SKÓRZEWO

1265 kop. XV w. Skorew, Skorzew (MHPn. 8, 118; DA lib. VII 147), 1292 or. Scosevo (Wp. 2 nr 689), 1299 kop. XVII-XVIII w. Skorzewo (DBL nr 43), 1306 kop. XV w. Scorewo (Wp. 2 nr 902), 1388 Scorzewo (WR 1 nr 229), 1396 Schkorzewo (WR 1 nr 205), 1397 Scorczewo (Lek. 1 nr 2340), 1398 Scorszewo (Lek. 2 nr 2205), 1399 Skorzevo (WR 1 nr 401), 1400 Magnum Scorzewo (WR 1 nr 452), 1402 Scorsewo (KP nr 919), 1437 Scarzewo! (ACC 21, 100), 1440 de Maiori Scorzewo (ACC 23, 112), 1458 Maior Skorzewo (ACC 38, 149), 1470 Magna Skorzewo (KoścZ 15, 455), 1480 Magnum Scoszyewo! (PZ 20, 107); 1497 Skarzewo! (Posp. Rusz. nr 148), 1501 Maius Skorzewo (PZ 23, 25), 1510 Szkorzewo (PG 14, 96), 1531 Skorzeuo (CP 111, 132), 1570 Wielgie Skorzewo (PZ 36, 529), 9,5 km na W od Starego Rynku w Poznaniu.

1. 1434 n. pow. pozn. (PG 1, 32, dawniej k. 14av albo 345v); do 1300 par. Święty Marcin, 1300 n. par. własna (Now. 2 s. 65, 355, wg ŁOp. 1, 270, gdzie brak źródła informacji); 1510 dek. Stęszew (LBP 100).

2. 1399 Maszek i Mikołaj z Zielątkowa [dziedzice w S.] mają dokonać z Mik. Dąbrowskim rozgraniczenia S. i Dąbrowy [k. Poznania] (Lek. 1 nr 3113, 3115); 1406 Maszek i Mik. Zielątkowscy mają dokonać ujazdu między S. a Dąbrową, a woźny sąd. ma na tej podstawie usypać kopce gran. między [częściami] tychże a częściami Włodaka i pana Jana [kan. pozn.] (KP nr 2640).

1400 (kop. XVII w.) rozgraniczenie S. i Dąbrowy (Obra 51, dawniej B 3, 299-300); 1416, 1419 gran. S. → p. 3: Chwalibóg; 1433 zapowiedź S. → p. 3: Andrzej Krupka; 1464 droga z S. do Plewisk, dwór plebana → p. 5; 1491 dwór w M.S. → p. 3: Andrzej 1464-1500.

1528 w podziale dóbr S. braci Jana i Mik. Skórzewskich wspomn. las zw. Chocholacz, miejsce zw. Kliny Zajemne, łąka zw. Janna¹Przynależność terytorialna łąki jest niejasna: w cytowanej zapisce z 1528 (PG 74, 159) stwierdzono, że znajduje się w S. (K 3, 610, na podstawie tego źródła błędnie podał, że łąka znajdowała się w Skórzewku), natomiast w 1541 stwierdzono, że w Skórzewku (PZ 31, 8), bór → p. 3: Maciej, Mikołaj, Jan.

1531 S. graniczy z wsią kap. kat. pozn. Junikowo (CP 111, 132).

1551 wzm. o wybudowaniu nowego kościoła murowanego w S. na gruncie zw. Wągroda → p. 5.

1570 Jan Dąbrowski użytkownik (usufructuarius) M.S. i dz. Skórzewka toczy procesy: z Maciejem, Wawrzyńcem, Janem i Bodzętą Skórzewskimi o rolę w Skórzewku oraz o zagrodzenie dwóch dróg publicznych w Skórzewku, jednej do Szamotuł, a drugiej do Buku i Stęszewa, a także o poczynienie szkód w zaroślach w Skórzewku i wycięcie 5 drzew, o zniszczenie kopca gran. na gruncie M.S.; ze wspomn. Mac. Skórzewskim o przesunięcie kamieni gran. w miejscu zw. Nareff (PZ 36 k. 365, 434-435v).

1570 Mik. Dąbrowski pozwany przez Macieja, Wawrzyńca, Jana i Bodzętę Skórzewskich o bezprawne postawienie 9 nowych znaków gran. i zniszczenie 150 starych na gran. Skórzewka i Sobiesiernia (PZ 36, 368v-369); 1570 tenże Mikołaj pozywa Mac. Skórzewskiego o bezprawne postawienie 33 pali gran. obok znaku Męki Pańskiej na gruncie powoda we wsiach Skórzewko i M.S., zasypanie rowu w Skórzewku, zaoranie gruntów w M.S. i Skórzewku (PZ 36, 367).

1574 w akcie sprzedaży wsi → Sobiesiernie wymienione pastwiska i lasy wsi S. i Skórzewko, las zw. Węgielnik we wsiach Dąbrowa i S. (PG 21, 460v-465); 1578 mł. zw. Węgielny [w S.?] → p. 3: Piotr, Sebastian, Andrzej; 1595 dwór w S. (PG 166, 1488); 1738 Węgielnik²K 3, 368, powołał się na „akta kościoła skórzewskiego”; trudno odgadnąć, jakie dokładnie źródło autor cytuje; wizytacja kościoła w S. z 1738, nie zawiera wzm. o Węgielniku (K 3, 368).

3. Własn. rycerska, następnie książęca, przejściowo kościelna, wreszcie szlach.

1218-65 Piotr alias Pietrzyk syn Drogosława z S. prep. kat. pozn., bp elekt pozn. → p. 6.

1292 Przemysł II ks. wlkp. nadaje komesowi Mikołajowi [z → Gostynia, synowi Przedpełka] wdzie kal. wieś Krosna na rz. Mosina, którą to wieś książę uzyskał od bpa pozn. Jana i kapituły kat. pozn. w drodze zamiany za wsie S. oraz cz. Młodawska; obie te wsie uzyskały zwolnienie od ciężarów pr. książęcego (Wp. 2 nr 689); [nie wiemy, w jaki sposób kapituła zbyła S.]

1299 (kop. XVII-XVIII w.) komes Mikołaj z S., śwd. (DBL nr 43).

1306 (kop. XV w.) Czerniech (Cirnechus) dz. w S., śwd. (Wp. 2 nr 902).

1387-98 Świętosław Krupka z S. (WR 1 nr 11): 1388 tenże z S., śwd. (WR 1 nr 299); 1396 tenże wraz z Jaśkiem Konarskim [z Konar k. Miejskiej Górki czy Konarskiego k. Kórnika?] odpierają roszczenia Janusza Bodzewskiego [z Bodzewa k. Gostynia] do koni (Lek. 1 nr 2222); 1397 tenże z S. toczy proces z Drogosławem sołtysem z → Sokołowa [przekazy o nieokreślonej lokalizacji] o 60 grz. (Lek. 1 nr 2340, 2412, 2517); 1397 tenże w sporze z Drogomirem [o co?] (Lek. 1 nr 2414); 1398 tenże w sporach o 10 grz. poręki: z Mik. Zgirzą [ze Zgirzyc], z Dzieczkiem Przylepskim (Lek. 1 nr 2205, 2206); 1398 tenże śwd. (WR 1 nr 391).

1399 pani Skórzewska toczy proces z [mieszczką pozn.?] Kostrzyńską³Wydawca Lek. 1 s. 371, uznał, że zapiska ta dot. Piotra Kostrzyńskiego (pro debitis Costrinskie; Lek. 1 nr 3054).

1399-1409 Maszek [Maciej] i 1399-1406 Mik. Zielątkowscy: 1399 ciż [dziedzice w S.] → p. 2; 1406 ciż → p. 2, → Kiekrz, przyp. 3; 1409 tenże Maszek → niżej: Andrzej.

1399-1448 Andrzej Krupka⁴KR 2, 108, pisze: „nie ulega wątpliwości, że należał do rodu Drogosławiczów”, powołuje się przy tym na artykuł anonimowego autora, Wspólnoty rodowe. Tworzenie się herbów i nazwisk familijnych w Polsce, „Roczniki PTPN” 9 s. 46, gdzie nie podano źródła tego twierdzenia. W świetle zebranych informacji wydaje się jednak, że Andrzej Krupka był h. Jastrzębiec (→ przyp. 8) z S., Skórzewka i → Sobiesiernia [syn Świętosława?], wicesędzia w Poznaniu 1408-14 i Kościanie 1414 (GUrz. nr C 789, 976), zastępca burgr. w Poznaniu 1421 (MHP s. 324): 1399-1408 tenże śwd. (WR 1 nr 411, 474, 486, 641; KP nr 422, 436, 443); 1400 tenże z M.S. w sporze z Januszem z Łagiewnik [których?] (WR 1 nr 452; KP nr 197); 1400 tenże ze Skórzewka toczy proces z Andrzejem Łagiewnickim [z których Łagiewnik?] o sukno zajęte Przecławowi mieszcz. pozn. (KP nr 223, 277); 1400 tenże ze Skórzewka i Stan. Palędzki w sporze z Przybkiem Sierosławskim o 4 grz. (KP nr 302); 1400-01 tenże toczy proces z kmieciem Stachem zw. Szczerba z Górki [k. Stęszewa?] o 2 wieprze (KP nr 435, 602); 1401 tenże zapowiada swoje dobra w Skórzewku (KP nr 758); 1403 tenże Krupka wraz z bratem [stryj.?] Chwalibogiem⁵KP nr 1480, wymienia Andrzeja Krupkę i Chwaliboga jako braci. Wydaje się jednak, że nie byli oni braćmi rodz., a tylko stryj. Jeden z rodzonych braci Chwaliboga, Szczepan Chybski (→ Chyby), zapisany został w 1420 na Uniwersytet Krakowski jako syn Mikołaja (Metryka Uniwersytetu Krakowskiego z lat 1400-1508, wyd. A. Gąsiorowski [i inni], Kraków 2004, nr 20h/220). Także Chwalibóg był zatem synem Mikołaja, zapewne ident. z Mik. Chybskim (Zielątkowskim?). Andrzej Krupka odziedziczył, jak można przypuszczać, swój przydomek po Świętosławie Krupce. Prawdop. zatem Świętosław i Mik. Chybski byli rodzonymi braćmi matki wspomnianej w zapisce Małgorzaty dziedzice w S. w sporze z Małgorzatą ż. Jana z Rudek [k. Ostroroga] o posag jej matki (KP nr 1454, 1480); 1404 tenże Krupka w sporze z [Olbrachtem?] komandorem Ś. Jana pod Poznaniem dowodzi, że Jędrzej [skąd?] zabrał [in.] Jędrzejowi sieć w Krzyżewnikach (WR 1 nr 747); 1406 tenże wraz z Chwalibogiem z S., świadkowie w dok. star. [gen. Wlkp.] Tomka [z Węgleszyna] (Wp. 5 nr 93; Wp. 7 nr 567); 1409 tenże wraz z Maszkiem Zielątkowskim i Chwalibogiem z Chyb przegrywają proces z Barbarą ż. Sędziwoja [z Ostroroga] wdy pozn. i mają jej zapłacić 107 grz. szer. gr (PZ 3, s. 192, dawniej k. 96v); 1409 tenże asesor w sądzie ziemskim w Kościanie (Wp. 7 nr 650); 1411 tenże dz. w Sobiesierniu (KR 2, 118, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1412 tenże odpiera roszczenia Piotra [Słapa] z Dąbrowy [k. Poznania, w par. S.] w sporze o dok. na sumę 10 1/2 grz., który wystawił nie jemu [tj. Piotrowi], ale jego bratu Stanisławowi (PZ 3, 343, dawniej k. 172); 1412 tenże i Jan z Łodzi poręczają, że Wincenty i Mikołaj z Trzcielina dopełnią warunków sprzedaży Trzcielina kan. pozn. Janowi z Niepartu (Wp. 7 nr 699); 1413 tenże Krupka sprzedaje z zastrz. pr. wykupu kapitule kat. pozn. 1 grz. czynszu od sumy głównej 10 grz. gr pras. na S., za Jana poręcza Mik. Chomęcki (Wp. 5 nr 211);

1414-17 tenże Andrzej śwd. w dokumentach star. gen. Wlkp.: 1414 Sędziwoja z Ostroroga (Wp. 5 nr 227), 1417 Jana ze Szczekocin (Wp. 8 nr 802); 1414 tenże uczestnik sądu wiecowego w Poznaniu (Wp. 7 nr 724); 1418 tenże odpiera roszczenia woźnego Jana do sumy 12 grz.; Andrzej ma sam osądzić swoich kmieci (PZ 5, 46v); 1418 tenże z synem Mikołajem (PZ 5, 47); 1419 tenże w sporze z Mościcem z Dupiewa [i Stęszewa, kaszt. pozn.] dowodzi przy pomocy świadków, że dok. [dłużny, zastawny?] na sumę 100 grz. szer. gr, który naganił Mikołaj z Będlewa prokurator Mościca, jest wiarygodny; wspomn. Wojc. Owieczka [z Konarzewa] brat cioteczny tegoż Andrzeja (PZ 6, 3; WR 1 nr 972; MHP nr 145); 1419 tenże śwd., wspomn. jako sędzia polubowny w procesie o rozgraniczenie Tomic Mik. Tomickiego i Lisówek kapituły kat. pozn. (WR 1 nr 1048); 1419 [tenże?] niegdyś Mieszewski toczy proces z Mikołajem z Karczewa [pow. gnieźn.?] (GZ 2, 121; też → Mieszewo, przyp. 3); 1421 tenże → p. 5; 1422 tenże toczy proces z Dorotą z Lusówka o kmiecia (PZ 7, 52); 1424 tenże zastępuje w sądzie Jana z Czarnkowa (PZ 7, 175-175v); 1424 tenże w sporze z [Andrzejem?] Ramszem z Golęczewa (PZ 7, 140v); 1425 tenże → niżej: Chwalibóg; 1425 tenże przegrywa proces ze Zbychną wd. po Hinczy wójcie z Mosiny, ma jej zapłacić 11 grz. gr pras. (PZ 8 k. 27, 44v); 1425 tenże w sporze z mieszcz. pozn. Szymonem o 2 konie, wóz i siekierę, które tenże Andrzej zajął w swoim lesie; sąd przysądza Andrzejowi te przedmioty (PZ 8, 21); 1425-28 tenże → p. 5; 1426 tenże jest winien Januszowi kan. pozn. 1 grz. (ACC 9, 95); 1426 tenże w sporach z Iwanem z Jarosławca [k. Stęszewa] i z Janem z Gośliny [której?] (PZ 8 k. 119, 120v⁶KR 2, 108, powołując się na cytowaną zapiskę (PZ 8, 120), podaje błędnie, że chodzi o Iwana z Jarosławca, występuje tu Jan z Gośliny); 1426 tenże wraz z Mik. Chomęckim w sporze z Jochną Żydówką pozn.; tegoż Andrzeja i Mikołaja zastępuje w sądzie Jan domownik (familiaris) Andrzeja (PZ 8, 86v); 1428 tenże w sporze z Mik. Granowskim (PZ 10, 38v); 1430-35 c. tegoż, ż. Mik. Treplina z Grąbiewa (KR 2, 110, cytowanego aktu nie odnaleziono); 1432 tenże jest bratem ciotki rodz. (amita germana) Bodzęty Lutomskiego, a c. tegoż Andrzeja jest ż. Bodzęty Lutomskiego⁷Co oznacza, że ż. stryja Bodzęty była siostrą Andrzeja Krupki. Bodzęta pojmując za ż. córkę Andrzeja nie łamał pr. kanonicznego, zakazującego małżeństwa między krewnymi (PZ 11, 106v); 1433 tenże zapowiada S. i Sobiesiernie (PZ 12, 106v); 1435 tenże wraz z Mikołajem i Wincentym z → Sadów winni są Katarzynie ż. Mik. Wydzierzewskiego 44 grz. (PZ 13, 94); 1436 kapituła kat. pozn. postanawia, że tenże Krupka z S. zapłaci 3 grz. rocznego czynszu [z tytułu czego?] (CP 28, 156v); 1436 tenże śwd. (WR 1 nr 1478; PG 1, 239, dawniej k. 194); 1448 tenże → p. 5.

