(1372 de Liscovicz, 1424 Liskovicze, 1436 Lissowicze, 1466 Lyskowycze, 1470 Lysszkawicze, 1472 Llyskowicze, 1475 Lyszkawicze, 1492 Lysskovicze, Lisskowic) 6 km na SW od Proszowic.

1. 1480, 1530, 1581 pow. prosz. (ZK 146 s. 729; RP k. 21; ŹD s. 17); 1382, 1470-80 par. Koniusza (SP 8, 1895 → p. 5; DLb. 2 s. 170).

2. 1394-5 sporne role między Przecsławicami a L.; 1418 niwa przy Malińcu (apud Malynecz) → p. 3a; 1470-80 trzy pola przynależne do Posądzy rozciągają się w kierunku L., przy drodze publicznej (DLb. 1 s. 50).

3. Własn. szlach. -a. Stosunki własnościowe. 1372-90 Mikołaj, Miczek z L. zm. przed 24 III 1390, ż. Dzierżka siostra Sławnika ze Śladowa (AS 2, 44; SP 8, 1667, 1722, 1895, 1924, 5433; uw. 4/4, 6/7, 8/14, 18/36, 25/4, 50/22; ZK 1c s. 4-5, 7, 201).

1376 Śmisław z L. świadczy w sporze Dzierżka z Bronocic [h. Szreniawa] z Tomkiem z Motkowic (SP 8, 27); 1379 Szymon z Siedlca przywodzi świadków przeciw Mikołajowi z L. o spalenie 10 kop zboża; tenże Szymon ma stawić Gniewka wikariusza z Koniuszy w sporze o 10 grz. z ww. Mikołajem (SP 8, 591-2); 1381 Mikołaj z L. stawia świadków i Niemierzę kapelana z Koniuszy przeciw Przybkowi z Przecsławic (SP 8, 1041, 1081); 1382 Wojciech z L. z Piotrem z Łuczanowic (SP 8,1196); Dziwisz z Przecsławic przeciw Mikołajowi z L. o porękę, „pro usurpacione nive sive zahagecze”, o inne zagarnięte role, o otrzęsienie wiśni (czereśni) oraz o 7 kop żyta (SP 8, 1780, 1811); Mikołaj z L. spowiada się u plebana lub wikarego w Koniuszy (SP 8, 1895); 1385-6 Mikołaj z L. procesuje się z Agnieszką z Marcinkowic i Wierzbna o 9 grz. długu głównego, o czteroletni procent, o kopę gr o pobór i łanowe (SP 8, 3270, 3332, 3425, 3555 – tu jako Regnesca, podobnie uw. 4/4, 3926).

1385 Święszek zw. Kozieł (Koszel) z L. [może kmieć] (SP 8, 3552); 1385-6 Mikołaj z L. z wdową po [Janie] Gucie z Rzędowic [h. Rawa] o 6 grz. długu głównego u Żydów, o trzyletnią lichwę „et in quarto maneo” i o porękę 10 grz. za zboże; ww. wdowa po Gucie, obecnie ż. Jakusza z Rzędowic, nie stawia się w sprawie przeciw ww. Mikołajowi o 6 grz. długu głównego, lichwę, szkodę oraz o 3 grz. poręki i szkodę (SP 8, 3616, 3872, 4182); 1386 po sporze Jasiek z Glewa pozyskuje pod przysięgą karę 6 grz. od Mikołaja z L. w sporze o 5 grz. (SP 8, 4121, uw. 1/18, 4/2, 6/3, 8/30, 12/13, 18/4 i 41, 22/15); Jasiek z L. [może kmieć] ma przedstawić kapelana przeciw Mikołajowi z Piotrkowic, Wojciechowi Czyrznie i Sińcowi (SP 8 uw. 25/2); 1389 Sławnik ze Śladowa wyznacza wieczyście Mikołajowi z L. 50 grz. na sołectwie w Winiarach. Jeśli z tego sołectwa zostanie wyzuty i będzie miał umniejszoną tę sumę pieniędzy, to Sławnik przyrzeka mu pod karą dopłacić różnicę. Winien też dać Mikołajowi 10 grz., w przeciwnym razie na drugi rok zapłaci 20 grz. Gdyby żadnego z tych zobowiązań nie dopełnił, wyznaczy Mikołajowi 3 grz. dobrego czynszu, który winien wykupić po upływającym roku, a jeśli nie wykupi, doda mu kwartę czynszu. To wszystko Sławnik daje szwagrowi Mikołajowi jako posag swej siostry Dzierżki. Mikołaj wyznacza jej 1 1/2 grz. wiana na swej cz. w L., a jeśli urodzi mu potomka – 100 grz. (SP 8, 5239-40)¹Odczyt 1 1/2 grz. sprawdzony w źródle; zapewne chodziło o 50 1/2 grz. a pisarz popełnił błąd.

