(1276 Missow - Mp. 1, 92; 1374 Missov - SP 8, 10; 1381 Missow - SP 8, 691; 1382 Misow - SP 8, 1374; 1386 Misonow - SP 8, uw. 32/9; 1392 Mischow - ZK 1c s. 48; 1395 Mÿschow, Misszow - ZK 1c s. 156, 158; 1396 Mizow, Myszow - ZK 2 s. 434, 470; 1402 Misthow - ZK 3a s. 577; 1407 - Missoly - GK 1b s. 60, z odpisu; 1411 Myssow - ZK 193 s. 59; 1412 Miszow - ZK 5 s. 324; 1423 Missowo - GK 2 s. 23; 1425 Mysow - ZK 195 s. 308; 1428 Myschow - GK 3 s. 645; 1435 Mnischow - GK 5 s. 385; 1440 Mishov - OK 8 s. 47; 1445 Mnisow - GK 9 s. 77; 1449 Mÿszow - ZK 147 s. 213; 1470-80 Mischow, Mysszow - DLb. 1 s. 76; 3 s. 76; 1564 Mniszow - LK 1 s. 49) 6 km na SE od Proszowic.

1. 1486, 1488, 1489 n., 1501, 1508 pow. prosz. (GK 22 s. 316, 936; 28 s. 193; RP 1489; MS 4, 348); 1470-80 par. Brzesko Stare (DLb. 1 s. 76; 3 s. 76); 1598 par. Brzesko Nowe (WR k. 273).

2. 1392 M. graniczy z Kowalą →p. 3B; 1435 opat brzeski pozywa Mikołaja z M. o bezprawne zaoranie granicy, czyli miedzy (GK 5 s. 385); 1446 Wierzbięta z Piekar i Jan Opasiono z M. odesłani do sądu podkomorskiego w sporze o granice między Piekarami a M. (ZK 147 s. 115); 1446-7 tenże Wierzbięta z Mikołajem i Andrzejem z M. oraz z Janem Orlaszowicem z M. odesłani do sądu podkomorskiego w sporze o granice między Piekarami a M. (ZK 147 s. 114-5, 151); 1448-9, 1459 Wierzbięta Piekarski z Piekar pozywa pannę Katarzynę c. [Jana] Opasiono z M. o granice (ZK 147 s. 215, 295, 472); 1449, 1451 tenże Wierzbięta pozywa ww. Mikołaja, Andrzeja i Jana [Orlaszowica] z M. na wiec o wykoszenie łąki i kradzież siana [na granicy obu wsi] (ZK 147 s. 213, 247); 1449, 1451 tenże Wierzbięta pozywa Stanisława z M. [o granice] (ZK 147 s. 213, 247); 1451 Stanisław z Pleszowa pozywa Mikołaja, Andrzeja i Jana [Orlaszowica] z M. na wiec [o granice] (ZK 147 s. 247); 1466 młyn w M. na rz. Szreniawie →p. 3A; 1470-80 M. graniczy ujazdami z →Górką [dziś Górka Stogniewska] i →Kowalą oraz z Piekarami i →Brzeskiem [Nowym] (DLb. 1 s. 603; 3 s. 77); 1505 M. graniczy z Kowalą; w M. sadzawka, młyn, role Jutrzyna, Marcinkowskie i Bartkowskie, rz. Szreniawa →p. 3A.

3A. Własn. ryc., zapewne od połowy XII w. kl. Norb. w →Brzesku-Hebdowie. [1146-73] rycerze Strzeżysław i Wrocisław nadają kl. brzeskiemu wieś M. →1441; 1276 Bolesław Wstydl. wyłącza ludność wsi kl. Premonstratensów w →Brzesku [Hebdowie], m.in. M., spod sądownictwa kaszt. i wwdy krak. oraz kaszt. brzeskiego, zastrzegając je tylko dla siebie. Ponadto uwalnia mieszkańców od stanu, stróży, przewodu i narzazu w postaci owcy i krowy (Mp. 1, 92); 1331, 1358 →p. 4; 1441 Eugeniusz IV zatwierdza kl. brzeskiemu posiadanie dóbr, m.in. wsi M., nadanych temuż kl. podczas fundacji przez rycerzy Strzeżysława i Wrocisława za zgodą ks. Bolesława Kędzierzawego [zm. 1173] oraz posiadanie dzies., czynszów i in. dochodów z nadania bpa Iwona [Odrowąża, zm. 1229] (Mp. 4, 1405); 1449 →p. 4; 1466 Jakub opat brzeski zastawia Zygmuntowi z Miłakowa [pow. opocz.] za 60 grz. młyn w M. na rz. Szreniawie (GK 17 s. 980 zp.); 1470-80 własn. kl. w Brzesku, który pobiera 12 grz. czynszu od młyna z rolą (DLb. 3 s. 76); 1498 →p. 4; 1505 kl. brzeski i Barbara dz. M. ż. Andrzeja Warzyńskiego zamieniają dobra w M. Barbara za zgodą męża daje kl. sadzawkę przed młynem, którą sama zrobiła, z rolami ciągnącymi się od roli Jutrzyna ww. młyna do granic wsi Kowala i od ról Marcinkowskie do rz. Szreniawa i za tą rzekę, w zamian za 2 przylegające do siebie stajania roli, ale każde z oddzielnymi zagonami, wydzielone z łanu Bartkowskiego, leżące od strony roli kmiecia Paska (Pazek) z jednej, a od ról Barbary z drugiej strony, naprzeciwko dworu tejże Barbary oraz za przymiarki, czyli uwrocia (wrotny = w tym przypadku cz. gruntu poza wymierzonym łanem wykorzystywane w pracach polowych, jak np. do zawracania pługa przy orce lub wozu podczas zwózki zboża), każde o szerokości 9 zagonów, na końcu ról Barbary k. ww. 2 stajań (ZK 203 s. 384-5); 1518 Zygmunt I zezwala opatowi Marcinowi zapisać jakiejkolwiek osobie duchownej 22½ grz. czynszu z pr. odkupu na dobrach kl., m.in. na M. (MS 4, 2729); 1520 Jan [Konarski] bp krak. zatwierdza sprzedaż przez kl. w Brzesku za 100 grz. z pr. odkupu Bursie Prawników 4 grz. czynszu z m. Brzeska i wsi M., Gruszów i Gunów (AG or. 2692); 1529 klasztor pobiera w M. czynsz 4½ grz. i 8 gr. z 4 ł. i 6 grz. z młyna (LR s. 126); 1531 →p. 4; 1544 →p. 3B; 1553 →p. 4.

3B. Cz. drobnej szlachty różnoherbowej.

1374-89 Grzegorz Opaso, Opasiono z M. (Oppaszon, Oppasyon), ojciec Stanisława i Mikołaja (SP 8, 10, uw. 201/6).

1381-99 Stanisław, Staszek Opaso, Opasowicz, Opasiono z M., s. Grzegorza, br. Mikołaja, ż. Piechna, ojciec Jana, Grzegorza, Doroty ż. Michała z Klonowa [Kujawy] pisarza sędziego ziemskiego krak. 1411, Stachny ż. Klemensa z Cudzynowic 1432 i Halszki (SP 8, 1193, 1258, 5006; ZK 1c s. 52; 2 s. 76; 3a s. 577 zp., 630 zp.).

1381-6 Jan, Jasiek Cieciorka, Czeczota z M. (SP 8, 788, 3963)¹Może tożsamy z występującym w 1384 r. Janem, Jaszkiem dz. Czyrzowa zm. przed 1400 →Czyrzów p. 3; 1381 Piotr z Łękawy [niezid.] i M. (SP 8, 788)²W haśle →Łękawa Nadolany Piotr ten identyfikowany jest z Piotrem Trząsem z Łękawy Nadolan h. Turzyna, zm. przed 1385 r. Nie można wykluczyć pomyłki pisarza, który w zapisce określił go jako „de ibidem”, czyli z M., zamiast z Łękawy, jak w pozostałych sprawach; tenże Piotr winien stawić woźnego Tomasza Chylę przeciwko Stanisławowi z M.; Stanisław z M. winien stawić Jana Czeczotę z M. przeciwko Piotrowi z M. w sprawie o zachodźstwo; Stan. Opasowicz z M. z ww. Piotrem z Łękawy. Termin do ugody (SP 8, 691, 788, 821); tenże Piotr świadkiem Andrzeja komornika [sędziego krak.] przeciwko Stanisławowi z M. o uprawną rolę (SP 8, 692, 807); Spytek z Mojkowic [dziś Majkowice, par. Książnice Wielkie] winien okazać pozew przeciwko Stan. Opaso z M. o uczynienie drogi; wyznaczono termin wizji i ugody (SP 8, 850, 862, 942, 1080); Grzegorz z M. płaci karę za niestawiennictwo w sprawie przeciwko Maciejowi z Proszowic o główszczyznę (SP 8, 1005).

1382-1432 Piechna, ż. Stan. Opasiono z M. i wd. po nim 1412, dz. w Ulinie Małej i Wielkiej do 1412, →Czajęcicach do 1413 i Przecławicach do 1417, matka Jana i Grzegorza i Jana (ZK 3a s. 630 zp.; 8 s. 151; 193 s. 313, 319; 194 s. 93-4, 308 zp., 313, 316; 195 s. 115 zp.; 196 s. 11, 306, 364; 197 s. 90, 182; SP 2, 1353-4); 1382 Przechna [= Piechna] z M. ze Stanisławem, Miczkiem i Zdziesławem z →Łękawy [niezid.] o zaoranie ról. Termin na wiec (SP 8, 1256); Mikołaj włodarz z Zębocina z Jaśkiem Cieciorką (Czecorka) z M. o wołu (SP 8, 1374, 1412, 1491, 1551, 1672); Staszek Opaso, Opaszano z M. z Idzim kmieciem z →Czajęcic o zajęcie bydła i wycięcie gaju (SP 8, 942, 1193, 1258); 1384 Stanisław s. Grzegorza z M. nie stawił się przeciwko Paszkowi z Żydowa o 14 grz. (SP 8, 2928); 1385 Stanisław z M. z Jaśkiem i Wrocławem z Polekarcic o dziedzinę (SP 8, 3416, 3456); 1386 Paweł z →Łękawy Dalechowic ze Stanisławem z M. o gaj, łąkę i sprawę Czropa (SP 8, 4210, uw. 32/9).

