NADZÓW

(1388 Nadzow — SP 8, uw. 119; 1389 Naczow — SP 8, uw. 208; 1427 Naszow — ZK 146 s. 87; 1456 Nadzaw — GK 13 s. 90—1; 1470—80 Naazow — DLb. 1 s. 130; 1501 Nazow — ZK 203 s. 250—1; 1515 Nadow — RP k. 736; 1517 Nyadzow — RP k. 752v; 1563 Nazdow — RP k. 18) 7,5 km na N od Proszowic.

1. 1436, 1490 pow. krak. (Mp. 4, 1326; ŹD s. 441); 1496 n. pow. prosz. (ZP 20 s. 49—51); (ŹD s. 487); 1470—80, 1530, 1598 par. Pełcznica [dziś Pałecznica] (DLb. 1 s. 130; RP k. 20; WR k. 148).

2. 1396 w Czuszowie pole koło drogi, która idzie do N. (ZK 2, 4204); 1470—80 N. graniczy z wsiami Bolów, Szczytniki [par. Proszowice], Czuszów, Pieczenogi [par. Wrocimowice] i Sudołek, między którymi są liczne kopce wyznaczające granice (DLb. 1 s. 130); 1559, 1561 na ścieżce koło drogi idącej z N. do Klimontowa [par. Proszowice] usypane zostały 2 kopce narożne rozgraniczające Klimontów i Ostrów [par. Kościelec] od Czuszowa (Kopiarz staniątecki → p. 7, k. 30, 49); 1576 granica między wsiami Bolów i N. Prospera Prowana a Czuszów Joachima Glińskiego zaczyna się przy drodze prowadzącej z Gunowa w kierunku Pełcznicy, po obu stronach tej drogi granica biegnie do drogi z Bolowa do zbiegu dziedzin Bolowa i N. i stąd do dołu zw. N. Dół (Nadzow Dol) [brak w UN i na Mapie Obrębów] i przezeń obok wodniczy (alias zrodliszko) i obok sadzawek należących do Czuszowa do przekopy, którą wybiła woda Hosczya [→ Goszcza], przez łąkę pod N. Dołem (Nadzowem Dołem), którą Joachim Gliński odgraniczył od Czuszowa do N., co zapisano w księgach grodzkich krak. Prosperowi Prowanowi, aż do wodniczy, dalej w lewą stronę brzegiem wodniczy, aż po ujazd starodawny i szeroki, gdzie granica skręca w prawo i idzie skosem do brzegu Przy Stawie [brak w UN i na Mapie Obrębów], który należy do N., tam pod groblą są kopce w miejscu, gdzie dawniej był młyn należący do N., dalej granica biegnie do drogi ciągnącej się z Czuszowa do Pieczenogów i tam skręca w prawo wzdłuż tej drogi, a potem w lewo ku górze, aż na jej szczyt po prawej stronie zostawiając role należące do N., a po lewej do Czuszowa, na szczycie skręca w prawo i idzie aż do drogi wiodącej z Proszowic do N., gdzie po obu stronach drogi usypano kopce i dalej na zachód starym ujazdem, aż do granicy wsi król. Pieczenogi wówczas w dzierżawie Krzysztofa Gnojeńskiego (ZK 407 s. 367—9).

3A. Własn. szlach. -a. Sprawy własnościowe. 1388 kapelan Jakub z Czuszowa przeciw Mikołajowi kapelanowi i Michałowi z N. (SP 8 uw. 119); Michał z N. z Jakuszem z Czuszowa miał termin w Krakowie (SP 8 uw. 124); 1389 Jadwiga królowa poświadcza, że Hanka z Czarnkowa [dziś Czarkowy, pow. wiśl.] klaryska z kl. Ś. Andrzeja w Krakowie zapisuje w testamencie swą dziedzinę, czyli połowę wsi N., która pozostaje w zastawie za sumę 150 grz. oraz 2 kmieci i trzeciego zagrodnika we wsi Wola [która?] k. Krakowa (prope Cracoviam) krewnej swej Małgorzacie ze Zbierska [woj. kal.] klarysce z tegoż kl. (KK 2, 358)1Obydwie klaryski wymienia w swych pracach P. Gąsiorowska, nie podając jednak identyfikacji miejscowości, z których pochodziły, zob. P. Gąsiorowska, Skład osobowy → p. 7, s. 21; taż, Konwent klarysek krakowskich → p. 7, s. 146—7, 170, 178, 180, 234. W tej ostatniej pracy autorka identyfikuje Małgorzatę de Cztbyersko z wymienioną w źródłach w 1401 Małgorzatą Szyrbską (BP 3, 744).

1394—1401 Mikołaj, Miczek ze Słupi [par. własna], dz. cz. N. i Bolowa [h. Lis] (ZK 2, 382, 1657; SP 8, 7277, 10152, 10664); 1394 Mikołaj ze Słupi ma termin na wiecu z Małgorzatą [dz. N.], mniszką w kl. Ś. Andrzeja w Krakowie o dziedzinę N. (ZK 2, 382); Mik. Słupski uzyskuje na tejże Małgorzacie cz. dziedziny swojej ojcowizny, którą trzymał po śmierci swej ciotki. Mikołaj winien dać Małgorzacie 70 grz. gr pras. w ciągu 2 tygodni od najbliższych roczków. Jeśli ich jej nie da, wówczas winna ona trzymać dziedzinę w N. od Bożego Narodzenia aż do następnego, dopóki nie zapłaci tych 70 grz., a dokumenty, jakie ma nie będą ważne (ZK 2, 1657).

1395 Klemens z Czuszowa oddala skargę Strawy (Strauam) z N. o rany (ZK 1c s. 149); 1398 Michał Pieprzyk z N. kmieć Miczka [z N. i Słupi?] → p. 3b; Mikołaj ze Słupi → p. 3b; 1400 Pietrasz i Jakub z Jakubowa z Miczkiem ze Słupi mają termin na najbliższe roczki na wizję ze stroną w sprawie o czwartą cz. (medietatem medietatis) dziedziny w N., w której połowę trzyma teraz Miczek (SP 8, 10152); Mikołaj ze Słupi kwituje Piotra i Jakuba synów Miczka z Jakubowa z cz. całej dziedziny w N., którą teraz trzyma ten Mikołaj (SP 8, 10664); 1401 Małgorzata mniszka (sanctimonialis) z Krakowa [od Ś. Andrzeja], dz. N. z Katarzyną wd. po Hanczku z Chełmu [par. Zwierzyniec] ma termin na najbliższe roczki po najbliższym dniu ś. Jana Chrzciciela [24 VI] (ZK 3a s. 329).

1407—32 Piotr ze Słupi, dz. cz. Lgoty Błotnej, N. i Bolowa [h. Lis] br. Mikołaja ze Słupi i N., bratanek Mikołaja ze Słupi i N. (GK 1b s. 123; ZK 194 s. 77—8; 195 s. 248; 196 s. 29; 197 s. 193—4; 198 s. 6a); 1407 Piotr z N. wśród świadków kmieci z N. → p. 3b.

1408—50 Mikołaj ze Słupi, dz. cz. Lgoty Błotnej, N. i Bolowa [h. Lis] br. Piotra ze Słupi i N., bratanek Mikołaja ze Słupi i N. (ZK 10 s. 49, 51, 55 zp.; 146 s. 87; 194 s. 77—8; 198 s. 6a, 206, 389, 419—20; 199 s. 59, 81, 122; GK 10 s. 341).