1390 Spytek z L. [h. Czewoja?] świadczy w oczyszczeniu szlachectwa Żegoty z Piotrkowic (ZK 1c s. 206); Wojsława z L. ma stawić matkę przeciw Mikołajowi z L. o bydło (SP 8 uw. 208/20); Wawrzyniec z Cudzynowic jako pełnomocnik wdowy po Mikołaju z L. pozywa Przybka z Przecsławic [dziś Przesławice, par. Koniusza] (ZK 1c s. 23); 1392 Jakusz ze Stradowa [pow. wiśl.] przeciw Janikowi z Janikowic m.in. o dziedzictwo w L. → Janikowice, p. 3.

1394-1416, zm. przed 1418 Zbigniew, Zbyszek, Zbychota ze Stadnik i L., h. Drużyna, ż. Dziechna (ZK 1c s. 146; 193 s. 345; PSB w druku). 1394 Dziwisz z Przecsławic ze Zbyszkiem z L. o 20 grz. poręki i szkody; ciż sami mają termin o 2 ł. w L. (ZK 1c s. 146, 149); Zbyszek z L. przeciw Nastce ż. Warsza z Przecsławic i jej karczmarzowi Świętosławowi Namejowi o zaoranie 500 bruzd (ZK 2 s. 28, 168, 402 – termin wizji); 1395 Jakusz ze Stradowa przeciw Mikołajowi i Stanisławowi z Polekarcic o dziedzinę w L. (ZK 1c s. 188); 1396 Wyszek z Żyrkowic [dziś Żerkowice, par. Zębocin] przeciw [Dziechnie] żonie Zbyszka ze Stadnik o cz. dziedziny, którą trzyma w L.; Piotr z Górki [par. Koniusza] przeciw ww. Zbyszkowi o niwę i płosę oraz wwiązanie do nich w dziedzinie [L.] (ZK 2 s. 451, 454); Piotr i Wyszek z Górki w sporze ze Zbyszkiem ze Stadnik mają mieć wizję o dziedzinę w L.; tenże Zbyszek jest zachodźcą żony przeciw Piotrowi i Wyszkowi (ZK 2 s. 460); Zbyszek oddala pozew Piotra Grada z Górki o dziedzinę w L. i o zastaw tamże. Zbyszek przysięgą oddala pozew Wyszka z Górki o dziedzinę w L. (ZK 2 s. 470); 1397 Wyszek z Górki i Piotr Grad z Polekarcic nie stawili się przeciw Szczepanowi włodarzowi z L. o 10 grz. od każdego z nich. Komornik król. Piotr z Boleścic z tytułu kar wwiązał się do ich cz. dziedzin w L. (SP 8, 5973); 1399 Agata Kołeczkowa z Kleparza pozywająca Zbyszka ze Stadnik o cz. w L. nie stawia się na termin (SP 8, 8262); 1402 Małgorzata c. Jakusza ze Stradowa z Janikiem z Janikowie mają termin o ojczyste i macierzyte części dziedziny w Strzelcach [Wielkich lub Małych] i L. i o 30 grz. posagu, 3 grz. należne jej po śmierci matki, 6 sztuk bydła, 5 kobył, o zboże, jarzyny, zasiewy jare i ozime oraz płaszcz wart. 2 grz. (ZK 3a s. 460).

Przed 1405 Czcik dz. z L. → 1405; 1405 Zbyszek ze Stadnik oddala pr. przedawnienia roszczenia Anny ż. Paszka z Młoszowej [pow. krak.] oraz jego samego do części Czcika w L. (ZK 3b s. 526; 4 s. 250); → Krzysztoporzyce, p. 3a; 1416 Stan. Baran karczmarz z Wronińca ma zapłacić Jakubowi rządcy z L. 4 grz. za zboże, pod karą XV; Piotr z L. s. Zbyszka z Jakuszem z Budziwojowic [czyli Budziejowic] o 6 grz. poręki i o szkody (ZK 193 s. 323, 345); 1418 Dziechna wd. po Zbyszku ze Stadnik oddala pozew Pawła z Polekarcic o niwę przy Malińcu w L. (ZK 194 s. 212); 1424 → p. 5.