1388-1405 Łukasz z M. (SP 8, uw. 139/21; ZK 1c s. 52; 2 s. 458, 462 zp.)³Łukasz jest może tożsamy z Łukaszem dz. M. w l. 1415-24.

1388-1405 Stanisław, Staszek z M. (SP 8, 8324, uw. 139/21; ZK 3b s. 577).

1388-93 Jakub z M. (SP 8, uw. 139/21; ZK 1c s. 83); 1388 Marcin z M. (SP 8, uw. 139/21); Andrzej z Proszowic z Jakubem, Marcinem, Łukaszem, Staszkiem i z 2 pomocnikami (subsidibus) z M. o pastwisko (SP 8, uw. 139/21).

1389-96 Mikołaj z M. s. Grzegorza z M. (SP 8 uw. 201/6; ZK 2 s. 458, 462 zp.); 1389 Jasiek z Polekarcic oddala roszczenie Mikołaja s. Grzegorza z M. o kopę gr długu za sprzedaną Jaśkowi dziedzinę [w M.?] i o kopę gr szkody (SP 8 uw. 201/6); 1389 Klemens z →Kowali pozywa Mikołaja i Stanisława z M. o rabunek konia, siodła, uzdy i miecza wart. 3 grz. (ZK 1c s. 5).

Przed 1390 Wawrzyniec Cieciorka z Czyrzowa, dz. M. →1394⁴Sekwencja zapisek z l. 1390 i 1394 wskazuje, że Waw. Cieciorka z Czyrzowa był dziedzicem cz. M., którą sprzedał Jakuszowi z Kowali, a następnie był jego zachodźcą wobec roszczeń do M. Rosława z Czyrzowa. Ta cz. M. jest w latach następnych w posiadaniu Sulimów Pleszowskich →p. 3B. Wprawdzie Strzemienie nie posiadali dóbr w par. Brzesko Nowe, chociaż w ich posiadaniu był pobliski Zębocin na E od Brzeska oraz leżący na W proszowicki kompleks dóbr z Łapszowem, mogli jednak dziedziczyć cz. M. przez kobietę; 1390 Jakusz [Łońszcze] z →Kowali nie stawił się przeciwko Rosławowi z Czyrzowa o cz. dziedziny w M. i o 30 grz. szkody (SP 8, uw. 213/13); 1392 Jakusz z →Kowali z Łukaszem i Stanisławem z M. o zaoranie granic i miedzy [między Kowalą a M.] (ZK 1c s. 44, 48, 52)⁵W pierwszej zapisce pisarz błędnie nazwał Stanisława Falisławem (Falislao = Stanislao). W zapisce tej ponadto chodzić może także o miedzę rozdzielająca role stron w samym M; 1393 Dzierżek z Pławowic z Jakubem z M. o wóz z żywnością i o wóz z soczewicą (ZK 1c s. 81, 83); 1394 Waw. Cieciorka (Czecorka) [z Czyrzowa] zachodźcą Jakusza z →Kowali [w jego sprawie z Rosławem z Czyrzowa?] o dziedzinę w M. (ZK 2 s. 20)⁶W haśle →Kowala błędny regest; Małgorzata [ż. Salomona, sołtyska] z Gunowa [par. Skalbmierz, własn. kl. brzeskiego] z Jakuszem z Gunowa o M. (ZK 2 s. 131)⁷Małgorzata procesowala się w tym roku z Wawrzyńcem z Czyrzowa o Łękawę [niezid.] →Łękawa, przekazy nieokreślone oraz z Jakuszem Łońszczę z Kowali, może o M.? (ZK 2 s. 135). Jakusz z Gunowa może ident. z Jakuszem z Woli [niezid.], który procesował się w 1397 r. o sołectwo w Gunowie →Gunów p. 4.

1396-1404 Mikołaj z M., br. Jana (ZK 2 s. 458; 3b s. 451)⁸Być może są to ss. Grzegorza (wówczas Jan byłby nieznany) lub Stan. Opasiono (wówczas Mikołaj byłby nieznany); 1396 Dzierżek z Pławowic z Baką (Baca) z M. o 40 tobołów (pondus) siana, złorzeczenia i zabór 10 korcy owsa (ZK 2 s. 434); Mikołaj z M. z Łukaszem z M. (ZK 2 s. 458, 462 zp., 470); Stanisław z M. z Mik. Wątróbką o konia i szkodę (ZK 2 s. 470).

1399-1407, zm. przed 1412 Jan Opasiono z M. s. Stan. Opasiono i Piechny, br. Grzegorza, Doroty, Halszki i Stachny, ojciec Stanisława i Jana (SP 8, 8838; GK 1b s. 138); 1399 Klemens z →Czajęcic zastawia za 10 grz. Janowi s. Stan. Opasa i jego matce Piechnie z M. kmiecia Stanisława w Czajęcicach i łąkę „apud Pradlno” przed tą wsią (SP 8, 8838); 1404 Mikołaj z M. nie stawił się w sądzie przeciwko br. Janowi o należną mu cz. dóbr (ZK 3b s. 451); Jan, Łukasz i Stanisław z M. mają wyznaczony termin wizji z klucznikiem [kl. Norb.] w Brzesku - zp. Ugodzili się (ZK 3b s. 577); 1407 Jan Opasiono z M. ma zapłacić 1½ grz. mniej 1 sk. Michałowi kmieciowi z Proszowic za wołu i za szkodę pod rygorem kary sądowi i Litwosowi wielkorządcy krak.; tenże Michał winien stawić woźnego przeciwko ww. Opasionowi, którego oskarża o zajęcie domu, zabranie 6 wozów siana „et pro lanczuch” (GK 1b s. 49, 60 zp., 113, 120, 138).

1411-29 Grzegorz Opasiono z M., dz. w →Czajęcicach do 1413, s. Stan. Opasiono i Piechny, br. Jana, Doroty, Halszki i Stachny (ZDM 2, 384; GK 3 s. 645, 651-2; ZK 7 s. 97, 200; 193 s. 163, 174, 196, 218, 291, 313, 319, 325, 345, 353; 194 s. 10, 18, 93-4, 222, 285; 195 s. 18; 196 s. 11, 54, 58, 68, 126); 1411, 1412 →Łaganów p. 3a; 1412 Piechna wd. po Stan. Opasiono z M. sprzedaje za 60 grz. szer. gr. Pietraszowi z Uliny całą cz. dziedz. w Ulinie [Wielkiej], w której jest kościół, i w Ulinie opustoszałej [= Małej]. Jednocześnie wraz z s. Grzegorzem poręczającym za nieletnich bratanków (synów zm. Jana), że nie będą Pietrasza niepokoić o te dobra (ZK 193 s. 73); Grzegorz Opasiono i jego matka Piechna z M. ręcząc za siostry i bratanków Grzegorza sprzedają za 200 grz. Mikołajowi z Czajęcic całą swoją cz. w →Czajęcicach (ZK 193 s. 150); 1413 →Korzkiew p. 3; 1413-4, 1414 →Łaganów p. 3a; 1414 Grzegorz Opasiono z M. powierza w opiekę na jeden rok [szwagrowi] Michałowi z Klonowa [Kujawy] pisarzowi sędziego krak. siebie samego, [matkę] Piechnę, siostry i bratanków oraz wszystkie swe dobra w M. i →Łaganowie (ZK 5 s. 459).

1415-24 Łukasz z M., ojciec Małgorzaty ż. Klemensa z Janowic 1424 i Mik. Miszowskiego 1441 (ZK 193 s. 238; 195 s. 253)⁹→przypis 3; 1415 Grzegorz Opasiono z M. i jego matka Piechna zastawiają za 24 grz. półgr. Łukaszowi z M. 6 niw w M. (ZK 193 s. 238); →Czajęcice p. 3; 1415-6, 1416 →Łaganów p. 3; 1416 Pielgrzym ze Szczytnik ma zwrócić Grzegorzowi Opasiono z M. i jego matce Piechnie 100 grz. długu lub wwiązać go do całej wsi Rudno [Dolne], które kupił od Zakliki z Korzkwi (ZK 193 s. 350); Zaklika z Korzkwi zobowiązuje się zapłacić Grzegorzowi Opasiono i jego matce Piechnie 13 grz. - zp. (ZK 193 s. 350).

1417 - zm. po 3 II 1446 a przed 7 I 1447 Jan Opasiono, s. Jana, br. Stanisława, wnuk Piechny, ż. Stachna c. Mik. Pisarza z Polekarcic 1444, następnie ż. Jana Cikowskiego 1449, ojciec Katarzyny ż. Mik. Kalińskiego 1461 (GK 9 s. 77-8; ZK 200 s. 242).