1408 Katarzyna wd. po Mikołaju ze Słupi zawiera ugodę w sprawie dóbr z bratankami męża Mikołajem i Piotrem. Katarzynie przypadają w dożywocie → Lgota [Błotna] i Bolów, a ww. braciom N. Zostali też spłaceni z różnych rzeczy z wyjątkiem zbroi (ZK 198 s. 6a); 1417 z podziału dóbr dziedz. po ojcu i stryju między br. Mikołajem i Piotrem, Mikołajowi przypada połowa Słupi, która była ich stryja Mikołaja, pół → Lgoty [Błotnej], po połowie części w N. i Bolowie, Piotrowi natomiast druga połowa Słupi po ojcu, pół Lgoty [Błotnej] i po połowie cz. dziedzin w N. i Bolowie. Ich matka dożywotnio ma rezydować w cz. dziedziny Piotra w Słupi i będzie mieć do dyspozycji kmiecia Smołę w Słupi, należącego do Mikołaja, który po jej śmierci zostanie mu zwrócony. Bracia mają wyposażyć siostrę przyrodnią Piechnę z chwilą wyjścia za mąż (ZK 194 s. 77—8); 1424 Piotr z N. oddala pozew Stanisława Rzemieńca z Proszowic o 10 sk. długu za zboże (ZK 195 s. 248); 1427 Elżbieta wd. po Jakuszu Kuropatwie z → Grodziny oddala roszczenia Mikołaja z Łapanowa prep. kieleckiego z racji poręki za Mikołaja z N., a sąd nakazuje Mikołajowi z Łapanowa dochodzić swych praw od dzieci zm. Jakusza Kuropatwy z Grodziny (ZK 146 s. 87); Piotr ze Słupi zobowiązuje się zapłacić Janowi z Zagórzyc [pow. wiśl.] 35 grz. do najbliższego ś. Mikołaja [6 XII] pod rygorem wwiązania w całość swej dziedziny w N. i → Bolowie z wyjątkiem folw. i jednej zagrody (ZK 196 s. 292W haśle Bolów błędna sygnatura: zamiast ZK 196 jest ZK 195); 1432 Jan z Zagórzyc winien przysięgać i złożony ciężką chorobą nie stawił się na termin zawity, który miał z Piotrem ze Słupi o 2 kmieci z karczmą w N. i o 2 innych kmieci z karczmą w Bolowie oraz o 15 grz. z racji posagu po Pakochnie [Pacochna] jego [Piotra] siostrze wziętych przez Jana i o szkody (ZK 197 s. 193—4); Agnieszka przekupka z Krakowa staje przed aktami ziemskimi w sporze z Mikołajem z N., ponieważ przez pełnomocnika przełożył rok zwykły na rok zawity (ZK 10 s. 49 zp., 51 zp.); Mikołaj z N. ma termin na najbliższe roczki od dnia dzisiejszego i obow. się zapłacić Agnieszce przekupce [z Krakowa] ż. Piotra 3½ grz. z tytułu nie zapłacenia jej należnych pieniędzy, pod karą XV jej i sądowi. Teraz zgodnie z tym zapisem Mikołaj winien jest zapłacić 3½ grz. (ZK 10 s. 55 zp.).

1441—50 Jan ze Słupi, dz. cz. N. i Bolowa [h. Lis], s. Piotra ze Słupi i N.?, bratanek Mikołaja ze Słupi i N. (GK 7 s. 438; 9 s. 113—4, 143, 442, 515, 598—9, 741—2, 751; ZK 198 s. 131, 176—7, 206, 252, 294, 379, 383, 389, 419—20, 432, 442; 199 s. 122; 257 s. 56 zp.).

1441 Jan z N. pozywa Tomasza Pielgrzyma ze Szczytnik na termin na najbliższy czwartek po ś. Stanisławie [11 V] o to, że wysłał ze swego domu sługi do gaju Jana, gdzie wycięli mu 100 dębów i inne drzewa o wart. 8 grz., po czym wrócili do domu Tomasza (GK 7 s. 438); 1443 Jan ze Słupi jest winien 30 grz. Mikołajowi z Grodziny, które ma zapłacić do najbliższego ś. Marcina [11 XI], a jeśli nie zapłaci, wówczas winien dać wwiązanie w swoje cz. dziedziczne w N. i Bolowie (ZK 198 s. 131); Jan ze Słupi zastawia Mikołajowi z → Grodziny za 28 grz. wszystkie cz. swej dziedziny w N. i Bolowie, które ma dzierżyć od najbliższego Bożego Narodzenia do następnego, aż do pełnej spłaty tej sumy oraz daje mu wwiązanie w te dobra (ZK 198 s. 176—7); 1444 Mikołaj z Grodziny zrzeka się zastawu w N. i Bolowie na rzecz Mik. Słupskiego, który wziął od Jana ze Słupi za sumę 28 grz. (ZK 198 s. 206); 1445 Jan ze Słupi wstrzymuje dokument dotyczący jego dziedziny w Bolowie i N., ponieważ Mikołaj niegdyś z Wolwanowic nie wykupił jej i nie zapłacił mu 30 grz. długu (ZK 257 s. 56, zp.); Jan ze Słupi zastawia Mikołajowi niegdyś z Wolwanowic całą swą cz. dziedziny w Bolowie i N. za 100 grz., które ma trzymać od najbliższego Bożego Narodzenia do następnego, aż do pełnej spłaty. Sąd daje woźnego do wwiązania (ZK 198 s. 252); Mik. Wolwanowski zeznaje, [że ma] spłacić zapisany dług 10 grz. Janowi Nadzowskiemu [z N.] do najbliższego ś. Michała [29 IX] pod karą XV stronie i sądowi w ciągu 2 tygodni i tak, aż do pełnej spłaty. Po raz drugi przybywając Wolwanowski zeznaje, że winien jest 10 grz. pewnego długu szl. Janowi Nadzowskiemu, który ma mu spłacić, gdy będzie chciał i na tych 10 grz. Nadzowski ma trzymać N., aż do pełnej spłaty owej sumy, a kiedy zostanie spłacona, wówczas Nadzowski powinien ustąpić mu N. (GK 9 s. 113—4 — druga cz. zp.); Mik. Wolwanowski oświadcza, że był gotów zapłacić pieniądze szl. Janowi Nadzowskiemu zgodnie z zapisem 10 grz., lecz Jana nie było (GK 9 s. 143); Jan Słupski z N. zobowiązuje się zapłacić 25 grz. długu w ciągu najbliższego tygodnia po ś. Marcinie sław. Maciejowi Paskowi z Krakowa i jego ż. Jadwidze. Jeśli nie zapłaci, wówczas zostanie skazany na karę XV stronie i sądowi. Ponadto Jan Słupski zobowiązał się uwolnić z zastawu konie i rzeczy zatrzymane w urzędzie z racji zwłoki w zapłaceniu pieniędzy przez tegoż Macieja Paska (GK 9 s. 283); Jan Nadzowski ze Słupi ma termin na roku przypowieszczonym z Mik. Wolwanowskim obwinionym w sprawie zapisu treści (GK 9 s. 442).

