu terminowy zwrot pożyczonych 52 zł węg. intromisją wartości 104 zł w kmieci w T. z 5 grz. czynszu (XVI 968); 1480 Mateusz (Maciej?) ze Wzdowa kwituje Piotra [Kmitę] Sobieńskiego z poręki na 40 grz. danej Mikołajowi Radwanowi, i umarza wszelkie zapisy na T. (XVI 1398); Stanisław Kmita, kanonik sandom., sprzedaje kmieciowi Piotrowi Czopkowi z T. kąt roli nad rz. Wisłok zw. Podgorze za 1 grz. Piotr może włączyć ten kąt do swej roli zw. Grabczowska, nie płacąc więcej czynszu (Trz. 332); Klemens zagrodnik (Trz. 333); 1483 szl. Jan Janowski zarządca (procurator; Trz. 353); szl. p. Mikołaj Radwan (Trz. 354, 356); ur. Jan [Kmita] Sobieński dz. z T. (Trz. 356); 1489 Stanisław garncarz (alias zdun) (Trz. 382); król Kazimierz pozwala Stanisławowi Derszniakowi z Rokitnicy wykupić wieś T. z rąk Piotra Kmity, star. spiskiego (MRPS I 2019); 1492 Wojciech kmieć p. Derszniaka (Trz. 397, 403); król Jan Olbracht pozwala Janowi Amorowi z Tarnowa, kaszt. krak., wykupić wieś T. z rąk Stanisława Derszniaka (MRPS II 20); 1495 zagroda położona koło dworu, z niej czynsz 6 gr i robocizna 2 dni (Trz. 433); p. Derszniak [Stanisław] pkom. [przem.] sprzedaje zagrodę, z której czynsz 7 gr i robocizna 3 dni (Trz. 436); 1497 Stanisław garncarz (Trz. 454); 1504 Maciej Michnowicz otrzymuje od pana rolę Blychowszka, winien płacić czynsz 16 gr i pracować 8 dni, a wolny będzie od podróży jako posłaniec (Trz. 502); 1508 karczma z browarem płaci 12 gr (ŹD XVIII s. 123); 1512 król Zygmunt pozwala Barbarze Derszniakowej i jej s. Mikołajowi zapisać pewną sumę Annie, c. Barbary, a siostrze Mikołaja, tytułem posagu na dobrach król. T., ich dzierżawie (MRPS IV 1, 1393); 1515 12 ł., młyn 6 gr, karczma z browarem 1 wiard. (ŹD XVIII s. 150); 1519 Maciej Maszkula zeznaje, że p. Jan Derszniak dał mu zagrodę na nawsiu dodając ją do roli, z której płacił [czynsz] 23 gr, a od teraz winien płacić 24 gr (Trz. 593); Jan Kawalec sprzedaje Szczęsnemu Nowakowi rolę z dodaniem zagrody na nawsiu z nadania swego pana, z której winien płacić [czynsz] 24 gr (Trz. 598); 1529 Stanisław Czhowszky kowal (Trz. 706); Jan Ziemianin obwinia Stanisława Myslakowicz o czary (Trz. 709); 1530 król Zygmunt zachowuje Piotra Derszniaka w dożywotnim posiadaniu wsi T. (MRPS IV 1, 5618); 13 1/4 ł., karczma (AS I 21 k. 517); 1532 Mikołaj Derszniak dzierżawca wsi T. (XIX 3129); 1536 13 1/4 ł., karczma (AS I 21 k. 565); 1552 34 gosp., karczma, młyn 1 koło (AS I 21 k. 1008).

