SMOCHOWICE

1235 or. Smochovici, niezident. wieś, prawdop. w okolicy Poznania.

1. [Pow. pozn.].

3. Własn. książęca. 1235 ks. Władysław [Od.] w zamian za 5 grz. srebra i 270 kóp zboża (capetia annone) nadaje Piotrowi archid. pozn. w dożywocie, a po jego śmierci katedrze pozn., Ninkowo z przyległymi źrebiami: Sulino, Świerczewo, Wierzbięcice, Golęcino i Gościkowo; przyznaje wsi Ninkowo takie zwolnienia, jakie posiadają in. wsie katedry pozn.; książę daje trzem dziedzicom wspomn. źrebi dziedzinę S., a archid. ma dać każdemu z nich po krowie z cielęciem i 2 korce (modius) [zboża] (łącznie 3 krowy, 3 cielęta i 6 korców), po to, by wspomn. dziedzice dobrowolnie ustąpili z Ninkowa (Wp. 1 nr 184).

Uwaga: Położenie dawnego S. jest nam nieznane. Obecne Smochowice (ok. 8,5 km na NWW od Starego Rynku w Poznaniu, dziś w granicach miasta) uzyskały swą nazwę po zakończeniu I wojny światowej i nie mają nic wspólnego z dawnymi S.