1446 Jan z N. i Słupi oświadcza, że był gotów wykupić cz. swej dziedziny w N., którą zastawił Mikołajowi niegdyś z Wolwanowic (ZK 198 s. 294); Jan Nadzowski obwinia Mik. Wolwanowskiego zgodnie z zapisem o zadośćuczynienie (GK 9 s. 515); ww. Wolwanowski zobowiązuje się zapłacić 9 grz. długu, mianowicie 6 grz. tytułem kary i 3 grz. innego długu Janowi z N., do najbliższego Zesłania Ducha Świętego [5 VI 1446]. Jeśli nie zapłaci, wówczas w trzecim dniu po tej dacie ma dać wwiązanie w kmieci Klimiczów (Kluniczów?) w N., którzy zapłacą 1 grz. czynszu rocznie, a [Jan] ma ich trzymać zwyczajem zastawnym od Bożego Narodzenia do następnego, aż do oddania całej sumy. Jeśli nie da wwiązania, wówczas będzie skazany na karę XV stronie i sądowi w ciągu 2 tygodni i tak, aż do pełnej spłaty (GK 9 s. 599); sąd wyznacza Janowi z N. woźnego sąd. celem wwiązania do dóbr Mik. Wolwanowskiego (GK 9 s. 741); ww. Mikołaj płacąc karę 6 sk. Janowi z N. i sądowi, winien w ciągu 2 tygodni dać wwiązanie w 1 grz. czynszu rocznego od kmiecia osiadłego, pod karą XV sądowi i stronie. Tenże Mikołaj zapłaci karę 6 sk. Janowi z N. w ciągu dwóch tygodni pod karą 6 sk. (GK 9 s. 742 zp.); Jan z N. zeznaje, że zastawił kmiecia Jana Klimicza (Klunicza?) w N. z przynależnymi do niego powinnościami i czynszem Michałowi z Bukowca [którego?] za 9 grz. od najbliższego Bożego Narodzenia, aż do spłaty tej sumy i daje mu wwiązanie w tego kmiecia (GK 9 s. 751).

1447—58 Mikołaj alias Nikiel dz. → Jelowic 1436—56 i → Dziemierzyc od 1458 (ZK 198 s. 379—80, 389, 419—20, 432; 199 s. 81, 245—7; GK 13 s. 90—1, 844).

1447 Mik. Słupski poręcza za Mik. Brzytwę kmiecia z N., że ów stawi się na zamku krak. przed pstar. krak. na 24 II 1447 z 6 świadkami sobie podobnymi i ma go bronić przed obwinieniem (GK 10 s. 341 zp.); Jan ze Słupi sprzedaje Mikołajowi alias Niklowi niegdyś z Jelowic wszystkie swe cz. dziedzin w Bolowie i N. za 300 grz. Ponadto Jan daje mu wwiązanie w te dobra i obiecuje zachodzić i bronić przed roszczeniami innych osób, zwłaszcza jego rodzonych sióstr. Jednak ta cz. dóbr jest teraz w zastawie za 100 grz., dlatego wykupi je z tych 300 grz. i odliczy te 100 grz. od sumy sprzedaży (ZK 198 s. 379 — nad tą zapiską nota: Mikołaj ze Słupi wstrzymuje wystawienie dokumentu pr. bliższości); tenże Jan poświadcza, że wziął od Mikołaja 70 grz. na sumę 300 grz. z wyjątkiem 80 grz. obecnie zapisanych; tenże Mikołaj alias Nikiel obow. się zapłacić 80 grz. Janowi ze Słupi (ZK 198 s. 379—80)3Jan w rezultacie uzyskał 200 grz., z tego dostał 50, a następnie 70. Pozostałe 80 grz. Mikołaj zobowiązał się zapłacić; Jan z N. nie stawił się na termin przed sądem nadwornym przeciw Mikołajowi niegdyś z Wolwanowic o to, że zastawił mu rolę, ale jej nie uwolnił, oraz o 20 grz. szkody (ZK 198 s. 383); Mikołaj ze Słupi wstrzymuje i unieważnia wystawienie dokumentu z powodu pr. bliższości do cz. dziedzin w N. i Bolowie, które Mikołaj alias Nikiel z Jelowic kupił u Jana ze Słupi (ZK 198 s. 389).

1448 Mikołaj alias Nikel niegdyś z Jelowic zeznaje, że kupioną od Jana ze Słupi cz. w N. i Bolowie odstępuje stryjowi Jana Mikołajowi ze Słupi, który odkupił je pr. bliższości; Mikołaj ze Słupi winien zapłacić 120 grz. Mik. Niklowi z Jelowic do najbliższego Bożego Narodzenia, a jeśli nie zapłaci, wówczas Mikołaj winien dać wwiązanie Niklowi na tę sumę w całą swą cz. dziedzin w N. i Bolowie, które kupił od Nikla pr. bliższości i ma je trzymać w zastawie, aż do kolejnego Bożego Narodzenia i do pełnej spłaty. Jeśli nie da wwiązania wówczas zostanie skazany na karę XV stronie i sądowi i tak, aż do pełnego wwiązania (ZK 198 s. 419—20 zp.); Jan z N. i Słupi kwituje Nikla z Jelowic z zapłacenia mu 80 grz., które miał przez niego zapisane (ZK 198 s. 432); Jan z N. nie stawił się na termin zawity przeciw Mikołajowi ongiś z Wolwanowic, któremu nie uwolnił 5 stajań zgodnie z zapisem od swego stryja [Mikołaja ze Słupi] i o szkodę 20 grz.; Jan z N. nie stawił się w terminie zawitym przeciw Goworkowi z Sudołka o 4 grz. bez wiardunku tytułem poręczenia za kmiecia Brzytwę (ZK 198 s. 442).

1449 Mikołaj z N. zastawia Tomaszowi ze Szczytnik ½ łanu osiadłego, z którego była 1 grz. czynszu rocznego wyłączając nadwyżkę, od najbliższego Bożego Narodzenia aż do następnego za 9 grz. (ZK 199 s. 59); 1450 Mik. Nikiel z Jelowic protestuje, gdyż gotów był wziąć pieniądze za dziedzinę w N. od Mikołaja ze Słupi, ale ten nie przybył (ZK 199 s. 81); Mikołaj ze Słupi pr. bliższości wykupuje od Mikołaja niegdyś z Wolwanowic wszystkie jego cz. dziedzin w Bolowie i N. za 100 grz., które tenże Mikołaj z Wolwanowic miał w zastawie od Jana ze Słupi za taką samą sumę. Dobra te ustępuje Mikołajowi ze Słupi i daje mu w nie wwiązanie z wyjątkiem jarych zbóż zasianych przez Mikołaja oraz kmieci, którzy to jare zboże siali. Te zasiewy zbiorą dla siebie. Mik. [Słupski] ma trzymać te cz. dziedzin w zastawie, aż do pełnej spłaty owej sumy przez Mik. Wolwanowskiego, który umarza wszystkie stare zapisy [na tych cz. dziedzin] (ZK 199 s. 122).

1454—76 Mikołaj ze Słupi, dz. cz. Lgoty Błotnej, N. i Bolowa, pleb. w Obichowie [h. Lis] s. Mikołaja ze Słupi (OK 9 s. 701—2; 13 s. 481, 786; GK 13 s. 90—1; 18 s. 613; ZK 16 s. 444, 515, 525; 17 s. 591; 199 s. 245—7; 260 s. 269—70; DLb. 1 s. 130).