1433-49 Mikołaj Stadnicki z L. h. Drużyna, od 1417 pisał się ze Stadnik, później też z król. Radenic w ziemi przem., s. Zbigniewa, ż. Katarzyna c. Pakosza z Grodziny i Żmigrodu h. Szreniawa, pokojowiec król. od 1429, podkomorzy dworu król. od 1438 (ZDM 8, 2205, 2293-4, 2325, 2342; AGZ 13, 3887, 3986, 4012-3; ZK 10 s. 122-3; 146 s. 98-9; 197 s. 513; 150 s. 96-7; GK 6 s. 77; PSB w druku); 1433 podział dóbr między braci Piotra, Mikołaja, Zbigniewa i Stanisława ze Stadnik [ss. zm. Zbigniewa]. Piotrowi przypadła połowa Podlesia, całe Zegartowice i Dąbie, Mikołajowi całe L., Zbigniewowi zaś Stadniki, Sobótka [woj. łęcz.], Kędzierzynka i Hartlowa. Stanisław bierze Kamyszów i Krzyworzekę, cz. w Moczydle oraz sołectwo wraz z karczmą i młynem w Winiarach. Wszyscy zobowiązują się spłacić wspólnie długi. Zakład 1000 grz. (ZK 10 s. 122-3); Mik. Stadnicki pkom. dworu dostaje w dożywocie od Władysława Jag. → Gawłów i Groblę; 1436 Mik. Stadnicki zapisuje ż. Katarzynie 200 grz. posagu i 200 grz. wiana na połowie L. (ZK 197 s. 513); 1438 tenże Mikołaj kupuje za 300 grz. od Piotra z Pisar [par. Rudawa] ochmistrza dworu królewiczów Półłąków [dziś nie istnieje, włączony do L.], Mikołaj zobowiązuje się zapłacić Piotrowi jeszcze 130 grz. (ZK 150 s. 96-7); tenże Mikołaj ma jeszcze zapłacić Piotrowi 80 grz. za ww. wieś (GK 6 s. 77); 1439 Władysław [Warn.] zezwala Mikołajowi wykupić z rąk synów kniazia Hurki Radenice (ZDM 8, 2205); 1441 Mikołaj uzyskuje od króla zapisy sum na tenucie radenickiej (ZDM 8, 2293-4, 2325, 2342); 1444 tenże Mikołaj z br. Zbigniewem ze Stadnik i Stanisławem z Kamyszowa występują pr. bliższości po zm. [bezpotomnie] br. Piotrze przeciw Jadwidze z Jemielna wd. po nim, obecnie ż. Stanisława z Widawy [woj. sier.] o to, że jej mąż uprowadził zjej dworu 12 koni, 8 kobył i 4 woźniki wart. 100 grz., a ona zabrała 2 tuniki podbite futrem, 2 jopule adamaszkowe wart. 100 grz. oraz srebro, złoto i kamienie szlachetne wart. 50 grz. Występują też przeciw bratowej o połowę Podlesia wart. 500 grz. i zabranie stamtąd owiec, wołów, kóz, krów i kur wart. 100 grz., a także pancerzy, kusz, mieczy oraz uzbrojenia przynależnego do barery [rodzaj broni] wart. 100 grz. Stadniccy pozywają Jadwigę także o to, że nie okazała na wiecu dokumentów w sprawie dóbr (ZK 146 s. 98-9); 1446-7 Mik. Stadnicki z L. oddala pozew Stan. Szreniawy z Imbramowic o 200 grz. i tyleż szkody, którą to sumę król [Władysław Warn.] dał mu za służbę, ponieważ nie miał żadnego kwitu dla Mikołaja na te pieniądze (ideo quia nullum munimentum habuit super eundem Nicolaum Stadniczky, ZK 146 s. 503, 512; 147 s. 82, 110); 1446 po sporze Jadwiga z Jemielna ż. Stanisława z Widawy i wd. po 2-gim mężu Piotrze ze Stadnik poświadcza, że bracia Piotra Mikołaj pkom. dworu król., Zbigniew i Stanisław spłacili jej posag i wiano zapisane jej przez Piotra na Podlesiu, z którego im ustępuje (ZK 150 s. 279; 12 s. 401; 257 s. 130); 1448 w sporze z Michałem Lasockim o dobra Gawłów i Groblę Mik. Stadnicki przedkłada w sądzie dok. z r. → 1433 (SP 2, 3365); 1449 Mik. Stadnicki pkom. dworu król. daje dziedzicom Sanników Dublany i Czanice w zamian za Sanniki [wszystkie wsie w ziemi przem.]; tenże Mikołaj daje Iwanowi Buchowskiemu cz. w Pakości w zamian za cz. w Buchowicach [obie wsie w ziemi przem.]; tenże Mikołaj kupuje za 100 grz. cz. w Pakości (AGZ 13, 3887, 3986, 4012-3). 1452 nieletni, 1461 pełnoletni – 1490 Mikołaj Stadnicki h. Drużyna z L., Żmigrodu, Niedźwiedzia, Brusa i Waganowic, tenut. w Radenicach, pisał się także ze Stadnik, kaszt. przem. 1481-89, wwda bełski 1489-90, syn Mikołaja i Katarzyny z Grodziny, ż. Barbara, dzieci: Andrzej, Jan, Stanisław, Katarzyna, Barbara, Dorota (AGZ 13, 926, GK 21 s. 926; PSB w druku); 1452 komisarze król. zapośredniczają ugodę między Katarzyną [wd. po Mik. Stadnickim] ż. Krzesława Wojszyka a Stanisławem i Zbigniewem ze Stadnik. Ustąpi ona Stadnickim z dóbr po ich zm. br. Mikołaju, dworów z bydłem i trzodą ludźmi, stadniną, zbroją kosztownościami i sprzętami domowymi. Przejęcia dopilnuje po dwóch arbitrów z każdej strony. Z tytułu opieki nad dobrami Stadniccy zobowiązują się składać dla dzieci zm. brata rocznie 60 grz. u rajców w ratuszu krak. Z tego Stadniccy będą brać 10 grz. na utrzymanie bratanka Mikołaja, którym będą się opiekować do uzyskania przezeń lat sprawnych. Katarzyna zaś będzie brać drugie 10 grz. na utrzymanie c. Katarzyny, która pozostaje pod jej opieką. Stadniccy są obow. do świadczeń należnych z tych dóbr. Katarzyna ma dzierżyć pr. wiennym L., w których będzie trzymać dla siebie konie. Jeśli do tego czasu konie zostałyby zajeżdżone, wyznaczeni przez dwie strony arbitrzy wyślą jej inne dobre i zdrowe. Pozostałe natomiast konie wart. po 3 grz., a także 3 skrzynie szat zmarłego Katarzyna podzieli ze Stadnickimi po połowie. Tę połowę mają oni trzymać dla dzieci zmarłego. Inne rzeczy i sprzęty domowe, bydło i trzoda z L. zostaną dla Katarzyny. Wszystkie jej własne kosztowności pozostaną dla niej, inne natomiast za jej wiedzą przejmą Stadniccy dla dzieci zm. brata. Zakład 500 grz. Dobra ziemskie Stadniccy mają zwrócić tak, jak je przejęli, w całości, z zasiewami jarymi i ozimymi. Będą mogli wyłowić na swój użytek połowę ryb w stawach, a połowę rezerwują dla dzieci (demptis tamen piscariis alias sadzawki), ale mogą je swobodnie użytkować. Katarzyna i Stadniccy będą opłacać służbę i domowników z owych 60 grz. (ZK 151 s. 132-3).