1417-51 Stanisław z M., s. Jana, br. Jana Opasiono, wnuk Piechny (ZK 194 s. 103; 147 s. 247); Mikołaj karczmarz z Piotrkowic [niezid., pow. prosz.] nie stawił się przeciwko Piechnie z M. o kradzież nocą 6 stogów żyta (ZK 194 s. 68); Piechna wd. po Stan. Opasiono i jej s. Grzegorz Opasiono z M. sprzedają za 150 grz. szer. gr Mikołajowi z Zagorzyc całą cz. ojczystą i macierzystą Piechny w Przecławicach rezerwując dla siebie połowę z obecnych zasiewów ozimych. Dorota i Halszka córki tejże Piechny oraz wnuczęta (prefilii alias wnuczanthe) Stanisław i Jan wstrzymują transakcję i aresztują dok. sprzedaży; tenże Mikołaj zastawia ww. Piechnie i Grzegorzowi za 20 grz. 2 kmieci w →Karwinie, za 40 grz. młyn k. Piekar Włodka z Kościelca i za 21 grz. półgr. kmiecia w Świeradzicach (SP 2, 1547; ZK 194 s. 103-4); 1418 sąd wyrokuje, że Grzegorz Opasiono zgodnie z pozwem winien dać matce Piechnie wwiązanie w dobra z wyłączeniem dóbr dziedz. ojczystych i macierzystych w M. (ZK 194 s. 162, 166, 173, 223); Piechna i jej s. Grzegorz dzielą dobra. Piechna otrzymuje 2 kmieci [zastawnych] w →Karwinie, kmiecia w Świeradzicach i 70 grz. półgr. u Imrama [zapisane na sołectwie] w Kościejowie, a w zamian zobowiązuje się wyposażyć 2 córki. Grzegorzowi przypada cała cz. dziedz. w M. Wszystkie długi dzielą po połowie. Podział ma być przestrzegany pod zakładem 100 grz. (ZK 194 s. 219); 1420 Grzegorz Opasiono zastawia za 20 grz. półgr matce Piechnie całą cz. dziedz. w M. (ZK 195 s. 28); 1423 Jan z Kowali [i M.] zobowiązuje się zapłacić Piechnie Opasionowej z M. 40 grz. (ZK 195 s. 176; 196 s. 135 - skwitowany przez Piechnę w 1428); Marcin Barwierz z Krakowa, Łukasz z M. i Sławomirz ze Skarbimierza ręczą pod zakładem 10 grz., że stawią przed sądem Pawła ze Skarbimierza w ciągu tygodnia od powrotu starosty do Krakowa (GK 2 s. 23); 1424 Małgorzata ż. Klemensa z Janowic [par. Kalina] zawiera ugodę o posag ze swoim ojcem Łukaszem z M. (ZK 195 s. 253)¹⁰W haśle →Janowice błędny odczyt: Łukasz z Miroszowa zamiast z M.

1425-32 Jan z M., br. Marcina i Mikołaja (ZK 195 s. 308-8; GK 4 s. 543)¹¹→przypis 8.

1425 Marcin z M., br. Jana i Mikołaja (ZK 195 s. 308-9)¹²→przypis 8; br. Jan i Marcin z M. wydzierżawiają na 3 lata za 20 grz. półgr Mikluszowi z Zębocina [dziś Żębocin] całą cz. dziedz. w M. z bydłem, pszczołami i sprzętem domowym. Gdyby podczas dzierżawy bydło padło z woli Bożej, szkoda obciąży braci, a jeśli z winy dzierż., zwróci on pieniądze. Miklusz wolny będzie od obsyłania wyprawy z tytułu tej dzierżawy. Strony sporządzą rejestr dóbr i opatrzą go pieczęciami; tenże Miklusz zobowiązuje się zapłacić ww. braciom za dzierżawę 10 grz. do ś. Mikołaja i 10 grz. na następne to święto, jeśli w tym roku nie będzie wyprawy. W przeciwnym razie całą sumę 20 grz. zapłaci dopiero za 2 lata do rąk Szymka z Sikorzyc [pow. wiśl.] (ZK 195 s. 308-9)¹³Nie jest wykluczone, że chodzi o pomyłkę pisarza, który wpisał imię Marcin zamiast Mikołaj; 1428 Grzegorz z M. pozywa Michała z Krakowa [i Klonowa, Kujawy] o 30 grz., które Michał wziął z tytułu posagu siostry Grzegorza [Doroty] i o 10 grz., które dał mu za wysługę (GK 2 s. 645); Piechna Opasionowa z M. kwituje Jana Pleszowskiego z Kowali ze spłaty wszystkich długów (ZK 196 s. 135).

1432 Mikołaj z M. [br. ww. Jana i Marcina] ręczy pod zakładem 60 grz. za br. Jana z M., że będzie żył w zgodzie ze szwagrem (gener) Szymkiem z Sikorzyc. Za Szymka ręczy szl. Paszek Sokołowski (GK 4 s. 543); Piechna wd. po [Stan.] Opasiono zobowiązuje się wypłacić zięciowi Klemensowi z Cudzynowic 14 grz. półgr z tytułu posagu Stachny pod rygorem wwiązania go w M. (ZK 197 s. 120); →Cudzynowice p. 3; 1435 →p. 2.

1441 - zm. 1473 Mikołaj Miszowski z M., s. Łukasza, ż. Katarzyna c. Wisława z Raciborowic i wd. po Mikołaju 1473, ojciec Jana Miszowskiego (GK 8 s. 960; OK 9 s. 819; ZK 17 s. 546; 147 s. 207, 242, 360, 394-5; 198 s. 11, 293, 468, 471, 480; 199 s. 40, 54-7, 59, 67, 115, 129, 148, 212, 295; 200 s. 126, 166-7, 256, 266, 311, 328)¹⁴Część sygnatur może odnosić się do Mikołaja z M. br. Andrzeja i Świętochny, ewentualnie Mikołaja z Braciejówki i M.

1441-7 Mikołaj z M., posesor zastawny Braciejówki z rąk kl. zwierzyn., s. Imrama z Łopuszna [pow. chęc.] i posesora zastawnego Braciejówki, br. Jana i Katarzyny ż. Jana z Aleksandrowic 1437, 2^o v. ż. Miecława z Nowej Wsi 1442 (ZK 198 s. 29, 356-7; 11 s. 230).

1441 Mik. Lunak z M., dz. Cudzynowic 1454 (SP 2, 2993; GK 12 s. 364); Tomasz prep. kl. zwierzyn. nie stawił się przeciwko Mik. [Imramowicowi] z M., którego pozwał o 3 grz. i 1 wiard.; tenże prepozyt nie stawił się przeciwko ww. Mikołajowi s. Imrama z Łopuszna o 36 stogów żyta i 23 stogi zboża [w Braciejówce?] (ZK 198 s. 11, 13, 29); 1442 Jan Opasiono z M. oddala roszczenie [ciotki] Stachny wd. po Klemensie z Cudzynowic o wyprawę, ponieważ nie zostało odnalezione w aktach odwołanie powódki w tej sprawie do laski sędziego. Stachna płaci karę laskową po 6 sk. stronie i sądowi; ww. Stachna przysięgą własną oddala oskarżenie Jana [Opasiono] z M., jakoby pobrała od kmiecia Piotra Zakoleny (Zacoleno) z M. 3 grz. półgr. czynszu (ZK 198 s. 55-6).

1444 - zm. przed 1486 Mikołaj Orlasz z M. h. Nowina, br. Andrzeja i Świętochny, 1-sza ż. NN, 2-ga ż. Agnieszka, ojciec Jakuba, Barbary ż. Mik. Barczkowskiego i Andrzeja Warzyńskiego oraz Katarzyny ż. Jana Janowskiego mieszcz. z Tarnowa (SP 7/3, 809; ZK 198 s. 243; 151 s. 13-5)¹⁵Nie jest wykluczone, że Mikołaj i jego br. Andrzej h. Nowina, występujący w l. 1444-51, to jednak różne osoby od braci Mikołaja Orlasza, występującego od 1475 r. i Andrzeja, występującego od 1477 r.

1444-81, zm. przed 1485 Andrzej z M. h. Nowina, br. Mik. Orlasza i Świętochny (SP 7/3, 809; ZK 202 s. 71)¹⁶Zob. przypis poprzedni; 1444 br. Mikołaj i Andrzej z M. świadczą Mikołajowi ze Zręczyc z h. Zawiasa z krzyżem, zaw. Nowina (SP 7/3, 809); 1444 Piotr z Wojwanowic nie stawił się na pozew Mikołaja z M. [którego?] o 100 belek poręczonych za opata brzeskiego i o tyleż szkody oraz o 6 grz. poręki za tegoż opata i o tyleż szkody. Woźny Karzeł zeznał, że pozwał Piotra, lecz on nie przybył do sądu i nie odpowiedział w sprawie (ZK 198 s. 189); 14 V Urban pleb. kościoła Ś. Jakuba w Kazimierzu zobowiązuje się pod karą ekskomuniki zapłacić Janowi Opasiono z M. 30 grz. posagu za siostrzenicę Stachnę w 2 ratach, 20 grz. na Boże Narodzenie i 10 grz. na Wielkanoc; 21 XII tenże Jan kwituje Urbana ze spłaty 1-szej raty posagu i zobowiązuje się oprawić żonie 60 grz. wiana (OK 8 s. 598, 690); 1445 wyrokiem sądu Mikołaj z M. [s. Łukasza], odebrawszy swoje pieniądze od Jana Opasiono z M., winien zwrócić mu 6 ról w M. - zp.; tenże Mikołaj okazuje przed sądem dok. sąd. w sprawie przeciwko Janowi Opasiono, na podstawie którego sąd zachowuje go w posiadaniu ról w M., o zwrot których pozwał go Jan (ZK 198 s. 241-2).