1402-26 Chwalibóg (Falibóg) z S. i → Chyb (tam poświadczony do 1435) [h. Jastrzębiec]⁸Zdaniem Długosza, brat Chwaliboga, Szczepan Chybski pieczętował się h. Luba (tj. Lubicz; DA lib. XI-XII s. 23), najpewniej jednak dziejopis pomylił ten h. z podobnym do Lubicza Jastrzębcem, którym pieczętowali się wywodzący się od Chybskich Ociescy (→ Ocieszyn, tabl. genealogiczna): 1402 tenże z S. poręczyciel Dobiesława Brodziszewskiego [z Brodziszewa k. Szamotuł] i Wincentego z Trzcielina [k. Stęszewa] (KP nr 919); 1402 Jan Bukowiecki, Dobiesław z Godziszewa, jako główny dłużnik, Wincenty z Trzcielina poręczą temuż Chwalibogowi i Janowi de Bodze [z Bodzewa?], że oddadzą 20 grz. wspomn. Janowi przed Bożym Narodzeniem tytułem poręki (PZ 2, s. 208, dawniej 102v); 1403 tenże brat [stryj.?] Andrzeja → wyżej: Andrzej Krupka; 1405 tenże z S. nagania szlachectwo Macieja z → Jarosławca [k. Stęszewa] i jego braci Szymona i Mikołaja (KP nr 2481; MHP nr 70); 1414 tenże wraz z Michałem bracia z Chyb toczą proces z Pietraszem Dąbrowskim o przemoc (PZ 4, 65v); 1416 tenże z bratem Szczepanem i siostrą Katarzyną (KR 2, 110, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1416 woźny zapowiada wszelkie lasy i łąki w S. tegoż Chwaliboga Chybskiego (PZ 4, 154); 1419 tenże Chybski pozwany przez Macieja z Rogalinka [k. Obornik] i Jaśka Zielątkowskiego o 100 grz. szkody z tytułu niezałatwienia przez Chwaliboga spraw gran. [w S.?]⁹KR 2, 110, podaje błędnie, że jedną ze stron w procesie był Mac. Zielątkowski (PZ 6, 16); 1422 tenże z Chyb sprzedaje z zastrz. pr. wykupu kapitule kat. pozn. 1/2 grz. czynszu od sumy głównej 6 grz. na S. (Wp. 5 nr 359); 1424 tenże brat Szczepana i Michała z Chyb → niżej: Mikołaj (1419-74), pod 1435; 1425 tenże z Chyb pozwany przez Piotra Słapa z Dąbrowy o porękę za Andrzeja z S. z tytułu pr. prezenty na plebanię w S. (PZ 8, 24); 1426 tenże toczy proces ze Szczepanem Mrowińskim (KR 2, 110, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1426 tenże toczy proces z Janem Ruskiem mieszcz. pozn. (PZ 9, 31v); 1436 wd. po tymże Helszka [Elżbieta?] toczy proces ze swymi ss. Mikołajem, Filipem i Janem braćmi niedz. (PZ 13, 138); 1437 wspomn. wd. po tymże z Chyb wraz z ss. Mikołajem, Filipem, Janem oraz in. dziećmi toczy proces z Drogosławem pleb. w S. (PZ 13, 238v).

1418-43 Mikołaj z S., → Skórzewka, Sobiesiernia, syn Andrzeja Krupki [trudny do odróżnienia od Mikołaja syna Chwaliboga, → niżej: Mikołaj]: 1418 tenże → wyżej: Andrzej Krupka; 1434-35 tenże za zgodą ojca Andrzeja Krupki zapisuje ż. Małgorzacie posag i wiano: 1434 po 100 grz. szer. gr na 1/2 części w S., które otrzyma w dziale z braćmi, 1435 taką sumę na 1/2 S., zachowując dla siebie dobra Sobiesiernie, 1436 taką sumę na 1/2 Skórzewka (PG 1 s. 32, 132, 239, dawniej k. 14av, 93v, 144); 1441, 1444 [tenże?] → p. 5; 1443 tenże wraz z [bratem] Świętosławem z S. → p. 5; 1479 [tenże?] → niżej: Mikołaj 1419-74.

1419-74 Mikołaj z S., → Chyb i → Przeźmierowa, syn Chwaliboga [trudny do odróżnienia od Mikołaja syna Andrzeja, też → wyżej: Mikołaj]: 1419 tenże w sporze z Janem Chybskim, którego zastępuje w sądzie Świętosław z S. (PZ 14, 238); 1430 tenże z S. zapisuje ż. Barbarze 15 grz. posagu na wszystkich swych dobrach (SBP s. 245 nr 144); 1434 tenże wraz z Filipem z S., dziedzice Chyb i S., toczą proces z Mroczkiem z Rokietnicy; Mikołaja i Filipa zastępuje w sądzie Świętosław z S. (PZ 12, 235); 1434 tenże syn Chwaliboga z Chyb (KR 2, 111, cytowanego tam aktu nie odnaleziono); 1435 tenże wraz z braćmi (ss. Chwaliboga z Chyb) oraz [ich stryj] Szczepan z → Chyb unieważniają dok. z dnia 7 I 1424, w którym Sędziwój z Ostroroga star. gen. Wlkp. zaświadczył, że Wojc. Suczka z Psarskiego zrzekł się dziedzictwa po swym siostrzeńcu Abrahamie z Bielaw na rzecz Chwaliboga, Michała i Szczepana z Chyb; w imieniu Szczepana i jego bratanków występuje Mik. Kierski (PZ 13, 19-20); 1436 tenże Chybski sprzedaje z zastrz. pr. wykupu uczciwej Annie c. Mik. Peszla [mieszcz pozn.] 6 grz. czynszu rocznego od sumy 72 grz. na 1/2 S. wolnej od oprawy swej ż. (PG 1 s. 79, dawniej k. 63va albo 30v); 1436-37 tenże syn Chwaliboga z Chyb i Helszki → wyżej: Chwalibóg; 1441, 1444 [tenże?] → p. 5; 1445 tenże z Chyb zapisuje ż. Dorocie po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 dóbr należnych mu w działach z braćmi we wsiach Chyby, S. i Przeźmierowo (PG 2, 115); 1448 tenże zapisuje swej ż. [brak imienia] po 100 grz. posagu i wiana na częściach S. i Chyb, które ma otrzymać w dziale z braćmi (PG 3 s. 19, dawniej k. 24v albo 355); 1448 tenże → p. 5; 1464 tenże Chybski winien jest Mroczkowi Rokietnickiemu 8 grz. półgr. (PZ 18, 11v); 1464 sędziowie polubowni godzą tegoż Mikołaja oraz jego braci Filipa, Jana, Chwała, Wincentego i Josta, dziedziców w Chybach i S., a także Jana, Macieja i Sędziwoja dziedziców Kiekrza i Swadzimia z Grotem z Urbanowa w sprawie o 90 grz. półgr. i 300 fl. węg., a także o konie, naczynia (scultella), łyżki srebrne, kotły i inne sprzęty domowe wartości 100 grz.; o zabranie tych rzeczy Grot pozwał kan. Szczepana Chybskiego, stryja Skórzewskich, Chybskich i Kierskich; obie strony przyjmują karę umowną 100 grz. [za zerwanie ugody] i płacą przysądne (PZ 18, 80v); 1469 tenże z Chyb wraz ze swymi braćmi Filipem z Ocieszyna, Janem z Chyb, Chwałem z S., Wincentym z S. i Jostem z Ocieszyna są winni swym braciom stryj. Maciejowi pleb. [w Kiekrzu], Janowi i Stanisławowi z Kiekrza 30 fl. węg. (PZ 18, 202v); 1474 tenże bierze udział w wyprawie wojennej → niżej: Tomasz, Michał, Piotr; 1479 Dorota c. Jana Nowodworskiego ż. [tegoż?] Mikołaja [wd. po nim?] toczy proces z Tomaszem, Michałem i Piotrem braćmi z S. (PZ 20, 91).

1419-67 Świętosław (Święszek) Krupka z S. i Skórzewka [syn Andrzeja Krupki?] (PZ 16, 41): 1419, 1434 tenże → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1437 tenże → p. 5; 1439 kapituła kat. pozn. postanawia, że kanonik Klemens [Drzewicki] ma zaspokoić roszczenia tegoż Świętosława z S. i Mik. Węgierskiego w terminie do Bożego Narodzenia, a jeśli tego nie zrobi, to ma wypłacić kapitule sumę 37 grz. (CP 29, 206); 1440 tenże ze Skórzewka pozywa duchownego (discretus) Mikołaja zw. Łacina z Poznania o zniewagę i domaga się 200 fl. odszkodowania; Mikołaj oświadcza, że to Świętosław go znieważył i szacuje swą szkodę na 100 fl. (ACC 23, 202); 1443 tenże z bratem Mikołajem, 1448 tenże → p. 5; 1450 tenże Święszek Krupka dz. w S. zapisuje ż. Katarzynie 30 grz. szer. gr na 1/2 swej cz. w Skórzewku tytułem pereł, złota i srebra, jakie mu wniosła (PG 4, 81v); 1467 tenże → p. 5; 1481 tenże wspomn. jako zm. ojciec Jana (PZ 20, 157).

1423 Janusz z S. wygrywa spór z Wawrz. Jeżem z Sadów o 30 grz. i 3 szer. gr oraz tyleż szkody, a także 30 grz. obiegowej monety i 1 grz. szer. gr (PZ 7, 81).

1426 Dobiesław Skórzewski ma zapłacić klerykowi Janowi Kreuczburgowi [z Kluczborka na Śląsku?] 2 kopy [gr] i 10 gr (ACC 9, 127).

1428-31, 1437 Piotr Słap z Dąbrowy, Dąbrówki i S. → p. 5.

1432 Michał Skórzewski, śwd. (WR 3 nr 1424).

1436-1514 (kop. XVIII w.) S. obciążone czynszem 1 grz. od sumy głównej 12 grz. na rzecz wikariuszy kat. pozn. (CP 24, 100).

1434-70 Filip syn Chwaliboga z Chyb, S. i → Ocieszyna: 1434 tenże z S. i Chyb → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1436-37 tenże → wyżej: Chwalibóg; 1441, 1448 tenże → p. 5; 1464 tenże z braćmi → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1464 tenże z bratem Janem niedz. dz. w Chybach → niżej: Chwał; 1465 tenże zapisuje ż. Katarzynie po 100 grz. posagu i wiana na Ocieszynie, a wspomn. Katarzyna kasuje swą oprawę zapisaną na tej części M.S., którą tenże Filip miał w dziale z bratem Janem (PZ 18, 99); 1466-70 tenże z bratem Janem pozywają Sędziwoja Trzebawskiego z Ruchocic o 1/2 poręki za Mac. Mosińskiego, wynoszącej 60 grz. półgr. (KoścZ 15 s. 125, 455); 1469 tenże → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1469 tenże z Janem bracia z M.S. w sporze z Janem z Góry [k. Stęszewa] i Krzyżewnik zapowiadają szkody wysokości 30 grz. [w S.?] (PZ 19, 2); 1470 tenże → niżej: Chwał.

1436-72 Jan Skórzewski, Chybski z S., → Chyb (tam występuje w l. 1436-76) i → Przeźmierowa (1472) [syn Chwaliboga¹⁰Chwalibóg Chybski miał ss.: Mikołaja, Filipa, Jana, Chwała, Wincentego, Josta i zapewne także Macieja. Tylko dwaj z nich, Mikołaj i Filip, wystąpili w znanych źródłach jako ss. Chwaliboga, o pochodzeniu pozostałych wnosić można jedynie na podstawie zapisek informujących o pokrewieństwie między braćmi. Wspomn. bracia (bez Macieja) wystąpili razem w 1464 (PZ 18, 80v), → Mikołaj (1419-74). O przypuszczalnym pochodzeniu Macieja informuje wzm. z 1448, kiedy to wystąpił między wymienionymi braćmi jako współkolator kościoła w S. (ACC 30, 44), → p. 5, trudny do odróżnienia od Jana Czosnka syna Wincentego, → niżej: Jan (1462-1502)] wicepodsędek pozn. 1472 (GUrz. nr C 1023): 1436-37 tenże → wyżej: Chwalibóg; 1462-95 [tenże?] → niżej: Jan (1462-1502); 1464 tenże toczy proces z Potencjanem z Dąbrowy (PZ 18, 9); 1464 tenże wraz z bratem Filipem niedz. dziedzice w Chybach → niżej: Chwał; 1464, 1469 tenże z braćmi → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1465, 1466-70 tenże → wyżej: Filip; 1472 tenże Jan Chybski zapisuje ż. Małgorzacie po 100 kóp. szer. półgr. posagu i wiana na 1/2 dóbr Chyby, S. i Przeźmierowo oraz całym folw. i dworze w Chybach (PG 8, 308, dawniej k. 153).

1441-79 Jodok (Jost) i 1448-76 Wincenty [ss. Chwaliboga¹¹→ przyp. poprzedni]: 1441 tenże Jost, 1448, 1464 ciż → p. 5; 1464 ciż → niżej: Chwał; 1464, 1469 ciż bracia → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1475 tenże Jost Skórzewski z Ocieszyna w sporze z Janem z Nowego Ceradza (PZ 20, 12v); 1475-76 tenże Wincenty w sporze z Bogusławem Świekockim; Wincentego zastępuje w sądzie Mac. Sierosławski (PZ 20 k. 12v, 34); 1479 tenże Wincenty wspomn. jako zm. → niżej: Andrzej (1464-1500); 1479 tenże Jost z Ocieszyna → niżej: Tomasz, Michał i Piotr; 1488 [wd. po tymże Wincentym] Małgorzata¹²Winc. Skórzewski był zapewne pierwszym mężem tej Małgorzaty, a drugim Bogusz Świekocki zm. a. 1488, gdyż wtedy Małgorzata wspomn. została jako wd. po nim. Wiemy, że miała syna Macieja (PZ 21, 169), prawdop. z małżeństwa z Boguszem. Nie jest natomiast jasne jej pokrewieństwo czy powinowactwo z Maciejem synem zm. Wawrz. Świekockiego. Zm. Wawrzyniec nazwany został w 1491 jej pasierbem (privignus; PZ 21, 202). Najpewniej Wawrzyniec był synem Bogusza z pierwszego małżeństwa. Małgorzata nie żyła już w 1493, kiedy to jej ss. Jan i Andrzej procesowali się o pozostałe po niej 50 fl. (PZ 22, 41) wd. po Boguszu Świekockim kwituje szl. Mikołaja i Wojciecha braci ze Szczytnik z sumy 36 fl. (PZ 21, 153); 1490 wspomn. Małg. Świekocka matka Jana Skórzewskiego wraz ze swymi siostrami toczy proces z małol. (9 l.) Maciejem synem Małg. Rosnowskiej (PZ 21, 178); 1493 Małgorzata [wd. po tymże] Wincentym → niżej: Andrzej (1464-1500); 1501 taż Małgorzata wspomn. jako zm. → niżej: Jan (1462-1502).