1453 Krzesław z Wojczy pkom. dworu król. zeznaje, że Stanisław ze Stadnik zapłacił mu 10 grz. z tytułu opieki nad córką zm. Mikołaja ze Stadnik (SP 2, 3511); 1454 Stanisław ze Stadnik oddaje w dzierżawę Półłąków pkom. dworu król. Krzesławowi Wojszykowi z Wojczy [pow. wiśl.] do czasu uzyskania pełnoletności przez Mikołaja s. ur. Mikołaja ze Stadnik. Jeśli Katarzyna c. zm. Mikołaja wyjdzie za mąż, Krzesław będzie płacił Stanisławowi rocznie 10 grz. czynszu do czasu osiągnięcia przez Mikołaja lat sprawnych (ZK 151 s. 243); 1458 ur. Katarzyna ż. Krzesława Wojszyka pkom. krak. [dworu król.] i ur. Dziersław Kmita z Wiśnicza jako opiekunowie dzieci zm. Mik. Stadnickiego biorą od Stan. i Zbig. Stadnickich z pieniędzy odkładanych przez tychże wg zapisu 100 grz. na wyprawę dla panny Katarzyny. Polecają im też wypłacić 10 grz. w gotówce Mikołajowi juniorowi ad studium et necessaria ipsorum. Jeśli będzie trzeba więcej pieniędzy, dodadzą mu, odliczając sobie to wszystko od płaconego czynszu z tytułu opieki nad majątkiem dzieci (ZK 15 s. 285-6); 1461 Mikołaj s. zm. Mik. Stadnickiego z Radenic [i z L.] ma zapłacić 150 grz. z posagu siostry Katarzyny jej mężowi Janowi Trzecieskiemu z Ożomli w ziemi przem. (ZK 152 s. 5-6); oprawa posagu i wiana Katarzyny → Lipnica Wielka, p. 3; 1462 Mik. Stadnicki oddala pozew matki Katarzyny o zagarnięcie w L. na szkodę 20 grz. korca owsa, 1/2 korca pszenicy i żyta, a także 7 grz. czynszu rocznego od kmieci oraz wyłowienie ze stawu podczas najazdu ryb wart. 3 grz. (AGZ 13, 4724); Jan z Opatkowic z Katarzyną z L. i Pawłem Gołuchowskim jej mężem mają termin o wszystkie sprawy odroczone z powodu większej sprawy o 1000 grz. i bezprawie, którą Katarzyna i Paweł mieli w Bieczu z Mik. Kwilińskim (GK 16 s. 309); ww. Katarzyna kwituje Stadnickiego z 400 grz. posagu i wiana zapisanego na L., opisanego jej ongiś przez jego ojca Mikołaja, i umarza zapis i dok. w tej sprawie; Mikołaj ze Stadnik daje matce Katarzynie ż. Pawła Gołuchowskiego wwiązanie do wsi L. i Półłąkowa, które wcześniej miała w ramach posagu, a które przekazane jej obecnie zostały w dożywocie. Po jej śmierci wsie te wrócą do Mikołaja, ale zboże w spichlerzu w L. zabierze jej mąż Paweł Gołuchowski na popłacenie długów, jakie mogą być. Z tego zboża Gołuchowski ma pozostawić na użytek Mikołaja stóg żyta, jeśli będzie żyto, a także obsiać mu role, jeśli zboże na siew korzystnie zostanie sprzedane (ZK 17 s. 23-4). 1463 jeśli Mik. Stadnicki z L. nie zapłaci 100 grz. Dobiesławowi z Wiśnicza kaszt. wojn., to wwiąże go do L.; jeśli ww. Mikołaj nie zapłaci 50 grz. Jakubowi z Kociny [pow. wiśl.], wwiąże go do L. (ZK 17 s. 96-7, 112); 1464 Jan Wojszyk kustosz krak. w obecności najznaczniej szych panów zawiera w imieniu bratanków Krzesława i Jana ugodę z Mik. Stadnickim z L. o rozbicie domu w Siedliszowicach i o zagarnięcie rzeczy, ponadto Wojszyk ma spłacić Mikołajowi 100 grz. z posagu zm. Katarzyny ze Żmigrodu matki Stadnickiego [był jej synem z I-go małżeństwa], który miała opisany na połowie dóbr dziedz.: Wojczy, Siedliszowicach i Woli [w pow. wiśl.] przez zm. Krzesława Wojszyka pkom. krak i dworu król. [jej 2-go męża]. Mikołaj zwróci Wojszykowi dok. król. w sprawie tegoż posagu swej matki na sumę 600 grz., i unieważnia go w dotyczącej go części. Mikołaj poręcza Wojszykowi za siostrę Katarzynę ż. Jana Trzecieskiego, że nie wystąpi o swoją cz. posagu matki. Zwróci mu także bydło znajdujące się na folwarku w Siedliszowicach, oprócz 6 zabitych przezeń wołów i 4 kobył wypędzonych z folwaku. Wojszyk uwalnia Mikołaja od pozostałych rzeczy folwarcznych i innych zawartych w pozwie. Mikołaj upoważnia Jakuba Kocińskiego i pleb. ośw. Zbig. Stadnickiego do odbioru owych 100 grz. (SP 2, 3758 – tu błędny odczyt Vyszkowcze; ugoda w sprawie dóbr żmigrodzkich → Leszczyny p. 3); Mik. Stadnicki z L. zobowiązuje się zapłacić 100 fl. węg. [swemu stryjowi] Stan. Stadnickiemu z Kamyszowa i Jakubowi z Kociny tytułem poręki danej przez nich za niego Jadwidze ż. Jana z Nieprowic [pow. wiśl.] wedle zapisu w księgach sądu grodzkiego nowomiejskiego korczyńskiego, pod warunkiem wwiązania do L., a jeśli tego nie uczyni, zapłaci im 200 fl. zakładu. Sąd wyznacza woźnego do wwiązania Jakuba i Stanisława do L. (ZK 152 s, 85-6); 1466 Mik. Stadnicki z L. daje br. stryjecznemu Zbig. Stadnickiemu pleb. ośw., na czas jego życia, wieś L. wraz z polami zw. Półłąkowskie w opust. wsi, a jeśli on umrze bezpotomnie, dobra te przypadną braciom Zbigniewa (ZK 17 s. 347 zp.); ww. Mikołaj ma zapłacić 100 fl. węg. Piotrowi Gnojeńskiemu, pod groźbą wwiązania do L. (ZK 17 s. 413 zp.); Mik. Stadnicki ze Żmigrodu i L. bierze 200 fl. węg. od Elżbiety Koziegórskiej [z Sieciechowie wd. po Więcesławie Koziegórskim – ZK 199 s. 283-4], od których przez 14 lat będzie jej płacił rocznie po 13 grz. [procentu]. W przypadku uchylania się od tego zapłaci karę XV. Jeżeli zaś po 14 latach nie odda 200 fl., to wwiążeją do L. (ZK 17 s. 420); 1468 Mik. Stadnicki ze Żmigrodu zapisuje ż. Barbarze c. zm. Jana Gałki z Niedźwiedzia burgr. krak. 1000 grz. wiana na Żmigrodzie w pow. wojnickim [= biec.], L. i Półłąkowie w pow. krak. [= prosz.] (ZK 17 s. 496-7); tenże Mikołaj dz. Żmigrodu i L. ma zapłacić 50 grz. Stan. Stadnickiemu z Kamyszowa pod warunkiem wwiązania go do rocznego czynszu wart. 5 grz. z osiadłych łanów w L. (ZK 17 s. 564-5); Zbig. Stadnicki z s. Mikołajem jako najbliżsi unieważniają zapis dokonany przez Mikołaja ze Żmigrodu na rzecz zm. pleb. ośw. Zbig. Stadnickiego s. Zbigniewa, mocą którego Mikołaj oddawał mu L. oraz 1/3 dóbr żmigrodzkich (ZK 17 s. 583); Mik. Stadnicki ze Stadnik zastawia za 80 grz. Piotrowi z Ujazdu L. (GK 18 s. 574-5); 1469 Elżbieta wd. po Koziegórskim przeciw Mik. Stadnickiemu z L. o karę XV (ZK 16 s. 536, 544); Stan. Stadnicki przeciw Mik. Stadnickiemu o niedopuszczenie do wwiązania przesuwa termin, ponieważ Grzegorz Jeleń rządca z L. oświadczył, że Mikołaj jest z królem na wojnie (ZK 204 s. 21).

