SŁAWKOWO

1181 fals. ok. 1230 Slauchouo (DBL nr 1), 1258 or. Slavchovo (Wp. 1 nr 368), 1294 fals. 1302 Slavcovo (Wp. 2 nr 719; DBL nr 41), zaginiona posiadłość kl. lub., prawdop. w okolicy Lubinia.

1. [Pow. kośc.]

3. Własn. klaszt.: → Lubiń – opactwo. 1181 (fals. ok. 1230) ks. Władysław [Lask.] wśród posiadłości bened. z → Lubinia wymienia m. in. wieś S., która podlega setnikowi w Kuszkowie (DBL nr 1); 1258 ks. Bolesław [Pob.] wymienia wśród posiadłości tychże bened. m. in. S. [sformułowanie jak wyżej] (Wp. 1 nr 368; DBL nr 23 reg.); 1294 (fals. 1302) Przemysł II potwierdzając posiadłości tychże bened. wymienia m. in. wieś S. [sformułowanie jak wyżej] (Wp. 2 nr 719; DBL nr 41 z obszernym komentarzem).

Uwaga: Z. Perzanowski, Opactwo benedyktyńskie w Lubiniu, Wrocław 1978, s. 127, wymienia S. jako osadę niezident. i odrzuca jej identyfikację ze Śląskowem k. Jutrosina i Dubina, zawartą jakoby w LBP, gdzie jednak podobnego poglądu nie znaleźliśmy.