1443-66 Potencjan z Dąbrowy: 1443-44 tenże → p. 5; 1464 tenże → wyżej: Jan Skórzewski; 1466 tenże podsędek pozn. kupuje od Świętosława z Głuponi 1/4 wsi Głuponie za 300 grz. i sprzedaje z zastrz. pr. wykupu wspomn. Świętosławowi części w S. za 100 grz. (PG 7, 290v).

1444-76 Chwał z S. [syn Chwaliboga], ojciec Tomasza, Michała, Piotra i Barbary, wicesędzia w Poznaniu 1475-76 (GUrz. nr C 1004): 1444, 1448, 1453, 1458 tenże z S. → p. 5; 1459 [tenże?] pan Skórzewski oddaje do więzienia miej. w Poznaniu Wawrzyńca zw. Złemięso z Kalisza, u którego znalazł [ukradzione?] drewniane narzędzia (AR nr 827); 1464 tenże → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1464 tenże Chwał przejął zboże (frumentum) i dobra we wsiach prestymonialnych Lisówki i Skrzynki wakujących po śmierci ich regensa, swego stryja¹³Chwał został w tej zapisce nazwany bratankiem (nepos) Szczepana kan. Szczepana Chybskiego; kapituła kat. pozn. daje te wsie w zarząd dożywotnio prep. Urielowi z Górki i poleca mu uiścić taksę w wysokości 8 grz. (CP 30, 33v); 1464 tenże oraz Filip i Jan niedz. bracia z Chyb, Jan Kierski ze Swadzimia, duchowny Maciej pleb. i dz. w Kiekrzu, Sędziwój dz. w Kiekrzu oraz Jost Chybski z M.S. i Wincenty z M.S. toczą proces z Bodzętą Pałuką alias Miklaszem ze Starzyn i Kiekrza oraz Janem Gowarzewskim ze Starzyn i Kiekrza (PZ 18, 32-32v); 1464 tenże z S. toczy proces z Sasinem Janem Gowarzewskim [cd. wspomn. sprawy?] (PZ 8, 80); 1467 tenże Skórzewski zapisuje ż. Helenie po 100 grz. posagu i wiana na cz. S. (PG 7, 247); 1469 tenże Chwał z S. → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1470 tenże z Filipem i Jakubem [swymi braćmi?] dziedzice w S. i Ocieszynie oświadczają, że zapłacą Maciejowi pleb. w Kiekrzu oraz Janowi i Sędziwojowi dziedzicom w Kiekrzu 5 fl. węg. (PG 57, 37); 1475-76 tenże toczy proces ze [swoją bratową?] Dorotą c. Jana niegdyś Nowodworskiego [z Nowego Dworu k. Niepruszewa] o spłatę długu 10 grz.: 1475 sąd daje wspomn. Dorocie wwiązanie w cz. S. nal. do Chwała, mianowicie w 1 ł. os. albo 2 ł. opust.; czynsz z łanu [os.] powinien wynosić 1 grz. (PZ 20, 18), 1476 wwiązaniu sprzeciwia się Helena ż. tegoż Chwała, powołując się na dok. swej oprawy (PZ 20, 50); 1475 tenże zastępuje w sądzie Barbarę ze Strzyg [na Kujawach] ż. Andrzeja Skóry z Gaju (PZ 20, 1v); 1479 tegoż zm. Chwała ss. Tomasz, Michał, Piotr → niżej; 1479 wd. po tymże Helena (KR 2, 110, cytowanego aktu nie odnaleziono).

1446-94 Adam [syn Dziersława] z Dąbrowy (gdzie występuje od 1442): 1446-94 tenże → p. 6; 1448-50 tenże → p. 5; 1464 tenże z Dąbrowy dziekan kat. pozn. otrzymuje wwiązanie do 3 części Skórzewka należących do: Andrzeja Skórzewskiego, Jana Skórzewskiego oraz do Mac. Skórzewskiego – każdorazowo na sumę 105 fl. węg. (PZ 8, 8; PZ 18, 8).

1448 Maciej z S. [syn Chwaliboga?]¹⁴→ przyp. 10 → p. 5.

1448 Andrzej, Jan i Wojciech [ss. Piotra Słapa z Dąbrowy]¹⁵Zapiska z ACC dotycząca procesu o pr. patronatu kościoła w S. rozróżnia grupy kolatorów. Andrzej, Jan i Wojciech byli najpewniej ss. Piotra Słapa z Dąbrowy posiadającego własność w S. (→ Palędzie, gdzie wymienieni ss. Piotra: Jan, Melchior, Andrzej, Jakub i Świętosław). Zapewne potomkami jednego z ss. Piotra byli Jan, Melchior i Wojciech bratankowie Melchiora Kozłowskiego, o których wiadomo, że w 1482 byli właścicielami w S. (→ niżej) ze Skórzewka → p. 5; 1462 tenże Jan syn Piotra Słapa → niżej Jan (1462-1502).

1462-1502 Jan Czosnek z S. i Skórzewka, syn Wincentego [trudny do odróżnienia od Jana syna Chwaliboga, → wyżej]: 1462 [tenże?] ze Skórzewka [czy syn Chwaliboga?] wydzierżawia Janowi synowi Piotra Słapa z Dąbrowy 1/3 Skórzewka za 24 grz. (w tym 10 grz. półgr i 14 obiegowej monety) na 3 l.; z tej części Jan Dąbrowski co roku może sprzedać 12 wozów drewna opałowego i budulcowego, jakie wytnie w lesie (indago; PG 6, 89, dawniej k. 125); 1464 tenże ze Skórzewka → wyżej: Adam z Dąbrowy; 1464 tenże ze Skórzewka toczy proces z Marcinem Łódzkim z Czerwonego Kościoła o 7 grz. i 16 gr (PZ 18, 12); 1475 tenże → niżej: Maciej; 1482 tenże dz. w M.S. zapisuje swej ż. Agnieszce po 200 grz. posagu i wiana na swej cz. w Skórzewku oraz folw., dworze, sprzętach domowych i 4 fl. węg.; z oprawy wyłącza 1/3 cz. Skórzewka, którą nabył z zastrz. pr. wykupu (PG 9, 170v); 1485 tenże ze Skórzewka kupuje z zastrz. pr. wykupu od Jana Rozdrażewskiego wsie Uzarzewo i Świączyn (PG 10, 33); 1485 tenże w sporze z Sędziwojem Sadowskim (PZ 21, 28v); 1487 tenże Skórzewski ze Skórzewka w sporze z kan. pozn. Marcinem Dąbrowskim i jego bratankiem Janem o ogrodzenie cz. Skórzewka; tenże Jan oświadcza, że przyprowadzi do sądu swego brata rodz. Andrzeja Skórzewskiego, by oświadczył, że sprzedał cz. w Skórzewku swym braciom rodz. wcześniej niż sprzedał ją ojcu kan. Marcina Dąbrowskiego; Skórzewski ma zapłacić Marcinowi 18 gr tytułem ugody zawartej między stronami (PZ 21, 133), 1488 cd. procesu, Jan ma przedstawić sądowi dok. nabycia 1/3 Skórzewka (PZ 21, 153); 1488 tenże toczy in. proces ze wspomn. Marcinem Dąbrowskim o karczmę w Skórzewku (PZ 21, 153); 1490 tenże syn Małg. Świekockiej → wyżej: Jodok i Wincenty; 1490 [tenże?] pożycza Andrzejowi Puchanowi [mieszczaninowi pozn.] i jego ż. Annie 118 fl. węg., a 1495 kwituje ich ze zwrotu tej kwoty (AR nr 1526, 1602); 1491 [tenże?] toczy proces z Barbarą Spławską i jej ss. Janem i Mikołajem o zajęte we wsi Kobylepole 5 koni, 2 kusze, 2 sandały (caliga), kaftan (iopula), tunikę flandryjską (tunica machelska¹⁶Zapewne z sukna z Malines (Mecheln) we Flandrii) i szubę kunią (pellica mardulina), skrzynię z jedwabnym wezgłowiem i in. rzeczy, o które wnosi tenże Jan (PZ 21, 210); 1493 tenże → niżej: Andrzej 1464-1500;

1493-95 [tenże?] Jan pożycza: 1493 stelmachowi Stanisławowi młynarzowi mł. [położonego] za kl. dominikanów, za bramą [Wielką w Poznaniu]¹⁷Nie wiemy, którego mł. dotyczy ta zapiska. W pobliżu usytuowane były młyny szpitali Ś. Ducha i Ś. Krzyża 50 fl.; 1494 Janowi zw. Bródka młynarzowi mł. położonego za kl. Dominikanów, nad fosą miejską [Poznania] oraz [jego wspólnikom] stolarzowi Mikołajowi, szewcowi Michałowi Prusowi i sukiennikowi Łukaszowi 55 fl. węg.; 1494 Grzegorzowi Białkowi rzeźnikowi pozn. 108 fl. węg.; 1495 krawcowi Janowi mieszcz. pozn. i jego poręczycielowi kowalowi Mac. Neisserowi 100 fl. węg. (AR 2 nr 1567, 1577, 1579, 1598);

1496 tenże Jan występuje jako wuj Doroty, Małgorzaty i Jadwigi cc. Mik. Młyńskiego [z Młynów, obecnie Trzykolne Młyny, pow. pyzdr.] (PG 7, 120); 1497 Agnieszka wd. po tymże Janie¹⁸Z następnych zapisek wynika, że Jan jednak żył. Wskazują na to informacje o procesie ze Świekockim w 1501 oraz o zakupie wsi Boguniewo w 1502. O wieś tę procesowali się następnie ss. Jana – Maciej, Jan i Mikołaj, występując zawsze razem, a niekiedy z matką Agnieszką. Kontynuowali oni także proces ze Świekockim. Nie wiemy, dlaczego w zapisce o konfiskacie dóbr Agnieszka została nazwana wd. po Janie. Donos na nią do króla złożył Dziersław Wielicki, prawdop. jej krewny (wystąpił w 1518 jako wuj synów Agnieszki: PG 6, 230), tym samym uzyskał pr. do majątku dzierżonego przez Agnieszkę we wsiach Wielkie i Sobiesiernie. Nie wiadomo, czy donos ten był formą zabezpieczenia dóbr rodzinnych przed ewent. roszczeniami osób obcych, czy też próbą przejęcia od Agnieszki tych wsi, król [Jan Olbracht] nadaje Dziersławowi Wielickiemu [z wsi Wielkie k. Poznania] pr. do jej dóbr we wsiach Sobiesiernie i Wielkie, z powodu niedopełnienia przez nią obowiązku udziału w posp. ruszeniu (MS 2 nr 949; Posp. Rusz. nr 144); 1501 tenże ze Skórzewka w imieniu swego sługi (famulus) Macieja toczy proces z Grzegorzem wójtem kostrzyńskim (PZ 23 k. 6v, 25); 1501 tenże w sporze z Marcinem Słapem kan. pozn. i jego bratankiem Janem z Dąbrówki (PZ 26, 17); 1501 tenże ze Skórzewka, syn Małg. Świekockiej, w sporze z Maciejem synem Wawrz. Świekockiego o 92 grz. posagu Małgorzaty; oprawa ta została przeniesiona ze Skórzewka na Świekotki, a po sprzedaży Świekotek przez Bogusza [drugiego męża Małgorzaty] na Uzarzewo i S.; posag ten Jan dziedziczy jako syn, a Mac. Świekocki jako syn pasierba¹⁹→ przyp. 12 Małgorzaty (PZ 23, 25); 1502 tenże w sporze z Dziersławem Wielickim z Sobiesiernia i Miksą karczmarzem z Sobiesiernia (PZ 23 k. 33, 48v); 1502 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu połowy Boguniewa: od Andrzeja Głażewskiego oraz od Jana Zatomskiego, od każdego za 200 grz. (PG 12, 184); 1504 Agnieszka wd. po tymże Janie zw. Czosnek winna 2 kopy i 8 gr Mik. Zatomskiemu (PG 64, 151v); 1506-17 wspomn. Agnieszka wd. i jej ss. → niżej: Maciej, Mikołaj i Jan; 1507 wspomn. Agnieszka wd., obecnie ż. Mik. Rościńskiego [z Rościnna k. Skoków, pow. gnieźn.] kwituje Marcina Dąbrowskiego kan. kat. pozn. i jego bratanka Jana z sumy 50 zł za Sobiesiernie [którą Dąbrowscy kupili z zastrz. pr. wykupu?] (PG 65, 250v); 1511 wspomn. Agnieszka Skórzewska toczy proces z Wojciechem, Janem i Stan. Rościńskimi o 70 grz., które miał wnieść do S. Mik. Rościński (Dominikanki P-ń 33, dawniej C 23 k. 10); 1513 Barbara i 1518 Zofia cc. tegoż [zm.] Jana → niżej.

1464-75 Mac. Skórzewski z S. i Skórzewka [syn Wincentego]: 1464 [tenże?] → wyżej: Adam z Dąbrowy; 1464-66 tenże z Andrzejem, bracia z S. i Skórzewka, w sporze z Marcinem Łódzkim [także Nowomiejskim] z Czerwonego Kościoła [z → Łodzi] o sumę 14 grz. i 16 sk. przeniesioną z Tulec do Czerwonego Kościoła (PZ 18 k. 11v, 58v, 133v); 1475 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu swemu bratu rodz. Janowi 1/3 S. za 105 fl. (PG 9 k. 30v, dawniej k. 32v); 1503 [tenże?] → niżej: Wincenty i Maciej.