1470 Stanisław z Kamyszowa pozyskuje karę XV na Mik. Stadnickim z L. za niewwiązanie go do dóbr w L. (ZK 201 s. 32); 1471 Elżbieta Koziegórska oświadcza, że odebrała od Stadnickiego należny jej czynsz, wedle ich wcześniejszych ustaleń; ww. Mikołaj zobowiązuje się zapłacić pod karą XV stryjowi Stanisławowi 50 grz. w dwóch ratach po 25 grz. (ZK 201 s. 38, 42-3); 1472 ww. Mikołaj składa protest, ponieważ był gotów dać wobec sądu ww. Elżbiecie pecunias redditas alias plathow, lecz jej nie było; 1475 ww. Elżbieta poświadcza odebranie od niego 13 grz. czynszu (ZK 201 s. 71, 126); Stan. Stadnicki z Kamyszowa żąda kary XV dla siebie i sądu od Mik. Stadnickiego z L. za niewypłacenie należych mu pieniędzy; Mikołaj zobowiązuje się zapłacić Stanisławowi ustaloną kwotę 50 grz. w dwóch ratach, pod warunkiem wwiązania go do 5 ł. osiadłych w L. Stanisław 26 V wyraża zgodę na użytkowanie przez Mikołaja tych łanów do najbliższego Bożego Narodzenia, a jeśli do tego czasu Mikołaj zapłaci mu 25 grz., przez następny rok będzie użytkował nadal te łany. Gdyby przez ów rok nie zapłacił kolejnych 25 grz., wwiąże Stanisława do owych 5 ł.; ww. Stanisław oświadcza, że Mik. Stadnicki ze Żmigrodu zapłacił mu 50 grz. i dlatego unieważniają zapis na L. (ZK 201 s. 145, 157-8; 231); Mik. Stadnicki z L. zobowiązuje się pod karą XV zapłacić 29 grz. Mik. Cikowskiemu z Mikluszowic (GK 20 s. 86); 1478 Koziegórska kwituje Stadnickiego z należnych jej 12 grz. czynszu z L. (ZK 201 s. 262); → Łysa Góra, p. 3a; 1479 Elżbieta wd. po Więcesławie z Koziejgóry [woj. kal.] oświadcza, że Mik. Stadnicki spłacił jej 200 fl. pożyczki, a Stadnicki zobowiązuje się zapłacić jej 100 fl. pod gwaranacją wypłacania jej dożywotnio, pod karą XV, 12 gr rocznego czynszu czyli procentu, do czasu zapłaty tej sumy. W przypadku jej śmierci Mikołaj będzie wolny od opłaty 12 gr, a owe 100 grz. zwróci jej spadkobiercom (ZK 201 s. 294-5).