1454 Mikołaj [dz. w N.] pleb. w Obichowie [dziś Obiechów] zawiera ugodę z Tomaszem ze Strzępinia [woj. pozn.] i Stanisławem z Sobniowa kanonikami krak. i egzekutorami testamentu zm. Mik. Lekszyckiego pleb. w Obichowie w sprawie rzeczy i zapisów zawartych w tym testamencie, które obecny pleb. Mikołaj [z N.] w wyniku ostatecznego wyroku ma zrealizować. Dlatego obow. się w zamian za zabranie dziesięcin, 6 grz. gotówki i tuniki zm. Mikołaja, dać w przyszłym roku dzies. snop. w Węgrzynowie w czasie wybierania dziesięcin, 6 fl. węg., a także 6 ćw. żyta miary prosz. Dzies. ze wsi N. i inne 6 ćw. żyta mają być wybrane i złożone na ś. Marcina w N. Łącznie z tym, co z Węgrzynowa. Na Boże Narodzenie ma dać 2 krowy pod karą ekskomuniki. Co się zaś tyczy innych rzeczy i pieniędzy, egzekutorzy mają zadysponować wg swej woli, a Mikołaj nie powinien im w tym przeszkadzać (OK 9 s. 701—2).

1456—64 Paszek, Pakosz ze Słupi, dz. cz. N. i Bolowa [h. Lis] zm. 1464, s. Mikołaja ze Słupi, br. Mikołaja ze Słupi pleb. w Obichowie, mąż Doroty c. Mikołaja z Mikołajowic i Chotowej [obie w pow. pilzn.] (GK 13 s. 90—1, 844; 16 s. 181; ZK 199 s. 245—7; 200 s. 212, 214, 299).

1456 Paszek i Mikołaj pleb. w Obichowie br. rodz. dz. Słupi pospólną ręką zeznali, że zobowiązali się zapłacić 20 grz. i 3 wiard. pewnego długu Mikołajowi alias Niklowi niegdyś z Jelowic, do najbliższego Bożego Narodzenia. Jeśli nie zapłacą, wówczas dadzą wwiązanie w 2 kmieci: Jana i Marcina Bieńkowiczów w N. osiadłych na półłankach i Nikiel będzie trzymał ten zastaw, aż do spłaty owego długu (GK 13 s. 90—1); 1457 tenże Nikel protestuje, ponieważ był gotów wziąć pieniądze od Pakosza z N. alias ze Słupi, ale ten ich nie dał (GK 13 s. 844).

1458 Iwan ze Słupi, dz. cz. N. i Bolowa [h. Lis], s. Mikołaja ze Słupi, br. Mikołaja pleb. w Obichowie, Paszka, Feliksa i Świętosława ze Słupi (ZK 199 s. 245—7).

1458 Feliks ze Słupi, dz. cz. N. i Bolowa [h. Lis], s. Mikołaja ze Słupi, br. Mikołaja pleb. w Obichowie, Paszka, Iwana i Świętosława ze Słupi (ZK 199 s. 245—7).

1458—69 Świętosław, Świętopełk ze Słupi, dz. cz. Lgoty Błotnej, N. i Bolowa [h. Lis] zm. przed 1501, s. Mikołaja ze Słupi, br. Mikołaja pleb. w Obichowie, Paszka, Iwana i Feliksa ze Słupi, mąż Małgorzaty (ZK 16 s. 444, 515, 525; 17 s. 591; 199 s. 245—7; 203 s. 72, 250—1; 260 s. 269—70; 264 s. 42—3).

1458 2 III Pakosz, Mikołaj, Iwan i Feliks br. rodz. ze Słupi, poręczając za młodszego brata Świętosława sprzedają Mikołajowi alias Niklowi z → Dziemierzyc swą cz. dziedziny w N. i Bolowie za 300 grz., a Mikołaj ten zapłacił im już 150 grz. Jeśli ci bracia zwrócą mu te 150 grz., do najbliższego Bożego Narodzenia, albo do następnego, wówczas on ustąpi im z tych dóbr. Jeżeli jednak w ciągu tych 2 lat Nikiel nie dostanie tych 150 grz., wówczas dopłaci im 80 grz. i przejmie zgodnie z kupnem te dobra, zaś ww. bracia dadzą mu wwiązanie i będą go bronić przed roszczeniami innych osób. Nikiel dostał już wwiązanie do tych dóbr, ale przez 2 lata będzie korzystał z gajów tylko na budowę i opał bez prawa sprzedawania lub darowania drewna. Gdyby Nikiel zwracał te dobra do 2 lat, zwróci zasiewy ozime, które obecnie przejął. Strony umarzają wszystkie terminy w księgach ziemskich i grodzkich (ZK 199 s. 245—7).

1462 Jan z Dziemierzyc ma termin z Marcinem kmieciem z N. i szl. Pakoszem z N., aby ten stawił się przed sądem na najbliższą środę zgodnie z pozwem (GK 16 s. 181); 1464 Jan s. Nikla z Dziemierzyc zeznaje, że Dorota ż. Pakosza, c. Mikosza z Mikołajowic i Chotowej [wd. po Mikołaju Mokrskim z Pałecznicy], wykupiła za swoje pieniądze 150 grz. zastaw w N., który zm. Nikiel ojciec tego Jana miał od Mikołaja ze Słupi rycerza pasowanego (milite strenuo). Jan zrzeka się na rzecz Doroty tej cz. dziedziny w N. i daje jej do niej wwiązanie (ZK 200 s. 212); Pakosz ze Słupi zapisuje swej ż. Dorocie c. Mikosza z Chotowej 300 grz. posagu i 300 grz. wiana na wszystkich swych dobrach dziedz. [m.in. N.]; ww. Dorota wykupuje za 150 grz. od Jana s. Nikla z Dziemierzyc zastaw w N. i otrzymuje od niego wwiązanie oraz darowuje swemu mężowi Pakoszowi i jego potomkom tę sumę i ustępuje z tego zastawu tak, jak sama trzymała (ZK 200 s. 214—5); Andrzej Mokrski z Pałecznicy burgr. krak. wykupuje 100 fl. węg. zakładów złożonych u Waltera [Kezingera] wielkorządcy i rajcy krak. oraz nie zabrał, ani nie zabiera ich Dorocie wd. po zm. Pakoszu Słupskim z N. (ZK 200 s. 299); 1464 [Dorota?] Nadzowska skazana na karę XIV za niezapłacenie podatku król. 6 gr i 2 gr [poradlnego] z wsi N. (GK 17 s. 293); Andrzej Mokrski z Mokrska winien 100 fl. węg. Dorocie wd. po Pakoszu Słupskim z N., które 25 VII zobowiązuje się zapłacić do najbliższego ś. Marcina pod zakładem, który położył u Waltera wielkorządcy krak. i który ma być dany Dorocie (GK 17 s. 363); 1467 Goworek z Sudołka ma termin na najbliższe roczki z Mikołajem pleb. w Obichowie dz. w N. i jego br. Świętosławem (ZK 16 s. 444, 515); tenże skazany na karę za niestawienie się w sprawie z Mikołajem pleb. w Obichowie i jego br. Świętosławem dz. w N. zgodnie z pozwem (ZK 17 s. 591); Jan Dziemierski ma termin przpowieszczony do zadośćuczynienia za trzykrotną karę XV Mikołajowi ze Słupi pleb. w Obichowie, dz. w N. i sąd przydaje Mikołajowi woźnego do ciążenia o te kary (GK 18 s. 613); 1469 Goworek z Sudołku ma termin z Mikołajem [pleb. w Obichowie] i Świętosławem br. rodz. z N. (ZK 16 s. 525); z podziału dóbr między br. Mikołajem ze Słupi pleb. w Obichowie i Świętopełkiem ze Słupi, Mikołajowi przypada cz. dziedziny w N., która jest w zastawie i cz. w Bolowie, Świętopełkowi cz. dziedziny w Słupi i → Lgocie [Błotnej]. Pr. patr. kościoła w Słupi będzie należeć do nich zamiennie; Mikołaj zobowiązuje się zapłacić Świętopełkowi do najbliższego Bożego Narodzenia 25 grz., jeśli nie zapłaci, wówczas ma wwiązać go w 1 ł. w N. z kmieciem Janem Małym i ½ ł. z kmieciem Grzegorzem, oraz w opust. półłanek i w jego role w Bolowie. Dobra te Świętopełk ma trzymać w zastawie do czasu ich wykupienia (ZK 260 s. 269—70); 1470 Dorota ż. Jerzego z Grudny [pow. pilzn.] darowuje swemu mężowi 150 grz. i 40 fl. węg., które ma na cz. dziedzin w N. i Bolowie, wykupionych u [Mikołaja alias] Nikla. Jeśli będzie chciała wykupić te dobra, wówczas będzie mogła te pieniądze zgodnie z tym zapisem wziąć, a zapis umorzyć i wykreślić z akt (ZK 201 s. 13).