1446-53 Jan Orlasz, Orlaszowic z M., zapewne br. Andrzeja i Mik. Orlaszów h. Nowina, ż. Katarzyna siostra Andrzeja z Naramy (ZK 147 s. 137; 199 s. 67; OK 9 s. 76, 382)¹⁷Jan z przydomkiem Orlaszowic wystąpił dwukrotnie w l. 1446-7 w towarzystwie Andrzeja i Mikołaja →p. 2. Przyjęto, że występujący w tych latach dziedzic M. o imieniu Jan to Jan Orlaszowic, chociaż możliwe, że niektóre zapiski dotyczyć mogą Jana Miszowskiego s. Mikołaja i Katarzyny →1464; 1447, 7 I Mikołaj [posesor zastawny] z Braciejówki s. Imrama [z Łopuszna] poręczyciel zm. właśnie Jana Opasiono zgodnie z prawem oddala pozew Tomasza ze Szczytnik o porękę z racji 60 grz. posagu i 60 grz. wiana, jak to zostało powiedziane, że Jan Opasiono br. [Stanisława] już zmarły (iam desertus), zobowiązał się oprawić po 60 grz. posagu i wiana [→wyżej 1444] swojej ż. Stachnie c. [Mik.] Pisarza z Polekarcic na połowie dóbr w M. Po śmierci Jana Opasiono br. [Stanisław], jako najbliższy do dóbr w M., nie chciał uwolnić Mikołaja s. Imrama od poręki. Sąd wyrokuje, że dzieci zm. Opasiono po dojściu do pełnoletności wyznaczą matce oprawę, jeśli ona pozyska ją prawnie (ZK 198 s. 356-7; →1450)¹⁸Zapiska zredagowana chaotycznie i niejasno, ze skreśleniami. Brak w księdze prosz. wpisu oprawy. Tomasz ze Sczytnik był może opiekunem Stachny i dzieci; 30 III na wniosek Mikołaja z M. [s. Łukasza] wpisano do ksiąg, że sąd zawyrokował, iż po Bożym Narodzeniu 1446 r. zapłacił on w Proszowicach Opasiono 6 gr. z tytułu należności za cz. dziedz. M., mianowicie za rolę (ZK 198 s. 378); Świętochna ż. Jana z Kamienicy zrzeka się na rzecz swych br. Mikołaja i Andrzeja z M. należnej jej cz. ojczystej i macierzystej w M., ponieważ została przez nich wyposażona (ZK 198 s. 392).

1448-75 Katarzyna dz. M., c. Jana Opasiono i Stachny, ż. Mik. Kalińskiego z Kaliny Wielkiej 1461 (ZK 147 s. 295; 200 s. 103, 120-2; 201 s. 149); 1448-9, 1459 →p. 2; 1449 Jan ongiś z Cudzynowic oddala roszczenie Stachny wd. po [Janie] Opasiono a obecnie ż. Jana Cikowskiego o 20 grz. szkody; sąd przysądza Janowi z Cudzynowic opiekę nad dobrami Katarzyny c. [zm.] Jana Opasiono [i Stachny]. Jan będzie na każdego ś. Marcina płacił 2 grz. i 1 wiard. do rąk wuja Katarzyny Stanisława z Polekarcic. Jan otrzymuje wwiązanie w cz. ojczystą Katarzyny w M. (ZK 199 s. 35); Katarzyna ż. Jana z M. zrzeka się na rzecz br. Andrzeja pr. do dóbr ojczystych i macierzystych w Naramie; Andrzej z Naramy zobowiązuje się zapłacić w ciągu 2 lat szwagrowi Janowi z M. 50 grz. posagu za siostrę Katarzynę (ZK 13 s. 92); →Łękawa Marcinkowice p. 3a; 1450 Stachna ż. Jana [Cikowskiego] z M. oświadcza, że Jan s. Imrama [z Łopuszna] zapłacił jej 30 grz. za posag i wiano oprawione na M. [→1447]. Stachna i jej mąż ręczą Janowi, że z tych pieniędzy 15 grz. posagu po jej śmierci zostanie zwrócone dzieciom z 1-szego małżeństwa [z Janem Opasiono], pozostałe zaś pieniądze należą się Stachnie. Jan [Imramowic] oświadcza, że wykupił dobra oprawne w M. od Stachny za własne pieniądze, a ona daje mu w te dobra wwiązanie (ZK 199 s. 79); Mikołaj z M. oprawia ż. Katarzynie c. Wisława z Raciborowic po 30 grz. posagu i wiana na połowie M. (ZK 199 s. 89); Andrzej z Łękawy [Marcinkowic] zobowiązuje się zwrócić Mik. Miszowskiemu z M. 25 grz. (ZK 199 s. 115); Stanisław z [Łękawy] Marcinkowic zobowiązuje się zapłacić temuż Mikołajowi 31 grz. (ZK 199 s. 158).

1454 Jakub z M. zastawia za 36½ grz. Mik. Lunakowi z Cudzynowic 3 ł. niezasiedlone w Zakrzowie [pow. pilzn.?]. Zapis ma wnieść pod zakładem 40 grz. do ksiąg ziemskich w Tarnowie (GK 12 s. 364); Mikołaj z M. zobowiązuje się zapłacić Janowi z M. pod karą ekskomuniki 27 grz. z tytułu długu za cz. dziedz. w M. (OK 9 s. 625); 1459 Mikołaj z M. przysięgą własną odrzuca oskarżenia 6 świadków i Jana z Tęczyna kaszt. krak. o to, jakoby sądził Jaśka z Koszyc poddanego kasztelana we dworze szl. Mał. Panchowej (Panchowa) w Czajęcicach i na mocy wyroku tego sądu odebrał mu 7 kobył wart. 14 grz. (ZK 199 s. 295); 1461 Mikołaj z →Kaliny [Wielkiej] poręczając za ż. Katarzynę c. Jana Opasiono z M. zobowiazuje się zapłacić 20 grz. Janowi z M. pod rygorem wwiązania go do cz. w Polekarcicach, która należy do jego żony; tenże Jan po uzyskaniu spłaty 30 grz. ustępuje ww. Katarzynie i jej mężowi Mikołajowi cz. dziedz. Katarzyny w M., którą miał w zastawie. Zasiewy ozime, które Jan już wysiał, podzielą po połowie (ZK 200 s. 90-1)¹⁹W haśle →Kalina Wielka p. 3 pod r. 1462; 1462 Tomasz ze Szczytnik zobowiązuje się zapłacić Mikołajowi s. Jana Włodka z Kaliny [Wielkiej] 20 grz., które winien jest Stachnie z M. (ZK 200 s. 103-4); Katarzyna c. Jana Opasiono ż. Mik. Kalińskiego sprzedaje za 60 grz. Janowi z Tęczyna kaszt. krak. całą cz. macierzystą w Polekarcicach; ww. Katarzyna dz. M. kwituje Tomasza z Rudna [i Szczytnik] ze spłaty 20 grz. długu należnego jej matce Stachnie i umarza zapisy (ZK 200 s. 120-2).

1464-74 Mikołaj Kaliński z →Kaliny Wielkiej 1460-78, dz. cz. M., s. Jana Włodka z tejże Kaliny, mąż Katarzyny c. Jana Opasiono (ZK 200 s. 90-1; 201 s. 115-6).

1464-81 Jan z M., starszy s. Mik. Miszowskiego i Katarzyny, br. Anny ż. Klemensa z Marcinkowic 1473, wuj Jana Marcinkowskiego z M. (ZK 17 s. 136-7; 201 s. 386); 1464 z wyroku sądu Mikołaj z M. winien przyjąć od Katarzyny ż. Mik. Kalińskiego i c. Jana Opasiono z M. pieniądze podług zapisu swego ojca i ustąpić Katarzynie 6 ról w M. trzymanych w zastawie; tenże Mik. Miszowski oświadcza, że ww. Katarzyna i jej mąż wykupili od niego za 24 grz. gotówką 6 ról w M., które Grzegorz stryj [pater!] Jana Opasiono zastawił ojcu (patruus!) Mikołaja [→1415] i zobowiązuje się zwrócić dok. zastawu (ZK 200 s. 235, 242)²⁰W tej zapisce pisarz pomylił pokrewieństwa; Jan Koczonowski z Woli Więcławskiej zastawia Janowi Miszowskiemu za 30 grz. 4 ł. osiadłe w Woli Więcławskiej; tenże Miszowski z M. oświadcza, że ww. Koczonowski wykupił z zastawu za 30 grz. cz. Woli Więcławskiej (ZK 17 s. 136-7, 203); →Łękawa Marcinkowice p. 3; 1466 Tomasz z Zębocina pożycza od Mik. Miszowskiego kopę gr. zabezpieczając dług na karczmie w Zębocinie, z której karczmarz płaci 1 grz. czynszu (ZK 17 s. 417); 1467 Katarzyna ż. Mik. Kalińskiego z M. wydzierżawia na 3 lata za 2 grz. rocznie Janowi z Cudzynowic swoją cz. w Cudzynowicach. Jan winien naprawić budynki i płoty (ZK 17 s. 440); 1473 Katarzyna wd. po Mik. Miszowskim i jej starszy s. Jan z M. zobowiązują się zapłacić [zięciowi i szwagrowi] Klemensowi z Marcinkowic [pow. pilzn.] 20 grz. w 2 ratach [z tytułu posagu córki i siostry Anny]. Anna ż. tegoż Klemensa rezygnuje na rzecz matki Katarzyny, br. Jana i innych swych braci z dobr ojczystych i macierzystych w M., gdyż uzyskała z nich satysfakcję (ZK 201 s. 104).

1474 - zm. 1475 Klemens Marcinkowski z Marcinkowic [pow. pilzn.], dz. M. przez małżeństwo z Anną c. Mik. Miszowskiego i Katarzyny, ojciec Jana (ZK 201 s. 111-2; 202, s. 171); 1474 Klemens z Marcinkowic kwituje Katarzynę wd. po Mikołaju z M. ze spłaty 10 grz. posagu za córkę Annę (ZK 201 s. 114); Klemens Marcinkowski z M. zobowiązuje się zapłacić 10 grz. swej macosze Elżbiecie (ZK 201 s. 111-2); Katarzyna ż. Mik. Kalińskiego zamienia z Klemensem z Marcinkowic całą cz. dziedz. w M. za jego całą cz. w Marcinkowicach. Mikołaj z Lekszyc i [br. Klemensa] Mikołaj z Marcinkowic odstąpiwszy od swego pow. sand. ręczą Klemensowi pod zakładem 200 grz. za Mik. Kalińskiego, że zrzeknie się wszelkich praw do cz. żony w M. i roszczeń do 24 grz., które dał [za 6 ról w M. w →1464] zm. Mik. Miszowskiemu. Także w przypadku, gdyby Kaliński umarł, Klemens zobowiązuje się stawić przed sądem jego dzieci; tenże Klemens oprawia ż. Annie c. zm. Mik. Miszowskiego po 30 grz. posagu i wiana na połowie M. (ZK 201 s. 115-6).

