USTIANOWA

(1489 Vstyanowa Vola, 1520 Ustianowska Wolya, 1526 Usthyanowa) 14 km na SE od Leska.

1. 1489 terra et distr. san. (XVI 1935); 1526, 1530 z. san. (AS I 21 k. 415, 352).

2. 1509 [?] w przyw. lokacyjnym wsi Ustrzyki [Dolne, z. przem.] mowa jest o jej granicy z dobrami sobieńskimi [tu wieś U.] na górach Żuków, Gromadzin, Mały Król i Wielki Król (Stadnicki, O wsiach s. 64); 1518 król Zygmunt ustanawia koło wsi Ustianowej Woli Piotra Kmity cło 1 gr, 4, 3 i 1 den. z racji naprawy bagnistej drogi (MRPS IV 2, 11908); 1520 tenże król nadaje Piotrowi Kmicie pr. wybierania cła w Ustianowskiej Woli na utrzymanie dróg w dobrym stanie i budowę mostów, ponieważ koło tej wsi są liczne miejsca bagniste na drodze publicznej i nie jest łatwo woźnicom przejechać tą drogą ich wozami naładowanymi towarami kupieckimi i solą (Oss. 1251 s. 68; MRPS IV 2, 1247); 1532 w przyw. dot. wsi Ustrzyki mowa jest o jej granicy z dobrami sobieńskimi [tu wieś U.] u podnóża góry Wełyki Król, oraz na górach Gromadzin, Mały Królik i Wielki Król. Wym. droga, którą idzie się z U. do wsi Strwiążek albo Ustrzyki [dziś U. Dolne] (Stadnicki, O wsiach s. 65); 1540 król Zygmunt powołuje komisarzy do wyznaczenia granic między wsiami król. Bandrów, Strwiążyk alias Ustrek [dziś Ustrzyki Dolne] i in. należącymi do stwa przem., a wsiami Piotra Kmity dz. w → Sobniu, Olszanicy, Czarnej, U. i in. (MRPS IV 3, 23386, 23391); 1540–41 rozgraniczenie między wsiami Strwiązik alias Ustrek [dziś Ustrzyki Dolne], Berehi [dziś Berehy Dolne], Lodinka [dziś Łodyna] i in., należącymi do stwa przem. [starosta Piotr Kmita] a wsiami Czarna, U., Stefkowa, Olszanica, Wańkowa, Ropienka, Leszczowate, Serednica i in., własnością dziedziczną tegoż Piotra Kmity, z udziałem ludzi starych. Począwszy od góry Jawronik na granicy wsi → Czarna, następnie szli górą Żuków, zeszli z tej góry na prawo i doszli do góry Gromadzin do starych kopców oddzielających wsie Ustrzyki, Hoszów własn. Andrzeja Tarły, i U. Tu Kunasz, kniaź z Ustrzyk, przedłożył przywilej król. z r. 1532 (Stadnicki, O wsiach s. 64–66) określający granice wsi Ustrzyki z wsią U. [obejmującą wówczas obszar założonej w r. 1541 wsi Równia] na górach Żuków, Gromadzin, Mały Królik i Wielki Król. W środku grzbietu góry Gromadzin, obok starego kopca, oznaczającego granice wsi Hoszów Andrzeja Tarły, usypano 2 kopce, jeden od wsi król. Ustrzyki i drugi od dóbr Piotra Kmity należących do zamku Sobień, a mianowicie lasów u stóp góry, zwanych Okoliscza seu Kormaschowe lazy. Dalej szli grzbietem góry Gromadzin w kierunku zachodnim, przez pola w kierunku wsi U. do brodu rz. Strwiąż, która płynie między podnóżami gór Mały Królik i Gromadzin, przeszli bród i drogę do U., wstępowali na stromy stok Małego Królika, oddzielając wieś Ustrzyki na prawo od wsi U. Następnie zeszli do potoku Strwiążyk płynącego między górami Mały Królik i Wielki Król, sypiąc kopce koło tego potoku w górę, doszli tam, gdzie do potoku Strwiążyk uchodzi potok Zwor płynący z Wielkiego Króla. Dalej potokiem Zwor aż do wierzchu góry Wielki Król i źródeł potoku, oddzielając wieś Ustrzyki od wsi U. i innych dóbr sobieńskich. Doszli do Polany Lachowej na wierzchu Wielkiego Króla, pozostawiając na prawo dobra królewskie Ustrzyki i Berehy. Postępując wierzchem i lasem Wielkiego Króla, przyjęli innych ludzi starszych z U., Serednicy i Stefkowej oraz z wsi królewskich, aby pokazywali granice między wsiami U., Stefkowa, Olszanica, Serednica i in. Piotra Kmity a wsiami król. Ustrzyki, Berehy, Korosno [dziś Krościenko], Lodenka alias Lesczowaczicza Lazurowa [dziś Łodyna]. Dalej szli w dół wzgórzem Kiczara między potokami spływającymi z Wielkiego Króla aż do potoku Jaworniczek, płynącego niedaleko od pola zw. Nizny Dzwiniacz, między wsią Serednicą a wsią Berehy, przez wzgórze Garbek aż do drugiego potoku zw. Lodenka, pozostawiając pola i miejsca Niżny Dzwiniacz z częścią lasów na lewo do dóbr Piotra Kmity, idąc wzgórzem albo Kiczarą aż do góry Koszow, przez jej szczyt na północ, dalej schodząc z góry Koszow przez drugi potok Lodina zw. też Wonyascza Schihla, przeszedłszy ten potok na wierzch innej góry zw. Brussny, do miejsca zw. Kamiona Kiczarka albo Siedliscze, gdzie jest zaremba uczyniona dla powstrzymywania nieprzyjaciół, koło której alias podlie zarembi szli i następnie zeszli z góry Brussny, przeszli 2 potoki głębokie alias debrzi w poprzek, podlie zarembi idąc prosto przez małe wzgórze, schodząc i przechodząc inny potok zw. też Lodina, dalej przeszli koło zimnego źródła alias studeny Kolodcz zwanego, płynącego koło wymienionej zaręby, wyszli na wierzch góry Chwaniów, gdzie usypano 2 kopce narożne i końcowe tych granic, z których jeden oznacza granice wsi stwa przem. Koroszno, Lodenka albo Lesczowaczicza Lazurowa i in. wsi, drugi kopiec granice wsi Serednica, Leszczowate i in., należących do zamku Sobnia i Olszanicy (MRPS IV 3, 23386, 23391, 23406, 23407; MK 63 k. 163–184); 1542 król Zygmunt zatwierdza dokument Stanisława Stadnickiego i innych komisarzy z r. 1541, dot. granic między wsiami król. Bandrów, Strwiązyk alias Ustrek i in. należącymi do stwa przem. a dobrami Piotra Kmity Czarna, U. i in. w z. san. (MRPS IV 3, 20819).