1470—80 większa cz. N. należy do Mik. Słupskiego h. Lis (DLb. 1 s. 130); 1474 Mikołaj [pleb.] z Obichowa zobowiązuje się pod karą ekskomuniki wypłacać dożywotnio swej siostrze Elżbiecie Słupskiej wsparcie z dochodów dóbr w N. począwszy od 1474 (OK 13 s. 480); 1476 Mikołaj pleb. z Obichowa zobowiązuje się pod karą ekskomuniki zadośćuczynić Dziersławowi [z Karnic w woj. rawskim] scholastykowi płockiemu [kan. krak., posesorowi preb. Nadzowskiej, → p. 3B] za szkody wyrządzone mu w N. przez najemników w czasie wojny, które to szkody oszacował pod przysięgą (OK 13 s. 786).

1495 Jerzy z Grudny zastawnik w N. oświadcza, że był gotów wziąć od Świętosława Słupskiego ze Słupi pieniądze za zastaw, który trzymał od niego w N. i Bolowie zgodnie z zapisem w aktach, lecz Świętosław się nie stawił (ZK 203 s. 72); 1496 Katarzyna [c. Jana Staronia z Gorzejowej w pow. pilzn., wd. po ww. Jerzym], macocha Mikołaja, Jerzego i Zygmunta [Winiarskich] z Grudny w zamian za przyznane jej inne dobra ustępuje im ze swej oprawy na: Grudnej, Bączalce [pow. pilzn.], → Bolowie i N. w pow. prosz. (ZP 20 s. 49—51); 1500 Zygmunt z N. kwituje Jana s. zm. Marcina Probołowskiego — i Andrzeja Probołowskiego pleb. w Zębocinie jako opiekuna Jana — z dopłacenia 30 fl. reszty posagu Barbarze ż. Zygmunta, która to kwota jest cz. sumy posagowej 60 grz. Zygmunt winien skwitować ich z zapłaty tej sumy wobec akt (ZK 203 s. 225); 1501 Jerzy z Grudny zapisuje swej ż. Elżbiecie 90 grz. posagu i tyleż wiana na połowie swych dóbr dziedz., które obecnie ma z braćmi, lub które przypadną mu z podziału między nimi w: Grudnej, Bęczalce, N. i Bolowie (ZP 22 s. 675).

1501 Stanisław ze Słupi, dz. cz. w N. i Bolowie [h. Lis], s. Świętosława (ZK 203 s. 250—1; 264 s. 42—3).

1501—8 Andrzej ze Zborowa, dz. cz. w N. i Bolowie (ZK 203 s. 250—1, 474; 264 s. 42—3; ŹD s. 487).

1501 Stanisław ze Słupi zamienia z Andrzejem ze Zborowa swe wsie Słupia, N. i połowę wsi Bolów w pow. prosz. i ksiąs. i daje wwiązanie w nie w zamian za całą cz. dziedziny Andrzeja, czyli połowę wsi Topola w pow. wiśl., do której Andrzej daje Stanisławowi wwiązanie oraz zobowiązuje się wpisać tę zamianę do ksiąg ziemskich w Wiślicy i uwolnić te dobra z zastawów i zapisów za swoje pieniądze. Ponadto Stanisław kasuje zapis oprawny swej matki, zm. Małgorzaty, zapisany jej przez męża zm. Świętopełka na tych dobrach (ZK 203 s. 250—1 z 15 I; 264 s. 42—3 z 18 I — w tej zapisce Andrzej dodatkowo dopłaca 200 grz. Stanisławowi); 1502 Zygmunt Winiarski oprawia swej ż. Barbarze c. zm. Marcina Probołowskiego 100 grz. posagu i 100 grz. wiana na wszystkich swych dobrach dziedz. i na zastawie w N. dając jej wwiązanie w te dobra wraz z przezyskami, bydłem, trzodą, zasiewami zimowymi i jarymi (ZK 203 s. 277); 1508 N. własn. Andrzeja Zborowskiego (Zborzenysky [!]) → p. 3c; 1508 Zygmunt z Winiar [których?] kwituje kaszt. żarn. Andrzeja Zborowskiego dz. w N. i Bolowie z pieniędzy zapisanych na tych dobrach oraz umarza i kasuje zapisy w aktach dotyczące tego zastawu (ZK 203 s. 474); 1516, 1517—20 w cz. N. własn. Zborowskiego (RP k. 793v, 815v, 830v, 853v).

