WIERZBIĘCICE albo WIERZBIĄTKI

[XIII w.?, wpis a. 1439] Wirzsbanczycze (MPHn. 9/2, 17), 1360 or. Wirzbenczicze, 1398 Wirzbanczicze (Lek. 2 nr 2162), 1471 Wyrzbyathky (PG 8, 105), osada niezident., potem folw. prawdop. koło Bielewa; Bielewo 8,5 km na E od Krzywinia.

1. 1471 pow. kośc. (PG 8, 105).

3. Własn. rycerska i szlach., przejściowo kościelna, →Lubiń – opactwo. [XIII w.?, a. 1439] zm. szl. Scholastyka1Może tej samej Scholastyki dotyczy wpis wniesiony ręką z XIII w. w księdze brackiej lub. (MPHn. 9/2, 11), która dała kl. w Lubiniu dziedzinę W. (MPHn. 9/2, 17 – wpis w nekrologu klaszt.); 1360 sąd ziemski przysądza dziedzinę W. klasztorowi lub. wbrew roszczeniom dwóch córek Wierzbięty z Trzebini [→Trzebinia, przekazy o nieokreślonej lokalizacji] (Wp. 3 nr 1431; DBL nr 81 – reg.); 1398 sąd ziemski orzeka, że Katarzyna wd. po Lenardzie wraz synem [Czewlejem?] ma na mocy swojego dok. [dot. jej oprawy] wyłączne pr. do [cz.?] Bielewa i do W. (Lek. 2 nr 2162); 1471 Wojc. Strzelecki syn Janusza [ze Strzelec Wielkich k. Gostynia] zapisuje ż. Annie po 200 grz. posagu i wiana na 1/2 Bielewa i na folw. W. (PG 8, 105).

Uwaga: K 3, 380 i K 8, 130, a za tym wydawca MPHn. 9/2, 17, lokalizowali W. w okolicy Trzebini, a więc k. Osiecznej, gdzie brak później śladów osady o takiej nazwie. Można przyjąć, że W., należące do kl. lub., z czasem wróciły w ręce szlach. w ramach jakiejś zamiany dóbr czy ugody i są tożsame z folw. wymienianym przy Bielewie w 1471.

1 Może tej samej Scholastyki dotyczy wpis wniesiony ręką z XIII w. w księdze brackiej lub. (MPHn. 9/2, 11).