1475-87 Jan Marcinkowski z M., s. Klemensa Marcinkowskiego i Anny Miszowskiej (ZK 201 s. 149; 202 s. 171); 1475 Mik. Orlasz z M. wydzierżawia na 5 lat za 10 grz. od ręki Janowi z Boczkowic całą cz. dziedz. w M. Jeśli Jan wzniesie w tym czasie zagrodę (ortulaniam), którą ogrodzi, pokój (camera) obok izby (stuba) oraz zagrodę dla bydła, czyli okół (forestam alias okol), [Mikołaj zwróci mu pieniądze] (ZK 201 s. 126 - zap. nie ma zakończenia z braku następnej karty); Mik. Kaliński ongiś z M. zrzeka się na rzecz Jana s. zm. Klemensa [z Marcinkowic] wszelkich praw do cz. dziedz. w M., którą jego ż. Katarzyna sprzedała Klemensowi [→1474] i kasuje zapis 20 grz. na tych dobrach (ZK 201 s. 149); Mikołaj z Marcinkowic opiekun Jana s. zm. br. Klemensa wydzierżawia na 3 lata Katarzynie wd. po Mik. Miszowskim z M. i jej s. Janowi całą cz. dziedz. w M. tegoż Klemensa, czyli 2 krowy, jałówkę, 4 maciory i 1 stajanie roli. Katarzyna na każdego ś. Marcina będzie płacić 2 grz. do rąk ww. Marcinkowskiego stryja Jana (ZK 201 s. 171-2); 1477 Jan z M. [s. Mik. Miszowskiego] zobowiązuje się zapłacić 10 grz. Elżbiecie wd. po Marcinie z Marcinkowic do rąk Piotra z Mokrska; ww. Elżbieta kwituje Jana ze spłaty 10 grz., które zapisał jej zm. Klemens. Mikołaj z Marcinkowic oświadcza pod zakładem 10 grz., że gdy tylko Jan [s. Klemensa] osiągnie pełnoletność, złoży oświadczenie że jego wuj ww. Jan z M. zapłacił te pieniądze Elżbiecie (ZK 201 s. 232); Andrzej z M. pozywa Stan. Ligęzę z Bobrka, który przekłada termin z powodu większej sprawy przed sądem dworskim Łukasza i Zbig. Lanckorońskich we Włodzisławiu, z ich sługą Maciejem z Dołów o 200 grz. (GK 20 s. 555); 1479-80 Andrzej z M. oskarża Stan. Ligęzę z Chroszczyny Małej o to, że jego, osiadłego ziemianina bezprawnie związał [ze sobą] przysięgą (sponsione ligasti alias slubyem zawyąsal) i przyjął na służbę wraz z 3 końmi. Obecnie Andrzej pozywa Ligęzę o 60 grz. jeństwa [= za zniewolenie] (captivitas alias yączstwa) i o 10 fl. za każdego konia na kwartał przez cały rok, ponieważ zaniedbał je podczas służby; otrzymuje woźnego do ciążenia dóbr oskarżonego (SP 2, 4217, 4240; GK 21 s. 304, 309; ZK 201 s. 213); 1480 Jan [Miszowski] z M. zobowiązuje się zapłacić Piotrowi z Mokrska 14 grz. (ZK 201 s. 314-5, 417: w 1481 spłacił 3 grz. z sumy 13 grz.); 1481 Jan [Miszowski] z M. zobowiązuje się zapłacić 13 grz. długu Piotrowi [Mokrskiemu] z Rosiejowa (ZK 201 s. 386); Andrzej z M. oddala oskarżenie Stan. Ligęzy z Bobrka o to, że będąc włodarzem zamku (fortalicium) Bobrek i m. [Chrzanów] wraz z kluczem wsi, nie przedłożył rachunków za mlewne z młynów i innych urządzeń, szacowane przez powoda na 30 grz.; tenże Ligęza oddala roszczenie ww. Andrzeja o 2 konie wart. 10 grz., o pieniądze za wysługę za 9 lat po 4 grz. za każdy rok, przedłożone zmarłemu ojcu Ligęzy, a ponadto o konia wart. 3 grz., którego zabrał sługa Andrzeja Hieronim i o 2 padłe konie wart. 20 grz. (ZK 201 s. 402).

1485-1511 Jakub z M., s. Mik. Orlasza, br. Barbary Warzyńskiej i Katarzyny (ZK 202 s. 56-7; 153 s. 140; RP 1511 s. 634).

1485-1524 Barbara dz. M., c. Mik. Orlasza, 1^o v. ż. Mik. Barczkowskiego 1485, 2^o v. ż. Andrzeja Warzyńskiego [Waźlińskiego] 1487, matka Jana, Katarzyny i Doroty (ZK 202 s. 56-7; 203 s. 372; 206 s. 159-60); 1485 Jakub z M. zastawia Mikołajowi z Barczkowa za 40 grz. całą swoją połowę w M. z tytułu posagu siostry Barbary; tenże Mikołaj oprawia ż. Barbarze po 40 grz. posagu i wiana na połowie Czajęcic, z tym warunkiem, że kiedykolwiek zostanie wykupiony z połowy M., przekaże pieniądze Barbarze; Barbara ż. ww. Mikołaja ustępuje br. Jakubowi z pr. do dóbr ojczystych i macierzystych oraz do dóbr przypadłych jej po [zmarłych] stryju Andrzeju i Annie Marcinkowskiej (ZK 202 s. 56-7); 1486 tenże Mikołaj zobowiązuje się zapłacić w ciągu 3 lat Jakubowi s. zm. Mikołaja z M. 5 grz. za bydło (GK 22 s. 482).

1487-8 Mikołaj Barczkowski dz. M., mąż Barbary c. Mik. Orlasza, ojciec Jana i Katarzyny (ZK 202 s. 146; 202 s. 202); 1487 Mikołaj z M. [i Barczkowa] protestuje, ponieważ gotów był przyjąć od br. Mikołaja i Stanisława z Marcinkowic z tytułu poręki zapis na dobrach M.; Stanisław i Mikołaj z Marcinkowic sprzedają za 70 grz. Mikołajowi z Barczkowa całą cz. dziedz. w M. po zm. br. Klemensie i zobowiązują się uwolnić go od ewentualnych pretensji ich br. Jana (ZK 202 s. 170); tenże Mikołaj oświadcza, że w sumie zapisu 70 grz. na tej cz. dóbr w M., które posiada od ww. braci, oprawione jest 30 grz. posagu [zm. Anny] ż. [zm.] Klemensa, które należą także do Jana [Marcinkowskiego], i z tego powodu Mikołaj zobowiązuje się bronić ww. braci przed roszczeniami do tej sumy (ZK 202 s. 146, 171); 1488 Mik. Barczkowski z M. zastawia za 20 grz. Mikołajowi z Marcinkowic rolę kmiecia Piotra Madeja w M. płacącego 2 grz. czynszu. Gdyby do pełnej kwoty czynszu czegoś zabrakło to Barczkowski dopłaci brakujące pieniądze (ZK 202 s. 202); 1497 Barbara ż. Andrzeja Warzyńskiego z Warzyna zapisuje mężowi 16 grz. na oprawie posagu i wiana na M. pod tym warunkiem, że jeśli Andrzej umrze, pieniądze przypadną Barbarze, a po jej śmierci dzieciom z jej 1-szego małżeństwa [z Barczkowskim], jeśli zaś zostanie wykupiony z tej sumy, nie zostanie przez te dzieci usunięty z M., lecz będzie tam mógł pozostać do śmierci (GK 26 s. 324).

1501-2 Katarzyna z M., c. Mik. Orlasza z M. i Agnieszki, siostra Jana Basty, siostra przyrodnia Jakuba i Barbary Warzyńskiej, ż. Jana Janowskiego mieszcz. z Tarnowa (GK 28 s. 183-4; ZK 202 s. 305).

1501-13 Jan Włodek dz. Świeradzic, Ciborowic, Łękawy i cz. M., pstar. krak. (GK 28 s. 183-4; ZK 205 s. 239-40); 1501 Barbara dz. M. oddala oskarżenia Jakuba Lekszyckiego z Kijan o wykoszenie łąki w M. i zebranie trawy (ZK 203 s. 262); Katarzyna z M. ż. przezornego Jana tkacza z Tarnowa [pow. pilzn.] daje wieczyście Janowi Włodkowi pstar. krak. całą pozostałą połowę cz. dóbr dziedz. w M. i pod zakładem 30 grz. zobowiązuje się wnieść zapis do ksiąg prosz.; woźny zeznaje, że za zgodą Barbary Warzyńskiej i jej męża dał Włodkowi wwiązanie w dobra M., które kupił on od Katarzyny (GK 28 s. 183-4, 264); Katarzyna c. zm. Mik. Orlasza z M. i ż. Jana Janowskiego z Tarnowa darowuje wieczyście Janowi Włodkowi ze Ściborowic [dzisiaj Ciborowice] podstar. krak. trzecią cz. dóbr po matce Agnieszce w M. Jan Basta (Bastha) br. przyrodni Katarzyny wyraża na to zgodę z tytułu pr. bliższości; taż Katarzyna sprzedaje temuż Włodkowi za 40 grz. całą pozostałą cz. po matce w M. Jan Basta br. przyrodni Katarzyny (coadnatus alias przyrodny)²¹Niewątpliwie Katarzyna i Jan byli dziećmi Agnieszki, każde z innego małżeństwa wyraża na to zgodę z tytułu pr. bliższości (ZK 154 s. 13-5); 1502 woźny zeznał, że gdy udał się do Katarzyny dz. M., aby wwiązać Jana i Wisława z Ciborowic w dobra zw. Orlaszowskie, które kupili od tej Katarzyny, na żądanie wwiązania Barbara ż. Andrzeja Warzyńskiego odpowiedziała: nie zabraniam, i wychodząc z tych dóbr wskazała 2 siedliska z zagrodami mówiąc: oto są siedliska z zagrodami, które kupiliście (ZK 202 s. 305); 1502 →p. 3C; 1503 →Łękawa Marcinkowice p. 3; 1504 →Łękawa Marcinkowice p. 3a; 1505 →p. 3A; 1508 Zygmunt Stary zezwala Janowi Włodkowi pstar. krak., Wisławowi i Jakubowi z Ciborowic sprzedać instytucji kościelnej czynsz wykupny 10 grz. na ich dobrach, m.in. na M. w pow. prosz. (MS 4, 348).