1464-1500 Andrzej Skórzewski z S. i Skórzewka, syn Wincentego: 1464 tenże ze Skórzewka → wyżej: Adam z Dąbrowy; 1464-66 tenże brat Macieja → wyżej: Maciej (1464-75); 1475 tenże → p. 5; 1479-80 tenże wraz Jostem bracia niedz. z S., ss. zm. Wincentego, toczą proces z Bogusławem Świekockim [swym ojczymem] (PZ 20 k. 91, 107); 1485 tenże zapisuje ż. Agnieszce po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 swej 1/4 cz. S. (PG 10, 25); 1487 tenże w sporze z Piotrem Wronczyńskim (PZ 21, 130); 1487 tenże niegdyś ze Skórzewka, brat Jana (PZ 21, 133); 1487 tenże z M.S. winien jest 22 fl. węg. Maciejowi synowi zm. Wawrz. Świekockiego i tytułem tego długu Andrzej daje mu wwiązanie w 1 ł. os.; Agnieszka ż. tegoż Andrzeja wyraża zgodę na obciążenie w ten sposób swej oprawy zapisanej na M.S.; 1488 wwiązanie (PZ 21 k. 130, 146); 1491 tenże zapisuje swej ż. Agnieszce po 100 grz. posagu i wiana na cz. M.S., 1/2 folw. i całym dworze (PG 10, 146v); 1492 tenże brat stryj. Doroty ż. Jana Czosnowskiego (PyG 7, 143); 1493 tenże ma przysiąc swemu bratu Janowi, że nie wziął od ich matki Małgorzaty 15 fl. (PZ 22, 41); 1493 tenże ze Skórzewka w sporze z bratem Janem o 50 fl. zajętych przez Jana po śmierci ich matki Małgorzaty (PZ 22 k. 41, 64v); 1496 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu za 24 grz. Wojc. Pawłowickiemu [z Pawłowic k. Poznania] 2 ł. os. w S., na których siedzą kmiecie (a każdy z kmieci płaci po 3 1/2 wiard. czynszu), wolne od oprawy swej ż. Agnieszki (PG 7 s. 198, dawniej k. 98v; PG 11, 128, dawniej k. 122); 1496 tenże kwituje Piotra Przedpełka Wronczyńskiego z [zapisu] na Wronczynie sumy 60 grz. posagu Katarzyny siostry tegoż Andrzeja, a ż. Piotra (GG 11, 77v); 1497 temuż winien jest Mac. Starołęski [ze Starołęki Wielkiej k. Poznania] 30 grz. szer. półgr. płatnych przez 3 l. po 10 grz. rocznie (PG 59, 267v); 1497 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Elżbiecie Nowowiejskiej²⁰W zapisce mowa o Elżbiecie Nowomiejskiej, sądzić jednak należy, że transakcje zawarła Elżbieta Nowowiejska, której w 1497 skonfiskowano dobra w S. → niżej: Elżbieta Nowowiejska. Najpewniej jej synem był występujący w S. Wawrzyniec posługujący się nazwiskiem Nowowiejski, → niżej [wd. po Piotrze Nowowiejskim z Nowej Wsi k. Poznania?] 3 ł. os. w S. za 36 grz. (PG 7 s. 302, dawniej k. 151); 1500 tenże występuje jako wuj Doroty Łoskuńskiej (PG 12, 100); 1500 tenże jest winien witrykom kościoła par. w Wirach 3 1/2 wiard. (ACC 79, 56); 1500 tenże z M.S. wraz z ż. Agnieszką panią wienną [gdzie?] sprzedają z zastrz. pr. wykupu Wawrz. Nowowiejskiemu 4 ł. os. w S.; każdy z kmieci [imiona → niżej: Mieszkańcy] płaci rocznie 3 1/2 wiard. czynszu, 2 kapłony i 1/2 kopy jaj; sprzedaż nastąpiła tytułem długu 48 grz., jaki tenże Andrzej z ż. mieli u Wawrzyńca (PG 62, 102; PG 63, 86); 1500 temuż Mac. Starołęski nie oddał 10 grz.; sąd nakazuje wwiązać tegoż Andrzeja w 1 ł. os. bądź 2 ł. opust. w Starołęce [Wielkiej] (PG 62, 47; PG 63 k. 38v, 39, 96); 1503 tenże wspomn. jako zm., jego ss. → niżej: Wincenty i Maciej; 1510 [tenże zm.] → niżej: Wawrzyniec; 1513 Agnieszka wd. po tymże → niżej: Wincenty i Maciej.

1466 S. obciążone czynszem 1 grz. dla wikariuszy kat. pozn. od sumy głównej 12 grz. (CP 14, 622).

1466 Świętosław z Głuponi → wyżej: Potencjan.

1470 Jakub z S. → wyżej: Chwał.

1474-1511 Tomasz, 1479-1514 Michał i 1479-80 Piotr Skórzewscy ss. Chwała: 1474 tenże Tomasz wraz z Mikołajem [swym stryjem] wysyła na wyprawę wojenną 2 konnych (ExpBel. nr 661); 1479 ciż bracia → wyżej: Mikołaj (1419-74); 1479 ciż bracia niedz., ss. zm. Chwała, toczą proces z Anną z Chojnicy; zastępuje ich w sądzie Jost z Ocieszyna (PZ 20, 92); 1480 ciż bracia z S. toczą proces z Janem, Marcinem i Szymonem ss. zm. Bartłomieja Chomęckiego (PZ 20, 107); 1493-1502 tegoż Michała ż. Barbara toczy procesy ze [swymi pasierbami Szymonem], Jerzym i Mikołajem ss. Mik. Rogaczewskiego [z → Rogaczewa Wielkiego] (PZ 22, 17v; KoścG 5 k. 28v, 44; KoścZ 18, 36v); 1500 tegoż Michała kwituje Andrzej Ciesielski kan. katedry pozn. z zapłaty 4 grz.; Michał zobowiązuje się do uiszczenia 3 grz. na Niedzielę Invocavit, za co poręczają Mac. Chybski i Mac. Starołęski (ACC 79, 5v); 1501 tegoż Michała kwitują witrycy kościoła par. w Wirach z zapłaty 1 grz. i 6 gr tytułem pierwszej raty długu wynoszącego 11 wiard. (ACC 79, 101); 1503 tenże Michał występuje jako stryj Kat. Jaromirskiej [Skoraczewskiej, z → Jaromierza k. Wolsztyna] (PG 12, 270); 1504 ciż Tomasz i Michał bracia niedz. z S. pozywają Łukasza Rudzkiego [z Rudek k. Ostroroga] o 50 grz. posagu zm. Barbary Skórzewskiej [siostry Skórzewskich, a ż. Łukasza] (PZ 23, 93); 1508 ciż Tomasz i Michał w sporze z Łukaszem Rudzkim [cd. sprawy z 1504?] (PG 66, 48); 1508 tenże Michał występuje jako stryj Adama i Elżbiety dzieci Uriela Ocieskiego (PG 14 s. 12, 22; PG 79, 22); 1509 tenże Tomasz zobowiązuje się do sprzedania z zastrz. pr. wykupu swemu bratu, temuż Michałowi, łanu zw. Symankowski w S. za 5 grz. (PG 66, 224); 1509 tenże Michał → niżej; 1510 tychże Michała i Tomasza kwituje Łukasz Rudzki z zapłaty 30 grz. posagu Barbary ż. wspomn. Łukasza, a siostry tych Skórzewskich [finał sprawy z 1508?] (PG 66, 293v); 1510 tenże Tomasz posiada 2 ł. w Dębnie Małym [k. Stęszewa] (LBP 103); 1511 tenże Tomasz w sporze z Jadwigą Skórzewską wd. po Janie Rościńskim [z Rościnna k. Skoków, pow. gnieźn.] o jej dobra w Skórzewku (PG 68, 129); 1514 tenże Michał mąż [Barbary] Rogaczewskiej właściciel folw. w → Gorzyczkach (Cieplucha 148); 1516 Barbara wd. po tymże Michale kupuje od Szymona i Jerzego Rogaczewskich, swych pasierbów, cz. Gorzyczek i folw. tamże za 130 grz. (PG 15, 94v); 1520 Barbara wd. po tymże Michale sprzedaje swą cz. w Gorzyczkach Janowi Chaławskiemu, który zapisuje na niej swej Magdalenie c. tegoż zm. Michała po 70 grz. posagu i wiana (PG 15, 332); 1521 wspomn. Barbara wd. po tymże Michale kupuje z zastrz. pr. wykupu od Andrzeja Pierzchlińskiego [z Pierzchna k. Środy?] i jego ż. Jadwigi 4 grz. czynszu rocznego na Rybnie w pow. gnieźn. (PG 15, 402); 1528 tenże Tomasz Skórzewski, Dębiński [z Dębna Małego] wspomn. jako zm., wd. po nim Katarzyna i ss. → niżej: Jan i Piotr.

1479-80 Jost syn Winc. Skórzewskiego, brat Andrzeja → wyżej: Andrzej 1464-1500.

1481 Jan syn zm. Świętosława ze Skórzewka winien jest Agnieszce z Dąbrowy 9 grz. i z tego tytułu daje jej wwiązanie w 1 ł. opust. zw. Miksin w → Skórzewku (PZ 20, 157); 1502 wspomn. Agnieszka z Dąbrowy kwituje kan. pozn. Marcina z Dąbrowy i jego bratanka Jana z Dąbrówki z zapłaty tej sumy, którą miała zapisaną przez zm. Jana syna Świętosława ze Skórzewka na łanie zw. Miksin (PZ 23, 31v).

1482 Jan, Melchior Kozłowski i Wojciech bracia rodz. i dziedzice niedz. w S. [zapewne wnuki Piotra Słapa], bratankowie Melchiora Kozłowskiego, sprzedają za 170 grz. Stan. Nowodworskiemu [z Nowego Dworu k. Niepruszewa] cz. sumy zapisanej na Koszkowie, przypadającą na nich po zm. Mik. Słapku z Sobiesiernia (PG 9, 150v; w haśle → Koszkowo mylnie PG 7).

1487-1513 Marcin Słap [Starszy] z Dąbrowy i Skórzewka kan. kat. pozn.: 1487 tenże → wyżej: Jan (1462-1502); 1497 tenże dz. w Skórzewku → niżej: Wojciech i Katarzyna; 1497, 1512-13 tenże → p. 5; 1502 tenże → wyżej: Jan syn Świętosława; 1503 tenże → niżej: Jakub; 1513 tenże → niżej: Wincenty i Maciej.

1487-1511 Mac. Świekocki syn Wawrzyńca: 1487-88 tenże → wyżej: Andrzej (1464-1500); 1501 tenże → wyżej Jan (1462-1502); 1504 tenże → niżej: Maciej, Mikołaj i Jan; 1511 tenże → p. 5.

1490 Chwał Chybski z M.S. i Chyb pozwany przez prac. Fabiana [kmiecia] pana Sadowskiego (PZ 21, 178); 1502 tenże zw. Wielki → niżej: Skórzewski.

1497 Elżbieta Nowowiejska → wyżej: Andrzej (1464-1500); 1497 Jan Bielawski [z Bielaw k. Poznania] otrzymuje od króla [Jana Olbrachta] pr. do dóbr oprawnych tejże Elżbiety Nowowiejski w S., z powodu niedopełnienia przez nią obowiązku udziału w posp. ruszeniu (MS 2 nr 1078; Posp. Rusz nr 148).

1497-1502 Wojciech syn Kat. Skórzewskiej [wd. po Wojciechu wnuku Piotra Słapa?]: 1497 tenże Wojciech i jego matka Kat. Skórzewska wd. po Wojciechu wójcie w Mosinie i dziedziczka w S. wykupują 1/2 kopy czynszu od sumy głównej 8 grz., zapisanej w 1477 na cz. S. dla altarii Ś. Trójcy i Niepokalanego Poczęcia NMP w kolegiacie Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu²¹W zapisce wspomniano, że Katarzyna i jej syn Wojciech posiadali cz. w S. Zarazem jednak wyraźnie podano, że zapis czynszu dotyczył cz. w Skórzewku (ACC 74, 39v); 1497 tenże Wojciech wraz ze swą matką Katarzyną ż. Świętosława Świącha z Głuponi kwitują kan. kat. pozn. Marcina Słapa z Dąbrowy dz. w Skórzewku z sumy oprawy [Katarzyny] zapisanej na 1/3 Skórzewka; wspomn. Marcin dz. w S.²²Marcin raz nazwany został dz. w Skórzewku, a raz dz. w S zobowiązuje się do uiszczenia Katarzynie i Wojciechowi sumy 50 grz.; obecnie na poczet tej kwoty płaci Wojciechowi 8 grz. szer. półgr. (ACC 74 k. 40, 46); 1500 tenże Wojciech sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Wawrz. Nowowiejskiemu 4 ł. os. w M.S. za 48 grz. (PG 12, 101); 1502 tenże Wojciech toczy proces z Bartłomiejem Gruszczyńskim prep. kościoła par. w Koźminie (ACC 80, 91v).

1500-10 Wawrz. Nowowiejski: 1500 tenże → wyżej; 1500 tenże → wyżej: Andrzej (1464-1500); 1503 tenże → niżej: Wincenty i Maciej; 1510 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu Mac. Chybskiemu 4 ł. os. w S. za 48 grz.; łany te Nowowiejski nabył od [zm.] Andrzeja Skórzewskiego (PG 14, 96, dawniej s. 190).

1502 Jan z Dąbrówki [bratanek kan. Marcina] → wyżej: Jan syn Świętosława; 1503 tenże → niżej: Jakub.

1502 Skórzewski wspomn. w zeznaniach przez Janka Bzowskiego przed sądem wójtowskim m. Poznania; Chwał Chybski zw. Wielki z → Chyb zamierzał uwięzić [Sędziwoja] Sadowskiego i tegoż Skórzewskiego (SBP s. 339 nr 16).

1503 Jakub Skórzewski ze Skórzewka wraz ze swoją siostrą rodz. Anną ż. wójta z Bałdrzychowa [w woj. łęcz.] sprzedaje Marcinowi Słapowi z Dąbrowy kan. pozn. i jego bratankowi Janowi 1/2 swej 1/3 cz. Skórzewka za 50 grz. (PG 12, 277v).

1503-13 Wincenty i Mac. Skórzewscy ss. Andrzeja (1464-1500): 1503 ciż bracia, ss. zm. Andrzeja sprzedają Wawrz. Nowowiejskiemu 4 ł. w S. za 48 grz.; jako stryj tychże braci występuje Mac. Chybski, a jako wuj Mac. Starołęski (PG 64, 82v); 1503 ciż mają zapłacić 12 grz. Mac. Chybskiemu (PG 64, 95v); 1505 ciż toczą proces ze wspomn. Wawrz. Nowowiejskim posiadaczem 4 ł. w S. (PG 65, 90v); 1513 tychże kwituje ich matka Agnieszka wd. po Andrzeju Skórzewskim ze swej oprawy zapisanej na cz. w S. (PG 68, 319); 1513 ciż sprzedają Marcinowi Słapowi z Dąbrowy kan. pozn. cz. S. za 280 grz.; jako ich stryjowie występują Mik. [Ocieski] tenut. kośc., Bryl z Ocieszyna i Michał Skórzewski, a jako wuj Piotr Lubiekowski [z Lubiekowa] (PG 14, 415; PG 68, 320).

1503-28 Mac. Chybski, Skórzewski z S., → Chyb i → Przeźmierowa [syn Jana (1436-72), wnuk Chwaliboga, → Chyby]²³Na takie pokrewieństwo wskazuje transakcja zawarta przez Macieja w 1528, kiedy to pozbył się on wsi Chyby, 1/2 Przeźmierowa i cz. S. Na takich samych dobrach w 1472 Jan Skórzewski zapisał posag swej ż. Małgorzacie (PG 8, 308, dawniej k. 153): 1503 tenże Chybski → wyżej: Wincenty i Maciej; 1509 [tenże?] pan [Mac.?] Chybski → niżej; 1510 tenże Maciej → wyżej: Wawrzyniec; 1519 tenże zapisuje ż. Małgorzacie c. zm. Szczepana Lubiekowskiego [z Lubikowa] po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 swych części we wsiach Chyby, S. i Przeźmierowo (PG 15, 282v); 1524 tenże sprzedaje z zastrz. pr. wykupu swej c. Annie 1/4 cz. w S. wolną od oprawy swej ż. Małgorzaty, za 60 grz. posagu Barbary [pierwszej ż. tegoż Macieja] matki wspomn. Anny (PG 16, 22); 1528 tenże sprzedaje braciom Marcinowi i Mik. Dąbrowskim swoim krewnym (nepotes) całe → Chyby, 1/2 opust. wsi Przeźmierowo, lasy, zapusty [w Przeźmierowie] i swoją cz. w S. za 1000 grz. z zastrz., że gdyby wspomn. bracia Dąbrowscy zm. bezpotomnie, wówczas dobra te wrócą do spadkobierców tegoż Macieja bez jakiejkolwiek zapłaty; wspomn. Mik. Dąbrowski zw. Słap sprzedaje z zastrz. pr. wykupu temuż Maciejowi swemu stryjowi i jego spadkobiercom, wymienione dobra za 400 grz., z zastrz., że wspomn. Mikołaj ani jego spadkobiercy nie wykupią tych dóbr od tegoż Macieja za jego życia (PG 16, 234v); 1539 tenże wspomn. jako zm. → niżej: spadkobiercy Mac. Chybskiego; 1547 wd. po tymże Macieju Małg. Lubiekowska daje resztę swej oprawy zapisanej na 1/2 Chyb i cz. S.: 40 grz. Małg. Gowarzewskiej ż. Wojc. Budziłowskiego mieszcz. pozn., 10 grz. Janowi Gowarzewskiemu, 10 grz. Pawłowi Gowarzewskiemu synowi zm. Bartłomieja, 10 grz. Janowi i Fabianowi ss. Mac. Więckowskiego i zm. Małg. Chybskiej (PG 18, 321).