1521—30 Marcin Zborowski ze Zborowa, dz. cz. w N. i Bolowie, cześnik król. mąż Anny c. Stan. Konarskiego z Góry [woj. kal.] (MK 35 s. 308—11; MS 4, 12957, 12950 — reg.; ZK 27 s. 121; 206 s. 278); Marcin Zborowski oprawia swej ż. Annie, c. zm. Stan. Konarskiego z Góry [woj. kal.] 1500 fl. wiana i tyleż posagu na połowie Bolowa i N. w pow. prosz. i dobrach król. Odolanów w pow. kal. i połowie wszystkich swych dóbr szlach. (MK 35 s. 308; MS 4, 12957 — reg.); Anna c. zm. Stan. Konarskiego z Góry, ż. Marcina Zborowskiego tenut. odolanowskiego w obecności swego męża zeznała, że nie ma roszczeń do żadnych dóbr ojczystych i macierzystych (MK 35 s. 309; MS 4, 12950 — reg.); Marcin Zborowski jest winien Zofii siostrze swej ż. Anny, c. zm. Stan. Konarskiego z Góry 500 fl., które ma oddawać w ratach w ciągu 8 lat. Jeśli nie odda, wówczas zrzeknie się na rzecz Zofii wszystkich swych cz. we wsiach N. i Bolów w pow. prosz., które Zofia będzie dzierżyć aż do pełnej spłaty 500 fl. lub do ich wydzierżenia i da jej wwiązanie w te dobra oraz zobowiązuje się zachodzić ją i bronić przed roszczeniami innych osób, pod zakładem 500 fl. Jeśli Zofia umrze w ciągu tych 8 lat, wówczas to 500 fl. odziedziczy jej siostra Anna ż. Marcina. Wtedy będzie on musiał dołączyć tę sumę do 4000 fl. oprawy i zapisać na dobrach N. i Bolów (MK 35, s. 309—11; MS 4, 12959— reg.); 1525 Marcin Zborowski ze Zborowa i N. pozywa Piotra Krzysztoporskiego z Krzysztoporzyc o zadośćuczynienie za kmiecia Marcina Kordula z Krzysztoporzyc poddanego Piotra za niezapłacenie Zborowskiemu 10 grz. 24 gr, które ten kmieć był mu winien za 1 bróg żyta i 1 bróg owsa (ZK 27 s. 121—2); 1528 w N. cz. Marcina Zborowskiego → p. 3B; 1564 N. własn. Zborowskiego → p. 3c.

1576, 1581 Prosper Prowan dz. N. → p. 2, p. 3c (ZK 407 s. 368; ŹD s. 14).

3B. Własn. kośc. prebendy Nadzowskiej w kat. krak. -a. Sprawy własnościowe. 1389—1407 Mikołaj Żołądek z → Łapanowa, Lubczy, Czuszowa, N. h. Drużyna, s. Zbyszka, kan. krak., posesor preb. Nadzowskiej w kat. krak., kanclerz biskupa krak., prep. kielecki od 1413 (SP 2 uw. 199; 8, 5337, 5385, 7429, uw. 183, 195, 202, 204, 208, 228, 231, 235; ZK 1c s. 4, 7, 12, 18, 32—3, 44, 46, 48; 2, 4204; 3 s. 376; GK 1b s. 124).

1389 Klemens kaszt. czech. [z Łukowej w pow. chęc., h. Jelita, br. Stan. Jelitki z Gozdnej] ma zapłacić karę XV w sprawie z kan. krak. Mikołajem z N. [i Łapanowa], posesorem preb. Nadzowskiej, do której należała cz. N., i m.in. dzies. w → Dziaduszycach, ponieważ bezprawnie zabrał dzies. w Dziaduszycach: z żyta 50 kop, z pszenicy 30, z owsa 20, z jęczmienia 20, z grochu kopę i z prosa 10 kop (ZK 1c s. 18; SP 8 uw. 202); tenże Mikołaj skazany na karę 1½ grz. za niestawienie się w sprawie o 1 grz. długu i szkodę z Hanką z Proszowic, której obow. się zapłacić 42 gr w ciągu 2 tyg. Jeśli nie zapłaci, wówczas Krzczon (Scron) ze Stradowa da jej 2 woły pod karą (SP 8, 5337, 5385); Mikołaj z N. [i Łapanowa, kan. krak.] przedkłada dok. oficjała [krak.?] przeciw ww. Hance (SP 2 uw. 199); 1392 tenże Mikołaj ma termin z Klemensem ze Szczodrkowic, ponieważ odbił ciążenie (ZK 1c s. 32); Klemens kaszt. czech. przedłożył dok. król., w którym król nakazał wznowienie procesu (accquisicionem renovare precepit) z Mikołajem z N. [i Łapanowa, kan. krak.] (ZK 1c s. 33); 1407 Jakub włodarz (curiator) Mikołaja z N. [i Łapanowa, kan. krak.] skazany na karę XV wielkorządcy krak. (procuratori Cracouiensis) [Świętosławowi Litwosowi z Businy w woj. sier.] i sądowi i na zapłacenie ½ grz. za skradzionego konia (GK 1b s. 124).

1436 połowa wsi N. należy do kanonikatu Stanisława z Latowic (de Lethowicze)4Stan. Zabawski z Latowic w woj. kal. prep. od 1434 i kan. krak. prawdopodobnie już od 1429, pozn. od 1429, gnieźn. od 1429, podskarbi nadworny 1427—34, s. Szymona Latowskiego mieszcz. krak., zm. 1444 (Cracovia artificum suppl. 1441—1450, s. 134, przypis 295; P. Dembiński, Poznańska kapituła katedralna schyłku wieków średnich. Studium prozopograficzne 1428—1500, Poznań 2012, s. 632; M. D. Kowalski, Stanisław Latowski z Latowic, PSB 42, s. 48—9; Kumor Diec. krak., t. 2, s. 274; UC, 735 — wymieniony wśród podskarbich wielkich przy osobie Andrzeja z Lubina; SG 5, s. 98) [woj. kal.] prep. i kan. krak. → p. 4; 1448 Wojciech kmieć z N. nie stawił się na termin przeciw Janowi Rejowi z N. [i Szumska, kan. krak.] (ZK 198 s. 477).

1470—80 [mniejsza] cz. N. do preb. Nadzowskiej czyli Głębinowskiej w kat. krak. którą trzyma kan. krak. [od 1466] Dziersław z Karnic [h. Lis, scholastyk płocki od 1459 i oficjał płocki od 1484] (DLb. 1 s. 130); 1476 tenże Dziersław → p. 3A; 1508, 1515—9 część N. własn. prebendy należącej do kanoników kat. krak. (RP k. 344v, 696v, 752v, 767, 793v, 815v, 830v).

1528 Benedykt Izdbieński kan. gnieźn. i krak. dz. cz. w N. występuje przeciw Marcinowi Zborowskiemu cześnikowi król. dz. cz. w N. i innych dóbr o kary wg 3 pozwów pisemnych (ZK 206 s. 278).

1529 w cz. N. własn. preb. Nadzowskiej w kat. krak. (LR s. 317).