1508-15 Jan Miszowski z M., s. Mik. Barczkowskiego i Barbary, br. Katarzyny²²W haśle →Grajów zregestowano zapiskę z 1524 r. (ZK 27 s. 51), w której błędnie odczytano, że nieżyjący już Jan Miszowski był 1-szym mężem Anny c. Feliksa Lubomirskiego ż. Pawła Mruka. W rzeczywistości, zgodnie z brzmieniem zapiski, mężem Anny był Jan Marszowski (Zabawski) z Marszowic zm. w 1521 r. Poprawnie podano tę informację w haśle →Lubomierz, jednak nie sprostowano tam starego błędu, pełna zaś dokumentacja dot. Jana Marszowskiego i jego małżeństwa z Anną znajduje się w haśle →Marszowice par. Niegowić (ZK 24 s. 56; 205 s. 352).

1508-24 Katarzyna c. Mik. Barczkowskiego i Barbary, siostra Jana Miszowskiego, ż. Jana Chlewskiego (ZK 24 s. 56; 206 s. 159-60); 1508 Marcin Suszowski [z Kwiatkowa? woj. kal.] zastawnik z Niewiatrowic zastawia za 70 grz. Janowi i Katarzynie dzieciom [zm.] Mik. Barczkowskiego z M. 3 ł., jeden osiadły z kmieciem Jakubem Kornasą (Cornasa) i 2 ł. opustoszałe Szymkowski i Grzączyński oraz łąkę od dworu Chmielów (ZK 24 s. 56); 1509 Jan z M. protestuje przeciwko Wisławowi Włodkowi z Ciborowic, gdyż był gotów przyjąć od Jana Włodka zadośćuczynienie za 20 grz. zgodnie z zapisem tegoż Wisława w księgach (ZK 205 s. 68); 1511 w M. pobór z cz. Jakuba [Orlasza] i Włodka (RP s. 634); 1513 Jan Włodek dz. Świeradzic, Ciborowic, Łękawy Nadolan i cz. M. sprzedaje za 700 fl. kl. Ś. Agnieszki w Stradomiu czynsz 35 fl. na ww. wsiach i zobowiązuje się uzyskać zgodę króla na tę sprzedaż (ZK 205 s. 239-40); 1515 Jan Miszowski dz. M., s. zm. Mik. Barczkowskiego składa protest przeciwko Zdzieborowi Zembockiemu i Spytkowi Jakubowskiemu, którzy pod zakładem 70 grz. poręczyli za jego siostrę Katarzynę ż. Jana Chlewskiego, że stawi się do ksiąg w celu zrzeczenia się na rzecz Jana pr. do dóbr ojczystych i macierzystych w M., czego nie uczyniła (ZK 205 s. 352); 1524 Mik. Pustułka ze Zbylutowic [dziś Zbeltowice] zapisuje ż. Dorocie c. Andrzeja Warzyńskiego z M. po 80 fl. posagu i wiana na połowie Zbylutowic; tenże Andrzej i jego ż. Barbara dziedzice M. zobowiązują się zapłacić Pustułce 30 fl. w półgr w ratach po 7½ fl. płaconych na każde Boże Narodzenie. Gdyby ww. małżonkowie umarli, Pustułka będzie trzymał dobra M. aż do spłaty powyższej sumy, potem zaś dobra te po równo będą należeć do obu sióstr [Doroty i Katarzyny]; spłacony w 1528 r.; ww. Dorota zrzeka się na rzecz matki Barbary pr. do dóbr macierzystych w M. Po śmierci matki dobra te po równo należeć będą do niej i do jej siostry [przyrodniej] Katarzyny ż. Jana Chlewskiego (ZK 206 s. 159-60); 1529 →p. 5.

1544 kl. w Brzesku daje Sebastianowi Kośmirzowskiemu ogród w Gruszowie zw. Pastewnik z siedliskiem z wyjątkiem ról i łąk, położony między dworem szl. Włodka [z Gruszowa →p. 3B] a drogą publiczną biegnącą do pola ku wsi Chebdów, w zamian za jego cz. w M. (BCzart. rps 2930 s. 147-9).

3C. Własn. Pleszowskich z Kowali i Pleszowa h. Sulima, od ok. 1464 Łabędziów z Pleszowa i Goździkowa.

1390-4 Jakusz Łońszcze z →Kowali 1381-1408 h. Sulima, dz. cz. M., s. Zawiszy Gamrata, br. Zawiszy i Imrama z Pleszowa kaszt. zawich., wojski krak. 1402-8 (SP 8 uw. 213/13; ZK 2 s. 20); 1390, 1392, 1394 →p. 3B.

1415-34, zm. 1444 pod Warną Jan Pleszowski z →Kowali 1410-44 i Pleszowa h. Sulima, dz. cz. M., s. Imrama z Pleszowa, br. Jakuba z →Kowali i Pleszowa, ż. Jadwiga, dzieci: Stanisław, Anna ż. Jana Kościuszki z Rudna 1444, 2^o v. ż. Stan. Żydówki z Racławic 1462, Elżbieta ż. Andrzeja Łabędzia z Goździkowa star. rad. 1437 (ZK 6 s. 131; 197 s. 316); 1415 z podziału dóbr między br. Janem i Jakubem z Pleszowa, Janowi przypadają m.in. →Grębocin, Kowala i cała cz. w M. (ZK 6 s. 131); 1416 tenże Jan zobowiązuje się uwolnić br. Jakubowi z zastawu wieś Siedliska, w przeciwnym razie da mu w zastaw wieś →Grębocin i całą cz. w M. do czasu uwolnienia Siedlisk (ZK 6 s. 268); 1419 Jan z Kowali sprzedaje za 250 grz. półgr. Peregrynowi ze Szczytnik wieś →Grębocin i całą cz. dziedziny w M. z zasiewami ozimymi. Przyrzeka wraz z poręczycielami Włodkiem z Kościelca, Klemensem z Zębocina, Zdzieborem ze Świeradzic i Żegotą z Łękawy bronić Peregryna od wszelkich przeszkód z tytułu posiadania tych dóbr. Ż. Jana zrzeka się pr. do posagu i wiana na ww. dobrach; Jan z Kowali sprzedaje za ww. sumę temuż Peregrynowi całą wieś →Grębocin i cz. dziedzictwa w M. z zasiewami ozimymi. Jeśli dobra te zostaną wykupione pr. bliższości, zasiewy te w każdym razie będą należeć do nabywcy. Ż. Jana zrzeka się pr. do posagu i wiana na ww. dobrach (ZK 194 s. 262-3 - obie transakcje nie doszły do skutku); 1420 Jan z Kowali z ż. Jadwigą mają uwolnić do 13 lat kaszt. rad. Jana z Ossolina [pow. sand.] i Jana ze Słaboszowic od poręki za ich dług 1000 grz. u Domarata z Podola pod rygorem oddania im w zastaw swoich dóbr, m.in. →Grębocina i M. (ZK 7 s. 60-1); 1421 Jan Pleszowski okazuje w sądzie 200 grz., które wziął od Peregryna ze Szczytnik za sprzedane mu wsie Grębocin i M., a obecnie chciałby je zwrócić (GK 2 s. 666-7); 1422 przedłożono w sądzie dok. tegoż Peregryna dowodzący jego pr. do zakupionych ww. wsi (GK 21 s. 676); 1423 →p. 3B; 1429 Piotr ze Strzelec komornik sędziego podzastawia Elżbiecie ż. Imrama z Częstoszowic i Kościejowa za 8 grz. 1 łąkę i 6 stajań roli w M. (ZK 196 s. 309); 1434 Jakusz Komża (Comssa) z Woli [Więcławskiej] podzastawia na 1 rok za 10 grz. Mikołajowi ze Strzelec łąkę i karczmę w M., którą miał [w zastawie] od Jana z Kowali (ZK 197 s. 316).

