BOTURZYNEK

(1430 Minor Bothurzin, 1440 Boturzinek, 1447 Bothurzin, 1452 Parwa Boturzyn, Parwa Bothurzynek, Mali Boturzinek) folwark, dziś nie istnieje jako osobna miejscowość, wszedł wraz z → Boturzynem w skład Igołomi.

[Pow. prosz.]; 1470-80 par. Igołomia (DLb. 2 s. 154).

Własn. szlach. 1430 Andrzej z B. i → Boturzyna (wg ind. WAP); 1440-58 Wawrzyniec z B. i → Boturzyna (SP 2, 2860; 7/2, 809, 931; KMK 3, 448); 1447 Stanisław z B. sprzedaje za 270 grz. Bursie Ubogich w Krakowie 12 grz. czynszu rocznego na swojej cz. w B. (SP 2, 3325; KUJ 2, 169); 1465 Andrzej z B. (ZK 152 s. 94); 1470-80 własn. Jana Boturzyńskiego h. Czewoja archidiakona sądec. i jego braci [Jakuba i Stanisława]. Folwark ryc., z którego 2 łanów dzies. snop. i kon. wart. 2 grz. należy do pleb. w Pobiedniku [Małym], 4 zagrody. Graniczy ze Złotnikami (DLb. 2 s. 154, 159; 3 s. 269); 1507 br. Feliks i Stan. oraz ich bratanek Jak. Żydowscy z Żydowa sprzedają za 200 fl. węg. Adamowi Drzewickiemu z Drzewicy [pow. opocz.] i Igołomi B. (ZK 154 s. 315-6, 337); 1529 role folw. w Igołomi zw. B. dają dzies. snop. wart. 1 grz. 12 gr pleb. w Pobiedniku [Małym] (LR s. 193).