(1452 de Lupicha de thaberna, thabernator de Lupicha) karczma za Damicami przy drodze z Krakowa do Żarnowca, nazwa nie notowana w UN i na Mapie Obrębów; leżała ok. 8 km na SE od Skały.

[Pow. krak.]; 1470-80 par. Iwanowice (DLb. 1 s. 135).

Własn. szlach. 1452 szl. Piotr Tarnowski, Jakub i Marcin z Damic, Jan Setla, Piotr z Wielmoży i Mik. Mika z Rzeplina pod zakładem 10 grz. ręczą stawić w sądzie grodzkim Błażeja karczmarza z karczmy L.; Jakub z Damic ma przedłożyć przywilej w sprawie Błażeja swego karczmarza z L. – zp.; tenże Błażej karczmarz z L. oskarżony przez justycjariusza o przechowywanie złodziei, złodziejstwo i uzyskiwanie z tego korzyści, wyrokiem sądu winien sam złożyć przysięgę wraz z 6 jego świadkami, kmieciami: Maciejem, Piotrem, Mikołajem i Tomaszem z Damic, Mikołajem z Rzeplina i Piotrem z Wielmoży, że jest niewinny (GK 11 s. 779, 792-3); 1466 Bogufał z Pękowic, ręcząc za br. Sędzimira, że będzie przestrzegał poniższego zapisu, ustępuje pr. bliższości za sumę 10 1/2 grz. Jakubowi z Damic br. Andrzeja z Damic połowę karczmy zw. L. przy wielkiej drodze do Żarnowca, którą to karczmę jego zm. ojciec Piotr Tarnowski trzymał w zastawie w ww. sumie od Andrzeja z Damic. Jakub ma wykupić karczmę za pieniądze posagowe ż. Elżbiety, Bogufał zaś ma mu wydać wszystkie dok. zapisów na niej ciążących (GK 17 s. 953); 1470-80 za wsią→ Damice leży posiadająca osobne role karczma zw. L., która należy do dz. tej wsi Jakuba h. Warnia. Dzies. z tejże karczmy i Damic należy do preb. marchockiej w kat. krak. (DLb. 1 s. 135; 3 s. 332).

Uw. Wzmiankowana w 1428 r. karczma w → Damicach p. 6, to być może karczma L.