1504-34 Maciej Kosal, 1504-34 Mikołaj i 1504-28 Jan Kosal (Coszal, Kosal, Kosszal) Skórzewscy, z S. i Skórzewka, ss. Jana (1462-1502) i Agnieszki: 1504 ciż Maciej i Jan ss. zm. Jana Skórzewskiego w towarzystwie stryja Michała Kierskiego i wuja Michała Wielickiego kwitują Jana Zatomskiego i jego ss. Andrzeja i Mikołaja z sumy 200 grz. za 1/2 sprzedanego ich ojcu z zastrz. pr. wykupu Boguniewa; wspomn. Mikołaj brat tychże przebywa za granicą (PG 64, 150v-151); 1504 ciż bracia ss. zm. Jana toczą proces z Maciejem synem Wawrz. Świekockiego o 92 grz. [stanowiące posag ich zm. babki Małgorzaty?] oraz o kary; sąd nakazuje wwiązanie Skórzewskich w dobra Macieja w Dąbrowie, licząc 10 grz. za każdy ł. os. przynoszący 1 grz. dochodu rocznego albo 2 ł. opust.²⁴Na podstawie tej zapiski KR 2, 110, błędnie pisze, jakoby bratem Mikołaja i Jana był Marcin (PZ 23 k. 73, 87); 1506 ciż bracia toczą proces z Andrzejem Głażewskim i Janem Bzowskim o 1/2 Boguniewa; wspomn. Andrzej ręczy tym braciom i ich matce Agnieszce, że uiści zaległe czynsze z Boguniewa (PG 65 k. 142, 173v, 194v); 1508 ciż bracia kupują z zastrz. pr. wykupu od Andrzeja Głażewskiego 1/2 Boguniewa za 36 grz. (PG 14, 67); 1511-12 ciż małol. bracia toczą proces o pr. patronatu kościoła w S., w sądzie zastępuje ich matka Agnieszka → p. 5; 1512 Agnieszka matka tychże braci, jako ich pełnomocnik, pozywa Stan. Rościńskiego o 2 konie (PG 68, 211v); 1515 ciż bracia wezwani do podjęcia od małol. Jerzego i Macieja ss. zm. Stan. Radeckiego kwoty 236 grz. tytułem wykupu 1/2 Boguniewa przez Radeckich (PG 69, 190); 1517 ciż bracia oraz ich matka Agnieszka kupują z zastrz. pr. wykupu od Dziersława Wielickiego 3 grz. czynszu rocznego na wsi Wielkie (PG 15, 124v); 1518 ciż Maciej i Jan dziedzice w S. ręczą wspomn. Dziersławowi Wielickiemu za tegoż Mikołaja (PG 6, 230); 1518 tychże braci kwituje ich siostra Zofia z dóbr po ojcu i matce w S.; jako jej stryj występuje Dobrogost Baranowski, a jako wuj Dziersław Wielicki (PG 6, 243, dawniej k. 230v); 1518 tenże Maciej występuje jako brat cioteczny Małgorzaty ż. Marcina Szczawińskiego (PG 15, 195); 1521 tenże Maciej dz. w Skórzewku sprzedaje swemu bratu Janowi cz. Skórzewka po rodzicach za 120 grz. (PG 15, 398);

1525-28 tenże Jan zw. Kosal pozwany przez Marcina i Mik. Dąbrowskich dziedziców ze Skórzewka o wysieczenie 8 wozów siana z łąki Dąbrowskich w Skórzewku, przegrywa proces, nie dopuszcza do wwiązania Dąbrowskich w swe dobra, a następnie do ciążenia swego majątku (PZ 29 k. 451, 533, 551v, 557);

1528 ciż Jan i jego starszy brat Mikołaj dzielą się dobrami w S. w tym rolami folw. w stronę Plewisk i łąkami należącymi do tych ról, rolami folw. na polu jarym naprzeciw lasu zw. Chocholacz, rolami folw. na trzecim polu naprzeciw łąki zw. Janna, łąkami [ciągnącymi się] od S. do Sobiesiernia, lasem albo gajem zw. Chocholacz ciągnącym się od S. w kierunku Sobiesiernia, borem od strony cz. pani Dąbrowskiej; Mikołaj otrzymuje 1/3 tych dóbr, a Jan 2/3, ponadto Mikołaj otrzymuje łan opust. zw. Buharzyński obok [łanu] kmiecia [tj. łanu os.] zw. Marczyński, 1/3 ł. kmiecia Marcisza wraz 1/3 czynszu i robocizny (tj. 1 tydzień pracy), 1 zagr. wraz z zagrodą zw. Walkowska, do której należy [obiekt nieokreślony] Kliny Zajemne, [leżący] za karczmarzem pani Dąbrowskiej zw. Kowal [tj. jego rolą?]; Jan otrzymuje 2 łany Tomiński i Pieńkowski, 2/3 ł. kmiecia Marcisza wraz 2/3 czynszu i robocizny (tj. 2 tygodnie pracy), 2 zagr. wraz z ich zagrodami obok dworu Mik. Skórzewskiego; podział nie obejmuje części nal. do matki tych braci (PG 74, 159); 1530 tenże Mikołaj dz. w Skórzewku → niżej: Marcin i Mikołaj; 1530 tenże Maciej kupuje od Hieronima Czarnkowskiego cz. w Czarnkowie w pow. kośc. [k. Ponieca] za 600 grz. (PG 16, 335); 1530 tenże Jan Kosal wspomn. jako zm. → niżej: Agnieszka, Jan, Katarzyna, Mikołaj, Maciej i Zofia; 1531-34 tenże Mac. Kosal w sporze z Dorotą wd. po Mac. Rosnowskim zw. Świekotka o to, że wraz z braćmi [zm.] Janem i Mikołajem, jako spadkobiercy jej męża, wygnali ją z dóbr oprawnych [gdzie?] (KoścZ 25 k. 103v, 210); 1534 tenże Mik. Skórzewski zapisuje swej ż. Zofii Wargowskiej, wd. po Wawrz. Turkowskim, po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 S.; wspomn. Stanisław i Piotr Turkowscy ss. Zofii z pierwszego małżeństwa (PG 16, 706v-707); 1535 dzieci tegoż zm. Jana → niżej.

1504 Barbara Skórzewska ż. Stan. Kąsinowskiego, który zapisuje jej po 100 fl. węg. posagu i wiana (PG 13, 7); 1508 taż Barbara zm. (PG 14, 66, dawniej k. 34) 1535 jako wuj rodz. tejże Barbary wspomn. Dziersław Wielicki (PG 78, 274v; → Słopanowo, p. 3).

1509-10 Andrzej Skórzewski [Chybski, syn Mik. Chybskiego] płaci pobór → niżej.

1509 pan [Jan?] Dąbrowski płaci pobór → niżej.

1511 Jadwiga Skórzewska wd. po Janie Rościńskim → wyżej: Tomasz, Michał, Piotr.

1512 Stan. Skórzewski występuje jako wuj Anny ż. Piotra z Gostkowa (KoścZ 18, 331v).

1512-26 Jadwiga Dąbrowska, Skórzewska wd. po zm. Janie Dąbrowskim → p. 5.

1512-44 Marcin [Młodszy] i 1512-70 Mik. Dąbrowscy z S. i Skórzewka ss. Jana z Dąbrowy: 1512, 1516 ciż małol. → p. 5; 1525 tenże Mikołaj, 1525-26 tenże Marcin → p. 5; 1525-28 ciż bracia toczą proces z Janem Skórzewskim zw. Kosal → wyżej: Maciej, Mikołaj i Jan; 1528 ciż bracia → wyżej: Mac. Chybski; 1530 ciż kupują od Mik. Skórzewskiego1 ł. opust. zw. Kulbaczyński w Skórzewku za 12 grz. (PZ 24, 80v); 1533 tenże Mikołaj zapisuje ż. Annie, c. zm. Piotra Budziszewskiego, po 1000 fl. posagu i wiana na 1/2 dóbr, które ma w dziale braterskim we wsiach Dąbrowa, Dąbrówka, M.S. i Skórzewko, Palędzie, Sobiesiernie i Stary Dwór [zapewne k. Nowego Dworu w pobliżu Niepruszewa] (PG 16, 576); 1539 tenże Marcin archid. pszcz. otrzymuje wwiązanie w części Chyb, S. i Przeźmierowa (PG 81, 423v); 1541 ciż pozwani przez Jana Skórzewskiego [syna Jana Kosala] o zagarnięcie przemocą 2 stogów siana z łąki zw. Janina w cz. Skórzewka należącej do Jana (PZ 31, 8); 1542 tenże Marcin archid. pszcz. → niżej: spadkobiercy Mac. Chybskiego; 1543 [temuż?] Mik. Skórzewskiemu ma zapłacić Mac. Wojnowski 100 grz. (PG 85, 120); 1544 ciż sprzedają z zastrz. pr. wykupu wikariuszom kat. pozn. 14 grz. czynszu na wsiach Palędzie i Dąbrowa oraz częściach w S. za 200 grz.; wspomn. Anna Budziszewska ż. tegoż Mikołaja (PG 18, 143); 1551, 1553 tenże Mikołaj → niżej: spadkobiercy Mac. Chybskiego; 1551 tenże Mikołaj → p. 5; 1559 tenże Mikołaj kupuje od cc. Jana Chaławskiego, Agnieszki ż. Jana Szołdrskiego, Małgorzaty ż. Jana Wieczyńskiego, Barbary ż. Jakuba Zielątkowskiego, ich części w S. po matce zm. Magd. Skórzewskiej za 2000 zł (PG 19, 712v); 1559 tenże Mikołaj kupuje od Anny cysterki w Trzebnicy jej cz. w S. po matce Magd. Skórzewskiej za 1000 zł (PG 19, 790); 1560 tenże Mikołaj → p. 5; 1562 tenże Mikołaj → niżej: Zofia, Anna i Małgorzata; 1565 tenże Mikołaj na czas swego życia daje swemu synowi Janowi Dąbrowskiemu pr. do użytkowania całej wsi S. i części w Skórzewku oraz jez. w Strzeszynie (PG 20, 405v); 1567 tenże Mikołaj kupuje od Jakuba Iłowieckiego 6 ł. os. w S. za 3300 zł (PG 20, 577); 1570 tenże Mikołaj → p. 2; 1570 tenże Mikołaj toczy procesy: z Janem i Adamem Skórzewskimi jako spadkobiercami ich zm. brata Mikołaja, o zaoranie nal. do Dąbrowskiego ról, wysieczenie łąk i gajów oraz zapuściku w Skórzewku; ze wspomn. Adamem o wygonisko; z Maciejem, Janem, Bodzętą i Wawrz. Skórzewskimi ze Skórzewka o zaoranie wspomn. wyżej wygoniska stanowiącego wspólną własność, przez które przegania się bydło z S. do pola zw. Ławiczka, [a następnie] w stronę wsi S., o zaoranie łąki i roli oraz zajęcie zapuściku w Skórzewku, a także zaoranie roli w Sobiesierniu (PZ 36 k. 364, 365v-366, 369, 529); 1570 tenże Mikołaj → niżej: Jan, Adam i Mikołaj; 1574 tegoż Mikołaja ss. Piotr, Sebastian i Andrzej Dąbrowscy → niżej.

1513 Barbara c. Jana Skórzewskiego [Czosnka], mąż Mik. Pożarowski zapisuje jej po 100 grz. posagu i wiana na 1/2 Pożarowa (PG 14, 385); 1535 taż Barbara²⁵Jako wuj Barbary wspomn. został Dziersław Wielicki wspomn. jako zm., jej c. Kat. Kąsinowska wd. po Andrzeju Wielżyńskim, obecnie ż. Jakuba Siekierzeckiego (PG 16, 766v).

1518 Zofia Skórzewska [c. Jana Czosnka] → wyżej: Maciej, Mikołaj i Jan.

1528-36 Jan i Piotr Skórzewscy, Dębińscy z S., ss. Tomasza: 1528 ciż bracia, dziedzice w S. sprzedają z zastrz. pr. wykupu Winc. Sierosławskiemu części w S. za 80 grz. (PG 16, 238); 1528 ciż otrzymują od matki Katarzyny, wd. po Tomaszu Skórzewskim, części w Dębnie [Małym] os. i Jarosławcu opust., z zastrz. dla niej dożywotniego posiadania tych dóbr; bracia mają także wyposażyć swe siostry [przyrodnie] Barbarę, Annę, Katarzynę i Agnieszkę, cc. wspomn. Katarzyny i Jerzego Goruńskiego (PG 16, 218); 1528 tenże Jan Dębiński wraz ze swoją matką Katarzyną wd. po Tomaszu Dębińskim zapisuje swej ż. Małgorzacie c. Piotra Pielgrzyma Kobylnickiego po 70 grz. posagu i wiana, na częściach wsi Dębno, S. i Jarosławiec, które ma w dziale z bratem Piotrem (PG 16, 251v); 1534 [tenże Jan czy syn Jana Kosala?] burgr. [bpi] w Buku (CP 4 nr 17); 1536 tenże Jan zapisuje ż. Dorocie, c. Bartłomieja Granowskiego, po 90 grz. posagu i wiana na cz. S. oraz 1/2 zagrodników w Dębnie Małym; wspomn. tenże Piotr (PG 17, 71v); 1557 tenże Jan wspomn. jako zm. → niżej: Zofia, Anna i Małgorzata.