1530 Zygmunt I zatwierdza zamianę dóbr. Ww. Benedykt Izdbieński za zgodą biskupa i kap. krak. poprzez archidiakona Jana Chojeńskiego i kan. Pawła Krasowskiego daje Nikodemowi Spiczyńskiemu całą cz. w N. w pow. prosz. należącą do jego prebendy zw. Nadzowska czyli Głębocka i dopłaca mu 900 fl. pol. w zamian za jego wieś Zdziesławice. W określonej granicami cz. N. Benedykt zatrzymuje dla swej prebendy dzies. snop. z ról folw., kmiec., karczemnych i zagrodniczych. Będzie ją wybierał podobnie jak w cz. N. należącej do Marcina Zborowskiego cześnika król., z ról kmiec., karczemnych i zagrodniczych. Król przenosi ze Zdziesławic na N. ciężary i służebności wojenne, do których obow. są inni szlachcice; tenże król zatwierdza zamianę dóbr powyższej treści. Nikodem pod zakładem 1500 fl. będzie bronił Benedykta przed roszczeniami br. Marcina Spiczyńskiego. Anna z Ługów (de Luki) [w pow. lub.] ż. Nikodema za zgodą swego wuja Jana Karnkowskiego bpa przem. i stryja Jana Grota z Pliszczyna [pow. lub.], rezygnuje z oprawy posagu i wiana zapisanej jej na Zdziesławicach oddając przed królem dok. w tej sprawie. Wieś Zdziesławice uzyskuje przywileje innych dóbr kośc. (MK 44 s. 539—47; MS 4, 5559—60 — reg.); Zygmunt I poświadcza to, że Anna z Ługów (de Luki) ż. Nikodema Spiczyńskiego, w obecności ww. wuja Jana Karnkowskiego i stryja Jana Grota z Pliszczyna kuchmistrza królewny Jadwigi, w porozumieniu z mężem zeznaje, że wyraża zgodę na rezygnację z wsi Zdziesławice w pow. krak., którą jej mąż Nikodem Spiczyński przekazał przed królem kan. gnieźn., krak. i pozn. Benedyktowi Izdbieńskiemu w zamian za dobra N. Na Zdziesławicach Anna ma zapisaną oprawę posagu i wiana, której się zrzeka na rzecz Benedykta, ponieważ uzyskała od niego satysfakcję. Ponadto zrzeka się zapisów od męża w sprawie dożywocia na Spiczynie i Zawieprzycach w pow. lub. Zapisy te kasuje przed sądem ziem. i grodz. uzyskując satysfakcję. Nikodem zaś w imię małżeńskiej miłości zabezpiecza jej dożywocie na swych dobrach, aby miała z czego żyć obecnie i po jego śmierci. Winna ona korzystać, także po śmierci męża, nie tylko z posiadłości ziemskich, ale z szat, sprzętów domowych i do jazdy konnej, koni, wozów, zwierząt pociągowych, bydła, trzody, owoców i zboża, w spichlerzach i osiewku na polach. Po jej śmierci dobra te przejmą jego spadkobiercy (MK 44 s. 526—9; MS 4, 5564 — reg.).

-b. Kmiecie, włodarze. 1397 Mikołaj kan. krak. z N. ma termin z Wojciechem i Marcinem kmieciami z N., o role, które zajęli (quos zayanly) (SP 8 uw. 228); Mikołaj kan. krak. [z N.] ma termin z Wojciechem kmieciem z N. na roczki po ś. Marcinie (SP 8 uw. 231); Mikołaj kan. krak. z Czuszowa [i N.] pozywa Wojciecha kmiecia z N. z ugody na roczki (SP 8 uw. 235).

1398 Andrzej włodarz z N. [Mikołaja z Łapanowa i N., kan. krak.] nie stawił się w sprawie przeciw Mikołajowi ze Słupi [i N.] o 5 ran krwawych zadanych kmieciowi i o bydło, a Święszek woźny zeznaje, że widział Andrzeja włodarza [Mikołaja z Łapanowa i N., kan. krak.] w N. w domu Mikołaja z N. zatrzymanego przez powyższych [!] (per predictos arestatum) (SP 8, 7277—8); Michał Pieprzyk z N. kmieć Miczka [z N. i Słupi] nagania Andrzeja włodarza pana Mikołaja z N. [i Łapanowa, kan. krak.]; Andrzej ma oczyścić szlachectwo w najbliższym terminie na wiecu; Miczek ma stawić swego kmiecia do prawa pod karą 10 grz. (SP 8, 7429); Andrzej włodarz z N. oddala oskarżenia Klemensa kmiecia z N. o 2 rany, ponieważ dał mu termin na roczki, tak jak zeznał Święch Rpężka woźny, że pozywał go o te rany dwukrotnie (SP 8, 7484); 1399 Andrzej sługa Mikołaja z Lubczy [i z Łapanowa kan. krak., posesora prebendy w N.] ma termin na wiec z Michałem kmieciem z N. (SP 8 uw. 290/36); 1398 Mik. Wąs (Wansch) kmieć z N. i Machna z dziećmi z Czuszowa ustanawiają swym pełnomocnikiem Niemstę z Czuszowa w sprawie przeciw Jaszkowi z Czuszowa o główszczyznę za kmiecia Piotra Wąsa męża Machny (SP 8, 6637).

1407 Piotr i Wojtek kmiecie z N. przywiedli świadków przeciw wielkorządcy krak. [Świętosławowi Litwosowi z Businy]: Mikołaj z Lubczy [i z Łapanowa, kan. krak.], Mikołaj Tumbar z Lubczy, Andrzej z Chomentowa [pow. rad.], Michał z Woli [której?], Piotr z N., Andrzej z Oględowa [pow. wiśl.], którzy mają poświadczyć i wiedzą, że oskarżeni kmiecie nie ukradli konia król. i nim nie pracowali i nie mieli z niego żadnej korzyści. Świadków zwolnił z przysięgi podrzędczy, który także zwolnił Piotra i Wojtka ze sprawy (GK 1b s. 123, 127, 134); Jakub włodarz (curiator) Mikołaja z N. → p. 3B; 1412 Franciszek z N. skazany za niestawienie się przed sądem, stawił się na pozew Jakuba włodarza z Grębałowa (OK 4 k. 200v).

1432 w N. 2 kmiecie z karczmą → p. 3A; 1446 Klunicze (Klimicze) kmiecie z N. → p. 3A; 1447 Mik. Brzytwa kmieć z N. został obwiniony o życie z kradzieży i oskarżony przed podstarościm [krak.], a nie chcąc pozostawać w tym oskarżeniu stawił się przed sądem, by udowodnić swą niewinność za pomocą przysięgi z 6 świadkami, którzy przysięgli na ś. krzyż, że Mikołaj nie kradł. Sąd obwieszcza tę przysięgę, by go oczyścić (GK 10 s. 362); 1448 Wojciech kmieć z N → p. 3B; kmieć [Mik.] Brzytwa z N. → p. 3A; 1450 kmiecie w N. i Bolowie → p. 3A.

1456 Jan i Marcin Bieńkowicze kmiecie w N. → p. 3A; 1457 sąd odracza termin między pozywającymi Janem włodarzem z N. i Stan. Niemstą ze Szczytnik, z powodu ważniejszej sprawy Stanisława, którą ma w grodzie chęc. z Janem Miąszowskim o 30 grz. i o krzywdy (GK 13 s. 413); sąd nakazuje, aby ww. Niemsta dał bydło wzięte z tytułu poręki w ciągu 2 tygodni pod karą XV temuż Janowi z N. (GK 13 s. 413); Jan z Czyżowa kaszt i star. krak. z innymi panami nakazują, by ww. Niemsta dla miłej zgody oddał całe bydło w ciągu 2 tygodni pod karą XV Piotrowi Paczaskowi kmieciowi z N., który nie będzie domagać się poręki za jego br. Jana, również mającego oddać bydło temuż kmieciowi pod taką karą. Stanisław i kmieć winni umorzyć wszystkie terminy między sobą (GK 13 s. 439); Jan włodarz z N. (OK 1 s. 149).

1462 Marcin kmieć z N. występuje o uwolnienie od zarzutów szl. Jana s. Nikla z Dziemierzyc, ponieważ z powodu nie stawienia się na termin, porzucił sprawę, pozywając go o wołu (GK 16 s. 183; → p. 3A); 1469 w N. na 2 ł. siedzą kmiecie Jan Mały i Grzegorz → p. 3A.

