1266 wpis z XIII w. Starchouech (MPHn. 9/2, 12-13), 1353 kop. XV-XVI w. Starcowecz (DBL nr 72), dziedzina kl. lubińskiego prawdop. k. wsi Osowo; Osowo 8,5 km na SE od Krzywinia.

1. [Pow. kośc.; par. Lubiń?]

3. Własn. rycerska, potem kościelna, →Lubiń – opactwo. 1266 komes Blizbor, kobiety Spetosława i Chwalisława (Hualislaua), Sędziwój i dwóch Włodzimierzów dają klasztorowi lub. dziedzinę S. (MPHn. 9/2, 12-13 – księga bracka¹Tę samą wiadomość skopiowano w XVII w. z księgi brackiej lub. do wkładki papierowej uzupełniającej zaginioną część średniowiecznego nekrologu lub. (MPHn. 9/2, 107)); 1353 Andrzej opat lub., odnawiając przyw. soł. dla sołtysa w klaszt. wsi →Osowo, nadaje temuż sołtysowi łąkę S., która leży k. bagna (circa paludem; DBL nr 72).

Uwaga: Dawniejsi wydawcy identyfikowali S. z wsią Starkowiec k. Kobylina w pow. pyzdr. (Wp. 1, 581; MPH 5, 581), a Z. Perzanowski z wsią Starkowo k. Śmigla (MPHn. 9/2 s. 13, przyp. 56; tenże, Opactwo benedyktyńskie w Lubiniu, Wrocław 1978, s. 128). Wspomn. wsie oddalone są o kilkadziesiąt kilometrów od Lubinia. Lokalizacja dziedziny S. obok klaszt. wsi Osowo, w najbliższej okolicy Lubinia, wydaje się więc bardziej prawdop., zwłaszcza, że znajduje oparcie w istnieniu tam później łąki zw. S. Trzeba tu jednak jeszcze wspomnieć, że istniała również zaginiona osada o nazwie Starkowiec w okolicy Winnej Góry w pow. pyzdr. w sąsiedztwie posiadłości lubińskich Trzeszczyokowo i Mnichów Kąt (K 2, 473; K 3, 337; Now. 2, 367).