1530-36 Agnieszka, 1531-60 Jan, 1535-36 Katarzyna, 1535-59 Mikołaj, 1535-37 Maciej i 1537 wspomn. jako zm. Zofia Skórzewscy, dzieci zm. Jana Kosala (1504-28): 1530 tejże Agnieszce, c. zm. Jana Kosala Skórzewskiego, mąż Marcin Czeluściński zapisuje po 50 grz. posagu i wiana (PG 16, 333v); 1531 tenże Jan zapisuje swej ż. Jadwidze, c. Mik. Domasławskiego, po 90 grz. posagu i wiana na 1/2 swej cz. w Skórzewku (PG 16, 431); 1534 [tenże?] Jan → wyżej: Jan i Piotr; 1535 taż Katarzyna ż. Mac. Popka mieszcz. gnieźn. sprzedaje swym braciom Mikołajowi, Maciejowi i Janowi Skórzewskim za 100 kóp gr spadek należny jej po wuju Dziersławie Wielickim, tj. części wsi Wielkie i Złotniki oraz nabyte z zastrz. pr. wykupu przez wspomn. Dziersława części wsi Góra [pow. pozn., k. Stęszewa?], a także dom na Piaskach pod Poznaniem (PG 16, 763v); 1535 te Katarzyna i Agnieszka wydzierżawiają Mik. Łąckiemu pisarzowi ziemskiemu kal. części wsi Wielkie i Złotniki oraz dom w Poznaniu za 200 grz. (GG 22, 268v); 1536 ciż Mikołaj, Maciej i Jan pozwani przez Wojc. Słopanowskiego o wygnanie z dóbr Wielkie, Złotniki i Góra [k. Stęszewa?]; Słopanowski stwierdza, że Słopanowscy są siostrzeńcami rodz. Dziersława Wielickiego, zaś Skórzewscy twierdzą, że to tylko krewni po siostrze przyrodniej (PG 76 k. 184-185, 221, 231-224 – błędy w foliacji); 1536 tenże Maciej sprzedaje Jakubowi i Wojc. Sadowskim części wsi Wielkie i Złotniki nabyte od sióstr Katarzyny i Agnieszki [w 1535] (PG 17, 20); 1537 taż Zofia wspomn. jako zm., jako opiekunowie jej cc. Katarzyny i Zuzanny występują ciż Mikołaj i Jan (PG 17, 112v); 1537 ciż Mikołaj, Maciej i Jan wspomn. jako spadkobiercy zm. Dziersława Wielickiego (PG 79, 193); 1538 tenże Mikołaj zapisuje swej ż. Zofii c. Stan. Młodawskiego po 100 grz. posagu i wiana na Skórzewku (PG 17, 171); 1541 tenże Jan, 1543 [tenże?] Mikołaj → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy; 1551 tenże Mikołaj zapisuje ż. Annie c. Wojc. Rosnowskiego po 100 zł posagu i wiana na 1/2 swej cz. w Skórzewku (PG 18, 655); 1551 tenże Jan, 1559 ciż Mikołaj i Jan → p. 5; 1560 tenże Jan toczy proces o pr. patronatu kościoła par. w S. → p. 5.

1539-62 spadkobiercy zm. Mac. Chybskiego: 1539 Jadwiga ż. Andrzeja Pierzchlińskiego, Anna Lubowska oraz Jan i Florian (vel Fabian²⁶Niekiedy nazywany tym imieniem (PG 18, 321; PG 84, 297v; PG 94, 97), jest to jednak bez wątpienia ta sama osoba) ss. zm. Małg. Więckowskiej, a także Wojciech, Jan, Anna i Regina dzieci Andrzeja Ninińskiego i Heleny Chybskiej, spadkobiercy zm. Mac. Chybskiego, wwiązani w dobra M.S., Chyby i 1/2 opust. wsi Przeźmierowo, która zarosła borem (PG 81, 423v); 1542 ciż pozwani przez Marcina Dąbrowskiego archid. pszcz. o wypędzenie go z jego cz. w dobrach Chyby, S. i Przeźmierowo (PG 84, 297v); 1547 ciż Jan i Fabian → wyżej: Mac. Chybski; 1551 ciż spadkobiercy toczą proces z Mik. Dąbrowskim o dobra Chyby, S. i Przeźmierowo; taż Anna wd. po Jerzym Lubowskim [z którego Lubowa?] (PG 94, 96); 1553 ciż Wojciech i Jan zatwierdzają ugodę zawartą między tymiż spadkobiercami Mac. Chybskiego a Mik. Dąbrowskim (MS 5 nr 6212); 1553-54 ciż spadkobiercy → niżej: Łukasz Chybski; 1554 tenże Fabian sprzedaje swemu bratu temuż Janowi części w Chybach, S. i Przeźmierowie za 300 grz. (PG 98, 831v); 1562 tenże Jan Niniński sprzedaje Wojc. Łowęckiemu swemu stryjowi cz. S. za 1450 grz. (PG 20, 145v).

1553-55 Łukasz Chybski vel Pawłowicki: 1553 tenże kupuje części Chyb, S. i opust. Przeźmierowa od Anny i Reginy Ninińskich za 400 grz., od Anny Chybskiej wd. po Jerzym Lubowskim i Jadwigi Chybskiej wd. po Andrzeju Pierzchlińskim za 400 grz. (PG 19, 118v-119), od Wojciecha i Jana Ninińskich ich części po ich matce zm. Helenie za 220 grz. (MS 5 nr 1672), 1554 od Jana i Fabiana Więckowskich za 1000 zł (PG 19, 229; PG 98, 830v-831v); 1555 tenże Pawłowicki sprzedaje Winc. Kierskiemu cz. S. za 1400 grz. (PG 19, 308v).

1555 Winc. Kierski → wyżej: Łukasz Chybski.

1557-63 Zofia, 1557-62 Anna i 1557 Małgorzata cc. Jana Skórzewskiego (1528-36): 1557 te siostry cc. zm. Jana Skórzewskiego; Mac. Krzyżanowski mąż tejże Zofii (PG 101, 551); 1562 taż Anna ż. Andrzeja Pogorzelskiego, mąż zapisuje jej po 1150 zł posagu i wiana (PG 20, 162v); 1562 taż Anna toczy proces z małol. Janem, Maciejem i Łukaszem synami zm. Mac. Krzyżanowskiego o to, że nie zrezygnowała z części w Dębnie i S. (PG 106, 134); 1562 taż Anna sprzedaje tejże Zofii wd. po Mac. Krzyżanowskim cz. Dębna Małego i S. za 2500 zł (PG 20, 162; PG 106, 786); 1562 taż wd. Zofia sprzedaje Mik. Dąbrowskiemu części S. za 3000 zł (PG 20, 183v); 1563 taż Zofia, wspomn. jej zm. matka Dorota (KoścG 14, 108).

1559 Agnieszka, Małgorzata, Barbara i Anna cc. Magd. Skórzewskiej i Jana Chaławskiego → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy.

1562 Wojc. Łowęcki → wyżej: spadkobiercy Mac. Chybskiego.

1565-70 Jan Dąbrowski syn Mikołaja [brat Piotra, Sebastiana i Andrzeja]: 1565 tenże → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy; 1570 tenże syn Mikołaja kupuje od Jana i Adama Skórzewskich za 2100 zł części w Skórzewku, które trzyma ich matka Anna wd. po Mik. Skórzewskim (PG 21, 151v); 1570 tenże toczy procesy: z Mac. Skórzewskim o wysieczenie łąk i spalenie zarośli w Skórzewku; z Adamem Skórzewskim niegdyś ze Skórzewka o 21 zł pożyczonych przez Skórzewskiego (PZ 36 k. 365, 366v-368); 1570 tenże Jan → p. 2; 1578 tenże wspomn. jako zm. → niżej: Piotr, Sebastian, Andrzej.

1567-70 Jan, Adam i zm. a. 1570 Mik. Skórzewscy ss. Mikołaja (1535-59) i Anny Rosnowskiej: 1567 tenże Jan daje swemu bratu Adamowi części w Skórzewku (PG 20, 575); 1567 tenże Adam sprzedaje z zastrz. pr. wykupu swemu bratu stryj. Maciejowi 1 ł. w Skórzewku za 100 zł (PG 20, 607); 1568 tenże Adam zapisuje swej ż. Reginie c. zm. Jana Witowskiego po 300 grz. posagu i wiana na 1/2 swych dóbr w Skórzewku (PG 20, 713); 1570 ciż Jan i Adam → wyżej: Jan Dąbrowski; 1570 ciż bracia zm. Mikołaja → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy; 1570 tenże Adam pozywa Mik. Dąbrowskiego o wypasienie dwóch stajów (stadium) owsa za zapuścikiem w → Skórzewku, wysieczenie łąki zw. Na Pokrabkach w Skórzewku, o zagrodzenie części gruntu tegoż Adama w Skórzewku w miejscu zw. Zapuścik (PZ 36, 402).

1567 Jakub Iłowiecki → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy.

1567-70 Maciej, 1570-78 Jan, 1570-93 Bodzęta i 1570-93 Wawrz. Skórzewscy ze Skórzewka (PG 24, 96), ss. Jana (1531-60): 1567 tenże Maciej → wyżej: Jan, Adam i Mikołaj; 1568 tenże Maciej zapisuje swej ż. Agnieszce c. Mik. Kamieńskiego po 500 zł posagu i wiana na 1/2 dóbr we wsiach S. i Złotniki (PG 20, 630); 1570 ciż bracia → p. 2; 1570 tenże Maciej → wyżej: Jan Dąbrowski; 1570 ciż bracia → wyżej: Marcin i Mik. Dąbrowscy; 1578 ciż Wawrzyniec, Jan i Bodzęta dzielą się dobrami: starsi bracia Wawrzyniec i Jan otrzymują części w Skórzewku, a Bodzęta cz. w Złotnikach oraz 200 zł (PG 133, 219v).

1574 Piotr, 1574-78 Sebastian i 1574-95 Andrzej Dąbrowscy ss. Mik. Słapa [bracia Jana]: 1574 ciż sprzedają z zastrz. pr. wykupu Piotrowi z Piotrowa [k. Czempinia par. Brodnica?] Sobiesiernie i cz. S.M. oraz łąki i pastwiska w Dąbrówce, S. i Skórzewku wraz z lasem zw. Węgielnik w Dąbrowie i S., a także lasy w Dąbrówce, Dąbrowie i Palędziu, z pr. wyrębu zarośli we wspomn. dobrach, za 1500 zł (PG 21, 460v-465); 1577 tenże Sebastian płaci pobór → niżej; 1578 ciż Sebastian i Andrzej otrzymują od Doroty Skórzewskiej c. zm. Mikołaja [ich siostry?], wd. po Walentynie młynarzu młyna zw. Węgielny [w S.?] sumę 20 grz. zapisaną [jej] niegdyś przez zm. Jana Dąbrowskiego (PG 133, 586); 1595 wd. po tymże Sebastianie Zuzanna, tenże Andrzej (PG 166, 1488).

1509 pobór z cz. Michała [Skórzewskiego] od 2 ł.; z cz. pana [Mac.] Chybskiego od 4 ł. i 3 gr od karczmy; z cz. [Jana?] Dąbrowskiego od 2 ł. i 3 gr od karczmy; z cz. Andrzeja [Skórzewskiego] od 7 ł. (ASK I 3, 61); 1510 w S. są 22 ł., w tym 13 os., a 9 opust., które uprawiają kmiecie, 4 folw. (LBP 100-101); 1510 pobór od 6 ł. w tym z cz. Andrzeja [Skórzewskiego] od 4 ł. i karczmy (ASK I 3, 264); 1563 pobór od 9 ł. (ASK I 5, 235v); 1577 pobór z cz. Sebastiana Dąbrowskiego (ASK I 5, 716); 1580 pobór od 4 1/2 ł., 4 zagr., 3 komor., 1 [komor.] opust., 1 rzem., 1 krawca (ŹD 35).

Mieszkańcy: 1399 Wawrzyniec kmieć z S. w sporze z Andrzejem z Palędzia (WR 1 nr 401); 1426 Jan domownik Andrzeja Krupki → wyżej: Andrzej Krupka; 1440 kmieć Jan Kubek, 1443 Tomasz Glynno, 1449 kmieć Wojciech → p. 5; 1487 kmiecie Wojciech, Drysz Pała i Myszyn (PZ 21, 130); 1496 kmiecie Wojc. Tuleszka i Stan. Stach płacą po 3 1/2 wiard. czynszu swemu panu (PG 7, 198, dawniej k. 98v); 1497 kmiecie Andrzej syn Tomasza, Jakub Bartek, Wojc. Tuleszka (PG 7, 302, dawniej k. 151; PG 11, 128, dawniej k. 122); 1500 kmiecie Wojciech Tuleszka, Andrzej Swol, Andrzej Tomków, Jakuszek Bartek (PG 62, 102; PG 63, 86); 1500 kmiecie Wojc. Tuleszka, Andrzej Swol, Tomek, Jakuszek (PG 12, 101); 1509 łan zw. Symankowski → wyżej: Tomasz, Michał, Piotr; 1510 kmiecie Piotr, Sołtys [lub Piotr Sołtys?], Stan. Stańczyk (Sthąnczyk), Andrzej Śledź (PG 14, 96, dawniej s. 190); 1528 kmieć Marcisz, karczmarz zw. Kowal pani Dąbrowskiej, łan opust. zw. Buharzyński, łan os. zw. Marczyński, łany zw. Tomiński i Pieńkowski, zagroda Walkowska (PG 74, 159); 1551 Maciej włodarz w M.S. i Andrzej kowal ze Skórzewka → p. 5.

4. 1428 sołectwo w S. nabyte przez Mik. Chomęckiego → p. 5; 1433 Anna wd. po Mikołaju sołtysie z S. zawiera ugodę z Mikołajem, Michałem, Małgorzatą i Święchną bratankami i bratanicami swego zm. męża; daje im 10 grz. i 16 1/2 kamienia wełny, spłaca kościołom długi zm. Mikołaja, a wspomniani bratankowie mają nie niepokoić więcej Anny o dobra po jej mężu, na co przedstawią poręczycieli; sąd zatwierdza tę ugodę i wyznacza wadium 20 grz. (SBP s. 219-220 nr 609).

5. 1300 Andrzej Zaremba bp pozn. wyłącza S. z par. Ś. Marcina [pod Poznaniem] i eryguje w S. nową par. pod wezwaniem ŚŚ. Marcina i Wincentego (Now. 2 s. 65, 355, wg ŁOp. 1, 270).

1388-1402 Jerzy Tymota pleb. w S.: 1388 (reg. XVIII w.) tenże pleb. w S. i wikariusz kat. pozn., wykonawca testamentu mieszcz. pozn. Bartka Cieszymira (Wp. 6 nr 306); 1399 (kop. XVI, XVIII w.) tenże pleb. w S., prezentowany i instytuowany przez bpa Mik. Kurowskiego na nowo erygowaną altarię Ś. Michała Archanioła, Wszystkich Apostołów i Ewangelistów w kościele par. Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu fundowaną przez Hanka Cieszymira mieszcz. pozn. (Wp. 3 nr 2003); 1401 tenże śwd. (WR 1 nr 503); 1401-02 tenże ze Śremu pleb. w S., adwokat w konsystorzu gnieźn. (Wp. 7 nr 438).

1396 Piotr wikariusz w S., śwd. (WR 1 nr 205); 1399 [tenże?] wikariusz w S., śwd. (WR 1 nr 411).

1410 Andrzej pleb. w S. winien jest Wincentemu z Gołaszyna [k. Obornik] 2 grz. (ACC 2, 158); 1428 [tenże?] → niżej.

1420 Bartłomiej pleb. w S., śwd. (WR 1 nr 994); 1421 tenże w sporze z Wawrzyńcem [skąd?] (ACC 5, 23v).

1421 za [brak imienia] plebana w S. poręcza Andrzej Krupka z S. na sumę 10 grz. (PZ 7, 3).

1421 Andrzej Krupka z S. toczy proces z Włodakiem, Gniewomirem i Piotrem dziedzicami z Dąbrówki o pr. patronatu kościoła w S. (ACC 5, 126); 1425 tenże ma przenieść to pr. na Stanisława z Palędzia i Piotra z Dąbrówki (PZ 8, 27); 1426 tenże oświadcza, że bracia Stanisław i Piotr z Palędzia całe pr. patronatu kościoła w S., które przypada Andrzejowi [zapiska nie dokończona] (ACC 9, 131v).