1470—80 kmiecie z cz. N. należącej do preb. Nadzowskiej odrabiają 2 dni tyg. własnym sprzężajem lub wozem, świadczą przewóz i płacą po 1 grz., spy nie dają, a w zamian dają 2 kapłony, nie dają serów, dają 30 jaj (DLb. 1 s. 130); 1487 Jan z Dziemierzyc ma termin z Marcinem kmieciem z N. (GK 16 s. 202).

-c. Areał, pobór, czynsz, karczmy, dwory, folwarki. 1427 w N. i Bolowie folw. → p. 3A; 1432 w N. karczma → p. 3A; 1464 [Dorota?] Nadzowska skazana na karę XIV za niezapłacenie podatku król. 6 gr i 2 gr [poradlnego] z wsi N. → p. 3A; 1470—80 w cz. N. należącej do preb. Nadzowskiej leży piękny dwór z zabudowaniami i rolami folw. oraz 2 ł. kmiece i karczma z ł.; w cz. N. należącej do Mikołaja ze Słupi jest dwór i role folw. oraz 4 ł. kmiece, karczma i 3 zagrody z rolami (DLb. 1 s. 130); 1489—97 w N. pobór z 2½ ł. (RP k. 137v, 81, 117, 137v, 164, 179v, 194, 210, 230v; ŹD s. 441); 1498 w N. brak informacji o poborze (RP k. 44); 1499—1501 w N. pobór z 2½ ł. (RP k. 15, 253, 281v); 1502—4 brak pod par. Pełcznica (RP k. 297, 301, 305); 1505—15 w N. pobór z 2½ ł. (RP k. 310, 316, 324v, 344v, 369v, 547, 575v, 600v, 631v, 713, 736); 1508 pobór z 10 wsi, m.in. w N. i Bolowie płacony w pow. wiśl. z nieznanej liczby łanów, łącznie 9 grz. (ŹD s. 487); 1516, 1518—9 w N. pobór z 3½ ł. (RP k. 793v, 815v, 830v); 1517, 1520 w N. brak informacji o poborze (RP k. 752v, 853v); 1529 [kmiecie] w N. płacą 1½ grz. czynszu do prebendy Nadzowskiej (LR s. 317); 1530 w N. wraz z Bolowem pobór z 3 ł., co czyni razem 42 gr (RP k. 20); 1563 w N. pobór wg starej kwitacji z 3 ł. [brak areału wg nowej uchwały piotrkowskiej i kwoty poboru] (RP k. 18); 1564 w N. Zborowski płaci 2 gr poradlnego z 3 ł., a kanonicy z folw. w N. nie płacą (LK 2 s. 73, 82); 1581 w N. pobór z 3 ł. kmiec., 4 zagr. z rolami, 2 kmieci z bydłem, 2 kmieci bez bydła (ŹD s. 14).

4. 1436 Władysław Warn. na prośbę Stanisława z Latowic prep. i kan. krak. przenosi z pr. pol. na magd. wsie w pow. krak. Rudawę należącą do kap. krak. i połowę N. należącą do kanonikatu Stanisława (Mp. 4, 1326).

5. 1454 dzies. w N. → p. 3Aa; 1470—80 dzies. snop. z dworu i ról folw. w N. należących do Mikołaja ze Słupi płacona jest plebanowi kośc. par. w Słupi. Ponadto w N. są 4 ł. kmiece, karczma i 3 zagrody z rolami, z których kmiecie płacą dzies. snop. preb. Nadzowskiej czyli Głębinowskiej, zwożą ją własnymi wozami do stodoły kanonika i płacą dzies. kon. po 4 wiązki o łącznej wart. 12 grz.; w cz. N. należącej do preb. Nadzowskiej leży piękny dwór z zabudowaniami i rolami folw., z których kan. krak. nie płaci dzies. snop., lecz sam ją pobiera i zwozi do swej stodoły oraz 2 ł. kmiece i karczma z łanem; z 4 ról kmiec. w Bolowie dzies. należąca do prebendy jest dowożona kanonikowi do N. (DLb. 1 s. 130); kmiecie siedzący na 3 ł. w Bolowie należących do Mik. Słupskiego oddają dzies. snop. preb. Nadzowskiej czyli Głębinowskiej w kat. krak. z innych ról leżących za drogą biegnącą do kościoła i zwożą ją własnymi wozami do stodoły kanonika (DLb. 1 s. 104—5, 131); 1529 dzies. snop. z folw. szlach. w N. wart. 2½ grz. do kościoła par. w Słupi (LR s. 63); dzies. z ról N. wart. 6 grz. do preb. Nadzowskiej (LR s. 317); 1530 dzies. z cz. N. należącej do Zborowskich z: ról kmiec., karczemnych i zagrodniczych oraz z cz. N. należącej do preb. Nadzowskiej w kat. krak. z: ról folw., kmiec., karczemnych i zagrodniczych do tejże prebendy → p. 3Ba; 1598 dzies. snop. z N. do kościoła par. w Pełcznicy (WR k. 148).

7. Kopiarz staniątecki — Archiwum klasztoru w Staniątkach, Xięga przywileiow Klasztoru Staniąteckiego za rozkazaniem Przewielebnej w Panu Chrystusie Anny Ceciliey Trzcińskiey natenczas Xieni tego Klasztoru będącey napisana Roku Pańskiego 1641; M.D. Kowalski, Uposażenie krakowskiej kapituły katedralnej w średniowieczu, Kr. 2000, s. 110—1; P. Gąsiorowska, Skład osobowy klasztoru klarysek w Krakowie do końca XVIII wieku, Kr. 2005, s. 21; taż, Konwent klarysek krakowskich do końca XVIII wieku. Studium prozopograficzne, Kr. 2015, s. 146—7, 170, 178, 180, 234.

1 Obydwie klaryski wymienia w swych pracach P. Gąsiorowska, nie podając jednak identyfikacji miejscowości, z których pochodziły, zob. P. Gąsiorowska, Skład osobowy → p. 7, s. 21; taż, Konwent klarysek krakowskich → p. 7, s. 146—7, 170, 178, 180, 234. W tej ostatniej pracy autorka identyfikuje Małgorzatę de Cztbyersko z wymienioną w źródłach w 1401 Małgorzatą Szyrbską (BP 3, 744).

2 W haśle Bolów błędna sygnatura: zamiast ZK 196 jest ZK 195.

3 Jan w rezultacie uzyskał 200 grz., z tego dostał 50, a następnie 70. Pozostałe 80 grz. Mikołaj zobowiązał się zapłacić.

4 Stan. Zabawski z Latowic w woj. kal. prep. od 1434 i kan. krak. prawdopodobnie już od 1429, pozn. od 1429, gnieźn. od 1429, podskarbi nadworny 1427—34, s. Szymona Latowskiego mieszcz. krak., zm. 1444 (Cracovia artificum suppl. 1441—1450, s. 134, przypis 295; P. Dembiński, Poznańska kapituła katedralna schyłku wieków średnich. Studium prozopograficzne 1428—1500, Poznań 2012, s. 632; M. D. Kowalski, Stanisław Latowski z Latowic, PSB 42, s. 48—9; Kumor Diec. krak., t. 2, s. 274; UC, 735 — wymieniony wśród podskarbich wielkich przy osobie Andrzeja z Lubina; SG 5, s. 98).