1449-77 Stanisław Pleszowski z Pleszowa i M. h. Sulima, s. Jana, br. Anny i Elżbiety (ZK 147 s. 213; 18 s. 278)²³→przypis 25; 1449 →p. 2; 1451 →p. 3B; 1464 Stan. Szydłowiecki kaszt. żarn., mąż Zofii c. zm. Andrzeja Łabędzia z Goździkowa i Jan Łabędź z Pawłowa s. tegoż Andrzeja i br. Zofii, ręcząc pod zakładem 400 grz. za Andrzeja, Piotra i ww. Zofię zawierają za pośrednictwem rozjemców ugodę z Walterem [Kezingerem] rajcą i wielkorządcą krak. w sprawie dzierżawy dóbr dziedz. Stanisława z Pleszowa. Wedle orzeczenia ww. rozjemców Waltek oraz Andrzej, Jan, Piotr [Łabędziowie] i Zofia Szydłowiecka winni być odesłani przed sąd Piotra Oporowskiego wwdy łęcz., gdzie Walter okaże rachunki za okres dzierżawy ww. dóbr do czasu, gdy przejęli ją jego zm. bracia Mik. Chrząstowski i Jan Klaus. Gdyby nie nastąpiła ugoda, Waltek i Łabędziowie wyznaczą po jednym rozjemcy, których orzeczenie będą musieli przyjąć. Za te lata zaś, gdy dobra dzierżawili Chrząstowski i Klaus, strony godzą się, że Waltek da Łabędziom i Zofii Szydłowieckiej 60 grz. do rąk Stan. Szydłowieckiego i Jana Łabędzia zgodnie z zapisem w aktach grodzkich krak. Ponadto Waltek zobowiązuje się wydać wszystkie rzeczy i utensylia należące do Stan. Pleszowskiego: kołdrę zw. deka z czerwonego jedwabiu podbitą białym suknem, suknię (jopula) z czerwonego aksamitu zw. taneczna (taneczni), koncerz (conczerz) naprawiany srebrem, srebrny pas²⁴Może to być też przepaska, fartuch bądź część zbroi lub pancerza ochraniająca biodra i nogi, zieloną czapkę z sukna flamandzkiego, czapkę z sukna czerwonego, mitrę purpurową, tunikę harasową (z lekkiej tkaniny wełnianej), pończochy jedwabne, wapanrok (= wierzchnia suknia noszona na zbroję) z jedwabnej tkaniny przetykanej srebrem, kołdrę zw. deka z ciemnoczerwonego jedwabiu, poszwę z kofteru (= drogocennej tkaniny jedwabnej pochodzenia perskiego), balnearium (= rodzaj szaty kobiecej?) z kołnierzem i srebrnymi spinkami, proporzec (proporzecz), czerwone rękawy (przypinane do płaszcza lub zbroi), proporce z sukna zielonego i czerwonego oraz proporzec zszysty z sukna białego, czerwonego i zielonego, jedwabną koszulę, rękawy z atłasu, nastołkę sukienną (= przykrycie, derka), koszulę aksamitną zieloną ze szkarłatnymi rękawami, koszulę aksamitną białą z rękawami z kitajki (= tkanina jedwabna), płaszcze z sukna florenckiego, biały, czerwony i zielony, buty czerwone z sukna florenckiego, tunikę ze szkarłatnego atłasu podbitą gronostajami. Po zwrocie ww. dóbr i rzeczy Kezinger nie będzie o nie niepokojony pod zakładem 400 grz. (SP 2, 3752)²⁵Dobra pleszowskie, m.in. M., były w posiadaniu Stanisława Pleszowskiego jeszcze w 1454 r., gdy ich dziedzic Stanisław występował w sądzie. Po tej dacie zaszły jakieś wydarzenia, które spowodowały, że nie był w stanie dalej zarządzać dobrami (może poważna rana, choroba lub szaleństwo), dlatego oddano je w dzierżawę Waltkowi Kezingerowi a następnie jego synom. Kezinger jako dzierż. tych dóbr poświadczony jest w l. 1455-6. Zapewne w 1464 r. dobra te przeszły na siostrę Stanisława Elżbietę, a przez nią do Łabędziów z Goździkowa, następnie zaś do Szydłowieckich, z wyjątkiem M., które pozostało przy Łabędziach. Stanisław jako żyjący pojawił się dopiero w 1472 r., gdy jego siostra Anna, podwójna wd. po Janie Kościuszcze z Rudna i Stan. Żydówce z Racławic, zawarła układ z siostrzenicą Zofią Szydłowiecką i jej braćmi Andrzejem, Janem i Piotrem Łabędziami, na mocy którego zobowiązali się oni utrzymywać ją i jej br. Stanisława na przemian w swoich dworach. Por. W. Bukowski, Salomonowie h. Łabędź. Ze studiów nad patrycjatem krakowskim wieków średnich, w: Cracovia - Polonia - Europa. Studia z dziejów średniowiecza ofiarowane J. Wyrozumskiemu, Kr. 1995 s. 124-5. Ostatni raz Stanisław jako współdziedzic M. wzmiankowany jest w 1477 r.

1466-95, zm. 1496 Jan Łabędź, Pleszowski z Pawłowa [pow. rad.], Pleszowa, Stręgoborzyc i M. h. Labędź, br. Piotra i Andrzeja, stryj Jana (GK 17 s. 904-5; 25 s. 135-6); 1466 Jan Łabędź z Pawłowa [pow. rad.] wydzierżawia na 3 lata kaszt. żarn. Stanisławowi z Szydłowca [pow. rad.] i jego [drugiej] ż. Zofii, a swojej siostrze, czynsz i dochody w dobrach dziedz. w Pleszowie, Stręgoborzycach, Grębocinie, Kowali i M. oraz całą wieś dziedz. [król.] Brzegi w pow. chęc. W czasie dzierżawy będzie dostawał po 3 grz. za robociznę na folwarkach w ww. dobrach. Wydatki dzierżawców poniesione na budowę zostaną rozliczone po upływie dzierżawy. Jan wziął za ten czynsz 65 grz., które także odliczy po wygaśnięciu dzierżawy. Jeśli chodzi o Brzegi, to po upływie dzierżawy zwrócą całe bydło i trzodę, natomiast podzielą się z Janem po połowie przypłodem (GK 17 s. 904-5; →Grębocin).

1467-77, zm. przed 1491 Piotr Łabędź z Goździkowa [pow. rad.], Pleszowa, i M., br. Jana i Andrzeja (ZK 17 s. 458; 18 s. 278); 1467 Piotr Łabędź z Goździkowa [pow. rad.] zeznaje, że polecił starszemu br. Andrzejowi zapłacić 50 fl. węg. Janowi z Jakubowic i zabezpiecza tę sumę na ¼ dóbr po matce, m.in. w →Grębocinie i M. (ZK 17 s. 458); 1468 Andrzej Łabędź z Goździkowa alias z Pleszowa zobowiązuje się zapłacić ww. Jakubowskiemu do Bożego Narodzenia 80 grz. z tytułu poręki za młodszego br. Piotra. Jeśli nie zapłaci całej sumy, będzie płacił każdego roku 20 grz. z dzierżawionych przez siebie dóbr macierzystych tegoż Piotra w Pleszowie, Stręgoborzycach, Kowali, Grębocinie i cz. M.; Piotr Łabędź ręczy br. Andrzejowi spłatę ww. długu 80 grz. wobec Jakubowskiego w ten sposób, że poleca bratu wypłacać każdego roku do rąk Jakubowskiego 20 grz. czynszu z ww. dóbr macierzystych, które Andrzej od niego wydzierżawił (ZK 146 s. 700); 1470-80 Jan [Labędź] Pleszowski posiada w M. karczmę i zagrody (DLb. 1 s. 76); 1477 Piotr Łabędź z Pleszowa darowuje br. Janowi z Pleszowa całą ⅓ swojej cz. dziedz. w Pleszowie i M., które są jego udziałem, pod warunkiem, że jeśli Stan. Pleszowski ma do nich pr. wspólnego użytkowania (usum communis) z Piotrem, to Jan będzie musiał Stanisławowi tę cz. zwrócić, jeśli on tego zażąda (ZK 18 s. 278)²⁶→przypis 22; 1486 Jan Łabędź z Pleszowa zastawia za 140 fl. węg. br. Bartłomiejowi i Walentemu Zatorskim z Krakowa całą cz. dziedz. w M. w pow. prosz. do czasu wypowiedzenia przez braci tego zastawu (GK 22 s. 316); 1488 ww. Zatorscy oświadczają, że nie chcą już dłużej trzymać w zastawie ww. cz. w M. i zwracają ją Łabędziowi (GK 22 s. 937).