1480 → Łysa Góra p. 3a; Mik. Stadnicki ze Żmigrodu alias z L. zobowiązuje się zapłacić Janowi Trzecieskiemu 750 fl. węg. za sprzedaną w imieniu dzieci cz. dóbr żmigrodzkich, w trzech ratach po 350 i dwa razy po 200 fl. Jeśli nie zapłaci pierwszej raty, to wwiąże Trzecieskiego na prawach dziedzica do L., do czasu spłacenia całej sumy (ZK 146 s. 728-31); 1481 Jan Trzecieski zeznaje, że Mikołaj z Niedźwiedzia [czyli Stadnicki] zapłacił mu 350 grz. z pieniędzy zapisanych na L. (ZK 201 s. 384); 1483 → p. 3b; 1484 Mik. Stadnicki odstępuje roczny czynsz 10 grz. z L. Barbarze z Wojtkowie [Mazowsze] z klaszt. S. Agnieszki na Stradomiu na czas jej życia za 160 grz. Jeśli Barbara umrze, Mikołaj nie będzie płacił tego czynszu (OK 3 s. 370); 1485 → Brus p. 3; 1488 ww. Stadnicki ma zapłacić 60 fl. Andrzejowi z Tęczyna pod warunkiem wwiązania go do 3 L. w L., na których siedzą kmiecie Stan. Rogoż, Korczak stary (antiquus) i Mik. Fioł (ZK 202 s. 191); 1489 Mik. Stadnicki wwda bełski i Mikołaj Kurozwęcki kaszt. sier. poręczają Janowi Smolikowi 1150 fl. za Kazimierza Jag. Jeżeli Smolik nie otrzyma tych pieniędzy, to Stadnicki wwiąże go do L., a Kurozwęcki do Łuczanowic; tenże Stadnicki i Zbigniew z Tęczyna poręczją ww. Smolikowi 1420 fl. długu Kazimierza Jag., pod waruniem wwiązania Smolika do swych dóbr – Stadnicki do L., a Łęczyński do Karniowic (GK 23 s. 126-7 zp.; 311-3 zp.). 1490 woźny sądowy zeznaje, że wwiązał Jana Smolika do należących do Mik. Stadnickiego L., a król daje zabezpieczenie poręczycielom na stwie wiel. (GK 23 s. 418; MS 1, 2169).