Mieszkańcy: 1419 Iohannes przewodniczący sądu ławn., Thomek Iachnicz, Jan Kuna…, Petrus Bugel, Swanch Witkow…, Iacobus Kutha, Woytek Sanoczicz, Jan Squarlo ławnicy, Stanislaus Szostak (Szostek), Petrus Thabisch, Nicolaus Holobutha, Iohannes Kunath, Grzegorzko, Stanislaus Czeczotka, Gregorius Grabecz, Swanch Czudni, Jan Woyczik (Woyczyk, Iohannes Woyczikowicz), Miczek Cruzel, Stanislaus Crap, Petrus Mroczkowicz (Trz. 1-7); 1420 Stanislaus Tarass, Stanislaus Wykydek, Jacusch Swyrzkoth, Martinus Thabyschowicz ławnicy, Martynek (Marcynek) Twarozkowicz, Iacobus Thabyschowicz, Nicolaus Kruzel, Michael Tlussa, Iacobus Tabis, Petrus Cygan, Iacobus Cuytha (Cutha), Petrus, Iohannes kmieć, Gregorius Laniacz (Lanisz) kmieć, Nicolaus kmieć, Michael Tlussicz i Stanislaus Crop bracia stryjeczni, Andreas (Trz. 8-14); 1427 Iacobus Thabissowycz, Gregorius Grabecz, Iohannes podwójci, Gregorius Bogdo, Michael Tlucxa, Nicolaus Golobwtha, Thomas (Thomek) Jachnicz (Trz. 15, 16); 1428 Gregorius Jachnicz, Martinus Thabyssowycz, Nicolaus Pachlezrowycz, Petrus Swethowycz, Andreas, Nicolaus, Iohannes, Gregorius Grabecz, Stephanus Thabyssowycz, Iohannes Gostwy, Nicolaus Sypkin, Nicolaus Pelcherz, Andreas Matynicz, Petrus Vrak, Iohannes Twdnowycz, Michael Thusza, Margaretha ż. Twchonis, Nicolaus Spygecz, Iohannes Czeczotkowycz (Trz. 17-19)²Księga sądowa wsi Trześniowa wymienia jej mieszkańców i z następnych lat, lecz tu podajemy tylko z lat 1419-28 i 1529-30 oraz wspomnianych przez inne źródła; 1436 Andris, Woytko, Ian podwójci, Stephanus (XI 763); 1440 Iaschko (SPPP XI 1713); 1444 Iacussius kmieć (XI 1973); 1449 Nicolaus Czech kmieć (XI 2806-2808); 1455 Gallus młynarz (XI 3246); 1457 Nicolaus Czech (XI 3357, 3359); 1529 Petrus Kloda (Klodzycz) podwójci, Albertus Voythany, Mathias Slovak, Iacobus Gyszka, Mathias Kozek, Iohannes Kavalecz, Stanislaus Luczek (Luczkovycz), Iohannes Czayka ławnicy, Iohannes Szmyra, Albertus brat Jana Kawalca, Laurencius Novak, Iohannes Zemyanyn, Hedvyys Physzlova, Mathias Kozek ławnik, Iohannes Szlepy (Slepy) ławnik, Stanislaus Luczkovycz, Mathias Radek, Nikolaus Mysztak, tegoż matka Helizabet, jej wnuczka Catharina, Catharina Rospądowa, Margaretha, Anna, zm. Stanislaus stróż, Iohannes, Albertus, Stanislaus Czhowszky kowal, Anna f. Petri Aluathko, Andreas Thelebuch, Martinus Maszkvla, Barbara ż. Stanislai Kozek, jej c. Dorotha, Stanislaus Myslakovycz, Stanislaus Szwyąthek, Albertus Stari, Anna, Catarina, Barbara, Mathias, Stanislaus, Hedvys Smolczyna, jej zięć Clemens (Climek), jej dzieci Stanislaus, Catharina i Barbara, Paulus Kunya, Anna Pankova, Iohannes (Ianus) Klodzycz, Kundey (Trz. 701-715); 1530 Mathias Maczyoszek, Petrus Pyettryk, Adam Kordethko (Kordetkovycz) ławnik, Jurek (Georgius) Adamovycz ławnik, Helizabet Dicasszova, jej siostrzeńcy Anna, Catharina, Stanislaus, Zophia i Barbara, Stanislaus Kozek, Agnes Masculina, jej c. Barbara, jej zięć Stanislaus Koskovycz, Martinus Maszkvlycz, Iohannes Krothky, Adam Kordetkovycz, Stanislaus Alvatko, Mathias Kundey (Kundis), Iohannes Smyra, Stanislaus Kozek, Albertus Goryl, jego zięć Iacobus karczmarz, Iohannes Byeduch, Feliks br. Wawrzyńca Nowaka, Nicolaus Noszka, Catharina Kusszyenska, Iohannes Vyelgosz (Magnus) (Trz. 716-733).