1491-7 Jan Łabędź z Pleszowa, dz. cz. M., s. Andrzeja, bratanek Jana i Piotra (GK 23 s. 636; 26 s. 509); 1491 Jan Łabędź z Pleszowa winien pod zakładem 200 grz. w ciągu tygodnia wydzielić z dóbr w Pleszowie i M. trzecią cz. należącą się zm. Piotrowi Łabędziowi podług wcześniejszego podziału i dać ją w użytkowanie bratankowi Janowi Łabędziowi, któremu ta cz. przypadła zgodnie z pr. bliższości z tytułu martwej ręki. Po dokonaniu tego wydzielenia winien wpisać to do ksiąg ziemskich prosz. w ciągu 6 tygodni pod ww. zakładem (GK 23 s. 636); 1495 tenże Jan zastawia za 80 fl. węg. na jeden rok Stan. Warzesze (Warzecha) mieszcz. krak. opustoszały łan Lenartowski (Lenarthoszky) i całą swoją cz. karczmy w M. (GK 25 s. 135-6); 1496 Piotr z Szydłowca chor. nadw. i Jan Łabędź ze Stręgoborzyc dzielą dobra w Pleszowie i M. po śmierci [Piotra] Łabędzia z Pleszowa, wuja Piotra i stryja Jana. Trzecia cz. kmieci, karczem, zagród tak osiadłych jak i opustoszałych, ról dworskich i folwarcznych w Pleszowie przypada Piotrowi. Wszystkie inne dobra w Pleszowie przypadają im obu po połowie, z wyjątkiem cz. dóbr odziedziczonych po zm. Piotrze Łabędziu, które Jan winien zatrzymać zgodnie z wcześniejszym podziałem [→1491] bez sprzeciwu drugiej strony. Część wsi M. w całości przypada Janowi. Strony zobowiązują się przestrzegać podziału pod zakładem 400 grz. (ZK 153 s. 106-7); br. Krzysztof i Jan z Szydłowca oskarżają Jana Łabędzia ze Stręgoborzyc, że po śmierci ich wuja Jana Łabędzia zajął dobra Pleszów i cz. M., do których ww. bracia mieli wystarczające prawa, na co złożyli opieczętowany i uwierzytelniony dok. w postaci wyciągu z ksiąg sądowych grodzkich. Szydłowieccy żądają przywrócenia im tego prawa i wwiązania w te dobra. Łabędź po wysłuchaniu oskarżenia poprosił o umożliwienie mu konsultacji z krewnymi, na co uzyskał zgodę, po czym zażądał dowodu, że w tej sprawie został pozwany, ponieważ w księgach brak wpisu pozwu. W odpowiedzi odszukano w aktach, że starosta przeniósł termin tej sprawy na dzień dzisiejszy zgodnie z pozwem woźnego. Łabędź żąda więc okazania woźnego, który został wyznaczony do tej sprawy przez sędziego lub starostę. Woźny rozpytany przez sąd odpowiedział, że wyznaczył Łabędziowi na wniosek ww. braci termin na wtorek. Po tym zeznaniu bracia złożyli pamiętne, starosta zaś nakazał pozwanemu odpowiedzieć na oskarżenia i wyznaczył termin. Łabędź poprosił o 2 tygodnie na konsultacje z krewnymi, ponieważ nie był do tej sprawy przygotowany. Poza tym stwierdził, że woźny, który go pozwał, nie jest woźnym, ponieważ nie jest postrzyżony (tonsus alias postrzyszony), z tego więc powodu nie czuje się pozwany. Bracia odpowiedzieli, że jeśli Łabędź ma jakieś zastrzeżenia wobec woźnego, mogą go okazać, lub może się on zwrócić w tej sprawie do wojewody. Sędzia z powodu późnej pory ma zdecydować nazajutrz, czy dać pozwanemu 2 tygodnie na odpowiedź, czy winien on odpowiedzieć na zarzuty natychmiast (GK 25 s. 730-1); 1497 Stan. Warzecha mieszcz. krak. podzastawia za 90 fl. węg. Zbigniewowi z Tęczyna pkom. krak. cz. M., którą trzyma w zastawie od zm. Jana Łabędzia (GK 26 s. 414, 509); 1502 Jan Rzecki podzastawia za 80 fl. węg. Włodkowi z Ciborowic pstar. krak. cz. M., którą ma w podzastawie od Andrzeja z Tęczyna s. ww. Zbigniewa (GK 28 s. 519).

3Cb. Kmiecie. 1386 Maciej z M. kmieć opata brzeskiego (SP 8, uw. 28/12, 30/20, 32/13); →p. 4; 1392-5 Wojciech z M. (ZK 1c s. 49, 157-8); 1392-5 Maciej z M. młynarz (ZK 1c s. 49, 81); 1392-5 Święszek, Święch Łuczywko (Lucziwko) karczmarz z M. (ZK 1c s. 49, 157); 1392 Łukasz, Stanisław, Wojciech, Maciej i Święszek z M. →Kowala p. 2²⁷Z wymienionych osób Łukasz i Stanisław najpewniej nie byli kmieciami, lecz dz. →p. 3B; Jakusz z Kowali z Wojciechem, Maciejem i Święszkiem z M. o przeoranie granic i o inne krzywdy (ZK 1c s. 49); 1395 Maciej młynarz z M. nie stawił się przeciwko Jakuszowi Łońszcze z Kowali w sprawie, o którą go pozwał (ZK 1c s. 156); Święch Łuczywko (Lucziwko) karczmarz z M. z Mik. Gizą kmieciem (colonus) opata brzeskiego o ranę otwartą, zajęcie domu należącego do jego karczmy i o 1 grz. szkody; tenże Święch z Wojciechem z M. (ZK 1c s. 157-8, 160); 1440 Maciej z M. (OK 8 s. 47); Piotr Kapiszonek z M. →p. 5; 1442 Piotr Zakoleno (Zacoleno) z M. →p. 3B; 1443 Wojc. Czezecz z M. →p. 5; 1448 Madej →p. 3B; 1452 Maciej Nowak z M. (OK 9 s. 233); 1508 Jakub Cornasa →p. 3B.

3Cc. Areał, folwark, pobór. 1470-80 w M. w cz. klaszt. 4 ł. kmiece, 2 zagrody z rolami, folw. kl., młyn z rolą. Kmiecie odrabiają pańszczyznę 1 dzień w tygodniu i powabę, dają po 30 jaj, 2 koguty i 2 sery, płacą spę; w cz. szlach. 1 ł. kmiecy, 5 dworów szlach. z rolami folw., karczma i zagroda z rolami (DLb. 1 s. 76-7; 3 s. 76); 1480 M. skazany na karę król. XIV za odbicie ciążenia i niezapłacenie wiard. (GK 21 s. 145-7); 1489 pobór z cz. [Jana] Łabędzia z ½ ł. (RP k. 138v); 1499 pobór z 1½ ł. (RP k. 18); 1511 pobór z cz. Jakuba i Włodka (RP k. 634r); 1530 pobór w cz. kl. z 4 ł. i młyna dorocznego, w cz. Szydłowieckiego z 2 ł. (RP 1530 k. 22); 1563 pobór z 6¼ ł. łącznie w cz. kl. chebdowskiego [brzeskiego] i w cz. szl. Wojnickiego i Włodka, z 2 karczem dorocznych, które szynkują piwo, lecz go nie warzą, z 3 kół młyńskich zakupnych i od 1 komornika (RP 1563 s. 41-2); 1564 wieś M. opata chebdowskiego zobowiązana jest do pracy na rzecz król. folwarku proszowskiego. Dwaj poddani mają zaorywać i zasiewać jutrzyny, wozić gnoje do gumna, pokosić łąki, uczynić nowy bróg i naprawiać stary i 3 razy w roku zwieść po 4 wozy drewna. Wieś ma płacić każdego roku 1 grz. żniwnego. Sep z 2½ ł. dla wielkorządów krak. i zamku król. w Krakowie (LK 1 s. 47, 49; 2 s. 71).

4. Pr. niem. i sołectwo w cz. 3A. 1331 Władysław Łok. zatwierdza kl. brzeskiemu przywilej z 1276 r. [→p. 3A] i zezwala przenieść wsie tegoż kl., m.in. M., z pr. pol. na niem. średz. Sądownictwo nad ludnością tych wsi należy do sołtysów i do opata, także w sprawach o kradzież, mężobójstwo i poranienie. Sołtysi zostają uwolnieni od sądownictwa urzędników książęcych. Książę zastrzega sobie prawo pozywania przed swój sąd sołtysów w razie jego sporów z dziedzicem, sołtys będzie odpowiadał przed tym sądem wedle pr. niem. (Mp. 1, 185); 1358 Kazimierz W. zatwierdza kl. powyższy przywilej (Mp. 1, 251); 1386 Maciej kmieć z M. winien okazać przywilej [pr. niem.] i stawić opata brzeskiego w sprawie przeciwko Florianowi Niedomie (SP 8 uw. 32/12); 1449 Kazimierz Jag. zatwierdza wszelkie zwolnienia i przywileje pr. niem. magd. dla wsi tegoż kl., m.in. M., nadane przez swoich poprzedników oraz zakazuje swoim urzędnikom sądzić mieszkańców tychże wsi, którzy winni odpowiadać wg pr. magd. w kl. (ZDM 3, 834); 1498 Jan Olbr. potwierdza kl. w Brzesku pr. niem. nadane przez jego poprzedników wsiom kl., m.in. M. (MS 2, 1337; AG or. 2666); 1531 Zygmunt I zatwierdza immunitety i przywileje pr. niem. dla kl. brzeskiego z l. 1276 →p. 3A, 1331 i 1358 →wyżej (MS 4, 6111).

5. 1470-80 w cz. kl. dzies. z folw. i z roli młyńskiej dla kl. w Brzesku, z ról kmiec. dzies. snop. i kon. wart. 8 grz. dla archidiakona krak.; w cz. szlach. dzies. snop. z karczmy i z 1 ł. oraz z ról pięciu dworów dla pleb. w Brzesku Starym (DLb. 1 s. 77; 3 s. 76); 1529 dzies. snop. z M. wart. 5 grz. z ról 3 kmieci i z folw. szlach. dla pleb. w Brzesku Nowym i z 4 ł. [kmiec.] wart. 12 grz. dla archidiakonatu krak. (LR s. 53-4, 179).

Dzies. z M. dla archidiakonatu krak. sprzedawane przez archidiakonów. 1440 Piotr Kapiszonek z M. kupuje dzies. od Dziersława [z Borzymowa pow. wiśl.] archidiakona krak. za 12 grz. (OK 8 s. 65); 1443 Mikołaj z Pławowic kupuje od tegoż Dziersława za 19 grz. dzies. w M. i Pławowicach (OK 8 s. 431); Wojc. Czezecz kmieć z M. kupuje od tegoż archidiakona dzies. za 10 grz. (OK 8 s. 486); 1451 Jan dz. M. winien jest Janowi Pniowskiemu archidiakonowi krak. 8 grz. za dzies.; Grzegorz Synowiec z Pławowic kupuje od tegoż Pniowskiego dzies. snop. za 8 grz. mniej 6 gr (OK 9 s. 125, 154); 1453 Stan. Sawa kmieć z Gruszowa poręcza za Stan. Lupę z Gruszowa Janowi temuż archidiakonowi zakup dzies. za 3½ grz. (OK 9 s. 360-1); Jan z M. kupuje od tegoż archidiakona dzies. za 7 grz. (OK 9 s. 544); 1476 Mikołaj z Piekar kupuje od tegoż archidiakona dzies. za 7 grz. (OK 13 s. 773).

Uw. W haśle zachowano zapis nazwiska dziedziców M. w brzmieniu zgodnym ze źródłami: Miszowscy, a nie Mniszowscy.