1494 – 1551 ur., magnificus Andrzej Stadnicki ze Żmigrodu dz. L. i Niedźwiedzia, s. Mik. Stadnickiego i Barbary, br. Stanisława i Jana, kaszt. san. 1535-51 (GK 24 s. 732-3; ZK 188 s. 59; BCzart. perg. 921; MS 5, 5300; UR 2254; PSB w druku). 1494 Andrzej ma zapłacić 20 fl. węg. i 30 fl. pol. Stanisławowi z Brzezia podczaszemu sand. pod gwaranacją wwiązania do L. (GK 24 s. 732-3, w zapisce błędne imię ojca Andrzeja – Stanislaus zamiast Nicolaus); 1495 Andrzej z L. s. zm. Mik. Stadnickiego zastawia za 80 fl. Janowi Pielszowi ze Świeradzic w pow. prosz. L.; tenże Andrzej wraz ze Stan. Szafrańcem z Pieskowej Skały i ww. Pielszem mają zapłacić Mik. Morskiemu z Marchocic 600 grz. długu Jana Olbr. pod warunkiem wwiązania do swych dóbr dziedz., w tym Andrzej do L.; ciż sami poręczają spłatę 1600 grz. długu tegoż króla Annie ż. Mik. Morskiego w ciągu 2 lat, pod gwarancją wwiązania jej ijej męża do swoich dóbr, w tym Andrzej do L. (GK 25 s. 285, 286-7 zp., 287-9); 1498 ww. Stadnicki ma zapłacić 50 fl. Stanisławowi z Brzezia pod warunkiem wwiązania do L. (GK 26 s. 813); 1501 ww. Stadnicki ze Żmigrodu zastawia za 100 fl. Jerzemu Langowi mieszcz. krak. węg. L. Stadnicki ma przyprowadzić na najbliższe roki proszowskie swoją matkę Barbarę z Niedźwiedzia, która dopisze te pieniądze do sumy już zapisanej mu na Birkowie, należącym do Barbary, a Lang uwolni od długu L. Jeżeli Stadnicki tego nie dokona, to Lang zajmie L. tytułem zastawu (GK 27 s. 1421); 1502 taż Barbara dopisuje Langowi te 100 fl. węg. na Birkowie, a ten unieważnia wszystkie zapisy na L., które uczynił na jego rzecz Andrzej ze Żmigrodu (ZK 203 s. 308); 1510 po podziale dóbr między br. Andrzeja, Jana i Stanisława ss. zm. Mik. Stadnickiego, Janowi i Stanisławowi przypadają wsie Niedźwiedź, Brus, Waganowice i L. w pow. prosz., zamek Krzelów z wsiami: Przedmoszczany, Białowieża, Wojciechów, Swaryczów, Skoczków i Tarnawa w pow. włodzisławskim [= ksiąs.] oraz dwór w Krakowie przy dworze Opoczyńskiego. Jan i Stanisław biorą na siebie długi po ojcu, mianowicie 1100 fl. należnych doktorom Kolegium Większego, zapisanych na Brusie i Waganowicach oraz na cz. Niedźwiedzia. Zakład 5000 fl. Andrzej bierze większą cz. dóbr, mianowicie Birków, dobra żmigrodzkie oraz wszystkie dobra król. i własne w ziemi przem., ale zobowiązuje się spłacić długi po ojcu i matce – 1500 fl. należnych synom Langa z dóbr birkowskich, 484 fl. kl. Ś. Trójcy w Krakowie na dobrach krzelowskich, 160 fl. zapisanych na L. Barbarze Wojteckiej → wyżej, 40 fl. Elżbiecie Trzecieskiej zakonnicy u Ś. Agnieszki na Stradomiu, łącznie 2184 fl., ponadto 32 fl. Parysowi Królewickiemu zapisane mu przez Andrzeja, ma dać swym br. Janowi i Stanisławowi na posag Apolonii Krzelowskiej czyli na spłatę [500 grz.] zm. Apolonii ż. zm. Jana Chrzelowskiego [bracie Anny Gałczyny babki Stadnickich ze strony matki], a dodatkowo dać braciom 300 fl. i zapewnić dożywocie matce, która zrzeka się pr. do dzielonych przez synów dóbr (ZK 155 s. 124-6); 1510 br. Stan. i Jan Stadniccy ze Żmigrodu dziedz. L. mają zapłacić 100 fl. br. Andrzejowi Stadnickiemu ze Żmigrodu pod warunkiem oddania mu w zastaw L. (ZK 205 s. 120-1); 1511 Zygmunt I zezwala Stan. Stadnickiemu swemu dworzaninowi sprzedać z pr. wykupu za 400 fl. jakiejkolwiek instytucji kościelnej roczny czynsz w L. (MS 4, 10078). 1519 ur. Jan Stadnicki z Niedźwiedzia i L. ma zapłacić 200 fl. siostrze Katarzynie ż. Mik. Lanckorońskiego pod rygorem wwiązania jej do swej cz. działu dóbr, czyli do L. (ZK 206 s. 50-1); 1520 Jan Stadnicki zapisuje 1000 fl. posagu i tyleż wiana ż. Katarzynie c. Piotra Odrowąża z Felsztyna [ziemia przem.] pkom. lwowskiego na połowie swych dóbr dziedz., zastawnych, ruchomych i nieruchomych: Niedźwiedziu, Brusie, Waganowicach i L. w pow. prósz, oraz Krzelowie, Przedmoszczanach, Swaryczowie, Białowieży, Skoczowie i Tarnawie w pow. ksiąs. (ZK 206 s. 66-7); 1530 ur. Andrzej Stadnicki ze Żmigrodu zapisuje ż. Katarzynie c. Stanisława z Wiśnicza wwdy ruskiego [lwowskiego] po 1000 fl. posagu i wiana na połowie imiennie wymienionych dóbr żmigrodzkich i innych, w tym na połowie L. (ZK 187 s. 96); 1537 Dobrogost Świdwa z Szamotuł [woj. pozn.] i Turobina [ziemia bełska] zapisuje ż. Annie c. Andrzeja Stadnickiego ze Żmigrodu po 1500 fl. posagu i wiana na połowie dóbr; tenże Andrzej gwarantuje wypłacenie 700 fl. Dobrogostowi Świdwie oddaniem w zastaw L. w pow. prosz. (ZK 187 s. 432; 188 s. 559-60).