3. Własn. szlach., dobra → Sobień, Lesko. 1489 Stanisław Kmita, kaszt. san., zapisuje ż. swej Katarzynie, c. Jana Amora z Tarnowa, 6000 zł węg. na połowie swych dóbr: zamek → Sobień, miasto Lesko, Stefkowa Wola, Ustianowa Wola, Bóbrka i in. (XVI 1935); 1518, 1520 właśc. Piotr Kmita, marsz. nadw. → p. 2; 1526 5 ł., młyn, pop (AS I 21 k. 415); 1530 12 dworzyszcz, młyn, pop (AS I 21 k. 352); 1531 10 dworzyszcz (AS I 34 k. 440); 1536 ville iuris valachici… Usthyanowa 12 areae valachicae, sołtys, młyn, pop (AS I 21 k. 558); 1540 właśc. Piotr Kmita, wwda i star. krak. (MRPS IV 3, 23386, 23391).

4. 1530 sołtys w U. ze swego łanu płaci 12 gr (AS I 21 k. 539); 1536 pr. wołoskie, dworzyszcza wołoskie, sołtys → p. 3.

5. 1526, 1530, 1536 pop → p. 3.

6. 1575 Iwan f. Ostassow, 1576 Sidor Teleska, przyjmują prawo miejskie Leska (Oss. 9764 s. 221, 169).