4. 1419 początek księgi sądowej wsi T. z zapisami spraw rozpatrywanych przez podwójciego i 7 ławników, a obejmujących sprzedaże ról, zagród i młyna, spłaty, obwinienia, testamenty, kradzieże, zabójstwa itp. z lat 1419-1609 (Trz. 1-1542 → p. 7); 1425 sąd wyższy prawa niem. [w Sanoku] stwierdza, że szl. Jan Doliński zapisuje sobie daninę król. na sołectwie (advocacia) w T. z wszystkimi przynależnościami jak role, łąki, lasy, sadzawki, karczmy, młyny itp., z szóstą częścią z czynszów i trzecią z kar, zgodnie z treścią przywileju sołectwa (XI 173b); 1426 szl. Katarzyna Pstroska, wdowa, sprzedaje szl. Piotrowi Schawrothowi sołectwo we wsi T. za 100 grz. Jeśli Schaffrot nie zapłaci w terminie (24 XII), wówczas za rok zapłaci 110 grz., a jeśli i tego nie uczyni, da zastaw na 10 grz. czynszu kmiecego. Będzie on pełnił obowiązek służby wojennej otrzymując wojenne od kmieci. Katarzyna zobowiązana jest przedłożyć dokument swej oprawy na sołectwie w T. (XI 191, 192); 1428 Fryderyk z Jaćmierza i Pstroski ręczą za uwolnienie sołectwa w T. przez Katarzynę Pstroską Piotrowi Schawrotowi (XI 269); Katarzyna Pstroska z synem swym Mikołajem z Niebieszczan kwitują Piotra Schawrota z zapłaty za wieś i sołectwo w T. (XI 275) → p. 3; 1435 Jan Squarlo obwiniony o zabicie krów kmiecia, odwołuje się do sądu wyższego krośnieńskiego (Trz. 34); 1436 sołectwo (XI 835) → p. 3; 1439 Mikołaj [krawiec] podwójci z T. oświadcza, że jest poręczycielem w sprawie o kuszę i sieć Mikołajowi z Pielni, podsędkowi san., w sporze tegoż z Pawłem Safrotem (XI 1229, 1230, 1232, 1237); 1441 Paweł Saffrot sprzedaje Janowi Dolińskiemu wieś i sołectwo w T. (XI 1414) → p. 3; 1442, 1483, 1515, 1520, 1522, 1528, 1529 orzeczenia sądu ławn. według prawa niem. magd. (Trz. 71, 355, 356, 569, 603, 623, 689, 705, 707); 1458 Jan Doliński, chor. przem., zastawia Piotrowi Smolickiemu, kaszt. san., wieś T., daje intromisję w wieś, sołectwo i dwór, i zobowiązuje się dać dokumenty na sołectwo (XI 3449) → p. 3.

5. 1430 na posiedzeniu sądu ławn. wsi T., odbytym w Brzozowie, przez. Swench w swym domu w Brzozowie z powodu starości i choroby daruje połowę swej roli na kościół w T., a drugą połowę sprzedaje gromadzie T. (Trz. 20); 1438 Mikołaj krawiec płaci gromadzie T. 1 grz. przeznaczoną na rolę kościelną kupioną od Swentosława (Trz. 40); 1445 Dorota, wdowa po Swanchu, z pasierbem tegoż Piotrem kwitują gromadę T. z pieniędzy za rolę sprzedaną na kościół, a ponieważ kościół nie został wybudowany (non pervenit ad finem), pleban sprzedał rolę Mikołajowi krawcowi (Trz. 75); 1467, 1489, 1492, 1495, 1497, 1529 legaty mieszkańców T. dla kościoła Św. Katarzyny w Jasionowie (Trz. 225, 376, 403, 438, 455, 456, 459, 706); 1526 meszne i biskupie wśród powinności kmieci w T. (Trz. 668).

6. 1420 zaraza szerząca się w T. (Trz. 8).

7. 1437 (XI 1045); Najstarsza księga sądowa wsi Trześniowa 1419-1609, wyd. Helena Polaczkówna. Lwów 1923 [=Trz.]; Kat. zab., t. XIII, zesz. 2 Powiat brzozowski, Warszawa 1974.

8. Obraz epitafijny z 4 ćw. XV w., malowany na desce w kościele par. (Kat. zab., t. XIII z. 2).