BIEŃKOWO POLE

(1402 Bencovopole, Bencowszke polye, Bancowie polye), dziś może pole i las Bieńków naprzeciw Lusławic w Zawadzie Lanckorońskiej (UN 3 s. 11) lub najpewniej nie zid. cz. Wróblowic, położonych 9 km na SE od Wojnicza.

[Pow. sądec., par. Opatkowice [Zakliczyn]

Własn. szlach. 1402 Kilian z Janowic jest winien 5 szer. gr Andrzejowi z Lusławic. Jeśli nie zapłaci, to Andrzej otrzyma na własność dziedzictwo w B. P. (ZCz. 1 s. 48); 1403-7 Andrzej Czosnek z B. P. i Wróblowic (ZCz. 1 s. 92, 130, 145, 205)1Bieńkowo Pole być może zwało się później Czosnkowem. W r. 1462 br. Bartosz i Marek z Wróblowic alias z Bieńkowic ustępują Stan. Pierzchale ze Słonej alias z Wróblowic Małych całe cz. w Bieńkowicach i Czosnkowie (Czoszncowo) z oboma brzegami rz. Moszczenicy i przynależnościami tych cz. w Bieńkowicach i Czosnkowie w zamian za 100 grz. i kmiecia Racibora w Słonej (ZCz. 4 s. 225). Z kolei w t. r. Elżbieta c. zm. Klemensa [→ wyżej r. 1437] z Bieńkowic sive Wróblowic zeznaje, że br. Bartosz i Marek zaspokoili jej pretensje do dziedz. w Wróblowicach sive Bieńkowicach i w Czosnkowie (ZCz. 4 s. 240). Dodać tu jeszcze trzeba, że w r. 1347 Kazimierz W., wynagradzając zasługi dziedz. z Janowic: br. Piotra, Klemensa i Jana, ich synowców Wojciecha zw. Baranem i Dzierżka, stryjów Czesława, Mirosława i Chwaliboga, br. przyrodnich Stanisława, Chwalimira i Bieniasza, a także br. stryjecznych Rosława i Janusza, przenosi ich wieś Janowice z pr. pol. na średz. (ZDM 1, 49). Zapewne więc B. P. to pierwotna własność Bieniasza; 1403 Klemens i Elżbieta dzieci Andrzeja Czosnka dz. z B. P. (ZCz. 1 s. 113); 1404 Michał pleban z Tropia daje Andrz. Żyle [z Lusławic] wwiązanie do kmiecia zw. Yarczoga w Lusławicach z rolami, łanem, który dzierży, i z polem B. P., które ma Andrzej Andrziczka [z Lusławic] od Faliboga [Chwaliboga z Janowic i Lusławic] w 7 grz. z czynszem 16 s. Andrzej Andrziczka ma je dzierżyć do spłacenia mu 7 grz. (ZCz. 1 s. 138); 1416 Klemens Wróbel sprzedaje za 20 grz. „generi uterino” Klemensowi całą cz. dziedzictwa przypadającego mu po matce w B. P. (ZB 1a s. 91)2W r. 1412 występuje Wróbel ,,de Wola Benconis” (ZCz. 2 s. 52), być może wiadomość ta odnosi się do B. P; 1437 br. Klemens i Jan z Janowic pozywają Grzegorza z Wróblowic o pole B. P. i o cz. dziedzictwa w → Bieńkowicach (ZCz. 3 s. 128).

1 Bieńkowo Pole być może zwało się później Czosnkowem. W r. 1462 br. Bartosz i Marek z Wróblowic alias z Bieńkowic ustępują Stan. Pierzchale ze Słonej alias z Wróblowic Małych całe cz. w Bieńkowicach i Czosnkowie (Czoszncowo) z oboma brzegami rz. Moszczenicy i przynależnościami tych cz. w Bieńkowicach i Czosnkowie w zamian za 100 grz. i kmiecia Racibora w Słonej (ZCz. 4 s. 225). Z kolei w t. r. Elżbieta c. zm. Klemensa [→ wyżej r. 1437] z Bieńkowic sive Wróblowic zeznaje, że br. Bartosz i Marek zaspokoili jej pretensje do dziedz. w Wróblowicach sive Bieńkowicach i w Czosnkowie (ZCz. 4 s. 240). Dodać tu jeszcze trzeba, że w r. 1347 Kazimierz W., wynagradzając zasługi dziedz. z Janowic: br. Piotra, Klemensa i Jana, ich synowców Wojciecha zw. Baranem i Dzierżka, stryjów Czesława, Mirosława i Chwaliboga, br. przyrodnich Stanisława, Chwalimira i Bieniasza, a także br. stryjecznych Rosława i Janusza, przenosi ich wieś Janowice z pr. pol. na średz. (ZDM 1, 49). Zapewne więc B. P. to pierwotna własność Bieniasza.

2 W r. 1412 występuje Wróbel ,,de Wola Benconis” (ZCz. 2 s. 52), być może wiadomość ta odnosi się do B. P.