STAROKRZEPICE,

pierwotnie Krzepice (1263? 1267 Krzepice, ok. 1470 Antiqua Krzepycze, Crippicz antiquum) 19 km na W od Kłobucka.

1267 Władysław ks. śląski i bp salzburski pozwolił lokować wieś K. na pr. frankońskim Bernardowi, który odkupił za 30 grz. zezwolenie na lokację tej wsi na pr. niem. od Wituna. Wieś otrzymała 10 lat wolnizny z pól uprawianych, a 14 z nieuprawianych, co wskazuje, że pierwsza lokacja miała miejsce przed 4 laty. Z łanu mają dawać po ćw. żyta i owsa oraz 1/2 grz. dzies. i czynszu. Tut. kościół otrzymał 2 ł.1W. Patykiewicz, Nieznany dokument ks. Władysława wrocławskiego z 1267 r. „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne”. T. III, 1956, z. 2, s. 390- 394; ok. 1470 z pól folwarku król. w Krzepicach dawano dzies. kościołowi w S. (D 2, 212); 1488 należały kościelnie do Kluczborka (LFV 172); 1532 z 9 – 10 ł. płacono po 22 gr czynszu i in.2AGAD. Archiwum Skarbu Koronnego, LVI, K 1, 19): 1552 król. do zamku krzepickiego, 13 kmieci z wolnymi, 1 ł. sołt., młyn (ŹD 304); król nadał kl. w Krzepicach pr. patr. nad kościołem w S. (MS 5, 1168).

1 W. Patykiewicz, Nieznany dokument ks. Władysława wrocławskiego z 1267 r. „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne”. T. III, 1956, z. 2, s. 390- 394.

2 AGAD. Archiwum Skarbu Koronnego, LVI, K 1, 19.