WILCZE

1311 or. Vilzche (Wp. 2 nr 944; Wp. 4 s. 44), 1521 Wylcz (KoścZ 24, 154), 1527 Wilcza (PG 16, 170v), 1527 Wylcze (PG 73, 605), 1579 od jeziora Wilczim zwanego, nad jeziorem Wilczim, nad jeziorem Wilczym, od jeziora Wilcza (KoścG 33, 753), jezioro 14 km na SW od Wolsztyna.

[Pow. kośc.]

1311 komesi Ninosz i Dobiesław, ss. komesa Zbyluta Ninoszewica, nadają kościołowi [klasztornemu] NMP w Obrze jaz (clausura), znajdujący się między jez. Orchowo a jez. V. (Wp. 2 nr 944; Wp. 4 s. 44).

1521 granica między wsią Jaromierz a wsiami kl. w Obrze biegnie od kopca narożnego dzielącego Jaromierz, Nieborzę i Wojciechowo, przekracza Obrę i strugą Olszyny [niezident.], dochodzi do miejsca zw. W., po czym biegnie dalej do stojącego w miejscu Mały Ostrów kopca narożnego zw. Jasiowy, który dzieli Jaromierz, Obrę i Kiebłowo (KoścZ 24, 153v-154v); 1525 (wzm. 1653) przywilej dot. jezior Orchowo i W. (Obra 51, 300); 1527 Małg. Kiebłowska wd. po Mik. Potulickim daje Jakubowi opatowi [cyst.] w Obrze 1/2 toni jeziora Radusz na rz. Obrze, a w zamian otrzymuje jaz między jeziorami (stagna) Orchowo i W. (PG 16, 170v-171; Obra 51, 252-253); 1527 gran. między dobrami Kiebłowo a dobrami kl. [cyst.] w Obrze wyznaczona jest m.in. przez kopce stojące między jez. W. a tonią zw. Zassowski Zgon oraz przy strudze zw. Zassowska (Obra 51, 258-260; PG 73, 605); 1579 woźny zeznaje, że szukał śladów owiec pana Kietlicza z Kolska [na Śląsku], które przeszły z gruntu wsi Obra na grunt Jaromierza; granica biegnie tam od jez. W. (które nal. do Obry) do drogi z Kopanicy do Głogowa; pierwszy kopiec stoi na jez. W. między drogami, z których jedna idzie stamtąd do Obry, a druga idzie do leżącego w borze [Małego] Ostrowu (KoścG 33, 753); 1632 między jeziorami W. i Orchowo stoi kopiec graniczny nad rzeką zw. Zassowska, która wypływa z jez. W. w stronę jez. Orchowo (PP 6, 128-134v).