1423-31 Jan Gruszka z → Pawłowic [przekazy o nieokreślonej lokalizacji]²⁷Może pochodził z Pawłowic w par. Sobota (14 km na NW od Poznania), gdzie dziedziczyli Kierscy, bliscy krewni Chybskich i Skórzewskich kolatorów kościoła w S pleb. w S. (SŹ 3, 154): 1427 tenże wikariusz kat. pozn. i pleb. w S. zamienia się beneficjami z Wojciechem pleb. w Goślinie [Kościelnej] (ACC 10, 33v); 1428 tenże → niżej; 1431 tenże zawiera z Piotrem Słapem ugodę dot. poboru dzies. w S.: Piotr zobowiązuje się uiszczać dzies. z ról folw. i nie zwozić z nich zboża, dopóki dzies. tych nie wybierze pleb.; pleban zwalnia Piotra na 12 lat z dziesięcin z nowo wykarczowanych ról folw.; Piotr ma dostarczać plebanowi co roku karpinę [usunięte z pola pnie z korzeniami] z morgi ziemi, a jeśli nie da, to ma dać drewno na opał z morgi (AC 2 nr 1022); 1444 tenże były pleb. w S. → niżej.

1427-28 Wojciech pleb. w S.: 1427 tenże → wyżej; 1427 tenże toczy proces z Piotrem Słapem o 2 grz. z tytułu dzies. snop. z 2 ł. w Dąbrowie oraz łanów opust. i nowych w Dąbrówce, a także nie w pełni opłaconej dzies. z Byczyn (ACC 10, 183v); 1428 tenże pozywa Mik. Chomęckiego o dzies. z sołectwa w S., nabytego przez Mikołaja (AC 2 nr 1000); 1428 [tenże?] → niżej; 1428 tenże rezygnuje z plebanii w S. na rzecz wicekustosza kat. pozn. Mikołaja (ACC 11, 88v).

1428 Włodak, Gniewomir i Jasiek ss. Włodaka z Dąbrowy toczą proces ze Stan. Słapem z Palędzia i Palędzia Małego, Marcinem z Palędzia Małego, Piotrem Słapem z Dąbrówki oraz Andrzejem Krupką z S. o pr. patronatu kościoła w S.; duchowny Drogosław prezentowany przez ss. Włodaka z Dąbrowy; Jan Gruszka w imieniu drugiej strony przedstawia dokumenty Andrzeja Krupki, Stanisława i Piotra Słapów oraz Marcina z Palędzia Małego, a także inwestyturę [tj. dok. instytucji kanonicznej] bpa Wojc. Jastrzębca [1399-1412] na rzecz Andrzeja [ident. z pleb. Andrzejem 1410?], oraz dok. administratora diecezji pozn. Mik. [Kickiego?] na rzecz [zm.?] Wojciecha [ident. z Wojciechem 1427-28?] (ACC 11 k. 116, 120v, 126v – tu tekst uszkodzony).

1428 kleryk Piotr kościelny (minister ecclesie) w S. toczy proces ze Stanisławem wikariuszem w Obornikach o 9 gr długu (ACC 11, 119); 1437 [tenże?] wikariusz w S. pozywa Jana dz. w Dąbrowie o 1 wiard. za zajęte przez Jana 39 snopków zboża (ACC 21, 176v); 1437 [tenże?] wikariusz w S. oskarżony przez Mikołaja kościelnego (minister ecclesie) w S., który domaga się 15 grz. za pomówienie; Piotr miał obwinić Mikołaja o zabranie noża, wiatyku [ksiega liturgii godzin] i 3 wiard. (ACC 21, 138).

1428 Mikołaj wicekustosz kat. pozn. i pleb. w S. → wyżej.

1436 Dobrogost pleb. w S. [z → Dąbrowy?] (WR 1 nr 1466).

1437-44 Drogosław pleb. w S.: 1437 tenże toczy procesy: z Marcinem kościelnym (minister ecclesie) u Ś. Marcina pod Poznaniem; Marcin wnosi o 1 fl. za wigilie, psalmy i dzwonienie [zm.] matce pleb. Drogosława; oficjał poleca, by Drogosław uiścił po 8 gr za każdą z tych wigilii i psalmów oraz 2 korce żyta (ACC 21, 55v); 1437 z Wielisławem i Klemensem niegdyś wikariuszami w S. (ACC 21 k. 18, 62-62v); 1437 tenże pozywa o 10 grz. Świętosława dz. w S. za napad i zranienie (ACC 21 k. 92v, 97v, 104, 111); 1437 [tenże?] w sporze z Piotrem Słapem [z Dąbrowy] (ACC 21, 100); 1437-40 tenże toczy proces z wieśniakiem (laicus) Mik. Ribaszem z Morawska [k. Poznania] o meszne: 1437 kmieć wnosi o zdjęcie zeń kary ekskomuniki; pleban przysięga, że Mikołaj nie zapłacił mu, w myśl zawartej już ugody, 6 korców (chorus) mąki tytułem zaległego mesznego i 6 półgr (ACC 21 k. 140v, 146v, 158; ACC 23 k. 44v, 67, 83); 1437 tenże → p. 3: Chwalibóg; 1440 tenże w sporze z Jakubem Kubkiem wieśniakiem (laicus) ze Skórzewka o dzies.; Jakub Kubek oświadcza, że nie będzie płacił dzies. snop., bo ma wolniznę, oraz przyprowadza trzech świadków na potwierdzenie, że mówi prawdę; adwokat Drogosława podważa ich zeznania (ACC 23 k. 48, 63, 72, 76v, 82, 86v, 92v, 112, 125v, 156v); 1440 tenże w sporze z Bartłomiejem dziedzicem i Janem Goleniem [kmieciem?] w Palędziu Małym (ACC 23 k. 57v, 79, 95v); 1440 tenże pleb. w S. w sporze ze Stanisławem pleb. w Jutrosinie (ACC 23, 63v); 1441 temuż zobowiązuje się Jan Słap z Nowego Dworu [k. Poznania] dać 8 ćw. (mensura) ziarna i 3 wozy siana (ACC 24, 50v); 1441 tenże toczy proces z Filipem i Jostem z Chyb i S. o rolę [plebańską], o 4 fl., które winien był kościołowi ojciec pozwanych [Chwalibóg Chybski], o przeszkadzanie w odprawianiu nabożeństw; wspomn. Mikołaj [brat pozwanych czy syn Andrzeja Krupki?], który zaprzecza ostatniemu zarzutowi (ACC 24, 72); 1443 tenże toczy proces z Mikołajem oraz Świętosławem dziedzicami w S. i domaga się nałożenia na nich ekskomuniki za to, że zgodnie z pr. ziemskim, a wbrew pr. kanonicznemu, nie pozwolili jemu i swoim kmieciom, w szczególności Tomaszowi Glynno, wypasać bydła i trzody, przez co pleban poniósł szkodę²⁸Prawdop. bydło plebana było wypasane wspólnie z bydłem kmieci (AC 2 nr 1173); 1443 tenże pozywa Świącha [zw.] Cuntor karczmarza z Sobiesiernia o dzies.; prokurator karczmarza twierdzi, że karczmarz nigdy nie płacił dziesięcin [plebanowi], a te, które płaci, dot. nowo wykarczowanej roli, jaką otrzymał od dziedziców [wsi Sobiesiernie z ich ról folw.] i która to rola nie jest wymierzona, a dzies. z niej nal. do bpa; prokurator plebana dowodzi, że sprawa nie dotyczy dzies. z folw. Potencjana [Słapa z Dąbrowy], z którego szlachcic ten odpowiadał w zeszłym roku [i z którego płaci się plebanowi], a w sprawie dzies. snop. wnosi o nakazanie milczenia karczmarzowi, gdyż nie zna się on na pr. kościelnym (AC 2 nr 1175); 1444 tenże toczy proces z Chwałem opiekunem [dziedziców] z M.S. o rolę plebańską; pozywa Jana Gruszkę [byłego pleb.], Potencjana z Dąbrówki oraz Mikołaja ze Skórzewka i wnosi, by przymusić ich do zeznań w sprawie, jaką ma tenże pleban ze wspomn. Chwałem o rolę plebańską w S.; Jan Gruszka oznamia, że gotów był złożyć przysięgę, iż rolę, o którą toczy się proces, posiadł, gdy sam był pleb. w S. i należała ona do jego poprzednika na plebanii, a on sam będąc pleb. w S. uprawiał ją bez żadnych przeszkód; Potencjan i Mikołaj oświadczają, że gotowi byli złożyć przysięgę, jeśli uczyni to wspomn. Jan Gruszka; wspomn. Chwał nie chciał przyjąć przysięgi od Jana Gruszki, że rola ta od dawnych czasów nal. do kościoła w S.; Drogosław wnosi o przysądzenie roli swemu kościołowi (ACC 27, 89).

1440 Stanisław niegdyś wikariusz w S. [a obecnie w Chojnicy?] w sporze z Filipem kościelnym (minister ecclesie) kościoła w Chojnicy (ACC 23 k. 89, 102, 110); 1440 tenże toczy proces z uczciwymi Katarzyną i Michałem z Poznania o 3 łokcie czarnego sukna, które Stanisław sprzedał Katarzynie za 14 gr oraz 3 łokcie sukna żółtego sprzedanego za 1 wiard.; z niewiadomej przyczyny Katarzyna oddała sukno, żądając w zamian zwrotu pieniędzy; Michał zw. Liszyosla i Katarzyna oddają w konsystorzu sukno w depozyt, aż Stanisław nie zapłaci 11 gr za piwo, które od nich kupił, dając w zastaw sukno; oficjał skazuje tegoż Stanisława na zapłacenie wspomn. Katarzynie Liszyosla 6 gr (ACC 23 k. 104, 109v, 115v).

1444 oficjał oznajmia, że młynarz nowo zbudowanego wiatraka w Dąbrowie i jego następcy mają płacić plebanowi w S. co roku na dzień ś. Marcina [11 XI] po korcu (chorus) mąki żytniej tytułem mesznego i stołowego (ACC 27, 89).

1448-50 Adam [z → Dąbrowy] pleb. w S.: 1448 tenże [prezentowany na pleb. w S.]; wraz z Potencjanem Słapowskim, Dobrogostem, Wincentym i Łazarzem z Dąbrowy oraz Bartłomiejem i Marcinem z Palędzia Małego i in. prawowitymi kolatorami kościoła w S. toczy proces o pr. patronatu tego kościoła ze Świętosławem, Andrzejem Krupką, [in.] Andrzejem, Janem i Wojciechem ze Skórzewka, Mikołajem, Filipem, Maciejem, Janem, Wincentym i Jodokiem ze Skórzewka oraz prezentowanym przez nich Chwałem (ACC 30, 44); 1448 tenże pleb. wydzierżawia Jakubowi niegdyś wikariuszowi w Śródce dochody kościoła par. w S. za 13 grz. (ACC 30, 47v); 1448 tenże pleb. w S. toczy proces z klerykiem Janem niegdyś kościelnym w S.; prokurator Adama oświadcza, że obecny kościelny Paweł, ustanowiony przez Jakuba dzierżawcą (conventor) dochodów kościoła par., wykupił za 1 kopę [gr] izbę w domku wikariusza na cele służby (pro ministerio) i wnosi, by [Jan] oddał tę sumę (ACC 30 k. 54v, 60); 1449 na rzecz tegoż Wyszota z Górki prep. kat. pozn. rezygnuje z altarii Ś. Apolonii w kat. pozn. (ACC 31, 28v); 1450 temuż Piotr Pniewski kantor kat. pozn. winien jest 7 grz. szer. półgr (ACC 32, 2v).

1448-49 Jakub dzierżawca dochodów kościoła w S.: 1448 tenże → wyżej; 1449 tenże wikariusz w S. jest winien 2 fl. węg. Abrahamowi wikariuszowi w szpitalu Ś. Ducha [pod Poznaniem] (ACC 31, 60v); 1449 temuż Wojciech kmieć z S. ma dać 1/2 grz. i 1 gr (ACC 31, 63v); 1449 tenże toczy proces z Janem [Hildebrandem? ²⁹Kaznodzieja taki występuje 1453 (AR nr 556)] kaznodzieją niemieckim w kościele Ś. Marii Magdaleny w Poznaniu o książkę z kazaniami (liber sermonum) wartą 4 grz., którą Jan zajął wraz z in. rzeczami (ACC 31, 87v).

1453 Jakub [Starszy] z Wygonowa oficjał pozn. jako prokurator [swego bratanka] Jakuba [Młodszego] syna Piotra z Wygonowa, licencjata dekretów, archidiakona pszcz. [i pleb. w S.], wydzierżawia Chwałowi dz. w S. dochody plebanii w S. na 3 lata za 20 grz. półgr. rocznie (ACC 34, 12).

1456-75 Jerzy pleb. w S.: 1456 tenże toczy proces z bpem Andrzejem [Bnińskim]; bp, nie chcąc występować jako sędzia we własnej sprawie, wyznacza sędziego archid. warszawskiego Mikołaja z Raszyńca [na Mazowszu, obecnie Raszyn] (AE I 235); 1456 tenże sprzedaje dom w Poznaniu przy ul. Wronieckiej krawcowi Stan. Niemierzy (M Poznań I 294, 111v); 1458 tenże toczy proces z Chwałem dz. w S.: Chwał domaga się zdjęcia ekskomuniki, pod którą popadł z powodu niezapłaconych plebanowi małdratów dzies. (nazywanych przez Chwała mesznym), tj. po 2 ćw. żyta i owsa z każdego łanu; pleban i jego wikariusz pobierali te dziesięciny z łanów opust. uprawianych przez dz.; kan. pozn. Stan. Dobieszewski jako sędzia polubowny wydaje wyrok: Chwał i jego kmiecie mają płacić z każdego łanu po 6 gr i 2 ćw. żyta i owsa, a z ról w Ławicy, uprawianych przez dz. w M.S. i jego kmieci, mają dawać dzies. snop. (ACC 38 k. 145v, 149); 1463 tenże kupuje z zastrz. pr. odkupu od Jana Gemy 4 grz. czynszu rocznego od sumy 48 grz. na folwarku, 2 ł. i ogrodzie w Jeżycach (M Poznań I 295, 77v); 1464 temuż Wincenty i Jodok dziedzice z M.S. zobowiązują się uiścić 4 grz. i 1 wiard. monety obiegowej tytułem dochodów plebanii; tenże Jerzy otrzymuje także od wspomn. Wincentego i Jodoka zagrodę (ortus) obok dworu plebana i drogi, która wiedzie z S. do Plewisk (ACC 43, 107); 1465 tenże wraz z Janem Tyczą altarystą w Poznaniu egzekutorzy testamentu zm. Pawła Peszla duchownego [z Poznania] (AR nr 1054); 1472 tenże śwd. w procesie Heleny Ptaszkowskiej z Łazarzem Dąbrowskim [z → Dąbrówki k. Poznania] zeznaje, że podczas odwiedzin w domu Łazarza w czasie Wielkiego Postu napominał go, by nie żył z kochanką; Łazarz powiedział, że nie żyłby z nią, gdyby żona chciała z nim mieszkać; pleban słyszał od innych ludzi, że dziecko kochanki zmarło niespodziewanie, rozszarpane i zjedzone przez maciory, a kochanka została pobita w lesie (AC 2 nr 1357); 1473 tenże kupuje z zastrz. pr. wykupu od krawca Jana Białego z Poznania 2 kopy gr czynszu rocznego od sumy 30 grz. na domu Jana przy pozn. rynku (M Poznań I 296, 260); 1475 tenże wydzierżawia dochody swego kościoła Andrzejowi Skórzewskiemu na 3 l. za 26 grz. rocznie; w pierwszym roku 18 grz. zapłaci tytułem małdratów i wiardunków dzies. oraz mesznego uiszczanych w dniu ś. Marcina [11 XI], jednak bez ofiar i kolędy (offertorium, oblatio, columbatio) i in. dochodów; jeśli Jerzy umrze przed dniem ś. Marcina, to jego brat Jan Biały krawiec z Poznania i zarazem egzekutor testamentu zwróci owe 18 grz.; jeśli umrze w wigilię ś. Marcina albo w tym właśnie dniu, to Jan nic nie odda, a pieniądze przeznaczy na zbawienie duszy Jerzego; za 8 grz. Andrzej kupuje dzies. snopowe uiszczane na śś. Piotra i Pawła [29 VI]; sumę tę zobowiązuje się uiścić Jerzemu albo jego rządcom mgrowi Pawłowi lub krawcowi Jerzemu pod karą 30 fl. węg.; podobne warunki obowiązywać mają w następnych latach dzierżawy, z tym, że pieniądze za dzies. snopowe mają być płacone na ś. Jana [Chrzciciela; 24 VI]; Andrzej zobowiązuje się do utrzymywania wikariusza, któremu wypłaci 2 grz. (po jednej na Boże Narodzenie i Wielkanoc), i kościelnego, któremu da 1 małdrat, tj. po 6 ćw. żyta i owsa na Boże Narodzenie i 6 ćw. na Wielkanoc (ACC 55, 98).