-b. Kmiecie i karczmarze. 1384 Katarzyna kmiotka z L. → Klimontów p. 4; 1390 Mikołaj L. pozywa Marcina kmiecia z Wierzbna, ponieważ odszedł od niego przed czasem i nie uprawia zagonu, który ma (SP 8, 5433); 1415 Marcin kmieć z L. płaci sądowi karę XV w sporze o krwawą ranę z Mikołajem z Polekarcic; 4 kmieci z L. płaci karę XV oraz 1 grz. i 8 sk. w sporze z woźnym Maćkiem Smachem o zranienie (ZK 193 s. 271, 279); 1431 Mikołaj z Polekarcic wraz z Marcinem Geldo kmieciem z L. zobowiązują się zapłacić 10 grz. bez 8 sk. Jakubowi pleb. z Czulic za [kupioną od niego dzies.] w życie i pszenicy; tenże pleban był gotowy wziąć 10 grz. bez 8 sk. od ww. Mikołaja i kmiecia Marcina zgodnie z zapisem w księgach; Mik. Polekarcki oraz kmieć Marcin z L. ponownie zobowiązują się zapłacić 10 grz. bez 8 sk. za dzies. pod karą XV (GK 4 s. 239, 427, 442); 1465 Wawrzyniec karczmarz z L. zobowiązuje się zapłacić 1 grz. i 2 gr za piwo Annie Glebowej wd. i Janowi jej zięciowi z Proszowic (OK 12 s. 558); 1475 → p. 3a; 1483 Andrzej Niemsta z Więcławic na roku licowanym obwinia Mik. Stadnickiego z L. kaszt. przem. o niestawienie kmiecia Marcina z Więcławie, którego zagarnął wraz z czynszami i pożytkami wart. 10 grz., i 10 grz. straty. Jan Zawadzki, rządca z Niedźwiedzia usprawiedliwia Stadnickiego lekką chorobą i kmiecia Marcina poważną chorobą, czego Niemsta nie przyjął do wiadomości; Niemsta chce obciążyć Stadnickiego karą XV za odroczenie terminu chorobą kmiecia Marcina (GK 21 s. 854, 869); 1488 → p. 3a; 1492 wd. Dorota Zygmuntowa karczmarka z L. z s. Łukaszem zawierają ugodę w różnych sprawach ze Stachną Kołaczkowską z Koniuszy; Dorota pozywa Stachnę o 2 grz. za piwo brane przez nią i jej zm. męża Pawła od 14 lat (OK 18 s. 35, 45).

-c. Areał, pobór. 1475 zastaw 5 ł. osiadłych → p. 3a; 1477, 1487 L. wraz z szeregiem wsi ukarana karą król. XIV za niezapłacenie wiardunkowego (GK 20 s. 648; 22 s. 721); 1488 wwiązanie do 3 ł. → p. 3a; 1490 pobór w L. z 7 ł. (RP s. 151); 1491-4 pobór z 6 ł. (RP s. 117, 180, 194, 210); 1495-8 brak wzmianek o poborze; 1499 pobór z 6 ł., 1 ł. pusty (RP s. 15); 1530 pobór z 7 ł. i karczmy dorocznej (RP, k. 21).

4. 1442 Jakub advocatus z L. [sołtys, wójt sądowy] → p. 5.

5. 1420 → Koniusza, uposażenie plebana, p. 5.; 1424 Andrzej pleb. z Koniuszy przeciwko Dziechnie wd. po Zbyszku ze Stadnik i jej synowi Piotrowi z L. w sprawie wytyczenia dzies. w L. (OK 4 k. 342v); 1442 Jakub sołtys z L. zeznaje, że sprzedał za 10 grz. i 10 sk. dzies. z L. Henrykowi archidiak. sand.; 1444 Marcin z Krzcięcic i Mateusz z Kończyc mają zapłacić 56 grz. Mik. Słączce za dzies. z Birkowa, L. i Marszowic; tenże Mikołaj zeznaje, że sprzedał za 40 grz. dzies. z Birkowa, L. i Marszowic ww. archidiak. sand. (OK 8 s. 245; 673); 1470-80 dzies. z łanów kmiecych w L. wart. 8 grz. prebendzie w kościele par. w Koniuszy, wart. 3 grz. plebanowi w Koniuszy, który wybiera także dzies. z ról folw. w L. (DLb. 2 s. 170); 1529 dzies. snop. z ról folw. wart. 4 grz. plebanowi w Koniuszy, z reszty wsi wart. 14 grz. prebendzie w kościele tamże (LR s. 306; też → Koniusza p. 5).