1467 Maciej dzierżawca dochodów w S. zawiera ugodę z Andrzejem i Świętosławem dziedzicami w S.; kapłan [tj. Maciej] zezwolił obu szlachcicom, ich domownikom (familiares) i kmieciom na korzystanie ze źródła wody w swej części do picia i w celu prania szat; szlachcice natomiast udostępnią wspólne łąki; pleb. będzie mógł wybierać dziesięciny wg zwyczaju (ACC 46, 141v).

1489 Andrzej Kalina z → Rosnowa daje [swemu bratu?] Winc. Dąbrowskiemu części wsi Wielkie z pr. patronatu kościoła w S., a otrzymuje w zamian cz. Dąbrowy [k. Poznania] (PG 10, 108).

1497 Marcin Słap z Dąbrowy kan. pozn. i pleb. w S. rezygnuje z kościoła w S.; oficjał zatwierdza tę rezygnację, a o instytucję na plebanię prosi kleryk niższych święceń Szczepan Chybski prezentowany przez Jana i Macieja z Palędzia i Palędzia Małego oraz Andrzeja, Dobrogosta, Wincentego i Jana dziedziców z Dąbrowy (ACC 74, 6v).

1502 kościół par. w S. pod wezw. Ś. Wita (Now. 2, 370, cytowanego tam aktu nie odnaleziono).

1505 Maciej z → Sapowic [k. Stęszewa] pleb. w S., jako prokurator kap. katedry pozn. w sprawie rozliczenia dochodów z roku jubileuszowego, zostaje wydelegowany przez kapitułę kat. pozn. na Ruś [do króla?] (AC 1 nr 999); 1511 [tenże?] wspomn. jako zm. → niżej.

1510 w S. kościół par. pod wezwaniem ŚŚ. Marcina i Wincentego, którego kolatorami są dziedzice; do par. należą S., Skórzewko, Palędzie, Dąbrówka, Dąbrowa, Sobiesiernie, Ławica; we wsi S. są 22 ł., w tym 13 os. i 9 opust., które uprawiają kmiecie; pleb. otrzymuje wiard. [dzies.] po 6 gr [z łanu] oraz dzies. [snop.?] z 4 folw.; do uposażenia kościoła w S. nal. także pole zw. → Poświątne [zapewne k. S.] (LBP 100-101).

1511 w procesie o pr. partonatu kościoła w S. wakującego po śmierci Macieja z Sapowic³⁰W zapisce dot. tego procesu wspomniano o zm. pleb. Macieju z Sepna (ACC 88, 211). Najpewnej chodzi tu jednak o wspomn. wyżej Macieja z Sapowic. W Sepnie nie znamy w tym czasie żadnego duchownego Macieja Paweł Grodzicki prosi o udzielenie instytucji; sprzeciwia się temu Bartłomiej pleb. w Słomowie, powołując się na prezentę Agnieszki Skórzewskiej, działającej w imieniu swych nieletnich ss. Macieja, Jana i Mikołaja (ACC 88, 2); 1511 Mac. Świekocki dz. w Dąbrowie i wspomn. Agnieszka pani wienna w Skórzewku wraz z tymi ss. prezentują kan. pozn. Wawrz. Rożnowskiego, a następnie składają apelacje do Kurii Rzymskiej, na co oficjał oświadcza kolatorom, że zatwierdził zarówno pierwszego, jak i drugiego z prezentowanych kandydatów, żaden jednak nie pojawił się, zatem sprawę rozstrzygnięcia, którego z kandydatów zechcą [prezentować kolatorzy], pozostawia Stolicy Apostolskiej (ACC 88, 44v); 1512 ugoda: po śmierci obecnego pleb. Marcina Słapa [syna Potencjana z Dąbrowy], na którego uprawnienia swe przelał w Kurii Rzymskiej Wawrz. Rożnowski, strony mają na zmianę prezentować kandydata na plebana: jako pierwsza Jadwiga Dąbrowska dz. w Dąbrówce, opiekunka swych ss. Marcina i Mik. Dąbrowskich, następnie dziedzice ze Skórzewka [tj. Agnieszka i jej ss.], potem kolejno dziedzice Dąbrowy, Palędzia, a następnie Palędzia Małego (ACC 88, 211).

1513 po rezygnacji kan. pozn. Marcina Słapa [Starszego syna Potencjana] z Dąbrowy z pleb. w S. oficjał udziela instytucji kanonicznej Pawłowi z Gorzycy, prezentowanemu przez wspomn. Marcina Słapa [Starszego] oraz Marcina [Młodszego] i Mikołaja z Dąbrówki, ss. zm. Jana Dąbrowskiego, Jadwigę z Dąbrówki oraz Jana i Wincentego braci niedz. z Dąbrówki (AE V 87).

1513 Wojciech pleb. w S. wydzierżawia kapłanowi Michałowi z Wronek dochody kościoła par. w S. na rok za 10 grz. (ACC 89, 74).

1516 Paweł pleb. w S. toczy proces z Jadwigą Skórzewską opiekunką Marcina i Mikołaja oraz in. kolatorami o dzies.; oficjał wydaje wyrok: szlachta i kmiecie z uprawianych przez siebie łanów opust. mają płacić co roku plebanowi po 2 ćw. (mensura) żyta i owsa oraz po 6 gr (ACC 92, 167v).

1525 Jan Sarbski pleb. w S., śwd. wywodu szlachectwa Piotra Gorzeńskiego (MHP 287).

1525 Jadwiga Dąbrowska i jej syn Mikołaj, podając się za prawdziwych kolatorów kościoła par. w S., prezentują na plebana kościoła Ś. Wincentego w S. kleryka niższych święceń Marcina Dąbrowskiego (ACC 100, 215).

1526 Marcin Słap [Młodszy] z Dąbrowy pleb. w S. wydzierżawia duchownemu Stanisławowi dochody kościoła w S. z wyjątkiem dzies. płaconych przez Jadwigę Dąbrowską [matkę Marcina], na 3 lata za 17 grz. rocznie; w wypadku uchwalenia kontrybucji zapłaci ją Marcin, a Stanisław będzie od niej wolny (ACC 101, 22).

1551 w sporze o pr. patronatu kościoła par. w S. między Mik. Słapem z Dąbrowy i prezentowanym przez niego kapłanem Dobiesławem Kosickim a Janem Skórzewskim i prezentowanym przez niego Piotrem Kobylnickim prokurator Dąbrowskiego poprawia oświadczenie sporządzone przed notariuszem publicznym, jakoby kościół par. w Skórzewku, dwór i dom plebana i wikariusza oraz szkoła znajdowały się w części wsi Skórzewko, należącej niegdyś do zm. Andrzeja Krupki; oświadcza, że tylko kościół znajduje się w Skórzewku, natomiast grunt (fundum) oraz dwór plebana i jego dom oraz dom wikariusza są wybudowane w dziedzinie M.S., a sam kościół wybudowali przodkowie Mik. Słapa z Dąbrowy: dziekan kapituły kat. pozn. Adam Słap Dąbrowski rozpoczął murować go z cegieł własnym kosztem, a dokończył Marcin Słap z Dąbrowy; w obejściu kościoła i na przyległym gruncie zw. Wągroda w Skórzewku, nal. niegdyś do Andrzeja Krupki, który Mik. Słap posiada po swoich przodkach, po jednej stronie jest dwór [pański], z dwu stron domy kmieci pana Mik. Słapa, a z czwartej strony dwór i dom plebana; dom wikariusza i szkoła usytuowane są w in. cz. wsi S.; Mikołaj posiada cz. zm. Andrzeja Krupki w Skórzewku oraz całe wsie S., Dąbrowa i Dąbrówka oraz Palędzie i Palędzie Małe i z tego tytułu oraz na podstawie wyroków [w poprzednich sporach] Mik. Dąbrowski jest jedynym kolatorem kościoła w S.; prokurator przedstawia szereg dokumentów, w tym dok. z 23 I 1512 w sprawie dopuszczenia Skórzewskich do pr. patronatu oraz dok. inwestytury pleb. Marcina Słapa [Młodszego] z Dąbrowy z 24 XII 1525, i neguje zeznania świadków strony przeciwnej – Macieja włodarza w M.S. i Andrzeja kowala ze Skórzewka (ACC 118 k. 378, 388v, 397).

1553 cmentarz w S. → p. 6.

1556 Dobiesław Kosicki pleb. w S. daje swemu siostrzeńcowi części po rodzicach we wsiach Kęsice i Warzyn³¹Nie wiemy, czy zapiska dotyczy wsi Warzyn Kmiecy, czy też Warzyn Skóry. Obie miejscowości położone są obok Sierpca [obie wsie w pow. sierpckim, woj. płockie] (PG 19, 326v); 1559 tenże Dobiesław wspomn. jako zm. → niżej.

1559-60 proces o pr. patronatu: 1559 Mikołaj i Jan Skórzewscy dziedzice w Skórzewku, kolatorzy kościoła w S., po śmierci Dobiesława Kosickiego prezentują na pleb. duchownego Macieja z Izbicy [której?] plebana w Mosinie i proszą oficjała o zatwierdzenie (ACC 121, 2); 1560 Mik. Słap z Dąbrowy prezentuje Bartłomieja Siekierzeckiego, Jan Skórzewski jako strona przeciwna prosi o nowy termin (ACC 121, 16).

1598 (kop. 1738) Michał Sławieński pleb. w S. → niżej.

1610 Andrzej Dąbrowski z Bukowca i Wawrz. Skórzewski, jako kolatorzy kościoła Ś. Wincentego w S., prezentują Jana z Dolska na plebanię w S. wakującą po śmierci Jakuba z Lądku (AE XX 337).

1738 kościół par. w S. pod wezwaniem ŚŚ. Marcina i Wincentego, pod datą 1598 wspomn. rola plebańska zw. Poświętne oraz pleban w S. i kan. kat. pozn. Michał Sławieński (AV 23, 340-345v).

1447 szkoła w S. (Now. 2, 667, bez podania źródła informacji); 1551 szkoła w S. → wyżej.

6. 1218-65 Piotr alias Pietrzyk syn Drogosława z S.³²Długosz przypisuje mu h. Awdaniec, ale niewątpliwie to swobodny domysł dziejopisarza. Imię Drogosław zdaje się wskazywać na przynależność do rodu Drogosławiczów: 1218 tenże kan. kat. pozn. (Wp. 1 nr 104, 170, 212, 595; Now. Nieznane nr 1, 2), od 1243 prepozyt. kat. pozn. (Wp. 1 nr 241, 254, 305, 329, 599); 1265 tenże Piotr alias Pietrzyk syn Drogosława z S., prep. kat. pozn. wybrany przez kapitułę na biskupstwo pozn. rezygnuje, ponieważ nie uzyskał zatwierdzenia od abpa gnieźn. z powodu ograniczonego wykształcenia i niezajomości prawa (MPHn. 6, 46-47; MPHn. 8, 118; DA lib. VII 143); 1268 tenże zm. (MPHn. 6, 47).

1409 Piotr Skórzewski mieszcz. pozn. w sporze z Marcinem pleb. w Dokowie [Mokrym] o skrzynię z pieniędzmi i szatami wartości 8 grz., którą pleban powierzył Piotrowi (ACC 2 k. 136, 137, 146).

1446-94 Adam Dąbrowski z → Dąbrowy i S.: 1442 tenże student w Krakowie (Metryka Uniwersytetu Krakowskiego z lat 1400-1508, wyd. A. Gąsiorowski [i inni], Kraków 2004, nr 42h/075), 1446-51 pisarz wdy Łukasza z Górki (ACC 29 k. 18, 28, 73; CP 29, 136), od 1452 kan. katedry pozn., scholastyk pozn. 1454 i dziekan kap. katedry pozn. 1454-94, kan. gnieźn. od 1468, wspomn. jako poseł król. do papieża Sykstusa IV 1472 (Theiner 2 nr 215), kan. krak., włocł. płocki, fundator kolegiaty Ś. Mikołaja pod Poznaniem [→ Dąbrowa, pod Poznaniem] (SŹ 3, 162); 1448-50 tenże pleb. w S. → p. 5; 1449-50 tenże altarysta altarii NMP i Ś. Apolonii w kat. pozn. (ACC 31, 28v; ACC 32, 5); 1460, 1489 tenże funduje anniwersarz za zbawienie duszy swojej i swego ojca Dziersława (CP 29 k. 232-234; CP 31, 137); 1494 8 I tenże pochowany w kat. pozn. (CP 32, 54v; AC 1 nr 843).

1526 Stanisław z S. sługa [?] w konsystorzu, oficjał pozywa przez niego świadków (AC 2 nr 1793).

1553 na cmentarzu w S. woźny sąd. dokonuje wizji zwłok Piotra Poniatowskiego zabitego przez Winc. Sierosławskiego w lesie wsi Dąbrowa (PG 97, 708).

8. W S. (przy granicy z Junikowem) cmentarzysko nieprzykościelne z XI-XII w., znaleziono na nim fragmenty noża, skorupy naczyń, niewielkie naczynie gliniane i półkosek żelazny (obecnie: Plewiska, stan. 2); osada z XII w. (stan. 3), znaleziono na nim drobne fragmenty naczyń (Hensel 6, 123-124); na gruntach wsi Dąbrówka (w par. Skórzewo), 2 km na SW od S., a 1 km na SE od Dąbrówki, leżało rozwiezione obecnie grodzisko (informacje Pani Aliny Łosińskiej z Poznania).

Uwaga: 1. Wzmiankowana w 1472 wieś Scorzewa (MS 1 nr 874) jest najpewnej ident. ze Skórzewem k. Kutna, a nie z naszym S.

2. → Skórzewko, Uwaga 1.